Uitgave April 2003

 

1

Boven het dak van Afrika, de Kilimanjaro

Verhaal en foto's: Karel Abbenes

 

    

100 % succes. Dat was het uitgangspunt: zou dat gaan lukken? We waren met twee man eerder naar Kilimanjaro (Tanzania) vertrokken omdat we wisten dat de douane en het inklaren van ons luchtvaartuig wellicht problematisch zouden kunnen zijn.  Deze ervaring kan wellicht het beste worden omschreven als een "pittige opwarmer". 

Onze ballon ( PH-ROY Cameron 180.000 cu.ft.) waarmee we de Kilimanjaro zouden gaan oversteken werd na een volle dag bevrijd uit de cargo loods en fase 1 was afgerond. Twee dagen later kwam de rest van het team op Kilimanjaro Airport aan. Na een paar dagen persbijeenkomsten, de laatste zaken regelen, gas regelen en tanken en acclimatiseren, gingen we met het team op pad om naar de oost kant van de Kilimanjaro te komen. Het team bestond uit: Willem Hijink (piloot), Karel Abbenes (piloot en organisator), Hein Brunings (volg/safety vliegtuig en filmer), Marco Hijink (grond/volgploeg), Erik van Halsema (camera team). De wegen die ons naar de noord oost kant van de berg zouden voeren waren erg slecht met kuilen van soms 50 cm diep. De twee Landcruisers die allebei een trailer voortsleepten bleken veel meer te kunnen hebben dan ik voor mogelijk had gehouden.

Op een zeker moment verloren we midden in een dorpje een van de trailers die vervolgens enkele malen over de kop sloeg. Hij werd overeind gezet. De reserve trekhaak werd gemonteerd en de reis werd voortgezet.  Niets aan de hand. Het eerste kamp werd opgezet aan de zuidkant van de berg. Zoals het een ware expeditie betaamt, bestond dit kamp uit een aantal slaaptenten, een kooktent en een heuse messtent.

We hadden een kok bij ons die ieder avond een drie gangen diner uit een pannenrij toverde. Vanaf deze plek die zich aan de voet van de berg bevond hadden we prachtig uitzicht op de Kibo en op de Mawenzi, de hoogste toppen van de Kilimanjaro. De bergtoppen zagen er mysterieus en tegelijkertijd uitdagend uit. Dit was dus waar we voor waren gekomen.  Maar eerst stond ons nog een dag "stevig" terrein rijden te wachten richting de noord oost kant van de berg. Het tweede kamp werd opgezet naast een school net ten zuiden van de Keniaanse grens. Onder veel belangstelling van de lokale bevolking werden de tenten opgezet. Via de KLM crew van de binnenkomende vlucht naar Kilimanjaro kreeg Hein die in Arusha (de uitvalsbasis) was achter gebleven elke avond de actuele windinformatie door, informatie die voor ons van cruciaal belang was.

Vanuit de school belden wij dan om een uur of 10 s' avonds (met de telefoon van het schoolhoofd die daarvoor speciaal uit het dorp naar de school kwam ) om de actuele weer en wind info te krijgen. Als back up hadden we lange golf zenders maar die waren gelukkig niet nodig. Dinsdagavond tijdens het telefoongesprek leek de benedenwind richting zuid en de bovenwind richting west te gaan. Een door ons opgelaten weerballonnetje bevestigde dit beeld van de benedenwind. Ideaal dus.

We besloten de volgende ochtend een poging te wagen. Om 04.30 uur werden we door de kok gewekt. Hij had al koffie en thee gemaakt en was druk met toost en eieren. We wilden om 06.30 uur (begin VFR tijd) klaar staan om bij de eerste zonnestraal omhoog te gaan. Om 06.30 stonden we klaar maar viel er een gasafsluiter tussen de zuurstoffles en de kraan. We kregen die er met geen mogelijkheid tussenuit. Zonder de afsluiter konden we geen zuurstoffles openen en dus niet de lucht in, er ontstond enige stress. Na de langste minuten die je je kunt voorstellen met op allerlei manieren proberen het probleem op te lossen viel de afsluiter tussen de kraan en de fles uit en was het probleem opgelost. De laatste voorbereidingen werden getroffen en de ballon werd overeind gezet. Op dat moment brak de paal waar de buitenboord camera aan bevestigd was.

De camera hing nog maar aan twee draden. Geen tijd voor een structurele oplossing. Tape erom en hopen dat hij zou blijven zitten. Laatste controle. Alles o.k.. Gas en wegwezen. Om 07.00 een half uur te laat gingen we de lucht in. Het volgvliegtuig zou al naar ons op zoek zijn. We realiseerden ons dat we om uiterlijk 09.30 uur weer aan de grond moesten staan aangezien dan de opwarming voor te veel en uiterst heftige confectie zou zorgen.

Vlak boven de grond stond de wind in zuidelijke richting dus parallel aan de berg. Toen we richting 240 graden van de top zaten begonnen we snel te klimmen. De wind was nog precies zoals door de KLM crew aangegeven, hij ruimde met toenemende hoogte van richting 200 gr aan de grond tot richting 280 gr op 24.000 ft..  Op 20.000ft stond de wind precies richting Mawenzi top. Als we daarna nog zouden doorklimmen zouden we precies over de Kibo uitkomen en vrijwel zeker over de krater en de Uhuru peek varen. Het kwam precies zo uit. We klommen naar bijna 24.000ft en passeerden de beide toppen recht onder ons. We keken recht in de "inner" krater. Prachtig. Beter kon niet. Genieten en rondkijken, genieten. Voor dit moment hebben we ons maanden lang met planning en voorbereiding bezig gehouden. Zonder enige twijfel meer dan de moeite waard. 

Hein was samen met een piloot in het volgvliegtuig een Cessna 206 Turbo geklommen om mooie beelden te maken van de vaart. Echter...een van de zuurstofcilinders bleek te lekken en kon niet langer worden gebruikt. Dan maar samen met één set was de beslissing. De piloot ging hiermee akkoord. Bij het bereiken van een hoogte van 19.000ft ging de piloot echter van z'n stokje. Hein zat met een probleem. Hij moest filmen, foto's maken en de piloot van zuurstof voorzien en vliegen.

Wat een geluk dat Hein een ervaren piloot is. Weer niets aan de hand dus en ondertussen is er ook gewoon nog gefilmd. Na een heerlijke vaart met snelheden van tussen de 20 en 30 knopen werd de daling ingezet. We voelden dat het thermisch begon te worden dus werd de daling bespoedigd … ik bedoel met 1300ft per minuut naar beneden. We moesten immers van 24.000ft komen. We zagen een paar Masai dorpen onder ons en zijn daar in de buurt geland. Nog geen 3 minuten later stond de totale bevolking van de drie Masai dorpen om ons heen om in hoogst eigen persoon te kunnen bekijken welke buitenaardse wezens uit de lucht waren komen vallen. Zij hadden nog nooit een ballon gezien en vonden het, niet verwonderlijk, onverklaarbaar dat het enorme luchtvaartuig opeens was verdwenen en er alleen een mand en een stuk doek waren overgebleven.

Het inpakken van de ballon ging snel en was een prachtige ervaring: samen met de Masai een ballon inpakken, wie had zich dat kunnen voortstellen. Hein kwam in een Cessna vlak over ons heen vliegen. We waren gelokaliseerd. De coördinaten werden doorgeven en de volgploeg op de hoogte gebracht. Het wachten begon.

In de brandende zon, midden in de onmetelijke uitgestrektheid. De temperatuur nam snel toe. Langzamerhand verdwenen de Masai weer richting hun dorpen. We bleven alleen achter. We besloten een tent te maken om ons tegen de felle zon te beschermen. De wind wakkerde aan. Onze eigengemaakte tent begaf het. Wachten. Na 6 uur kregen we radio contact met Marco en Erik in de volgploeg. Ze waren in aantocht. Om 16.30 uur begon de terugreis naar Arusha. Om 20.30 uur reden we de hotel compound binnen. Hotel, douches, gewoon bed, eten en vooral een lekker koud biertje. Wat een belevenis. Wat een prachtige vaart. Wat een prachtige berg. 100 % succes. Dat was het uitgangspunt en dat is het ook geworden. Whats next?    

Karel Abbenes  Piloot en organisator Kilimanjaro Expeditie 2003

      
 

2

Nieuwe ballonnen

 

       

Cameron Balloons

 

        

Deze nieuwe "Trappen" ballon is zojuist besteld door Ballonteam Wessel en de verwachting is dat deze Cameron Z-210 begin Juli naar Nederland komt. Het witte gedeelte op deze visual wordt heel licht groen. Het kenteken is nog niet bekend. De prachtige nieuwe van Gogh special shape is onlangs gedoopt en wordt verderop in dit magazine besproken. Ook waren we aanwezig bij de doop van de nieuwe 'Pleister' ballon van Centraal Beheer Achmea en dit artikel vind je ook in dit magazine. Links de Cameron Concept 90 ballon en die is besteld bij de Cameron Dealer in Tsjechié, Petr Rychetsky, en zal gaan varen in Praag en de omliggende gebieden. Deze in Engeland gemaakte ballon zal worden gevaren door piloot Jan  Smrcka. Tsjechié is het land van Kubicek, het eigen merk van dit land. De eerste Cameron werd 25 jaar geleden besteld en dit is eindelijk nummer twee. De economie van Tsjechié gaat met sprongen vooruit en waarschijnlijk zal het niet meer zo lang duren voor de volgende Cameron word geimporteerd. Het land biedt prachtige gebieden om te varen en is zich aan het richten op de westerse markt. Twee factoren wat de verkoop van buitenlandse ballonnen wel eens drastisch zou kunnen bepalen aldus de marketing directeur van Cameron, Alan Noble. Op de foto links de test inflate in Bristol.

Visuals en foto's: Cameron Balloons UK

       

Ultra Magic Balloons

        
        

Een aantal nieuwe ballonnen welke onlangs de fabriek in Spanje hebben verlaten. De eerste ballon is de nieuwe wedstrijd racer van wereldkampioen ballonvaren David Bareford.    Foto's: Ultra Magic

     
        

Lindstrand Balloons

      
     

Bijzonder trots is Trees Edens op haar nieuwe "Smile" ballon die spoedig het luchtruim zal kiezen.

Pieter Kooistra is de eigenaar van deze nieuwe Lindstrand 120.

Opvallen zal hij zeker.

Deze ballon is voor Ballonsport Friesland (Jan Jonkman, Johan ten Brummelhuis en Jan Bosma). PH-FWJ.

      

Goed nieuws voor de wedstrijdvaarders. Lindstrand is klaar met de ontwikkeling van een wedstrijdballon. Hierbij alvast enkele foto's. (in vlucht en ontwerp) Er zijn al proefvaarten mee gedaan, met stijg en daalsnelheden van 1700.-ft. per minuut zonder vervorming van de envelope. Meteen een concurent erbij voor de wedstrijdballonnen van UM.

De prijs ligt rond de 10.300 pond en Nederlands wedstrijdpiloot Henk Broeders zal waarschijnlijk met deze ballon deelnemen aan het Europese kampioenschap in Vilnius Litouwen.

Foto en visuals: Lindstrand

         
 

3

Doop Pleisterballon Centraal Beheer

Verhaal: Bennie Bos

 

       

Al bijna een jaar ging het gerucht dat er een nieuwe hetelucht ballon zou komen voor verzekeringsmaatschappij Centraal Beheer (even Apeldoorn bellen). Piloot Hennie ten Dam van de Ballooning Company had inmiddels de spijkerballon in de vaart gehad die toen werd opgevolgd door de ballon met de pijl er doorheen en nu zou het tijd zijn voor een opvolger.

       

Hennie ten Dam inspecteerd de enorme scheur - beidde ballonnen voor het eerst samen omhoog    Foto's: Nienke Bos

        

De geruchten verzwakten weer totdat ik een uitnodiging ontving van Centraal Beheer Achmea om op 1 April naar de doop van de nieuwe ballon te komen. Grapje ?, Nee geen grapje stond er bij, het was zeker geen grap. Vlak voor deze datum werd door omstandigheden de datum verplaatst naar vrijdag 11 April en dat kwam achteraf wel goed uit want op 1 April was het weer niet echt vaarbaar geweest. Op naar het plaatsje Beemte Broekland, een dorpje ten noorden van Apeldoorn. Het bleek bij een boerderij te zijn waar in een aangebouwd huisje Charlotte Biezeman woont, zij is van Centraal Beheer Achmea van de afdeling Corperate Marketing en Communicatie

Foto: Nienke Bos

We waren iets te vroeg (de beloofde file’s waren er niet) dus werd in haar knusse huiskamertje nog maar even de koffie op tafel gezet naast de pot met chocolade paaseitjes die uiteraard in deze periode in geen enkel huishouden mag ontbreken. Charlotte vertelde over het onstaan van deze nieuwe ballon maar probeerde zoveel mogelijk details te vermijden want hoe de ballon er uit zou zien moest tot de doop geheim blijven. De 'Pleisterballon' volgt de alom bekende 'Pijlballon' op die bijna het maximale aantal vaaruren heeft bereikt. Bij de ontwikkeling van de nieuwe ballon heeft de 'Pijlballon' als voorbeeld gediend. De beruchte pijl is er uitgehaald en de gaten zijn opgevuld met enorme pleisters waardoor de nieuwe ballon een versleten uiterlijk heeft gekregen.Hennie ten Dam van de Ballooning Company heeft de ballon ontworpen en Cameroon Balloons uit Engeland fabriceerde dit unieke luchtvaartuig. De Ballooning Company verzorgt reeds elf jaar vaarten voor Centraal Beheer Achmea, die deze ballon puur als relatiemarketingtool voor klanten inzet. Deze organisatie neemt ook de komende vijf jaar deze taak voor haar rekening. Na deze informatie gingen we nog even op het boerenerf snuffelen (de boer vond het oké) en struikelden over vele onderdelen die de man verzameld had. Hij was een Volkswagen Kever fan, dat zag je zo.

Voor de boerderij stonden er drie, ééntje leek vrij compleet, van een ander stond alleen de buitenkant en de derde was in verregaande staat van ontbinding. Achter de paardenstal met overigens prachtige Fjord paarden was nog een ruimte en daarin verzamelde hij....... kevers.

Hij liet ons zijn werkruimte in de grote schuur zien en wat stond daar.....nog meer kevers. Allemaal voor de onderdelen om er ooit nog eens een mooi rijdend model van te kunnen maken. Charlotte was de hele ochtend met een aantal mensen bezig geweest om de grote partytent op te bouwen voor de hapjes en de drankjes. Ze had ongeveer 45 man uitgenodigd voor deze doop en langzaamaan druppelden de gasten binnen. Twee ballonkarren kwamen aangereden en werden op het grote veld klaargezet. Eerst werd er nog even wat gedronken met elkaar en toen werd begonnen met het uitleggen van twee ballonnen. De ‘oude’ Pijl en de nieuwe Pleisterballon. De wind was nog redelijk en het was nog vroeg dus werd het spul een klein beetje neergelegd zonder vol te blazen. Te zien was aan de nieuwe ballon dat er een enorme scheur aan de zijkant zat. Ik kon er nog niet veel van maken. Wel was de prachtige groene kleur te zien en grote stukken roze, de kleur van pleisters. Omdat de wind bleef waaien begonnen we eerst maar even aan het koude gedeelte van het buffet. Na een uurtje waren de omstandigheden dusdanig dat er geblazen kon worden en werd duidelijk wat de ballon moest voorstellen. De nieuwe “Pleisterballon” is gelijk aan de oude met dat verschil dat het lijkt alsof de pijl eruit getrokken is en daardoor veel schade is ontstaan.

Foto: Nienke Bos

Deze schade is weggewerkt met enorme pleisters en tevens zit er aan de zijkant een enorme scheur, en dat is ook werkelijk een grote scheur met zwarte gerafelde randen. Deze scheur is tijdens de vaart aan de binnenkant afgedicht met een klep die vanaf de mand met een wit touw kan worden geopend waardoor de gapende wond begint te flapperen.

Duidelijk op deze foto te zien,

de grote gapende scheur.

Foto: Jarno Doornewaard

Een lugubere vondst, maar het ziet er prachtig uit en het lijkt echt alsof er een enorme scheur in zit. “Boven de Alpen kom ik zeker niet aan het witte touw”, sprak Hennie ten Dam nog even. Toen de ballonnen overeind stonden sprak Charlotte luidkeels de plechtige woorden en wenste de ballon en zijn passagiers een behouden vaart waarna ze met enige moeite de kurk van de champagnefles kreeg en de ballon doopte. Cameron leverancier Rien Jurg die met enkele collega’s ter plaatse was bekeek met een deskundig oog de ballon. De nieuwe PH-CHH kwam los van de grond en beleefde zijn eerste vaart met piloot Hennie te Dam. Vlak daarna ging de oude Pijl de lucht in gevaren door Daan Elfing. De heren van de website “Dutch Balloon Register” hadden mazzel en mochten mee in de Pijl om foto’s te maken vanuit de lucht. Een prachtig gezicht zoals beide ballonnen langzaam over de boerderijen zweefden en voor ons werd het tijd om de achtervolging in te zetten. Aan de rand van het plaatsje “Terwolde” kwamen de ballonnen weer op moeder aarde en konden wij beginnen met het opruimen van dit splinternieuwe materiaal. Egbert Oordt hing met twee ballonnen in de verte en had het schouwspel op enige afstand kunnen aanschouwen en even later kwam zelfs de oude PH-OVU nog even voorbij varen.

Terug in de tent stond het warme gedeelte van het buffet nog op ons te wachten en dat kwam goed uit want na hard werken is het goed eten. Na het afwassen (oh nee, dat hoefde niet) namen we afscheid van Hennie en Hanneke en we spraken af dat we over een jaar of vijf eenzelfde soort feestje zouden houden ter ere van de volgende nieuwe Centraal Beheer Achmea ballon.      Bennie Bos

        
 

4

 Wat is nou weer een "Erdferkel" ??

Verhaal en Foto's: Bennie Bos, foto in mand: Björn Eickmeyer

 
          

Het is zondag 23 maart omstreeks een uur of elf in de ochtend. Een stralende zon en een licht briesje vormen de ideale omstandigheden voor een prachtige ballonvaart. Als dat zo blijft kan het wel eens druk worden in de lucht vanmiddag, dacht ik nog en vervolgde mijn werk aan dit magazine onder het genot van een lekker bakkie Senseo. De telefoon gaat.......een collega.......”heb je die gasballon gezien”, zegt hij ietwat opgewonden.....slik, “nee, waar ?”.... Het bleek vlak bij mijn huis te zijn en Nienke en ik grissen de camera uit de kast en springen in de gereedstaande auto en al na enkele minuten zagen we een mooie ronde bol hangen met ver daaronder een klein mandje. De typische kenmerken van een echte gasballon. Dichterbij gekomen bleek het de D-OWML te zijn, een knalgele Warsteiner van de "Freiballon - Sportverein Münster Münsterland . Hij kwam net bij Schoonebeek ons land binnen en hing op een mooie zichthoogte van maar 100 meter boven ons hoofd. Je ziet ze zelden dus dit was weer een kostbaar moment en het geeft toch even een ander gevoel dan dat er een heteluchtballon passeerd. We volgden de ballon richting Veenoord en even later knalde de volgauto met de bekende Warsteiner aanhanger ons voorbij en zette de bestuurder even verderop de wagen naast een mooie Nederlandse molen langs de kant van de weg. Direct even kennismaken met de crew dacht ik zo. Het bleek dat we elkaar van gezicht wel kenden dus het ijs was gauw gebroken.

Björn noemt zichzelf een “Erdferkel”, vrij vertaald is dat een aardvarken, in Duitsland de officiele benaming voor de volgcrew. Hij is de zoon van een ballonvaarder en is zelf al geruime tijd officieel wedstrijd observer. Iemand die dus is opgegroeid met ballonnen. “Ik doe dit werk al 30 jaar”, zei hij lachend.

     

        

De ballon was die ochtend om 6.30 uur gestart van een bevroren grasveld op het opstijgterrein nabij Marl in het Duitse Ruhrgebied en inmiddels was de temperatuur nu opgelopen tot een graad of 16. Met een zuid - zuidoostelijke stroming ging de ballon richting Enschede en daarna weer de grens over terug Duitsland in (hier zit die grote hap uit ons kikkerlandje), en kwam vervolgens zoals gezegd bij ons bij Schoonebeek voor de tweede keer Nederland binnen.

Nienke en Björn (het Erdferkel)

Aan boord van de ballon waren piloot Alfred Derks, Hedwig Nieland en Jochen Gläser.  Björn had vergeten te ontbijten die ochtend en was tevergeefs op zoek geweest naar een winkel die open was op Zondag om zich een litertje vla te kopen. Uiteindelijk kon hij een paar grote chroissants en een dik stuk chocolade bemachtigen. Je weet hoe dat gaat, tijdens het crewen schiet het eten er meestal bij in. We kletsten nog even wat bij, wisselden uiteraard de emailadressen uit en namen daarna afscheid nádat Björn nog een stapeltje stickers bij Nienke in de hand stopte en ons uitnodigde om naar het ballonevenement in Gronau te komen in Augustus. Ik kon helaas niet blijven tot bij de landing omdat er nog een middagdienstje voor mij in het verschiet lag. Een uurtje later hoorde ik de piloot via mijn luchtvaartradio thuis een oproep doen naar de crew, “als je de patat op hebt, kom dan maar naar de ballon want ik ben bezig een landingsplekje te zoeken”.

De ballon is uiteindelijk tegen twee uur in de buurt van Assen bij het plaatsje Balloo geland en men had 157 kilometer afgelegd met deze 1000 kuub gasballon. Twee dagen eerder zou de Linde Wasen Gasballoncup plaats gevonden hebben in Duitsland maar helaas werd deze door een te grote hoeveelheid wind letterlijk en figuurlijk afgeblazen. Ik was teleurgesteld toen ik hoorde dat de wedstrijd gecanceld was omdat ik nu dus ook geen foto’s van dit evenement binnen zou krijgen. Echter . . het zien van deze ene gasballon maakte alles weer ruimschoots goed en het was voor mij een prachtig begin van de lente.     Bennie Bos

           
 

5

Een Zweedse Zon boven de Zwitserse Alpen

Verhaal en Foto's: Caroline de Noble

 

         

Voor de 4e keer maken Geert en ik onze camper klaar voor het soort wintervakantie waarvan slechts een paar onder ons de pret begrijpen : kamperen bij een klimaat van gemiddeld +2° à –12°, in dikke pakken sneeuw (of in het slechtere geval : in een kleffe modderbrei) met relatief weinig comfort (we zijn al oprecht blij met de verwarmde ruimte die de camping biedt om de handdoeken droog te krijgen en het gratis hete water voor de afwas; voor een warme douche moeten we echter wèl een extra Zwitsers muntje in de automaat droppen ...), en dat alles dan nog uitsluitend om mee te helpen met de ballonnen. Skiën doen we niet. Een sneeuw-bergwandeling of langlaufnamiddag lassen we wel met plezier in, maar eigenlijk liefst zo weinig mogelijk, want graag zoveel mogelijk ballooning ...

En ja hoor : vanaf het moment dat we België uitrijden voel ik de gloed inwendig opvlammen.  Vrijdag 17/1 rond 19 u. worden we verwacht in de Grande Salle in Château-d’Oex, waar we ons d.m.v. dhr. Jean Sax hebben opgegeven als vrijwillige crew voor buitenlandse piloten. Die gloed smeulde reeds ruim een week voordien, toen we vanuit Zwitserland de bevestiging kregen dat we ingeschakeld zouden worden bij een buitenlands team.

Naam, nationaliteit en verdere gegevens blijven voorlopig een raadsel, maar dat maakt het alleen maar des te spannender. Maar spannend is het niet alleen daarom : ik heb namelijk de eer mijn allereerste Blind Date te mogen beleven op het terrein ...  Wacht, laat ik me nader verklaren vooraleer jullie in lachen uitbarsten ! Ruim een jaar terug had ik via het Internet boeken en kalenders van de Italiaanse ballonfotograaf Antonio Biasioli aangekocht, en daaruit is een sympathieke en vriendschappelijke e-correspondentie gegroeid. Daarom wou ik graag zijn producten promoten op onze eigen ballonvaardersbeurs. Sedert een paar maanden fungeer dus ik als Belgisch « contactpersoon » voor de verkoop van zijn boeken en kalenders. De man achter deze boeken, de man van vlees en bloed, had ik echter nooit ontmoet.

De reacties van vrienden en kennissen van Antonio op de « Dag van de Ballonvaart » in Sint-Niklaas waren heel positief : ontelbare keren moest ik hem de groeten overmaken, alleen ... ik kende « hem » helemaal niet ... nog niet ... We spraken af elkaar te ontmoeten tijdens het openingsweekend in Château d’Oex.

Het was nog even puzzelen om onze vakantieregeling aan elkaar aan te passen, maar het lukte : ... afspraak dus met een onbekende Italiaan op een Zwitserse weide ...  Onderweg in Duitsland « spotten » we de eerste ballonaanhanger aan een tankstation. Een Belgische ballon dan nog wel, ook op weg naar Zwitserland. Luc Madou en zijn familieleden wuiven ons enthousiast toe. Blije herkenning ! Toch opmerkzaam te bedenken dat dit avontuur ondermeer te danken is aan deze man, de allereerste piloot die ons gezin mee in de lucht nam en waardoor de ballonmicrobe zich in mij vastbeet ... Vrijdagavond 17.01.03 worden we met open armen ontvangen door de sympathieke organisator Claude Jelk en zijn charmante rechterhand Claudia. We blijken te zijn ingedeeld bij een Zweeds team met een special shape « the Sun », die net vanuit het Oostenrijkse Filzmoos zijn gearriveerd (Piloot Henrik Holmqvist en zijn broer Anders - Ballong & Äventyr - Malmö).  Kennismaking zou volgen op zaterdagmorgen. Ondertussen verrassen de organisatoren ons met een totaal onverwachte maar heel erg gewaardeerde gastvrijheid.  En hey ... we hebben een tweede Blind Date ... met een onbekende Zweed op een Zwitserse weide .... Zaterdagmorgen 18.01.03 – 9.00u : briefingroom. Als een bange mus schuw over de schouder glurend, schrikkend als iemand te lang in onze richting kijkt .. zo ongeveer beleef ik de openingsbriefing.

Blind Dates kunnen dan wel heel erg interessant lijken in theorie,  maar in de praktijk is het wel nagelbijten ... zelfs als ze zo onschuldig zijn als ‘ballooning dates’ ! Tot uiteindelijk Peter Van Overwalle (piloot Nelly B) ons de nog onbekende Antonio Biasioli aanwijst. Ik schraap al mijn moed bij elkaar en ga kennismaken :

Antonio, Caroline en Geert

« Buongiorno Sr. Antonio, sono Caroline, piacevole ... ». « No, piacere » verbetert hij mij onmiddellijk. Lap, daar gaat de rest van mijn introductiezinnetje, dat ik dagenlang voor de spiegel had geoefend ... en ik weet geen woord Italiaans meer uit te brengen ...  Gelukkig is de lach van Antonio zo ontwapenend en zijn spraakwaterval zo aanstekelijk, dat ook ik binnen de kortste keren « ontdooi ». Antonio blijkt inderdaad een heel innemend man te zijn, met het hart op de tong maar met een grote liefde voor de ballonnen en hun addicts. Het klikt : onze Italiaanse date is alvast een succes ! Luc Madou kan ons vervolgens de Zweedse Henrik Holmqvist aantonen. Persoonlijk had ik nog nooit kennisgemaakt met de Skandinavische omgangsvormen, maar een vreemd vooroordeel deed mij veronderstellen dat die mensen nogal koel en afstandelijk zouden overkomen.

Ik wist dus bij God niet wat ik mij moest voorstellen bij de Zweedse date ... bedeesd en een beetje op ons hoede stellen Geert en ik ons voor als stand-in crew ... Voor we het beseffen worden we enthousiast begroet door Henrik en Anders, en onmiddellijk voorgesteld aan een wel héél erg internationale crew :

André en vrouwtje Julie uit Canada (tijdelijk woonachtig in Zwitserland) en Kristina (een Spaanse die na 25 jaar Amerika koos voor een huisje in Zwitserland). Met ons als Belgen erbij zorgt dit bonte gezelschap onmiddellijk voor een kakafonie van Engels, Frans (Quebeqois), Zweeds, Nederlands, en (met Antonio erbij) Italiaans ... hilarisch ... maar oh zo gezellig ... ! ! En het vreemde vooroordeel is voor altijd verdwenen. Swedish date : successfully started ! Als we een paar uur later de Special Shape klaarmaken en zien opstijgen, temidden van het kleurrijk ballonfeest dat ondertussen al volop aan de gang is, is de euforie compleet. De Specials stijgen pas na de middag op, de « normale » heteluchtballonnen zijn ondertussen al een paar uur in de vallei aan het spelen met de bergwinden, zodat de hele namiddag gevuld wordt met het kleurrijke ballonballet.

Onze « Zweedse Zon » blijkt een magnifieke ballon. Net zoals zijn « baasjes », verovert deze Special onmiddellijk een plaatsje in mijn hart.... Onder de overige ballonnen vallen mij 2 Belgische Tricolors op : ik ben verre van chauvinist, maar de OO-BRY (3000 m³) en de OO-BJE (2600 m³) zijn wel héél erg koddig in dit schitterende kader. ‘s Avonds genieten we onder de vrolijke klanken van een straatorkest van een heel bijzonder spektakel.

 Op de Place du Village stoken een 7-tal vuurspuwers een 2500 m³ ballon recht ! Ambiance verzekerd, al vind ik het persoonlijk soms wat gevaarlijk en wel zéér ongezond voor zowel de artiesten als de oude ballon zelf. Maar het applaus is niettemin welgemeend, wanneer de ballon zich langzaam naar de sterrenhemel verheft ... De zondag verloopt in een gelijkaardig ritme van prettige drukte en een bonte mengeling van nationaliteiten, talen, kleuren en indrukken. Door André en Kristina, die heel wat vrienden blijken te hebben onder de ballonvaarders, leren we nog veel meer nieuwe gezichten kennen. De zon straalt, de bergen glinsteren, de ballonnen schitteren en de hele middag hangt de lucht vol met de wonderlijkste vormen :

de Vliegende Koe (HB-QGL), het Olifantje Nelly B (G-NLYB), de Papillon (OO-BPO), The Frog (N5006Q), de Schotse Pipy (G-PIPY), de Ijsbeer (N3022R), The Financial Times (G-FFTT), de Breiting (HB-QGF), en ... onze Zweedse Zon (G-BZIC). Daarrond, daarboven en daaronder zweven een 50-tal ‘gewone’ heteluchtballonnen en cloudhoppers, heliumballonnetjes, parachutisten en parapents.

Ter gelegenheid van de 25e verjaardag van de Semaine de Ballons maken de 4 Zustersteden Château-d’Oex (CH), Bristol (GB), Sint-Niklaas (B) en de Région des Châteaux de la Loire (F) een symbolische vlucht : aan elkaar vastgemaakt met een lint varen zij over de vallei en promoten op die manier zowel hun verbondenheid op economisch en toeristisch gebied, als de jaarlijkse meetings die in elk van deze regio’s doorgaat (Semaine de Ballons voor Château d’Oex / 11e Trophée François 1er Les Châteaux de la Loire - 18-25 mei 2003 / Bristol Balloon Fiesta – 7-10 augustus 2003 / Intern. Vredesfeesten St.Niklaas – 5-7 september 2003). Vóór we in de Zweedse jeep achter de Sun aangaan, neem ik afscheid van Antonio, die alweer naar Padova vertrekt. Volgend weerzien : mei 2003, in Siena (Toscana), voor mijn allereerste Italiaanse ballonmeeting Arte e Scienza.

Als uiteindelijk zelfs dan de zon ondergaat, gaan we een kijkje nemen in de Grande Salle, waar de Nederlander Ben Bläss zijn Multimedia Show vertoont en we heerlijk wegdromen op hemelse klanken gedurende een intense wereldreis langsheen diverse meetings ... 

Prettig detail is dat Ben, wanneer ik mij voorstel, zich nog een artikel blijkt te herinneren dat ik een 2-tal jaren geleden over één van zijn  presentaties had geschreven, hoewel we elkaar alweer nooit persoonlijk hadden ontmoet. Wat is de (ballon)wereld toch klein .. en het geheugen toch groot ... Maandag 20.01.03 is het alweer schitterend vaarweer. Onze landgenoot Benoît Siméons en de Fransman Christophe Houver vestigen het Belgisch hoogterecord  (9369 m) (www.europeanballoon.be). FELECITATIONS A VOUS DEUX ! Nog een handvol piloten doen een gooi naar de  Coupe David Niven 2003 (de befaamde langeafstandswedstrijd), bijgestaan door de bekende Belgische weerkundigen Luc Trullemans en David Dehenauw.

Op hetzelfde moment beleef ik mijn Zweedse ballondoop : bijna 2 uur zweef ik in de Zweedse Zon boven de Zwitserse Alpen. ‘s Avonds wordt de téléphérique en stoeltjeslift voorbehouden aan een bende uitgelaten balloonaddicts : ruim 200 man stijgt naar La Braye. Boven worden de magen rijkelijk gevuld met spijs en drank, tot rond 22 u. de allerdappersten onder ons de 2200 m hoge berg terug afsjeesen op skies, snowboards, sleetjes, kinderspeeltjes, of desnoods op een doodgewone plastiekzak ... slechts bijgelicht door een fakkel.

We hadden het horen vertellen, hadden ze zien voorbereiden, maar hadden er geen woord van geloofd ... tot we met onze eigen ogen deze feërieke afdaling zien voltrekken ! Veiligheidshalve nemen wijzelf de zekere weg terug, nl. de skilift. Maar ... misschien laden we volgend jaar toch maar een slee in de camper ... Dinsdag druilt het weer en is er tijd voor een bergwandeling. Maar op woensdag staan we weer paraat voor het echte werk. Helaas melden onze Zweedse vrienden ons héél slecht nieuws : door familiale omstandigheden worden Henrik en Anders gedwongen onmiddellijk naar huis te vertrekken. De Sun-enveloppe blijft evenwel in Château-d’Oex en komt toevallig onder de hoede van Geert (Van Wolvelaer). Leuk voor hem en zijn crew (9 man), maar voor ons groepje een bittere pil om te slikken, vanwege een beetje overbodig geworden. Claudia redt onze woensdag met een vlucht aangeboden door de Château-d’Oex ballon Sky Event, zodat we even kunnen proeven van het crewen bij een 7000m³. Dankzij de geroutineerde ingewijden hoeven we gelukkig niet al te veel spierkracht te gebruiken, en de vlucht zelf (slechts 40 minuten naar toch memorabel) kleurt alweer onze dag ! MERCI LES AMIS SUISSES ! ! Op donderdag krijgen we een halve meter sneeuw cadeau. Met de plaatselijke bus maken we een uitstap naar de Col des Mosses voor een fikse sneeuwwandeling.

We genieten met volle teugen, al mis ik kleurtjes in het berglandschap ... Laat die avond krijg ik een SMS’je uit Zweden : ‘arrived savely, success with the Sun ...’   Vrijdag breekt de zon weer door : het ballonballet kan herbeginnen. We assisteren eventjes bij het opstijgen van de Zweedse Zon onder Belgisch bewind en genieten vervolgens vanaf de zijlijn van het kleurrijke spektakel.

De Nightglow sluit onze vakantie af : het klank- en lichtspel, met de « dansende ballonnen », creërt een sprookjessfeer temidden van fakkeldragende skiërs, terwijl verlichte parachutisten zachtjes naar beneden zeilen, op de weemoedige tonen van de Alpenhoorn. Ondanks de nevelslierten die nu en dan het zicht verdoezelen, is dit een kippenvelmoment, en niet alleen vanwege de –10°. Waarna het dorpsfeest, met Guggenmuziek, straatanimatie, stands, en natuurlijk veel glühwein in zijn volle uitbundigheid losbarst. In volle feestvreugde moeten we afscheid nemen van Claudia, André en Julie, Kristina, Sten Ericson (S) en zijn vrouwtje, maar niet zonder elkaar beloofd te hebben spoedig weer contact op te nemen.

Zaterdagochtend maken een 20-tal ballonnen zich op voor een ongetwijfeld schitterende vaart in een azuurblauwe berglucht. Een hele rij, die steeds langer wordt, staat nog aan te schuiven. Wij draaien de weg naar Bulle op .. zuchten even maar denken dan aan onze Zweedse vrienden ... het is mooi geweest ... Speciale dank aan : Jean Sax, de Organisatoren van Château-d’Oex, Henrik en Anders Holmqvist, Antonio Biasioli, Ben Bläss en alle vrienden die het ons mogelijk hebben gemaakt deze fijne week te beleven.    Caroline De Noble

         
 

6

Vincent van Gogh Special Shape

 
        

Het zal jullie waarschijnlijk niet ontgaan zijn dat er in de afgelopen maand een schitterende (en peperdure) nieuwe special shape ballon aan de Nederlandse ballonvloot is toegevoegd. Hans Zoet heeft vanaf nu de beschikking over een echte replica van het geschilderde hoofd van Vincent van Gogh. Lees hier de volgende verslagen: Bart Geeraets bezocht de doop van de ballon in Zundert en verteld daarover, een artikel uit het Eindhovens Dagblad van 14 Maart, achtergrondinformatie van Bavaria (de sponsor), een artikel uit de Telegraaf van 29 Maart (de dag voor de doop) en het persbericht van Cameron Balloons (de bouwer van de ballon).

Bart Geeraets -  Wellicht hebt u de laatste weken al gehoord over de nieuwe ballon van Hans Zoet. In samenwerking met bierbrouwerij Bavaria kregen zij het idee om een reusachtige ballon te maken naar het beroemde zelfportret van Van Gogh. Dit naar aanleiding van de honderdvijftigste verjaardag van de geboorte van de beroemde schilder. Samen met ballonvaarder Don Cameron werden vorig jaar in september de eerste plannen gemaakt. Het beloofde geen gemakkelijke klus te worden om van een 2-dimensionale tekening over te gaan naar een 3-dimensioneel model. Zoveel maanden later op 30 maart was deze ballon klaar voor de officiële doop. Omstreeks 18 uur waren we aanwezig in het leuke dorpje Zundert, de geboorteplaats van Van Gogh. Zelfs Don Cameron was aanwezig om deze belangrijke gebeurtenis niet te missen. Cameron kwam weer met nieuwe ideeën naar buiten. Op de zak van de ballon staat het portret van Van Gogh en zijn naam. Zo zul je zeker niet de verkeerde ballon meenemen.

Piloot Hans Zoet toont het model

Foto:Wim Hofland

Een strakke wind zorgde ervoor dat de ballon pas laat op de avond kon rechtgezet worden. Rond 19u15 werden de ventilators aangezet en de ballon kreeg stilaan vorm. Eenmaal de ballon gevuld was plaatste Don Cameron zich achter de branders en zette de ballon recht. De ballon werd plechtig gedoopt door de heer Houben, commissaris van de koningin in de provincie Noord-Brabant. Helaas bleef de wind te sterk en kon de ballon niet opstijgen. Maar Hans beloofde dat hij zeker terug zou komen naar Zundert voor een vaart vanuit de geboorteplaats van Van Gogh. Voor ons was het een geslaagde avond. We hebben mooie foto’s kunnen maken en garanderen u dat het de moeite waard is om deze ballon in het echt te zien. Wij wensen Hans nog vele mooie vaarten in zijn nieuwe ballon.

De stof wordt bedrukt met een speciale printer

Foto: Cameron Ballons UK

Eindhovens Dagblad 14 Maart door Lizette van Neer -

Vrijdag 14 maart, Als je op het dak van bierbrouwer Bavaria in Lieshout staat, kun je het voormalig huis van Vincent van Gogh in Nuenen zowat zien liggen. Op 30 maart wordt de honderdvijftigste geboortedag van de schilder gevierd en Brabants bierbrouwer komt met een speciale creatie: in het Engelse Bristol wordt hard gewerkt aan een heteluchtballon in de vorm van Van Goghs befaamde zelfportret uit 1887/1888. Verborgen tussen bergen stof met de zo kenmerkende penseelstrepen van Van Gogh zitten vier naaisters te werken in de oude fabriekshal in Bristol. Rakketak. Rakketakketak. Honderden repen genummerde stroken stof rijgen de naaimachines aaneen. Onvoorstelbaar is het nu nog dat hieruit een totaal nieuw kunstwerk van Van Gogh ontstaat. Het is het werk van een van 's werelds beroemdste ballonvaarders en ontwerper Don Cameron en zijn team in opdracht van de bierbrouwer.

Bavaria's topman Peter Swinkels had toen hij zijn opdracht een half jaar geleden verstrekte, niet kunnen bevroeden hoeveel voeten in de aarde 'the making of' vergt. Want nog niet eerder was Van Gogh driedimensionaal te zien, laat staan met op zijn kraag het logo van 'Bavaria'. Hoe ziet het achterhoofd van Van Gogh eruit? En zijn rechter gezichtshelft die het zelfportret amper bloot geeft? Het kostte David Reed van Cameron Balloons twee maanden werk om Vincent te 'vervolmaken' in zijn computer.

'We hebben een digitale kopie van het zelfportret gekregen van het Van Gogh museum in Amsterdam', legt Reed uit aan Swinkels die al enthousiast wordt bij het zien van het papieren model. 'De linkerkant van zijn gezicht is origineel. Zelfs de twee uit zijn snor stekende haartjes staan erop, maar de rechterhelft heb ik geprobeerd zo goed mogelijk na te maken. Niet symmetrisch, want dat is niemand, ook Vincent niet.' De bedrukte stroken stof - alleen de hoed telt er al achthonderd - worden, nadat ze aaneengeregen zijn, met ballijnen en touwen vastgemaakt om te voorkomen dat al vliegende ogen, neus en hoed vervormen. Cameron maakte al zo'n 5.500 ballonnen, hij was het die de eerste luchtballon maakte die in 1999 rond de wereld vloog, de Breitling Orbiter III. Maar nog niet eerder werkte hij aan zo'n vernuftig kunstwerk. In de ballonwereld is het geroezemoes niet van de lucht, maar niemand weet nog wat Cameron dit keer maakt. Niets wordt over het hoofd gezien, zelfs de handtekening van Van Gogh is gekopieerd in onbrandbare stof, want het bevindt zich vlakbij de brander van de ballon. De Engelse rijksluchtvaartdienst heeft het gevaarte al de registratie PH Gogh toegekend. Het is een race tegen de klok, want op 30 maart moet het vliegend kunstwerk voor de allereerste keer opstijgen, in Zundert. Swinkels is onstuitbaar, zijn plannen liggen al klaar, want Van Gogh is hot: 'Ha, straks gaat het beginnen', licht Swinkels een tipje van de sluier. 'Máxima en Willem-Alexander kunnen helaas niet de doop van de ballon verrichten, maar nazaat Vincent van Gogh 'junior junior' en commissaris van de Koningin Houben stappen in het mandje. En daarna gaan we naar Parijs, Arles en komen we natuurlijk ook naar Nuenen.

De testvaart in Engeland met Don Cameron

Foto: Cameron Balloons UK

We hebben zelfs al verzoeken uit Japan en Australië.' Aan ervaren ballonvaarder Hans Zoet uit Nederhorst den Berg de eer. Voor Bavaria vloog hij al de luchtballon 'het pilsje'. Zoet: 'Ik ben benieuwd. We hebben geen tijd om de ballon vooraf te testen, maar ik ben niet bezorgd. Hooguit kan de rand van de hoed wat gaan flappen. We worden het eerste vliegende, wereldberoemde kunstwerk. De eer is aan Van Gogh.'

Don en Vincent

Bavaria Achtergrondinformatie - Reconstructie van het zelfportret. Aan de ontwikkeling van de driedimensionale versie van het 'Zelfportret met grijze vilten hoed' ging een uitgebreide voorbereiding vooraf.  Allereerst kreeg de wereldberoemde ballonbouwer Don Cameron van prof. Dr. louis van Tilborgh een instructieve rondleiding door het Van Gogh museum in Amsterdam, waarbij veel aandacht werd besteed aan de door Van Gogh gebruikte kleuren en zijn kenmerkende penseelvoering.  Er werd een studie gemaakt van de schedelafmetingen van Vicent van Gogh door enkele van hem bekende foto's te vergelijken met aanwezige portretten in het Van Gogh museum in Amsterdam. Met behulp van een door het museum gemaakte digitale kopie van het beroemde zelfportret kon vervolgens worden begonnen aan de reconstructie van de door Vincent niet geschilderde delen van zijn rechter gezichtshelft en het achterhoofd. 

Voor de vervaardiging van het achterhoofd is gebruik gemaakt van een pastelportret uit 1887 dat Henri de Toulouse-lautrec van Van Gogh maakte. Op de computers van Cameron in het Engelse Bristol werd zo van het slechts tweedimensionale portret een driedimensionaal gipsmodel vervaardigd. Hierop werden de welbekende  penseelstreken van Van Gogh streek voor streek naar de betreffende zijde overgebracht.

De van Gogh luchtballon is samengesteld uit meer dan duizend delen ballonstof. Hier is door een computer gestuurde laserprinter op bijna 2000 strekkende meter materiaal, het zelfportret van Van Gogh gedrukt. Om de vormen van het gezicht zo goed mogelijk in de ballon aan te brengen zijn aan de binnenzijde tientallen diafragma's aangebracht om bijvoorbeeld de neusvleugels, oogbollen, oren en baard op hun plaats te houden. Om met dit kunstwerk te landen wordt gebruik gemaakt van het zogenoemde Smart ventiel systeem en twee rotatie kleppen, verborgen in het haar aan de achterzijde onder de hoed. Deze zorgen ervoor dat Vincent tijdens de landing niet op zijn neus valt. De luchtballon heeft een inhoud van circa 4000 m3 en weegt indien hij gevuld is met warme lucht bijna 4000 kg. De hoed inclusief de rand bestaat uit ruim 800 delen en heeft een doorsnede van 23 meter. De totale hoogte van de ballon is zo'n 30 meter .

De speciale ballonzak  Foto: Bart Geeraerts

Telegraaf 29 Maart door Erik Morsink - Het is morgen exact 150 jaar geleden dat de wereldberoemde schilder Vincent van Gogh in het Brabantse Zundert werd geboren. Dan wordt tevens de officiële feestelijke aftrap gegeven voor het Van Gogh-jaar in ons land. Reden voor Bavaria-brouwer Peter Swinkels en de bekende ballonvaarder Hans Zoet om alle aandacht naar zich toe te trekken; ze bestelden in Groot-Brittannië een heuse Van Gogh-luchtballon, die vandaag naar Nederland verscheept wordt.

Het ideale kenteken    Foto: Bart Geeraerts

Het betreft een replica van het vermaarde zelfportret van de schilder. Vincents geboortedorp Zundert heeft de primeur van het luchtvaartuig. Op het pleintje tegenover de plek waar de kunstenaar het levenslicht zag, zal de ballon morgen worden opgeblazen. Op de kraag van Vincent staat, hoe kan het anders, het logo van sponsor, eigenaar en bierbrouwer Bavaria vermeld. Commissaris der Koningin Frank Houben krijgt de eer het luchtschip te dopen. „Waarschijnlijk gebeurt dat ook met bier”, lacht Hans Zoet.  Of het pompeuze gevaarte op de gedenkwaardige dag daadwerkelijk het luchtruim zal kiezen, moet nog blijken. Bij fabrikant Cameron Balloons draaide men sinds november overuren om ´Vincent´ luchtwaardig te krijgen. Don Cameron, de geestelijke vader van het ballonbedrijf dat marktleider is op het gebied van bijzondere exemplaren, de zogenoemde ´special shapes´, maakte hoogstpersoonlijk de eerste testvlucht met ´Vincent´.

Foto´s aan de wand van zijn fabriekshal met daarop luchtvaartuigen in de vorm van schoenen, treinen, telefoons, motors, flessen en fruit geven een impressie van de diversiteit van de fabrikant. Cameron zélf is wat je noemt een excentrieke Engelsman. Hij heeft een prachtig buiten, kent de groten der aarde in de luchtvaartsector, maar ziet eruit als een doodgewone Britse arbeider die je op elke straathoek in Bristol aantreft.

Echter, het hele leven van deze vakidioot draait om luchtballonnen. De in 1939 in Glasgow geboren Cameron blinkt uit in eigengereidheid en onderhandelt uitsluitend op zijn eigen voorwaarden. Of het nou Richard Branson van Virgin is die een enorme special shape wil bestellen of Peter Swinkels van Bavaria, alles moet gebeuren volgens zijn regels. Sinds de oprichting in 1970 verkocht Cameron 8700 ballonnen. ´Vincent´ kost zo´n 250.000 euro. Het zelfportret werd via de computer op schaal gemaakt en in panelen verdeeld. Deze vlakken worden bedrukt, gecoat om ze luchtdicht te maken, uitgesneden en door een groep naaisters aan elkaar gezet. Een zeer nauwkeurig werk omdat zelfs de kleinste penseelstreekjes naadloos in elkaar moeten overlopen. Men haalde er voor het computerwerk zelfs een special effectsexpert uit de stal van filmmaker Steven Spielberg bij. Het eindresultaat is een perfecte kopie op een 2500 vierkante meter groot doek.

De opbouw voor de doop in Zundert 

Foto: Bart Geeraerts

       

De eerste keer in Nederland

Foto: Johan Hetebrij

Een helse klus voor de ´ballonnencoupeuses´. „Allemachtig”, riep Peter Swinkels uit, kijkend naar de enorme lappendeken. „Wat een werk om al die aparte stukken goed aan elkaar te zetten!” „Ach”, reageerde één van de naaisters, „Ik doe dit werk al zeventien jaar, dus ik kijk er niet meer van op. We hebben hier wel grotere ballonnen gehad hoor.” Art-director David McGibbon, was bijna 24 uur per dag belast met de vervaardiging van de ballon. „De afgelopen vijf weken heb ik praktisch alleen in de fabriek geslapen”, vertelt hij. „De Van Goghcreatie is zeer ingenieus. Er zit ook nog eens een heel binnenwerk in dat de ogen op de plaats en het gezicht in de plooi moet houden, terwijl de ballon wordt opgeblazen. Dit is ons meest prestigieuze project tot nu toe. We passen technieken toe die nooit eerder zijn gebruikt. Ik zou het hele proces nu al compleet anders aanpakken als ik het weer moest doen. Wat dat betreft leer ik nog wat van Van Gogh.” Na Zundert gaat ´Vincent´ een ware wereldtournee maken. In alle windstreken zal men weten dat wij het Van Gogh-jaar vieren. Er komen onder andere rondvluchten in Nieuw-Zeeland, Australië en Japan. „En in Frankrijk varen wij langs alle plekken waar Vincent van Gogh is geweest”, aldus Hans Zoet.

        

Persbericht Cameron Balloons UK 31 Maart

    

Deze special shape is besteld door de Bavaria Beer Company, welke in de buurt van de geboorteplaats van de beroemde schilder Vincent van Gogh is gevestigd. Gemaakt ter gelegenheid van de 150e verjaardag en aan de hand van één van zijn zelfportretten. Don Cameron: "Het was enorm moeilijk om van een tweedimensionaal plaatje een driediemensionaal lichter dan lucht vaartuig te maken. In dit geval hebben we zelfs een schaalmodel moeten maken om als staf en als opdrachtgever te kunnen beslissen of het ontwerp goed was. De artwork was een enorme klus voor Dave Reed omdat hij elke penseelstreek van het orginele schilderij moest overbrengen op een transfer zodat dit op de stof kon worden gedrukt. Elk paneel is in elkaar gezet door Karh Sadler en haar team welke de gehele ballon en de interne gedeeltes in elkaar hebben gezet. De ballon is ongeveer 30 meter hoog en elk oor (ten tijde van dit zelfportret had hij ze alle twee nog) meet 5,5 meter.

Prachtige details  Foto: Cameron Balloons UK

       

 

7

Boerendag Veendam

Verhaal: Bennie Bos, Foto's: Nienke Bos

 

       

Op Zaterdag 15 Maart om 12 uur 's middags belde piloot Jantienus Steenbergen mij wakker (ik had de hele nacht gewerkt), "De boerendag gaat door", zei hij .....even nadenken met mijn nuchtere kop en....o ja, dat was ook zo, de Groninger boeren zouden nog de lucht in en het bleek dat ik alweer de helft van deze mooie zonnige dag op bed had gelegen en het was nu (na enkele afgelastingen) de ideale dag en rolde ik maar wat eerder mijn nest uit dan gepland.

Op naar Veendam dus waar zich 7 teams met hun kleurige ballonnen hadden verzameld op de grote parkeerplaats bij de Sorghvliethallen. Deze boerendag werd georganiseerd door de Veendamse ballonvaarders waarin o.a. de teams van Parkstad Ballooning, North East Ballooning, Dirk Remmelink en de Ballonclub Veendam zijn gesetteld. Bij elke landing wordt een formulier ingevuld met de gegevens van de landeigenaar. Aan het eind van het seizoen worden een aantal formulieren uit de grote hoed gehaald en de gelukkigen worden uitgenodigd voor een gratis ballonvaart. Ballonvaarder Evert Smid roept de menigte tot stilte en verdeeld in zijn beste "Boers" de passagiers over de ballonnen. Het veld van het "Borgerswold" ligt er zoals altijd mooi droog bij en de 7 teams kunnen er royaal hun favoriete lappen stof uitspreiden.

Daar bleef het echter eerst bij want ondanks de beschutte plek die de locatie bied stond er nog een vlagerige wind te blazen over het veld met af en toe behoorlijke uitschieters. Tijd genoeg om even bij te kletsen met de mannen. Eén fanatiekeling was zelfs uit midden Nederland afgedaald alleen om de PH-NON te zien, de groene BP ballon.

Je weet hoe dat gaat, de verzameling foto's moet compleet en komt de ballon niet naar ons dan komen wij wel naar de ballon dacht hij. Hij kon zijn hart ophalen want voor foto's was het ideaal weer. Na een uurtje werden de eerste ventilatoren aangetrokken en begon men voorzichtig de boel vol te blazen. De wind was inmiddels een stuk rustiger en langzaam maar zeker verrezen de luchtreuzen van het gras en net op dat moment begon Jan de Wind zijn laatste adem uit te blazen. Er moest nog even flink gevochten worden maar een ieder had de zaak onder controle en als eerste knalde Dirk Remmelink met zijn redelijk vervormde PH-UTS de ruimte in. De enigste ballon die ik nog niet eerder gezien had was de PH-EEL, (zie foto rechts) de ballon die vorig jaar tweedehands was aangeschafd door Parkstad Ballooning omdat men door uitbreiding van het aantal piloten niet meer kon volstaan met één ballon.

Traditiegetrouw wordt de dag besloten bij een plaatselijk cafe waar de koffie en de erwtesoep klaar staat en waarbij men nog even rustig de tijd heeft om na te kletsen en de certificaten in ontvangst te nemen. De 26 deelnemende boeren gingen tevreden naar huis. Mijn dochter Nienke heeft vele mooie foto's gemaakt op deze middag en met trots heb ik deze als update van mijn andere website "Ballooning Pictures" geplaatst, de foto's kun je gaan bekijken door op de knop in de onderste balk te klikken.     Bennie Bos

                 
 

8

Gordon Bennett logo

 
        

Het logo van de beroemde Gordon Bennett gasballonrace is inmiddels bekend.

Het wachten is op de deelnemerslijst.

Zodra ik hierover meer weet zal ik dat via dit magazine melden.

We hopen, net als vorig jaar, op een aantal spannende dagen.

           
        
 

9

Belevenissen van een ballonpassagier

Verhaal: een passagier, Foto's Bennie Bos

 
        

Het volgende verhaal vond ik op de website van Marberts Ballooning. Er zijn er twee, maar deze is van piloot Marcel Pijnappel en ik kreeg van hem toestemming om dit met veel humor geschreven verhaal te gebruiken in deze Hot Air op voorwaarde dat ik te gast wilde zijn op de eerstvolgende editie van Salland Ballooning. Nou vooruit, omdat je zo aandringt en omdat er toevallig ook een hoop ballonnen omhoog gaan en omdat ik dat toevalligerwijze ook wel aardig om te zien vind, maar anders......   het verhaal werd aan Marcel toegezonden door een passagier die voor de eerste keer het genot mocht ervaren van een echte ballonvaart. Het verhaal speelt zich af op de Koeweide in Barneveld en voor deze gelegenheid heb ik een aantal foto's uit mijn archief gehaald van diverse jaren Ballonfiesta Barneveld.


Het kwam als een soort donderslag bij heldere hemel. Eén van onze vaste leveranciers, normaal goed voor een magnetron of een cd-speler bij wijze van relatiegeschenk aan het einde van het jaar, bood ons bedrijf een ballonvaart aan. Familieberaad en slapeloze nachten volgden en mijn, overigens lieftallige, echtgenote betrapte ik op een controle van mijn levensverzekeringspolis! Dit laatste had ze niet meer gedaan sinds we besloten om jaarlijks een wintersportvakantie te gaan houden. Een huivering bekroop mij en in gedachten zag ik haar, m'n nageslacht en mijn medewerkers al achter m'n baar lopen. Hoezo bang ? Op kantoor hadden ze er plezier in. Juffrouw Jannie van de afdeling Verkoop kwam me zo'n - vergeef me het woord -kotszak brengen die ze had meegenomen uit het vliegtuig na haar vakantietrip naar Kreta. "Voor het geval dát"- zei ze, maar ik werd er eerlijk gezegd niet vrolijk van.

Zij wel natuurlijk, want ze liep stikkend van het lachen m'n kantoor weer uit. Eén week en drie gezinsverpakkingen Valdispert later was het zover. Ik plakte rond een uur of zes m'n "VIP-parkingkaart" achter de voorruit van mijn auto, laadde m'n binnenpretjes hebbende echtvriendin en onuitstaanbare kinderen in en begaf me op weg.

Van de ontvangst door de lieftallige hostess en het "inchecken" weet ik me eerlijk gezegd geen barst meer te herinneren. Ik kwam pas weer een beetje tot m'n positieven toen het , "zover was". De charmante gastvrouw sleurde me mee naar een hoek van het veld waar enkele mannen en vrouwen bezig waren een grote lap stof uit een zak te trekken. Moest ik daar nu mee de lucht in ? Stiekem voelde ik even aan het materiaal, 't was wel verrekte dun. Om daar nu je leven aan toe te vertrouwen. Geen gek idee eigenlijk van m'n vrouw om toch even die verzekeringspolis na te kijken….... De ballonvaarder startte de grote ventilator die naast de mand stond opgesteld. De koude lucht veranderde de lap stof in een soort fabriekshal van textiel. Toen de ballon naar het oordeel van de ballonvaarder voldoende vorm had gekregen stak hij de branders aan en vulde met korte stoten het bouwsel met hete lucht.

Langzaam kwam het gevaarte overeind en kromp ik bijna in elkaar…. Eén van zijn medewerkers kwam met een touw aanhollen dat aan het frame van de branders werd vastgemaakt. Even later mocht ik aan boord. Als je er die eerste keer voor staat moet je toch even wat wegslikken. Zou ik "het" nu wel doen ? Zomaar in zo'n rieten mandje stappen en me overgeven aan de luimen van de onbetrouwbaar uitziende piloot en de grillen van de wind ?

Bang voor het homerisch gelach van vriend en -natuurlijk!- vijand klim je over de rand en vind jezelf, stijf samengeperst met nog twee andere, krampachtig glimlachende slachtoffers en de zelfverzekerend grijnzende piloot, terug op zo'n drie vierkante meter meubelplaat omgeven door een rieten hekwerkje en met vier grote gasflessen in de hoeken. De instructie van de piloot maakt het er al niet beter op: je mag de gasslangen niet aanraken, moet tijdens de landing door de knieën, mag dan alleen de touwlussen vasthouden en pas uit de mand als de ballonvaarder daartoe toestemming geeft. "Lichtgroen", dat moet nu ongeveer de kleur van m'n gezicht zijn, denk ik, en verstolen gluur ik naar m'n medepassagiers. De één ziet spierwit en de ander knalrood, dus dat verhoogt m'n zelfvertrouwen ook niet spectaculair.

Familieleden en vrienden maken foto's van ons. Ik tover zowaar een glimlach op m'n gezicht en probeer tevens enthousiast te kijken. Het valt niet mee als je tegelijkertijd zo'n vreemd gevoel in maag en darmen krijgt en eigenlijk het liefst aan de piloot zou willen vragen of er ook een chemisch toilet aan boord is!

Boven m'n hoofd brullen de branders en de spaarzame haren op m'n schedeldak bieden onvoldoende beschutting tegen de hitte. Een petje zou niet zo gek geweest zijn, peins ik nog en plotseling realiseer ik me dat we "los" zijn. Langzaam en dan wat sneller zie ik de vertrouwde Koewei onder me wegzinken. Buurman links, die spierwitte, klemt z'n beide handen als een paar bankschroeven om de met suède beklede rand van de mand. Z'n knokkels laten duidelijk zien dat die knuisten slechts met behulp van een breekijzer kunnen worden verwijderd. De "knalrode" schijnt nú al door de knieën te zakken terwijl dat toch duidelijk alleen bij de landing verplicht was! Wat beverig kijk ik naar beneden en zie gigantische mensenmassa's wuiven en hoor ze zelfs roepen. Onder ons beginnen andere ballons al wat meer vorm te krijgen en boven de bomen, richting Voorthuizen hangen degenen die ons voorgingen op deze tocht vol onzekerheden. Het dorp Barneveld lijkt nu opeens een dorpje. De anders zo dominerende appartementgebouwen wekken de indruk door kinderen van kartonnen dozen in elkaar te zijn geknutseld. Minuscule mensjes stappen in hele kleine blikjes waarvan je alleen uit ervaring weet dat het auto's moeten zijn. Het Fleischmann-treintje Ede - Amersfoort rijdt langs de rand van het Schaffelaarsebos als een soort gele rups op een boerenkoolblad.

In de verte zie je weer andere plaatsen die allen om het hardst smeken om aan je voeten te mogen liggen: Nijkerk, Amersfoort en, heel in de verte Utrecht.  Het is verwonderlijk wat je allemaal nog hoort op zo'n driehonderd meter boven de aarde. Het geroezemoes van het veelkoppige publiek onder je, de klanken van de beiaard - verrek, 't is al half negen -en een paar blaffende honden. Statig drijven we door het zwerk.

Onder ons de weilanden ten noorden van het Schaffelaarsebos. Links hotel 'Heidepark' en daarnaast het gelijknamige naargeestige bosje met de krassende roekenkolonie. Industrieterrein 'De Harselaar' komt in zicht. Onze ballon weerspiegelt zich in de vijver voor het pand van Baan Automatisering en rechts van ons kringelt een, toch redelijk witte, sliert rook uit de 'smeerpijp' van Broerius. Op de snelweg Amersfoort - Apeldoorn houden auto's in en er wordt luid getoeterd. Veel mensen schijnen ons te benijden en eerlijk gezegd, ik begin me al veel behaaglijker te voelen op m'n 'frontbalkon aarde'. Beneden ons het Zeumerse Gat. Zo van boven is het toch eigenlijk maar niks. Een paar surfers proberen zich in evenwicht te houden op hun planken. 't Valt niet mee want er is bijna geen wind. De piloot weet ons te vertellen dat die eigenlijk bij de start van een ballon ook niet meer mag bedragen dan een knoop of negen, kortom: onder de windkracht drie. Er wordt een gasfles af- en een ander weer aangekoppeld.

Zo'n fles schijnt maar voor een half uur brandstof te bevatten. Links ligt Voorthuizen. Mocht Barneveld vanuit de lucht al weinig betekenen, Voorthuizen ziet er welhaast nóg kleiner uit. Het dorp lijkt nog het meest op een poging van enkele studenten die met het omduwen van dominostenen in het Guiness' Book of World Records wilden komen maar er vroegtijdig mee zijn gestopt.

Onder ons de golfbaan van 'Edda Huzid'. 'Een prachtig landingsterrein', denk ik en zeg dit dan ook tegen de piloot. Deze schiet in de lach en verzekert me dat dit nu juist niet het geval is. 't Schijnt duizenden guldens schade op te leveren wanneer 'de green', het grasterrein rondom het gaatje beschadigd wordt. Kleine lego-poppetjes trekken potloodjes achter zich aan. Af en toe staan ze stil en wordt er met een streepje gezwaaid. Ik verbeeld me het balletje te zien maar dat -ik weet het- ben ik in dit geval zelf; vanaf deze hoogte is dat natuurlijk niet mogelijk. .. Verder drijven we over uitgestrekte bosgebieden met campings daartussen. duizenden stedelingen brengen hier 's zomers hun vakantie door. Tussen de linnen bouwsels, caravans. en stacaravans stijgen hier en daar blauwe rook-krinkels omhoog.

't Schijnt vanavond barbecueweer te zijn en wat is er heerlijker dan een lapje ongaar vlees te eten, een verkoold worstje of een pukkelige kippepoot ? Er schreeuwt ergens onder ons een pauw en indachtig het verhaal van mijn moeder dat dit meestal de komst van regen betekent, kijk ik behoedzaam naar de wolken. 't Ziet er eigenlijk niet zo onrustbarend uit en ik haal opgelucht weer adem. M'n mede-passagiers zien er nu wat gezonder uit.

De spierwitte heeft wat meer en de knalrode wat minder kleur gekregen. In de verte doemt de Ermelose heide op. Onze piloot deelt ons mede daar een landingsplekje te willen zoeken. Samen met ons neemt hij nog even 'het rampenplan' door : 'alleen de touwlussen vasthouden, niet aan de gasslangen komen, door de knieën en pas uit de mand als ik het zeg'. Ik ben er nu zo langzamerhand trouwens van overtuigd dat me niets meer kan gebeuren. Overmoedig hang ik over de rand en converseer met een paar toeristen die vanuit de diepte mij een groet toeroepen. Is dit hier Alkmaar?, vraag ik humoristisch. 'Nee, dan bent u helemaal verkeerd!', is het antwoord. 'Da's nou sneu', roep ik schaterend terug. Met korte vuurstoten zet de ballonvaarder de landing in. Op aanraden van de piloot grijpen we de touwlussen stevig vast.

De aarde komt nu toch wel angstwekkend snel dichterbij. De mand sliert door een berkenboompje en bonkt tegen de grond. Omhoog gaat het weer om tien meter verder opnieuw tegen de grond te slaan, we schuiven enkele meters door terwijl de piloot met lange halen de parachute uit de top van de ballon trekt. Even lijkt het erop dat we met mand en al tegen de heiplaggen zullen smakken, maar dan is het voorbij. Langs de weg stoppen enkele auto's, de inzittenden komen naar ons toe gehold.

Achteloos verstrekken we enige technische -onderweg opgevangen- informatie over snelheid, hoogte en temperatuur in de ballon. Samen met mijn medepassagiers poseer ik bij de mand voor een groepsfoto. Inmiddels is ook de volgwagen aangekomen. De gebrilde en besnorde chauffeur begint samen met de piloot en nog een bemanningslid de ballon af te breken en op te vouwen. Nadat alles in een onwaarschijnlijk kleine aanhanger is gestouwd volgt de ballondoop. De piloot ontkurkt een fles 'champagne', 't was trouwens Sekt, maar dat doet er niet toe, en laat ons het een of andere maffe verhaal nazeggen waarna hij poogt een deel van mijn kapsel in vlammen te doen opgaan alvorens hij de beginnende brand met de drank weer blust.

't Schijnt er bij te horen evenals de titel 'Graaf van Barneveld tot Uddel' , hetgeen later nog eens door een luchtdoopbewijs wordt bevestigd. Eerlijk gezegd vond ik het achteraf een schitterende ervaring, zo'n ballonvaart en als de desbetreffende firma me het volgend jaar opnieuw zoiets zou aanbieden dan zie ik niet in waarom ik dan één van mijn medewerkers mee zou laten gaan. Maar ja, dat schijnt tegenwoordig wel zo vriendelijk te zijn voor je personeel. Eén ding is zeker: Jannie van de Verkoop wordt het in elk geval niet!

          
 

10

Kort nieuws door Ben Bläss

Foto's: Bennie Bos

 
         

Stratos Ballooning heeft de ballon business van de "Duitse Post" van Friedhelm Tang ( Ballonsportgruppe Bonn ) overgenomen. Nicole Haggeney fungeert nu als contactpersoon.

Op 14 oktober 2005 viert de FAI haar 100-jarig bestaan in Parijs.


De special shape Kathedraal van St. Gallen zal dit jaar tijdens de Warsteiner Internationale Montgolfiade aanwezig zijn. Het is de enige buitenlandse opstijging buiten Zwitserland dit jaar.

 

Mathijs de Bruijn wordt opvolger van Markus Haggeney en is verantwoordelijk voor de Gordon Bennett Race dit jaar in Arc-et Senans in Frankrijk, die plaatsvindt van 11 t/m 19 september a.s.
 

Wereldwijd zijn er volgens de CAI 13.500 heteluchtballonpiloten, waaronder 480 gasballonpiloten.

Wereldwijd zijn er thans 13.800 heteluchtballons, gasballons en luchtschepen.

In het afgelopen jaar zijn slechts 360 heteluchtballons verkocht, verdeeld over 45 fabrikanten. Cameron produceerde in de gouden jaren per jaar 360 heteluchtballons.
             

De "Orient Express" is net bij Stratos Ballooning goedgekeurd en gaat naar de Warsteiner Brauerei.

 

Op 9 mei a.s. wordt het vernieuwde ballonmuseum in Augsburg ( Gersthofen ) geopend. De Hall of Fame krijgt een permanente plaats in het voor miljoenen Euro`s verbouwde museum, dat een foto van mij ( massale opstijging in Albuquerque ) ter grootte van 4x4 m zal plaatsen. Nieuw in de Hall of Fame worden opgenomen Malcolm Forbes en Helma Sjuts.


Van 15 t/m 27 november 2006 vindt het Wereldkampioenschap Ballonvaren in Japan plaats.       Ben Bläss

              
 

11

Verzameling Visuals van Special Shapes

 
       

Visual: Cameron Balloons UK

Op de website van Bart Geraerts vind je nu ook een snel groeiende verzameling ballonvisuals van special shapes. Dit zijn computer voorbeelden hoe de ballon er in de toekomst uit moet gaan zien. Dit om de klant een beter beeld te geven van de ballon die hij wil bestellen. Er zijn prachtige ontwerpen te zien van bestaande ballonnen maar ook van projecten die nooit doorgegaan zijn. Ga even kijken en als je een bijdrage kunt leveren omdat je nog een visual hebt liggen van een ballon die je bezit of ooit van plan bent geweest te laten maken, stuur het dan even op via email naar Bart en laat deze collectie snel groeien.

Visual: Lindstrand

          
 

12

DBCC  Nieuws

Foto's: Bennie Bos

 
           

De DBCC One Day Fly is afgelast wegens vogelpest. Door de uitbreiding van het vervoersverbod voor pluimvee in zuidelijke richting en daarmee een dringend advies in dit gebied geen ballonvaarten te organiseren, heeft het DBCC-bestuur het besluit genomen de One Day Fly die voor 5 april a.s (uitloop 12 april) was georganiseerd, te annuleren. Door de uitbreiding van het vervoersverbod naar min of meer het hele gebied tussen Rijn en Maas wordt het wedstrijdgebied zodanig beperkt dat het nauwelijks nog mogelijk is een wedstrijd te organiseren.

Er is door het bestuur nog een poging ondernomen het wedstrijdgebied te verleggen naar de provincie Friesland (gebied Joure/Heerenveen), maar hieraan kleefden nogal wat bezwaren, zoals: kaarten met UTM-grid in onvoldoende mate aanwezig. Indien deze nog te verkrijgen zijn, dient eerst nog een inventarisatie van de gevoelige gebieden gemaakt te worden, in dat geval is de voorbereiding erg kort. De wedstrijdleiding dient ook de kans te krijgen zich goed voor te bereiden. Aantal deelnemers zou slinken als gevolg van de afstand, cq de kosten van overnachting, indien dit een alternatief is. Het zelfde geldt voor de observers en wellicht in mindere mate, ook voor crew-leden. Al met al werkt een verplaatsing kostenverhogend, hetgeen tegenstrijdig is met de bedoeling.

Ronnie Kleinsmit zag ons graag komen en wilde graag als gastheer optreden; tegelijkertijd had hij graag nog een aantal piloten erbij betrokken om een soortement uitgestelde Friesland-Cup te organiseren, wat op zich niet verkeerd is. Bij een volgende gelegenheid zijn we als DBCC bij Ronnie ook van harte welkom.  De One Day Fly gaat dus nu niet door (er zouden ongeveer 12 ballonnen hebben meegedaan), maar bedenk dat we 27 september (uitloop 11 oktober) weer een kans hebben, houdt deze datum vast vrij. Uw deelname voor het voorjaar blijft dus van kracht voor september a.s. Wees om die reden ook zuinig op het reeds toegestuurde kaartmateriaal. 


Het "Vijfde heteluchtballon kampioenschap der lage landen" wordt als gevolg van de vogelpest uitgesteld tot 2e helft september 2003. Door de gestage uitbreiding van de Vogelpest in Noord-Brabant en Limburg wordt ons beoogde wedstrijdgebied rond Wanroij zodanig verkleind, dat het DBCC-bestuur zich genoodzaakt voelt, deze beslissing nu te nemen. Met nog 6-7 weken voor de boeg, heeft het bestuur diverse mogelijkheden overwogen, waaronder het kampioenschap naar een andere locatie te verplaatsen; ter sprake kwamen: 1, Het Noorden van Nederland: Groningen, Friesland, Drente. 2, De Belgische Ardennen. 3, Uitstel tot een periode na de Vogelpest.

Voor alle mogelijkheden zijn voor- en nadelen op te noemen; een aantal argumenten waren beslissend om tot uitstel te besluiten. Vertrouwend op begrip van alle betrokkenen voor de ontstane situatie.


De GPS trainingsdag was een groot succes. 16 deelnemers, waaronder piloten, observers en piloten in opleiding. Het weer was prachtig, waardoor de buitenoefening leuk was om te doen. De rondleiding bij A3 Ballon was voor met name de observers een belevenis. Normaal zien zij mandjes van 1,5 x 1,5 meter. Deze bij A3 Ballon zijn ietsje groter... Van een GPS bedrijf in Notter haden we demo toestellen, zodat iedereen naar hartelust kon stoeien.

                      
 

13

Faller Model Ballonnen

Verhaal en foto's: Jan Vermeulen

 
        

In 1991 is modelbouw fabrikant Faller uit Duitsland begonnen met het fabriceren van een modelbouw heteluchtballon. Faller maakt prachtige modellen van huizen en bijbehoren in vele stijlen uit alle streken en jaartallen. Samen met een modeltreintje kan hiermee een zeer natuurgetrouwe maquette gemaakt worden. In navolging van een modelkermis werd een zeer dekoratieve luchtballon ontworpen. In de laatste jaren zijn er drie normale modellen uitgebracht en daarnaast ook nog twee compleet in elkaar gezette exclusief modellen.

De eerste was een geel model met het Lufthansa logo erop,de tweede en tevens nu nog verkrijgbare model werd een blauwe met gele sterren en tekst Europa 1993 erop. De derde was een witte met rode letters van Marklin. Vorig jaar werd er nog een wit model speciaal voor groothandel Vedes uitgegeven, maar deze is alleen in Duitsland verkrijgbaar. Ik heb de 4 modellen gemaakt, maar wilde er meer hebben om een echt ballonfestival na te bootsen. Met verf ben ik eerst fantasie ballonnen gaan maken en na een paar jaar werden het steeds meer origineel bestaande ballons. Voor mijzelf heb ik nu ongeveer 30 modellen gemaakt. De meesten daarvan staan op een miniatuur "Koeweide"(Barneveld) bij mij thuis. Twee jaar gelden hebben er vier van mijn modellen tijdens het Schaffelaar ballonfestival in de winkel van "Teddy top 1 toys" in Barneveld gehangen,waar de originele Faller bouwdozen verkrijgbaar zijn.

Die kreeg daar veel leuke reacties op van o.a. Wouter van Manen. Wouter wilde ook wel modelletjes van zijn eigen heteluchtballons om thuis,in de ballonnerie en op het bedrijf op te hangen. Na Van Manen volgden er meer opdrachten. Wat is mogelijk? Zolang de basisvorm van het te bouwen model een ballonvorm heeft is het in principe te maken. Met piepschuim en hout kunnen dus ook speciale ballons tot echte special shapes gefabriceerd worden. Met verf en plakletters wordt de ballon zo natuurgetrouw nagemaakt.

          

     

Het model bestaat uit 18 banen,dus soms moet er wat aangepast worden. De afmetingen zijn 22,8 cm hoog en de doorsnede is 17 cm. Hoelang ik over een model doe ligt aan mijn tijd. Meestal zit er drie weken tijd in een model. Dat ligt eraan omdat de verf moet drogen. Voor mijzelf ben ik al 4 jaar met een bepaald model bezig. Maar die komt vast nog wel een keer af. Mochten er piloten zijn die ook wel een model van hun ballon willen hebben, dan kunnen ze me altijd even mailen    Jan Vermeulen

       
 

14

Ballonvaarders gevraagd

Een oproep van Marc Lammerts, Foto's: Bennie Bos

 
 

 

Ballonvaarders gevraagd voor evenement voor mensen met een lichamelijke beperking. Zoals een aantal van jullie wellicht hebben meegekregen hebben vorig jaar tijdens de Friese Ballonfeesten in Joure een 15-tal mensen met een lichamelijke beperking op onze uitnodiging de ervaring van de Jumping Balloon mogen meemaken. Een groot succes bleek later uit de hartverwarmende reacties die wij van onze gasten hebben mogen ontvangen. Dit jaar willen wij dit succes herhalen, maar dan grootser. Speciaal voor deze groep mensen zijn wij een evenement aan het organiseren. Het thema blijft "lucht en hoogte" en de Jumping Balloon zal dan ook op deze dag een prominente rol gaan spelen.

Het is echter gebleken dat ook het zien opstijgen van de heteluchtballonnen een groot succes was. Om deze dag voor onze gasten compleet te maken zoeken wij een drietal ballonvaarders (met ballon uiteraard) welke zonder winstoogmerk aan het eind van de dag vanaf het terrein willen opstijgen met aan boord een aantal van onze gasten. Tevens is het de bedoeling dat één van deze ballonvaarders de hele dag aanwezig is om uitleg en demonstraties te geven. De ballon hoeft hierbij niet gevuld te worden, het gaat voornamelijk om de techniek achter het ballonvaren. Het evenement staat gepland voor een doordeweekse dag in de 2e helft van Augustus 2003 in Groningen. Een vergoeding voor het verbruikte gas is vanzelfsprekend. Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met Marc Lammerts (Air Adventures Nederland) telefoon: 050-5291410

of e-mail   Marc Lammerts

Op de foto boven zie je de Jumping Balloon in actie op een hoogte van 30 meter, op de foto rechts zit Nienke klaar om een grote sprong te maken.

          
 

15

 Persbericht Ballonhappening Waregem

Verhaal en foto's: Gino Ciers

 
 

Voor de vierde maal op rij gaat op zondag 27/4/03 opnieuw de WTV – FOCUS ballonhappening door op de hippodroom te WAREGEM. Tientallen ballons en zelfs een warmelucht-zeppelin zullen in de vooravond opstijgen vanaf de Waregemse hippodroom en zorgen voor een bijzonder attractief en kleurrijk schouwspel.

De West-Vlaamse regionale televisiezenders WTV en FOCUS, STAD WAREGEM, RMM, HIPPODROOM WAREGEM, en het Distri Europe ballooning team van Gino Ciers hebben opnieuw gezorgd voor een bijzonder gevuld programma met o.a. doorlopende kinderanimatie, springkastelen, Vlaamse kermis, parachutesprongen, helikopter-luchtdopen, telegeleide vliegtuigjes en helikopters, optredens van bekende vedetten, enz. Hoogtepunt wordt natuurlijk het klaarmaken en opstijgen van tientallen warmeluchtballons rond 18 uur, waaronder een aantal ballons in een speciale vorm, de zogenaamde special shapes zoals de Smurf ballon, Kiekeboe, een vliegende appelsien, een kat, enz.

De zeppelin zal doorlopend rondjes maken boven de hippodroom en er diverse keren landen en terug opstijgen. Na de ballonvaart komen vele ballons terug en zullen  dan opnieuw uitgepakt en opgeblazen worden om in het donker te zorgen voor een fantastisch ballonballet, d.i. de opgeblazen ballons met de branders verlichten op de maat van muziek, gevolgd door een spetterend vuurwerk. Tevens heeft het Distri Europe ballooning team in nauwe samenwerking met de sportcommissie van de K.B.B.F (Koningklijke Belgische Ballonvaart Federatie v.z.w.) beslist om dit evenement uit te breiden met een officiële warmeluchtballon-wedstrijd. Dit om het ballonvaren ook eens in een ander daglicht te stellen en te tonen dat ballonvaren ook een echte sport is! Op zaterdagavond 26 april, zondagmorgen 27/4 (zonder publiek en buiten de ballonhappening zelf) én zondagavond 27/4/2003 (tijdens de ballonhappening)  zal de sportcommissie te Waregem een heuse ballonwedstrijd organiseren waarbij de deelnemers zullen trachten een klein zakje zand (de marker) te gooien zo dicht mogelijk bij een vooraf opgegeven doel. Wie na de verschillende “tasks” de meeste punten vergaard gaat met een mooie prijs lopen. Ballonnen genoeg boven Waregem en omstreken in het weekend van 26/27 april dus en iedereen welkom op de ballonhappening 2003, Hippodroom Waregem ZONDAG 27 april vanaf 15 uur.    Gino Ciers

       
 

16

 10 Jaar Westerwolde Ballooning

 
        

Foto: Erik Pals

Afgelopen dinsdag 8 april bestond Westerwolde Ballooning precies 10 jaar. Om dit heugelijke feit te vieren heeft zoon en tevens piloot Erik Pals stiekem een feestje georganiseerd met alle crewleden en piloten. Alleen Geert en Johanna wisten nergens van en zijn geblinddoekt "ontvoerd". Aldaar was het natuurlijk een grote verrassing en kregen ze van Erik een boekwerk overhandigd met daarin een overzicht van de afgelopen 10 jaar. Op de rechterfoto één van de vele ballonnen van Geert, de PH-GPW

Foto: Bennie Bos

       
 

17

"Goedemorgen Belgen"

Verhaal: Bennie Bos, Foto's: Nienke Bos

 
         

Ietwat krakerig begon de luchtvaartradio lawaai te maken. “We zijn net Ootmarsum gepasseerd en ik denk dat de richting ergens tussen Emlicheim (Dld) en Hardenberg ligt”. Met deze kreet aan de crew werd ik wakker op de dag dat deze Hot Air Magazine on-line moest worden gezet. Soms was de spreker helemaal niet te verstaan door zijn dialect en even later herkende ik de zin “we gaan tegen een uur of elf landen”. Welke taal was dit ???

Het kon haast niet om een heteluchtballon gaan omdat het tegen die tijd allang thermisch is. Plots herkende ik het fraaie Belgische taaltje van Philippe en wist toen zeker dat de Belgica 2 in de buurt was. Een beruchte gasballon gevaren door Philippe de Cock en Ronny van Havere. Snel haalde ik de digitale camera leeg want die stond nog vol met foto’s van de vorige avond van de doop van de nieuwe Pleisterballon. Direct de Duitse grens over en kijken, kijken, kijken. Helemaal niks te zien, hij zal toch niet reeds geland zijn? Nog maar wat verder naar het zuiden en plotseling zagen we laag boven de bomen een ronde bol. Nu was het haast geboden want als hij land in dit gebied zul je hem niet meer kunnen vinden. Kleine binnenweggetjes leidden de goede richting op en aangekomen in het plaatsje Wilsum zag Nienke nog net een witte top boven de bomen uitsteken. We hadden de ballon gevonden en hij stond nog keurig overeind alsof hij netjes op de camera stond te wachten. Ik begroette de mannen (en vrouw) met een luidkeels en door het bos galmend ” Goedemorgen Belgen” vanaf de rand van het weiland en werd direct terugbegroet met een verrast klinkend “Hey Bennie”. Een extra helpende hand was natuurlijk welkom en vrolijke gezichten zoals van dit team zie je ook niet elke dag. Vannacht rond twaalf uur was men vanuit Belgie gaan rijden richting het Duitse Ruhrgebied.

De rit ging naar het opstijgveld van Wilhelm Eimers nabij Marl waar deze reeds klaarstond om de mannen (en vrouw) van het nodige waterstofgas te voorzien. Rond half 5 was de Belgica 2 startklaar en kon vertrekken. Het team had al een half jaar niet meer met de ballon gevaren dus het werd nu echt tijd om daar eens iets aan te doen. Met de komende Gordon Bennett Race in aantocht is dat natuurlijk ook wel nodig en elke training is nu gewenst. Maar deze mannen (en vrouw) zijn natuurlijk niet de minsten op gasgebied want enkele jaren terug waren ze namelijk wel de grote winnaars van deze beruchtste gasballonrace ter wereld.

      

      

Nienke kon nog net even een paar mooie plaatjes maken van de volledige rechtopstaande set waarna de ballon op het uitgespreide dekzeil werd neergehaald. Men had nog genoeg zand over en er had nog verder gevaren kunnen worden maar afspraken van één der piloten op de zaterdagmiddag deed besluiten tot de landing, men moest uiteraard ook nog een viertal uren terug rijden naar Belgie. Het knalgele zand werd netjes verspreid langs de randen van het weiland.

    

     

Het inpakken van een gasballon is niet te vergelijken met het inpakken van een heteluchtballon. Wij proppen normaal de stof gewoon in een grote zak. Bij deze gasballon gaat dat anders. Eerst werd de ballon op één lijn gelegd, daarna rolde een crewlid met zijn lichaam van voor naar achteren er overheen om alle restjes gas er uit te persen en daarna werd de ballon netjes uitgespreid en legden we gezamelijk op rij de ballon baan voor baan in de lengte van de loadtapes weer over elkaar zodat er een lange strook overbleef.

Deze strook werd in twee delen samengevouwen en daarna opgerold. De opening van de chute werd helemaal met zorg behandeld. In de rand zit een stuk staaldraad en dat mag zeker niet knikken want dan zal de volgende keer de klep niet meer goed afdichten en verliest men gas. Daarvoor was er een simpel systeem bedacht van een soort tuinslang wat in de lengte was doorgesneden. De staalkabelrand werd netjes voorzien van deze afscherming. Dat ging niet gemakkelijk en de Belgenmannen (en vrouw) hadden er ook een woord voor maar dat kon ik niet goed verstaan, het klonk iets als “Kloetwark”. Tenslotte werd een klein stuk zeil klaargelegd waarop de gehele opgerolde ballon werd neergelegd en met touwen over en weer werd het stukje zeil helemaal om de ballon heengevouwen waardoor er een mooi pakketje onstond.

Pakketje in de mand en klaar is Kees. Alles in de gereedstaande bus en de kurk kon van de sekt af waarna we nog even een glaasje met elkaar gedronken hebben. We namen afscheid van dit vriendelijke team en ik kon nog net op tijd voor de deadline van deze Hot Air mijn verhaal in elkaar draaien.    Bennie Bos

      
 

18

Tot Slot

 
 

Je ziet het, in de ballonwereld is genoeg te beleven. Deze Hot Air is weer klaar, ik ga een week sabbatical en stort me daarna weer volledig op de editie van de maand Mei en hoop natuurlijk weer op jullie verhalen, foto's en informatie.

De foto's van de Boerendag in Veendam staan nog op je te wachten op mijn website Ballooning Pictures (knop hieronder) en vergeet vooral niet om mijn E-mail adres even te veranderen in het nieuwe adres: info@hotair.nl