Uitgave 59 - April 2007 - Jaargang 5

    

1

Aanvulling vloot A3


Tekst en Foto's: Karin Haven

    

05.00 uur: De wekker gaat al af, tijd om op te staan. Niet voor een ochtendvaart, maar voor een ochtendvlucht. Naar Bristol, Engeland wel te verstaan. Eindelijk is het zover; Jelke en ik mogen voor de eerste keer een kijkje nemen in de Cameron Balloons fabriek in Bristol. Op uitnodiging van Cameron (Nederland

en Engeland), Rien en Gerard zullen ons ook vergezellen op onze reis, vertrekken we maandag 26 februari vroeg met de trein naar Schiphol. Onze vlucht vertrekt om 9.55 uur en om 10.15 uur lokale tijd stappen we in de taxi op weg naar de fabriek. We zijn daar zeer hartelijk ontvangen door Nick Purvers, die ons een uitgebreide rondleiding door de fabriek heeft gegeven. We hebben de “stappen” tot het vervaardigen van een ballon van begin tot eind gezien. Als eerste werd een bezoek gebracht aan de design / ontwikkelingsafdeling. Hier worden alle visuals gemaakt en berekend en aan de andere kant van de deur zitten de technici die precies voor de ballonnen uitrekenen wat wel en niet mogelijk is. Vervolgens is, na goedkeuring van de opdrachtgever, de werktekening een feit. Alles wordt zo in de snijmachine ingeprogrammeerd, dat deze feilloos alle logo’s, letters en andere ingewikkelde afbeeldingen in

de ballonstof uitsnijdt. Dan is er werk aan de winkel voor alle naaisters. De ballon wordt beetje bij beetje een ballon. Het vlechten van de mand wordt uitbesteed, maar er moet dan wel eerst een frame gelast worden.
En ook de tassen, zakken voor de enveloppes en de afwerking van de manden is handwerk.

      

    

Uiteraard waren Jelke (gebukt op foto boven) en ik wel op de hoogte van de vele manuren die een ballon in beslag neemt, maar om alles te zien maakte op ons toch wel erg veel indruk. We hebben dan ook uren door de fabriek gelopen en heel veel vragen beantwoord gekregen. Toen was het moment daar dat onze eigen

nieuw bestelde ballon geïnspecteerd diende te worden. We kregen foto’s te zien van de test inflation en nu werd de hele ballon nog een keer nagekeken op eventuele (kleine) fouten. Het was erg leuk om onze eerste A3 Ballon te zien. Deze is helemaal van hyperlast gemaakt en glimt dus nog behoorlijk. Na inspectie wordt de ballon verscheept naar Nederland, dus als het goed is komt hij één dezer dagen in Nederland aan. Nu nog mooi weer, zodat we er ook daadwerkelijk mee kunnen varen.
Na een heerlijk diner en nog lekker even te hebben nageborreld met Rien (links op foto boven) en Gerard, zat onze excursie er al weer op. De volgende ochtend zijn we weer veilig geland op Schiphol. Al met al een ontzettend leuke, leerzame ervaring die we voor geen goud hadden willen missen.

   
Karin Haven
(A3 Ballon)

    

2

Aardbei Special Shape voor Belgie


Tekst en Foto's: Lenny Cant

    

Dinsdag 13 maart werd in Hoogstraten (België) de eerste nieuwe ballon van het seizoen 2007 gedoopt. De aardbeiballon, die door Veiling Hoogstraten is  aangekocht en door Airventure Ballooning wordt gevaren, werd officieel aan de pers voorgesteld. De Veiling presenteerde haar nieuwe reclamecampagne met de slogan 'Hoogst onweerstaanbaar' en daar kon het gebruik van een heteluchtballon niet bij ontbreken. Aangezien Veiling Hoogstraten dé aardbei-veiling bij uitstek is, werd gekozen voor een ballon met de vorm van een aardbei. De ballon zal worden gebruikt voor promotionele doeleinden in binnen- en buitenland en werd ingehuldigd in de aanwezigheid van de Ghesellen van de Aardbei. Jan Schrijvers, één van de Ghesellen aanwezig, werd benoemd tot peter van de luchtballon. Diezelfde ochtend werden de eerste aardbeien van het seizoen 2007 geveild. Voor 500 gram aardbeien werd
4.000 euro geboden door warenhuisketen Delhaize. Dit bedrag werd door de Veiling Hoogstraten verdubbeld en door hen geschonken aan een goed doel zijnde de Cliniclowns.   Lenny Cant 

    

    

Piloot Lenny Cant uit Vrasene in België gaat met deze Cameron special shape luchtballon promotie maken voor de Hoogstraten aardbeien, zowel in België als in Nederland. Lenny is bereikbaar via E-mail

    

3

Start seizoen op "Kleine schaal"


Tekst en Foto's: Westerwolde Ballooning

    

Op 12 maart jongstleden, één van de eerste mooie dagen na wekenlang wind en regen, is het ballonseizoen bij Westerwolde Ballooning op "kleine schaal" geopend. Met de kleinste passagiersballon van Nederland (500 m³ inhoud maximaal 1 persoon van 85 Kg) is piloot Erik Pals gestart vanuit z`n eigen tuin. Deze ballon heeft geen mandje, maar een harnas met een “schommelplankje” waar de piloot in hangt. Dit alles wordt bevestigd aan de gasfles waarop een enkele brander zit gemonteerd. Ballon, fles (inclusief gas), brander en piloot weegt samen slechts 159 Kg. Erik startte om 17.30 en heeft een vaart van 35 minuten gemaakt onder een strakblauwe hemel en een temperatuur van 15C°.
De landing vond plaats vlakbij het dorpje Sellingerbeetse. Dit was een mooie start v/h seizoen en de komende weken staan de eerste ballonvaarten alweer gepland. Nu hopen dat de weergoden ons goed gezind zijn!!! Westerwolde Ballooning

     

    

4

Excellent in Lapland


Tekst en Foto: Excellent Ballooning

    

Uitgenodigd door het ski-oord Levi in Fins Lapland, vertrok Jan Oudenampsen en zijn crew voor een lange tocht van 2700 kilometer om in het hoge noorden ballon te varen. Bij min 25 graden maakte hij een paar prachtige vaarten over het uitgestrekte, bijna onbewoonde maar schitterende landschap; heuvels met beboste hellingen, tientallen meren, èn… weer eens iets anders dan koeien . . . elanden en rendieren die verbaasd de lucht in kijken. Naast het ballonvaren was er nog veel meer te beleven. Skiën, langlaufen, een tocht met sledehonden of nog sneller met sneeuwscooters maken van Levi en omgeving een prima vakantiebestemming voor avontuurlijk ingestelde mensen. En de kou? Die wende heel snel en met thermo-overalls, thermolaarzen en thermohandschoenen, die daar verhuurd worden, hou je jezelf heerlijk warm. Dit jaar was het ballonevenement voor het toeristenbureau van Levi een experiment maar bij iedereen in zulke goede aarde, of liever gezegd sneeuw, gevallen dat voor 2008 de datum al in Oudenampsen zijn agenda staat gereserveerd. Voor meer informatie zie onze website of bel 0031 573 421296.   Excellent Ballooning

    

5

Long Jump over Nederland 2006/2007


Tekst en Foto's: Henri van Bommel

    

Eindelijk kon het. Op 23 feb. 2007 maakte ik m’n derde longjump met een heteluchtballon. Bij deze wedstrijd gaat het om het behalen van de maximale afstand waarbij de start en landing op Nederlands grondgebied plaats moet vinden. Aangezien ik in het seizoen 2005-2006 deze wedstrijd won (zie dit artikel) vond ik dat ik

dit jaar de titel moest verdedigen. Dit keer werd het een solovaart met de PH-IVO, een 2600. Op donderdag, de dag voor de vaart, was het prachtig weer met blauwe luchten. Vrijdag zou wat minder mooi worden met overcast op 5000 voet een kleine kans op enkele buien later in de middag trekkend van zuid naar noord bij een temperatuur van 9 graden. Wat de windrichting en snelheid betreft waren de voorspelde condities uitstekend met voldoende stuurmogelijkheden. Nadat ik goed ingelicht was op meteogebied door de meteorologen van het KNMI, Menno van der Haven en John Brouwer, bleek het weer geschikt voor een lange afstandvaart. Het moest kunnen en ik gaf het een kans nadat ik 2 keer eerder, ergens in december, moest cancelen omdat de windrichting op het laatst spelbreker was. Het team wat me volgde werd last minute opgetrommeld en bestond ditmaal uit Teun, Thijs en Esther.

Teun achter het stuur en Thijs nam de navigatie voor zijn rekening. Dat kwam dus goed. Met zeven 60 liter tanks ging ik de lucht in en gebruikte een inflationtank om de ballon rechtop te zetten. De start enveloppe temperatuur was 80 graden en zo’n 60 graden bij de landing. Bij deze lage belastingswaarden gebruikt de

PH-IVO gemiddeld slechts zo’n 55 liter gas per uur. Ik had naast de gebruikelijke instrumenten ditmaal ook een mode-S transponder aan boord, mijn onlangs aangeschafte Filser TRT800-H. Dit was een mooie testgelegenheid. Tijdens het grootste deel van de vaart hing de CI-105 antenne onder mand. Bij het laatste deel van de ballonvaart gebruikte ik de staafantenne die standaard door Filser bij de transponder geleverd wordt. Voor mijn vertrek in Mariadorp bij Eijsden belde ik even met Beek tower en kreeg toestemming om op te stijgen. Ik vertrok om 08:40 en op hoogte gaf de verkeersleider me de transponder code 6460 waarmee ik in de lengterichting langs vliegveld Maastricht-Aachen voer. Al snel werd duidelijk dat er op grotere hoogte een betere windsnelheid stond met een helaas een te veel geruimde wind. Ik bleek tussen 1000 en 1500 voet steeds de beste richting en snelheid combinatie

te hebben, tussen 20 en 25 knopen, om zo ver mogelijk te komen en in Nederland te kunnen landen. Tijdens de vaart verliep alles lekker. Wat sneller was nog mooier geweest maar je kunt niet alles hebben. Een paar stukjes door Duitsland, van de ene verkeersleiding naar de andere. Zo kwam ik bij het verlaten van Beek

tower bij Dutchmill terecht die mij doorzette naar Niederrhein Tower. Vervolgens naar Langen-radar en weer terug naar Dutchmill. Nog even naar Hoogeveen radio en weer naar Dutchmill terug. Als laatste was ik in handen van Eelde tower. Voordat ik deze CTR binnenvoer besloot ik, in klasse E luchtruim, mijn transponder alvast uit te zetten en mijn antenne alvast binnen te halen zodat ik klaar zou zijn voor de landing. In mijn vliegplan stond dat ik een transponder aan boord had. Nadat ik Eelde opriep merkte de verkeersleider op dat hij mij niet meer zag op zijn radarscherm. Ik werd verzocht om naar 3000 voet te klimmen en vervolgens mijn transponder te resetten. Nadat ik de transponder weer aangezet had, dit keer met een staaf antenne, zagen ze me weer en ik kreeg toestemming om te dalen naar mijn gewenste hoogte. Na het enteren van de CTR werd ik doorgezet naar Eelde approach en deze begeleide

mij tot aan de landing bij het Oostermoers gemaal. Na een sportieve landing stond ik na 6 uur en 45 minuten in het plaatsje “de Groeve” bij het zuidlaardermeer aan de grond. Tegenover het veld stond
“De Boezemvriend”, een prachtige  poldermolen uit 1871 aan de Zuidlaardervaart. De transponder accu bleek

nog 65% vol. Die 10 uur die men opgeeft haalt de transponder dus op zijn sloffen. Het is prettig dat de verkeerleiding mij continu in beeld had. Hierdoor was er veel minder radio verkeer en had ik meer tijd om me te concentreren op de vaart. Het grootste deel werd transpondercode 7000 gevoerd. Alleen in Duitsland 0021 en bij de vliegvelden Beek en Niederrhein werd een specifieke code verzocht. Al met al was het een mooie solovaart. Onderweg kwam ik over diverse mooie locaties waaronder de aanleg van de nieuwe A73,  het rivieren gebied, het terrein van “Karting Eefde” en het veld waar 12 telescopen staan opgesteld bij voormalig Kamp Westerbork. Ik belde onderweg nog even vanuit de mand met de meteo om het weer te checken. Een kleine kans op lichte regen bleef bestaan, werd mij verteld, maar verder zag het er goed uit. Goed nieuws dus. Soms brak de zon ook even door de wolken en zag alles er

dan vrolijker uit. Ik heb een track van 275 km afgelegd ofwel 268 km, gemeten in een rechte lijn, en dat is wat telt. De ballon verbruikte 366 liter gas inclusief inflation wat neerkomt op 0,90 liter per minuut. Na het inpakken werd het nog even spannend. In plaats van vooruit wilde die Toyota Landcruiser alleen maar naar beneden. We zaten moervast. Tegenover het veld trof ik Jan Hardders die aan kwam rijden bij zijn thuisbasis.

  

   

Hij was meteen bereid om zijn tractor ervoor te zetten. De eerste tractor, een Renault, kreeg geen beweging in ’t spul. Oei, we zaten dus echt vast. De volgende tractor, de Fendt met wat meer power, werd gehaald en die had er geen moeite mee. Een geweldige service precies op het goede moment. Na onderweg goed gegeten te hebben kwamen we rond negen uur weer thuis aan. De longjump voor het seizoen 2006-2007 zat er weer op. Voor meer informatie over deze jaarlijks georganiseerde wedstrijd zie de website van de DBCC.    Henri van Bommel 

    

6

Zeppelin als meetplatform


Tekst: Bennie Bos, Foto's: Zeppelin Luftschifftechnik

    

Zeppelin Luftschifftechnik heeft half maart gedurende enkele dagen succesvolle testvaarten uitgevoerd met hun luchtschip vanaf de thuisbasis Friedrichshafen bij de Bodensee. De Zeppelin NT is met speciale meetapparatuur uitgevoerd wat bevestigd is aan het interne Rigid frame en is zichtbaar op de rug van het luchtschip. De kast weegt maar liefst 600 kilo. De speciaal voor deze klus ontworpen geavanceerde onderzoeksapparatuur zal in juli gedurende 10 dagen ingezet worden om onderzoek te doen in opdracht van het Institute of Chemistry & Dynamics of the Geosphere in Jülich. Het meetplatform zal in de onderste lagen van de atmosfeer onderzoek verrichten naar allerlei sporen en stralingen. “Samen met het Jülich research institute stappen we niet alleen een nieuw technologisch tijdperk binnen, maar begeven we ons ook op nieuwe gebieden in het klimaat onderzoek”,

aldus een woordvoerder van Zeppelin Luftschifftechnik. “De testvaarten hebben aangetoond dat ons luchtschip het ideale platform is voor deze en andere complexe onderzoeken”. Nu de weersituatie zich verbeterd zul je de Zeppelin steeds vaker weer op de webcam kunnen zien.   Bennie Bos

   

    

7

Hollanders in de Lucht


Tekst: M.W.J.M Broekmeyer

    

Een goede vriend schonk mij vorig jaar het boek “Hollanders in de lucht”, een verzamelwerkje met grepen uit de Nederlandse luchtvaart. Het boek is uitgegeven in 1941 door een drukkerij uit Assen. 8 bladzijden uit dit boek berichtten over de ballonvaart in die tijd. Ik wil het graag even met jullie delen. De gebruikte foto's horen niet bij de tekst maar zijn van diverse andere oude gasballonevenementen  . . . . . .  . . . . . . . . .

Ballonvaren, oervorm van luchtvaart, alleen daarom reeds zeer interessant. Nu wij toch spreken over de sportzijde van onze luchtvaart, moeten we ook onze aandacht besteden aan een tak der luchtvaart, die wel de meest historische vorm van het bevaren van de lucht geweest is, de ballonsport. In ons land wordt deze interessante maar mooie sport maar weinig beoefend in verhouding tot andere takken van luchtvaart. Wel hebben we een goede dertig jaar geleden enkele ballonvaarders gehad, die diverse succesvolle vaarten gemaakt hebben, maar daarna komt een lange periode van diepe rust. De oorzaak hiervan moet vooral gezocht worden in de grote en snelle ontwikkeling van de “zwaarder dan lucht” luchtvaart. De laatste vijf jaren echter heeft een enthousiaste groep jongeren de ballonsport weer in ere hersteld en met duidelijk waarneembaar succes. Het resultaat is onder meer geweest, dat wij nu weer

over een tweetal gebrevetteerde balloncommandanten beschikken en de opleiding van nieuwe ballonvaarders kan worden voortgezet in eigen land. Het duurt niet lang of wij zien hier en dan ook weer af en toe een ballon door de lucht drijven. Ondanks deze nationale opbloei, is het internationale contact niet verloren gegaan. 

Zo werd aan een zestal buitenlandse ballonwedstrijden deelgenomen. U moet zich het ballonvaren niet al te simpel voorstellen. Het is heus niet alleen een “je alleen maar door de wind laten waaien”. Een gedegen meteorologische kennis is een eerste vereiste. Maar ik zal u niet lastig vallen met een relaas over de techniek van het varen. In 1938 werd de Internationale ballonrace om de Coupe Planchon Ramade van uit Tours georganiseerd. De Nederlandse balloncommandant Boesman nam met de ballon “Mick” aan de race deel. Een Franse ballonvaarder en een dito sportvlieger waren zijn metgezellen. Wij zullen hen op deze vaart volgen en ik zal u de tocht vertellen, zoals de enthousiaste balloncommandant hem mij heeft beschreven. Na het startsein van Professor Piccard stijgen de twaalf deelnemende ballons op. De tegenstanders zijn van Franse, Belgische, Russische en Poolse nationaliteit.

De bemanning van de Mick beschikt niet over een al te grote ruimte. Een mand van een vierkante meter voor drie mensen, koffers, ballast, instrumenten en proviand is nu niet direct een luxueuze behuizing en vooral niet, wanneer je daardoor, gedurende de gehele tocht van zestien uur, verplicht bent te blijven staan.

Er wordt direct tot duizend meter gestegen. De ballonvaart over het mooie kastelenland van Touraine is voor de bemanning een waar genot. Af en toe worden wolkenformaties gepasseerd. Men is vol bewondering voor die prachtige zondoorstraalde wolkengrotten. De balloncommandant is er door in vervoering gebracht en drukt zijn gevoelens als volgt uit: “ik voelde mij in een groot stralend paleis, met schitterende zalen en tintelende galerijen, waarin ik niet uitgekeken raakte. Waar geen would-be gedoe was, maar werkelijk grillige kunstscheppingen waren door een meesterhand gewrocht !” Zó kan men genieten vanuit een ballonmand! Rustig, zonder herrie of gehaastheid. Dat is één van de bekoorlijkheden van het ballonvaren. Men vaart verder en de zon gaat onder. De thermometer wijst negen graden aan. Het wordt donker en de tijd om de nachtverlichting, bestaande uit een enkel wit

navigatielicht, te ontsteken. Alles gaat naar wens. Dan zien we Parijs. De wereldstad, de lichtstad Parijs bij nacht en . . . nog onverduisterd. Een ongelooflijk buitenkansje is het om daar bij nacht over heen te varen. Zelfs de Franse ballonvaarder heeft dat, ondanks zijn 600 ballontochten, nog nooit beleefd. De wind is

inmiddels echter gaan liggen. Dat wordt moeilijk. Wat nu? Het is geen pretje om met een ballon in een huizenzee als Parijs te moeten dalen. Maar, wie niet waagt, die niet wint. Doorvaren! Twee uur lang wordt boven de Franse hoofdstad gekruist. Het uitzicht vanuit de primitieve en nauwe observatiepost op een 1200 meter is overweldigend. De lichtjes vormen een prachtig mozaïek, waarin de Seine en Marne, alsmede de Champs Elisees en de Rue de la Concorde als hoofdlijnen naar voren komen. Dan komt er weer wat wind opzetten. Het gaat voort in de richting België. De ballon vaart heel rustig, zonder heen en weer geslagen te worden, zonder in een luchtzak weg te zinken. ’t Is een ideale tocht. Het vliegende Oosterse tapijt is er niets bij. De temperatuur is net onder het vriespunt. De Franse ballonvaarder tovert allerlei broodjes met ganzenleverpastij te voorschijn. Verder koffie, gebak,

fruit en kaas tot dessert. Werkelijk een vorstelijk luchtschippersmaal op 1500 meter hoogte. De ballon stijgt onderwijl hoger. Toch dringen de typische nachtheldere geluiden tot de bemanning door. De kikvorsen kwaken, de hoefslag van een paard klinkt op. Tegen drie uur in de nacht belanden ze in een wolkendek.

Het is er bar koud en ondanks de vele kledingstukken, die reeds aangetrokken waren, was het bijna niet uit te houden. Borst en rug werden van couranten voorzien en als een soort surrogaat hooikisten varen ze door. Maar door dat al is de mand nogal gaan schommelen. De duiven, die meegenomen zijn, schrikken hevig onthutst wakker en weten niet wat hen overkomt.  De sportvlieger, die voor het eerst zijn leven aan een aeronautisch omhulsel van Manchester katoen en wat touwtjes heeft toevertrouwd, kan zich niet onthouden de wantrouwende opmerking te plaatsen, dat het gas er toch wel wat erg losjes in zit. Het is volle maan, maar de wolken beletten elk grondzicht. Toch wil men weten hoe hoog men vaart. Er wordt naar beneden geroepen en de tijdmeting tussen roep en echo levert al spoedig de globale hoogte op. Tegen vier uur is alle ballast verbruikt. Dan blijft er niets

anders over dan alle overtollige last ook maar over boord te zetten. Het eerste gaat de Haagse postduif, die een bericht voor de Telegraaf zal overbrengen. In vijf uur vliegt hij vanuit de Frans-Belgische grens naar ’s Gravenhage. Een wel zeer geslaagd experiment. Een kleine inventaris levensmiddelen, een koffer en enkele

andere zaken moeten ook nog geofferd worden. Hierdoor kan de ballon nog tot de Borinage in de lucht worden gehouden. Alom heerst rust. Slechts de klaagtoon van een uiltje doorbreekt de stilte. Dan dringt een vreemd geluid tot de ballonvaarders door. Het is gaan regenen. Alle plannen vallen nu in duigen. De regen, die op het omhulsel valt, zal de ballon extra belasten en het zal dan ook wel niet lang meer duren, of er zal geland moeten worden. De regen loopt in de mand. De toestand in de mand wordt voor de bemanning minder prettig. De dag breekt aan. Misschien nog een kans om het te houden. De hanen geven hun kraainummertje weg. Het is een massaal hanenappél. Voor de koeien vormt de ballon een waar luchtgevaar. Met opgeheven staarten in panische schrik hollen ze wild door het land. De gaszak drijft echter nog rustig en onverstoorbaar voort. Nu komt de zon op. Terwijl de ballon in

noordoostelijke richting vaart, doet de temperatuurstijging hem weer omhoog gaan. Het Belgische Brabant zinkt onder de ballonmand weg. Nog een uur wordt op veertienhonderd meter verder gevaren. Dan wordt besloten tot de landing. Nu wordt het zoeken naar een weiland of soortgelijk goedkoop terrein. Kom je in een

korenveld terecht, dan komt je dat duur te staan. Niet zo zeer vanwege de schade, die de ballon te weeg brengt, dan wel door de toesnellende massa kijkers, die meestal meer in de weg lopen dan helpen. Bij Diest wordt een gunstig terrein gevonden waar een “zeer vlotte” landing gemaakt wordt. Niet altijd gaat het zo gesmeerd. De ballonvaarder kent ook “vlotte “ landingen. Dan kiepert alleen maar de mand bij het neerkomen om. “Gelukkig” is de landing , wanneer er bovendien nog van allerlei gebeurt met het net, de zak, de mand en zijn menselijke inhoud. Deze keer gaat alles zelfs wel heel erg vlot, want de boer, eigenaar van het weiland, meent bij uitzondering eens niet een exorbitante schade te moeten eisen. In de regel denken zij, dat iedere ballonvaarder een Croesus is. Barrevoets komt een opgewonden Belgische gendarme aanhollen, denkende dat er een noodlanding gemaakt is. Naar

zijn mening moet een ballon toch op een vliegveld landen! Dan horen de wedstrijdvaarders, dat zij met hun ballon Mick de grootste afstand en wel 510 kilometer hebben afgelegd. Daarmede hebben zij bij deze ballonnen-derby, de eerste prijs gewonnen. Tevens is door hen het afstandrecord, hetwelk in vorige jaren bij

deze race gebracht was op 350 kilometer, verbeterd. Bij wedstrijden zijn onze ballonvaarders over het algemeen nogal fortuinlijk geweest. Zo wist een Nederlandse bemanning, bestaande uit den balloncommandant M. ten Bosch en den bekenden sportvlieger Van Tijen, de zesde plaats te bezetten bij de internationale Gordon Bennett wedstrijd. Aan deze wedstrijd die in 1935 in Warchau voor de drie en twintigste maal werd gehouden, namen vele landen deel. De Nederlandse bemanning had de beschikking gekregen over de Poolse ballon Torun. Deze ballon was onder zijn rivalen nu niet direct de beste. De bemanning had zich evenwel voorzien van een prima uitrusting. Zo waren een radio-ontvangsttoestel met raamantenne, een sextant, zuurstofflessen, een slaapzak en een hoeveelheid proviand voor een week medegenomen. Voor de navigatie werd beschikt over een collectie K.L.M.

kaarten. Op de vijftiende September 1935 startte de Torun onder het spelen van het Wilhelmus, met de driekleur aan het net, om met zijn twaalf rivalen te dingen naar de eerste prijs. In het begin ging het niet erg vlot. De Torun was heel erg moeilijk in evenwicht te houden en dit kostte veel ballast. De vaart vond plaats

onder prachtige weersomstandigheden. Bij maanlicht voer men over het indrukwekkende Poolse landschap. De moeilijkheden bleven de bemanning niet bespaard. Telkens daalde de ballon tot bijna een honderd meter boven de grond. Het begon er hachelijk uit te zien. Eindelijk gelukte het de ballon in een inversie-laag in evenwicht te krijgen. De door-dringende kou dwong de ballonvaarders allerlei wollen kledingstukken aan te trekken. Tegen de morgen deed de zonnewarmte de ballon stijgen. Toen nam Van Tijen de wacht over en ging Ten Bosch een uiltje knappen. Op een kilometer of vijftien van de Russische grens gekomen, werd een met lange oranje linten versierde celluloid koker, inhoudende een bericht voor de telegraaf, uitgeworpen. De vinder zorgde voor een snelle uitvoering van de op de koker vermelde instructies. Reeds de achttiende september kreeg de redactie van het dagblad de berichten binnen. De in uitzicht

gestelde beloning voor den vinder had zijn invloed wel doen gelden. Toen kwam de pechduivel echter weer op de proppen. De ballon kwam in de schaduw van een wolk, met als gevolg een sterke afkoeling van de 

gasvulling en vermindering van het draagvermogen. Noodgedwongen werden de mondvoorraad, de batterijvan de radio en de zuurstofflessen over boord gezet en daardoor kon nog enige tijd worden doorgevaren. Tenslotte werd bij Bologoje geland en was de zesde plaats onder de dertien deelnemers veroverd. Een mooi succes onder dit uitgelezen gezelschap. In negen en dertig uur had de Torun een afstand van 970 kilometer afgelegd. Zo hebt U een beeld gekregen van het ballonvaren en van de ballonsport. Het ballonvaren is geen sport van veel publiek met een tribune aan de finish of van grote snelheden. Het is een vorm van luchtvaart, die vol bekoring is, daar hij de gelegenheid biedt, om in alle rust, de grootsheid van het wolkenschouwspel te genieten, of het panorama vanuit de lucht op uw gemak te bewonderen. Daardoor verfrist de ballonsport uw geest, voert U enige uren weg uit de

alledaagse hurry en behoudt U enkele schone herinneringen. Wij zullen daarom hopen, dat deze sport, hoe de overige luchtvaart zich ook moge ontwikkelen, in ons land zal blijven, ja liever nog, zich zal uitbreiden. Het huidige enthousiasme er voor doet er ons niet aan twijfelen.   M.W.J.M Broekmeyer

    

8

Inzell 2007


Tekst en Foto's: Erwin van Dam

    

Na de mooie foto’s van Inzell 2006 gezien te hebben was voor ons de keuze snel gemaakt, wij gaan in 2007 naar Inzell ! Op naar de sneeuw en op naar geschikt ballonvaart weer. Tenminste, die hoop hadden we toen we op zaterdagochtend om 05.45u in Ede in de auto stapten. Op naar de Kruisstraat waar vandaan we met

Hans van Hoesel en zijn vrouw aan de rit naar Inzell zouden gaan beginnen. Na een rit van ruim 11 uur, met een aanhanger gaat het nu eenmaal niet zo hard, komen we aan in een donker en vooral groen Inzell. Groen, inderdaad heel anders dan dat we in gedachten hadden. Maar ja, we blijven positief denken, ondanks het groen moet er toch gewoon te ballonvaren zijn ??? Na een gezellige zaterdagavond op naar de briefing van zondagochtend. Een briefing met veel informatie die vooral ook voor de nieuwelingen, waar ik als piloot in opleiding ook onder val, erg bruikbaar is. Meteen is duidelijk dat de stemming er goed in zit. Er heerst een goede ongedwongen sfeer. Iedereen heeft er zin in. Helaas slecht nieuws, de omstandigheden laten op zondag geen vaart toe. Dan maar een dagje ons zelf zien te vermaken. Maandagochtend weer een briefing en deze keer ziet het er beter uit, er zijn mogelijkheden

om te varen ! Yes, we kunnen er straks weer een lesuur bijschrijven. We zijn met de PH-POM als één van de laatste in de lucht maar dat mag de pret niet drukken. Ondanks het ontbreken van de sneeuw ziet het er van boven erg mooi uit. De diversiteit van de wind op de verschillende hoogtes maakt het erg leuk om daar mee

te spelen en een goede leerschool om ook hier mee te werken. Na een uurtje zet ik onze ballon netjes neer op een veldje en wordt mijn plek ingenomen door de crew (Mariska en Inese). Ik kruip achter het stuur van de volgwagen om straks iedereen weer op te pikken. De dames zijn nog een half uurtje met Hans de lucht in geweest en toen was het alweer tijd om op te ruimen. Op naar de gasleverancier, de cilinders afleveren en dan op naar een warme maaltijd want met het eten in Inzell is weinig tot niets mis en ook dat is niet onbelangrijk. Dinsdag, helaas geen vaart door de ongunstige omstandigheden maar wel begint de wereld langzaamaan wit te worden. De eerste tekenen van een wit Inzell beginnen zich te ontwikkelen. Woensdag hetzelfde nieuws als dinsdag, helaas geen mogelijkheden om op te stijgen. We besluiten om naar Salzburg te gaan. Op naar de Altstad en op

naar Hangar 7. Hangar 7 is een ruimte waar Red Bull haar vliegmachines en een aantal fomule1 bolides tentoonstelt. Echt schitterend, wat is dat gaaf. Daarnaast zijn we uiteraard in het centrum van Salzburg geweest. Erg gezellig, erg leuk om allemaal te zien maar ook erg koud. Donderdag in eerste instantie slecht nieuws, de omstandigheden laten het niet toe om vanuit Inzell een vaart te maken. Maar na overleg

met de gemeente is er een alternatief gevonden. Een veld naast een boerderij in een dorpje een paar kilometer bij Inzell vandaan. Voor mij zit er helaas vandaag geen vaart in, een andere piloot in opleiding heeft zijn beurt, dus voor mij wordt het vandaag crewen maar ook dat is geen probleem. Schitterend, die ballonnen op een veld in de sneeuw, al die kleuren tegen een witte achtergrond. Fantastisch. Na een vaartje van een uur staat de PH-POM weer veilig op de grond. Alles inpakken en weer op pad. Een tweede vaartje zat er niet in omdat we onze terreinwagen bij een garage 40 km verderop op moesten gaan halen na wat probleempjes. Maar ja, we hebben in de sneeuw kunnen varen en daarvoor waren we natuurlijk ook naar Inzell gekomen. Op donderdag avond wordt de dag afgesloten met een door de gemeente georganiseerde feestavond. Erg gezellig, leuk qua opzet, alleen die Duitse schnitzels

die we verwacht hadden vielen een beetje tegen. Op de briefing van vrijdag, goed en slecht nieuws. Het goede nieuws was dat er volgend jaar een buffet op de feestavond komt met meer mogelijkheden en waarschijnlijk ook grotere schnitzels, en het slechte nieuws…. U raad het vast al . . . er kan helaas niet gevaren worden. De omstandigheden, vooral de richting, zijn te ongunstig. Veel teams waaronder wij zelf besluiten de spullen in te gaan pakken en huiswaarts te keren. Qua ballonvaren was het een teleurstellende week, maar de gezelligheid en de goede zorgen van de organisatie geven een overall positief gevoel over Inzell 2007. Of te wel volgend jaar hoop ik met mijn eigen team in Inzell aanwezig te kunnen zijn !   
Erwin van Dam
(Ballonvaarder in opleiding)

    

9

Naaimachines gestolen


Tekst: Bennie Bos, Foto: Craven Family

    

Bij een ballon-herstelbedrijf in Tampa, Florida keek men even raar op toen ontdekt werd dat hun 2 professionele ballonnaaimachines waren verdwenen. De ketting op het hek van het terrein bleek doorgeknipt en het slot van de werkruimte was vernield. De dieven haakten een dichte ballonaanhanger achter hun wagen, reden daarmee naar de werkruimte, haalden een ballonmand uit de aanhanger en laadden de 2 naaimachines in. In de aanhanger lagen ook nog een ballon, uprights en de ventilator. De naaimachines zijn van het merk Juki en Pafft, maar ik ga er niet van uit dat het spul hier aangeboden wordt.
  
   
Bennie Bos

    

10

Zeppelinplan Harlingen aan zijden draadje


Tekst: Leeuwarder Courant, Foto: Skycruise

    

De zeppelindroom van de Harlinger oud-burgemeester Berend Jansema dreigt als een zeepbel uiteen te spatten. Natuurorganisaties hebben een negatief advies bij de provincie ingediend. Ze zien in Jansema's plannen een bedreiging voor zeehonden en vogels op het Wad. De proef is hoe dan ook vertraagd tot september, want voor die tijd heeft de Zwitserse verhuurder geen luchtschip beschikbaar. Jansema wil deze zomer met een zeppelin proefvliegen boven de Waddenzee. Aanvankelijk wilde hij in juni starten. De plannenmaker wil dat passagiers voor €200 in Harlingen kunnen opstijgen om dan in een uurtje naar Ameland of Terschelling te varen. De provincie steekt €155.000 in Jansema's idee. Leeuwarder Courant

    

11

Mosel Ballon Festival Trier


Tekst en Foto's: Bennie Bos

    

In 2006 nam het Birds Ballonteam, waaronder ikzelf, deel aan de ballonmeeting in Trier. De startlocatie was toen de Petrisberg. Voor 2007 heeft men een andere locatie uitgekozen omdat het veld op de berg te klein was geworden. De meeting die vanaf nu verder door het leven zal gaan als “Mosel Ballon Fiesta” zal plaatsvinden van 31 augustus tot 2 september. Werner Wäschenbach van de Schroeder Balloons fabriek uit het zeer nabij gelegen Sweich heeft mij verzocht de uitnodiging aan jullie door te geven en verheugd zich op de buitenlandse deelnemers. Als nieuwe startlocatie is gekozen voor het vliegveld van Trier-Föhren (EDRT). Dit ook om het vergrote deelnemersveld meer ruimte te bieden. Aan deze meeting in een streek waar het prachtig ballonvaren is mogen 50 ballonnen deelnemen. Vorig jaar hebben we hier enkele schitterende vaarten mogen maken met uitzicht op een slingerende Moesel

en vele wijngaarden. Ballonvaarders die ook nog wijnliefhebbers zijn kunnen hier hun hart ophalen.
Bij plaatselijke wijnboeren kun je in de kelders prachtige en bekroonde wijnen proeven en kopen.
De vaarten staan gepland op vrijdagavond en op zaterdagochtend en avond. Voor zondagavond plant men een nightglow. Teams dienen zelf hun onderkomen te regelen. Er is geen inschrijvingsgeld en de organisatie bied gratis gas, een ballonfiesta avond met eten en drinken vrij, pilot's bag, kaarten en professionele meteovoorziening van Claude Sales van het Int. Airport Luxembourg-Findel.

    

    

Tevens staan er prijzen beschikbaar en ontvangt elk team naderhand een herinneringsgeschenk. Heb je ruimte over voor passagiers, dan betaald de organisatie je daarvoor 80 euro per persoon. Graag aanmelden voor 10 april. Verdere informatie kun je krijgen bij Werner Wäschenbach van Schroeder Balloons via E-mail.  
Bennie Bos

    

12

Tulp Special naar Nederland ??


Tekst: Bennie Bos, Foto: Oxford Promotions

    

Afgelopen week had ik enige correspondentie met de promotie directeur van Oxford Promotions, het bedrijf van de enorme Tulp Special Shape uit Amerika. De reden daarvoor was een Nederlandse uitgeverij die bezig was met een boekje over deze prachtige Nederlandse bloem. Drie dagen voor het ter perse gaan van hun drukwerk ontdekten ze op Internet een foto van de Tulp ballon en deze mocht eigenlijk niet ontbreken in het verhaal. Of ik kon helpen. Binnen enkele uren was er een hoge resolutie foto geregeld vanuit Amerika en kwam ik in het navolgende gesprek met Marc Howard nog even op het onderwerp dat hij wel graag met de ballon naar Europa zou willen komen. Ik stelde hem toen voor om via het Hot Air Magazine jullie van deze wens op de hoogte te brengen. Het zou voor Marc geen probleem zijn als de ballon voor een seizoen in ons land in opslag zou gaan. Het team zou dan graag diverse meetings willen aandoen met deze prachtige shape.
De onkosten zouden dan ook door de diverse fiesta’s gedeeld kunnen worden. Ik zou graag van jullie willen horen of er animo voor dit plan is, zonder je daarbij ergens toe te verplichten. De organisatoren die hun belangstelling aan mij kenbaar maken breng ik dan met elkaar in contact waarna er mogelijk verder gepraat kan worden met de eigenaar van de shape. Stuur me even een email als je denkt dat er mogelijkheden zijn voor je evenement. 

Hou wel even rekening met het volgende, Mark denkt dat hij samen met piloot en eigenaar Frank Prell de ballon zal varen maar dat ze daarbuiten een crew vrijwilligers nodig hebben van ongeveer 25 (!) personen.
Dit om het uitzonderlijke gewicht van de ballon. Dit zou boven de 500 kilo liggen. Nu moet ik daar wel bij zeggen dat Amerikanen vaak grote crews meeslepen, ook bij normale ballonnen.   Bennie Bos

    

13

Liberty Head


Tekst: Alex Waaijenberg, Foto's: Alex Waaijenberg en Easternctballoon

    

Met 6 vrienden in totaal hebben wij een camper gehuurd in New York en daarmee een gigantisch mooie trip gemaakt van New York naar de Niagara watervallen en weer terug naar New York. Hier vandaan zijn we met het vliegtuig naar Las Vegas gevlogen en vandaar weer met een camper helemaal naar het Noorden gereden,

door echt schitterende gebieden. Hier doe je ervaringen op die echt onvergetelijk zijn en één onderdeel van deze reis wil ik graag met u delen… Het verhaal begint eigenlijk al in het jaar 2000 als Daan Elfring mij opbelt met de vraag of ik wil crewen bij een Amerikaans Ballonteam tijdens de Friese Ballonfeesten. Het zijn de 2 piloten en tevens broers Gerard en Mark Lefevre en hun crewlid Bill Maynard (foto), allen woonachtig in de staat Connecticut in de plaats Jewett City, een kleine drie uur rijden van New York. De organisatie van de 15de editie van de Friese Ballonfeesten heeft hen uitgenodigd vanwege een wel heel bijzondere Special Shape “Liberty Head”. Dit is een ballon in de vorm van het hoofd van het echte Vrijheidsbeeld, dat is gebouwd op Liberty Island vlakbij New York. Dit standbeeld staat symbool voor het welkom heten van terugkerende Amerikanen, gasten en immigranten… Het 93 meter

hoge standbeeld incl. sokkel was een geschenk van Frankrijk ter ere van het eeuwfeest van de onafhankelijkheidsverklaring en als teken van vriendschap. Het beeld werd in het jaar 1886 geplaatst en is ontworpen door de Franse beeldhouwer Frederic Bartholdi, zijn moeder Marie Bartholdi stond model. Sinds

1984 staat het Vrijheidsbeeld op de werelderfgoed lijst van Unesco. Ik heb het geluk gehad bij dit team te mogen crewen, met dank aan Daan Elfring en de gehele organisatie van de Friese Ballonfeesten, dit was echt een topweek. We hebben echt alle avonden kunnen varen bij werkelijk prachtig vaarbaar. Na Joure vroegen ze mij of ik ook naar Apeldoorn wilde komen om te crewen en dat heb ik natuurlijk gedaan. Bijna in mijn thuishaven te helpen bij deze fantastische Special Shape is echt kicken en dat bracht mij op het idee hen ooit in de toekomst op te gaan zoeken in Amerika en te gaan kijken waar ze deze ballon hebben gebouwd. Afgelopen zomer heb ik dit met vrienden kunnen doen. Even over de broers zelf. Sinds 1980 ontwerpen en maken zij onder de naam Eastern Connecticut Balloon Services hetelucht ballonnen en ook opblaasbare ballonnen in alle mogelijke vormen en figuren. In 1986 heeft

Gerard lefevre samen met zijn broer Mark het idee geopperd om het vrijheidsbeeld na te gaan maken als een echt vaarbare hetelucht ballon. Dit is de enige volledig op schaal 1:1 nagemaakte replica van het echte vrijheidsbeeld. Eerst hebben zij foto’s gemaakt van het echte standbeeld en daarna gedetailleerd deze foto’s

uitgewerkt tot een echte ballon. Zij hebben hun replica Free Lady genoemd en gemaakt in 1986. Dit was tevens het jubileum jaar van het echte Vrijheidsbeeld “Statue of Liberty”. Deze schitterende Special Shape is een FAA geregistreerd luchtvaartuig dat een geweldige hoogte van onderkant mand tot bovenzijde vrijheidsvlam van 170 voet heeft. Hierna hebben zij ook nog een prachtige inflatable ballon gemaakt van het hoofd van het vrijheidsbeeld. Dit was ook al een kunstwerk op zich, maar toen zij hun ballon vanaf een afstand zagen bedachten ze dat deze ballon ook moest kunnen varen. Dus maakten zij een nieuwe ballon op dezelfde manier als de eerste, deze ballon is 3 ½ keer groter dan het hoofd van het echte Statue of Liberty's Head in New York Harbor en is 105 voet hoog. Deze ballon “Free Lady” was klaar in 1992 en met deze ballon zijn ze naar vele ballonfiesta’s over de hele wereld geweest, in 2000 waren ze te gast in Joure en Apeldoorn, waar Gerard en Mark nu nog steeds erg enthousiast over spreken. Ze hebben zelfs

heimwee naar Nederland om nog een keer met hun schitterende Special Shape over te komen. Ze hebben ook een vaarbare Special Shape gemaakt in de vorm van een hamer, deze ballon is 120 voet hoog. De broers Gerard en Mark Lefevre zijn commerciële gecertificeerde ballonpiloten met meer dan 50 jaar gecombineerde

ervaring van ballonvaren en experimenteren. Zij hebben ballon gevaren in Europa, Japan, Canada en door heel Amerika. Als je meer wilt weten of contact wilt opnemen, bekijk dan eens hun website. Na dit schitterende avontuur wilde ik graag een aandenken laten maken en ben daarvoor op zoek gegaan naar een artistiek persoon en heb die gevonden in de vakbekwame Goudsmid Johan van Luttikhuizen uit het Veluwse dorpje Kootwijkerbroek. Als 28 jarige zelfstandige goudsmid heeft hij zijn hobby en creatieve denk en inbeeldingsvermogen om weten te zetten in het schitterende bedrijf “ Luctra Goudsmederij ”. Hij heeft volgens zijn eigen zeggen de beste opleiding kunnen volgen, doordat hij stage heeft kunnen lopen bij één van de beste leermeesters die Nederland kent op het gebied van goudsmederijen. Hij maakt nu naast de vele trouw- en verlovingsringen ook schitterende plaquettes met afbeeldingen hierop ingegraveerd en kettingen met schitterende hangers en naast sieraden vervaardigt Johan ook bronzen beelden, die bijvoorbeeld als relatiegeschenk kunnen worden gegeven. Een klein beeldje heeft dan al heel veel emotionele waarde voor jezelf en is gelijk echt een persoonlijke en zeer exclusieve gift…. Ik kan jullie deze goudsmid van harte aanbevelen als adres voor schitterende sieraden van ballonmodellen of andere creaties in goud of zilver uitgevoerd. Zodoende heb ik een hanger laten maken van het Vrijheidsbeeld. Uit 14 karaats goud heeft deze fantastische goudsmid het model van het Vrijheidsbeeld gesneden en het gezicht in het goud gefraisd. Dit is voor mij een heel bijzonder mooi aandenken aan een fantastische tijd

en tegelijkertijd erg speciaal, omdat er maar één exemplaar op de hele wereld is van deze hanger. Bezoek eens zijn website. Op 25 Juli 2006 zijn we vertrokken vanaf New York naar Connecticut en s’ avonds arriveerden we bij het huis van Gerard en kregen een echt allerhartelijkste begroeting. Mark was al

hamburgers aan het bakken en Gerard liet gelijk zijn hele huis van onder tot boven zien. Hij deed een uitgebreid verslag over zijn hobbykamer, een zolderkamer, waar vele flyers hangen van ballonfiesta’s waar ze met hun ballonnen aan hebben deelgenomen. Ook staat hier hun tafel met allemaal ballondoek en een zeer klein naaimachientje waar ze alle ballons mee hebben gemaakt. De volgende ochtend om half 5 stond Mark bij onze camper om ons mee te nemen voor een vaart. Ze twijfelden of ze wel konden varen aangezien de bewolking vrij snel was en omdat de landing bemoeilijkt zou worden doordat het een zeer bosrijke omgeving was. We zijn dus eerst wat gaan rondrijden voor een geschikte startlocatie. Het weerballonnetje wat Mark opliet gaf ons echter de informatie dat de wind veel minder hard was als ze hadden gedacht en dus kon toch de ballon worden opgebouwd, 4 van mijn vrienden

mochten mee omhoog, dit was vanaf mijn eerste contact met Gerard en Mark een droom voor mij en soms komen dromen echt uit, dit gaf echt een kick…. Vanaf Connecticut heb je bij helder weer een fantastisch uitzicht over de Atlantische oceaan en Long Island waarbij zelfs New York is te zien. Wij hadden laag hangende bewolking, dus ons zicht was wel iets minder, maar de vaart was schitterend, mede omdat Mark heel vakkundig de ballon even in een riviertje liet zakken en toen de ballon boven de wolken deed stijgen.

     

    

Hun vaarseizoen is normaal gesproken van April tot December, maar als het mooi weer is gaan ze omhoog…. Bij deze wil ik mijn vrienden aan de andere zijde van de oceaan heel hartelijk bedanken en ik hoop dat zij ooit nog een keer kunnen deelnemen aan een ballonmeeting in Europa of misschien wel weer in Nederland….   
Alex Waaijenberg

    

14

Nieuwe websites


Tekst en collage: Bennie Bos

    

De eigenaren van de volgende sites hebben me verzocht om hun vernieuwde websites aan jullie voor te stellen. Allereerst het Turkse Ballon Register van Geert van Wolvelaer. De site is al een tijdje on-line maar er zijn nu nog wat extra updates doorgevoerd. Dan de vernieuwde site van Cameron Balloon Promotions van Rien Jurg. Helemaal in een nieuw jasje gestoken. Ook Peter van Harten vond het tijd om de website van Van Harten Ballonvaarten aan te passen. Neem dus gerust even een kijkje.
Heb jij een nieuwe of geheel vernieuwde website en je wilt deze graag aankondigen aan alle ballonpiloten, crews en fans in Nederland en België, stuur dan even een e-mail naar nieuwesite@hotair.nl

Bennie Bos

    

15

Steun voor Zeppelinhaven in Rotterdam


Tekst: Novum, Foto: Bennie Bos

    

Rotterdam moet het centrum van de Nederlandse zeppelinluchtvaart worden. Een meerderheid van de Rotterdamse gemeenteraad zou achter het, overigens niet nieuwe, voorstel van raadslid Arno Bonte (GroenLinks), staan nu de PvdA en de SP zich volgens GroenLinks achter het plan hebben geschaard. De partijen bezetten 23 van de 45 raadszetels. Rotterdam Airport moet volgens GroenLinks de thuishaven van de zeppelins worden. Bonte wil ook de regionale luchthavens Eindhoven, Twente en Maastricht bij het plan

betrekken, zodat binnen tien jaar een landelijk dekkend luchtschepennetwerk ontstaat. "Een zeppelin kan in principe overal aanmeren waar een zeppelinpaal staat. Ook midden in de stad." Bonte is blij met de steun voor het voorstel, laat hij vrijdag weten. "Het vestigen van een zeppelinindustrie is een grote kans voor de Rotterdamse economie en het klimaatbeleid. Een zeppelin is volgens Bonte schoon, stil en veilig. Alleen voor de voortstuwing en bijsturing zijn motoren nodig. "Per saldo is een zeppelin tien keer milieuvriendelijker dan een vliegtuig en zelfs een fractie schoner dan een hogesnelheidstrein." De mogelijkheden om de zeppelin economisch rendabel te maken zijn op dit moment volgens Bonte groter dan ooit. "Door de hoge brandstofprijzen, milieuheffingen en strenge geluidsnormen is de zeppelin ook commercieel een interessant alternatief voor het vliegtuig geworden.

We geven als overheid het eerste zetje, maar ik ben er van overtuigd dat de zeppelin daarna een grote vlucht zal nemen." VVD-raadslid Bas van Tijn heeft niets tegen zeppelins maar wil eerst de bereikbaarheidsproblemen van de Maasstad oplossen. Ook wil hij eerst weten wat de consequenties zijn voor Rotterdam Airport. "Het klinkt allemaal mooi, maar het stoort me niet en bekoort me niet. Er zijn andere problemen die eerst moeten worden opgelost, zoals de files op de A16 en A13."   Novum

    

16

Nieuwe Ballonnen


Foto's en visuals gemaakt door de desbetreffende fabrikant tenzij anders vermeld.

Note: het genoemde land is het land van registratie !!!

    

Ultra Magic N-300, USA

Kubicek BB30N, Oostenrijk

Cameron A-415, Ned. PH-NLV
        

Cameron Z-275, Engeland

Lindstrand 120A, Frankrijk

Cameron Z-450, Tanzania
     

Ultra Magic N-300, Frankrijk

Cameron Z-120, Frankrijk

Cameron C-80, Denemarken
      

Cameron Z-77, Zwitserland

Ultra Magic N-250, Turkije

Lindstrand 120A, Duitsland
     

Lindstrand 90B, Frankrijk

Cameron A-300, Frankrijk

Ultra Magic M-90, Engeland
     

Ultra Magic Suncircle Special Shape
Ballonteam Van Manen uit Barneveld

Lindstrand 180A, Nederland PH-SLT
   -   
       

Cameron C-90, Litouwen

Ultra Magic T-210, Finland

Cameron Z-120, Frankrijk
    

Cameron A-180, Finland

Cameron Z-105, Duitsland

Ultra Magic T-180, Oostenrijk
       

Ultra Magic T-180, USA

Lindstrand 105A, Engeland

Lindstrand 120A, Zwitserland
       

Lindstrand 150A, Zwitserland

Cameron Z-105, Duitsland

Ultra Magic T-180, Zwitserland
      

Cameron, Denemarken

Ultra Magic S-130, Frankrijk

Lindstrand 360A, Turkije
       

Cameron Z-105, Duitsland

Cameron C-90, Luxemburg

Libert L-1800, Luxemburg
      

Ultra Magic N-300, Frankrijk

Kubicek BB37N, Zwitserland

Kubicek BB37N, Zwitserland
     

 De visual en de eerste inflate van de nieuwe Schroeder G34/24 voor mijn Duitse vriend Helmut Schoo

    

17

100 Racers


Tekst en compositie: Bennie Bos, Foto's en visual: Ultra Magic

    

De Spaanse ballonbouwer Ultra Magic heeft inmiddels haar 100ste Racer ballon afgeleverd sinds het eerste model wat in 1996 speciaal voor wedstrijdpiloot Uwe Schneider is gebouwd. Uwe heeft mee geholpen aan de ontwikkeling van de ballon en won gelijk de eerste wedstrijd in Saga Japan alwaar hij met zijn ballon aan de start verscheen. De introductie van de Racer bleek een geweldige goede zet te zijn van Ultra Magic en ze hebben daarmee een trend gezet in een nieuw type wedstrijdmodel. Het model is zeer populair in Japan waar er 26 zijn verkocht. In 20 verschillende landen beschikken diverse wedstrijdpiloten nu over de Racer. Altijd verschijnen de Racers in de toppen van het klassement van Wereld, Europese en Nationale kampioenschappen. Het slanke model werd al gauw gekopieerd door de andere ballonbouwers maar het succes van de Racer blijft in handen van Ultra Magic. De Spanjaarden

bieden 3 types aan. De MV-56 is zeer populair in Amerika en Japan omdat daar de piloten vaak solo varen. Het meest populaire model is echter de MV-65 en ook is de Racer verkrijgbaar in het model MV-77, geschikt voor 3 personen. De honderdste Racer, de Primagaz op onderstaande compilatie, is in januari geleverd aan François Messines. Inmiddels zijn er al weer diverse Racers in productie.    Bennie Bos

    

    

18

Minizepp


Tekst en Foto: Bennie Bos

    

In het februari editie van dit magazine kon je foto's zien van een kleine minizeppelin van 7 meter lang wat in het eerste weekend van de ballonfiesta in het toen nog groene Chateau d'Oex boven onze hoofden cirkelde. Dit leuke apparaatje werd speciaal ingezet voor luchtfotografie. Een voorbeeld van de opnames is nu terug te vinden via het welbekende YouTube. Het met helium gevulde luchtscheepje werd op afstand bestuurd en de opnames waren aan de grond direct te zien door de bestuurder.
Bennie Bos

    

19

Ballonvaardersdag bij de KNMI


Tekst: Sebe Kruijer, Foto's: Willem Meijerink en www.weerboek.nl

        

Al in Inzell maakte Jacob Kuiper ons er op attent dat er in maart een ballonvaardersdag zou komen bij het KNMI en dat we van harte welkom waren om dan een kijkje te komen nemen bij hem in de “keuken”. Waarbij hij wel direct het voorbehoud uitsprak dat het rustig weer moest zijn, want als het “bijzonder” weer zou zijn,

dan zouden ze wel eens te druk kunnen zijn en dan zou het worden uitgesteld. Nou die oproep was niet aan dovemansoren gezegd en dat werd bij thuiskomst direct in de agenda geschreven. Vanmorgen op 16 maart was het dan zo ver en het was een beetje grauw en saai buiten, dus durfden we er wel van uit gaan dat de dag doorgang zou vinden. We hadden ook gevolg gegeven aan de oproep van Kees Blom om vooral te gaan carpoolen vanwege de beperkte parkeerruimte bij het KNMI, dus reden we met z’n vijven op weg naar De Bilt.  Iets na tienen traden we het imposante gebouw van de KNMI binnen. Dit was wel heel iets anders als het vroegere klooster waar ik ooit nog een scriptie over gemaakt had. Wat opviel was bijvoorbeeld hoe mooi oud en nieuw verweven was, met veel respect voor het oude en de efficiëntie van het nieuwe gebouw. Bij de receptie stond Kees Blom een ieder op te

wachten en de ontvangst was buitengewoon hartelijk. Sowieso mag wel gezegd worden dat de gehele dag bijzonder professioneel was georganiseerd met een zeer vriendelijke sfeer. Na de opening van Kees had Jacob Kuiper een mooie presentatie voor ons in petto over het zicht in het winterhalfjaar. Uiteraard doorspekt met prachtige foto’s en mooie verhalen zoals we dat van Jacob gewend zijn.

       

     

In de zaal waren zo’n 100 enthousiaste mensen, vrijwel allen ballonvaarders en crewleden. Na deze presentatie kwam de toelichting en uitleg over de metingen op hoger niveau, nl de metingen met behulp van de weerballon en vooral wat we er van kunnen leren. Over de gehele wereld worden weerballonnen opgelaten

en ook nog allemaal op het zelfde tijdstip om zo een goed (verticaal) beeld te krijgen van het weer. De weerballon is een helium ballon die een klein instrumentarium met zich mee draagt naar boven.De instrumenten bestaan tegenwoordig onder meer uit een GPS, een temperatuurmeter, en een zender). De standaard weerballon bereikt een hoogte van ongeveer 25 kilometer. Er zijn ook grotere die tot 35 kilometer gaan. Onderweg wordt de luchtdruk minder (hoe hoger hoe minder luchtdruk) en wordt de ballon dus groter. De standaard weerballon wordt ongeveer 3 x zijn omvang als op de grond en de grotere weerballon bereikt een omvang van ongeveer 17 meter. Als de ballon uiteindelijk kapot knapt, dan daalt het doosje met de instrumenten omlaag met een kleine parachute. Een ieder die zoiets vindt, kan op de instructies lezen dat het mag worden weggegooid bij het chemisch afval (er zit een klein

batterij in voor de zender). Na de toelichting van Jacob gaan we naar buiten om naar het oplaten van zo’n weerballon te kijken. In een speciaal daarvoor gebouwde schuur wordt het geheel in elkaar gezet. De speciale schuur is omdat de ballon vroeger met waterstofgas werd gevuld. Nu wordt het onbrandbare helium gebruikt,

maar nog steeds in dezelfde schuur. De ballon wordt heel precies gevuld zodat deze het juiste draagvermogen heeft en de juiste stijgsnelheid. De instrumenten zitten in een heel klein doosje dat 36 meter onder de ballon hangt, dit om alle invloed van de ballon zelf ook uit te schakelen. Nadat vanuit de weerkamer het sein groen komt (dus dat er ontvangst is van de zender) wordt er buiten nog enige tijd gewacht om de GPS tijd te geven om te kalibreren met de satellieten, wordt de ballon losgelaten. Onverwacht snel stijgt deze vrijwel recht naar boven. Het was immers een rustige saaie dag…  en we zijn verbaasd dat we de ballon nog zo lang kunnen volgen, de bewolking is veel hoger dan we dachten. Hierna doen we onder leiding van Kees een rondje over het weiland van het KNMI, waar de diverse instrumenten staan voor observatie van het weer. Zoals een horizontale zicht meter waarbij

middels licht pulsen wordt gemeten hoeveel zicht er is. Er zijn ook verticale zichtmeters die middels een laserstraal recht naar boven meten hoeveel zicht er is en ook meten hoe hoog (of hoe laag) de bewolking is.

      

       

Allemaal uiterst nauwkeurige instrumenten. Na deze rondleiding over het instrumenten weiland gaan we weer naar binnen voor een zeer smakelijke en gezellige lunch. Na de lunch kwam allereerst de vraag of de man die de ballon opliet, nu een launchmaster is. Daarop kon Kees niet een, twee, drie een antwoord geven. Volgens hem was het een ballon-oplader, maar alle functies waren beschreven, dus het moest wel ergens staan.

        

    

Hierna kregen we een interessante presentatie van Iwan Holleman over de weerradar, de werking ervan en de resultaten ervan. In feite was de weerrader een regenradar en Iwan begon met de beperkingen van de radar. En de eerste opmerking die Iwan maakte was dat de regenradar eigenlijk niet goed zijn werk kon doen als het regende. Daarmee had hij wel de aandacht van de zaal bereikt. Een ander beperking waren de nieuwbouw torenflats in Utrecht, die nu toch wel een stukje van het bereik van de radar wegnamen. De weerradar is een

geweldig hulpmiddel om het weer te “zien” en te volgen. Onder normale omstandigheden kan de radar een regenbui op wel 700 kilometer afstand “zien”. De radar “scanned” als het ware de horizon af en krijgt door de terugkaatsing zijn informatie. In feite staat de radar de meeste tijd te luisteren naar hetgeen er terug komt. Zo wordt er slecht 1/1000 ste van de tijd een signaal uitgezonden, dus dat is eigenlijk minimaal. Door de radar onder verschillende hoeken de horizon te laten scannen, kun je een driedimensionaal beeld vormen. Uiteraard met behulp van computers. Het laatste deel van de dag werd ingevuld door John Brouwer, meteoroloog en zijn thema was: Ballonvaren en wind, wat mag je verwachten en wat kunnen wij verwachten. John heeft ons meegenomen in de weerbeelden en de weerkaarten van het KNMI. We hebben weer het nodige opgestoken over het weer, nat-adiabatisch

en droog-adiabatisch en het verplaatsen van luchtdeeltjes en luchtmassa van hoog naar laag en ook de windvectoren met de gradientkrachten en de corioliskracht kwamen aan bod. Soms leek het even op een echte refresment cursus, maar John hield het “luchtig” en bondig. De middag werd afgesloten met een dankwoord van Hans van Hoesel aan Kees Blom. Een enkeling kon zich verheugen op een (defect of afgekeurd) instrumenten doosje van een weerballon en we mochten allemaal een mooi CD (KLIK) van het KNMI meenemen, alsmede een paar prachtige brochures van het KNMI. Wij zijn daarna bij een plaatselijk restaurant gaan dineren om de dag nog even te evalueren en omdat we niet in de file wilden staan. Het was een bijzondere dag waar we nog lang van zullen nagenieten. Het KNMI is en blijft een heel bijzonder instituut, zeker voor ballonvaarders.  Sebe Kruijer

    

20

Nederlandse luchtdoop PH-NEL


Tekst: Mees van Dijk, Luchtfoto: Ben Bläss, Grondfoto's: Gerben van Beek

    

Op 13 maart is de nieuwste ballon van Team Wessel ook in Barneveld gedoopt en heeft vervolgens de allereerste vaart gemaakt. Oud-wethouder David van Boven verrichtte de ceremoniële handeling door champagne over de registratie PH-NEL te gieten. Daarna mocht Van Boven meevaren met Mees van Dijk en co-piloot Jaap Hoef. De ballon, uitgevoerd in de kleuren van het bedrijf (wit, blauw en goud) is vernoemd naar de vrouw van Mees. Ben Bläss, vervent ballonliefhebber en bij veel Barnevelders bekend door zijn mooie foto-reportages, wenste de ballon vervolgens vele behouden en mooie vaarten toe. Daarna stapte hij in bij de tweede ballon om van daaruit een aantal opnames te maken van de
PH-NEL. Vanaf de Lijsterhof vertrokken de twee ballonnen richting Veenendaal, om na een uur varen te landen bij Puiflijk, net zuid van de Waal. De passagiers genoten van een mooie zonsondergang

boven de rivier. Eerder al was de ballon informeel gedoopt door Nelly van Dijk in Inzell (zuid-Duitsland), toen het ballonteam daar eind januari heeft gevaren. Symbolisch met een grote sneeuwbal. Daar is de witte ballon voor het eerst aan publiek getoond tijdens het ‘Ballonglühen’. De ballon zal regelmatig boven Barneveld en omgeving te zien zijn. Er kunnen vier tot vijf passagiers in deze ballon meevaren. Meer informatie en foto’s op onze website.   Mees van Dijk

    

    

21

"Fire & Snow", Mauterndorf


Tekst en Foto's: Marc de Vries

    

Van 13 tot 20 januari 2007 heeft het evenement "Fire & Snow" in het Oostenrijkse Mauterndorf plaatsgevonden. Op uitnodiging van het Noordelijk Ballonvaartcentrum zijn we mee geweest voor onze eerste wintersport met een heteluchtballon. Na een reis van ongeveer 1200 km autosnelweg arriveerden we op

zaterdag rond de lunch bij het appartement. Het eerste wat opviel was het ontbreken van sneeuw. Alleen op de hogere bergtoppen en op de geprepareerde skipistes lag sneeuw. De weersverwachting voor de week die voor ons lag was gunstig voor ballonvaren. Veel zon en weinig wind en geen neerslag. De rest van de middag is gebruikt voor gas tanken, inkopen doen, het appartement verkennen en aanwezig zijn bij de main briefing. De planning voor de rest van de week is aangepast aan de afwezigheid van sneeuw in de dalen. Het dal zal nu sneller opwarmen wat uiteraard van invloed is op de stabiliteit van de lucht. Daarom vindt de dagelijkse briefing nu om 08:00 uur plaats in plaats van 09:00 uur. Waarschijnlijk is de lucht in de dalen in de middag zo onrustig dat er dan niet meer gevaren kan worden. Het startveld is een weiland met een restant sneeuw. 'sMorgens stijf bevroren en

'smiddags al een aardige modderpoel. Iets wat in de loop van deweek alleen maar erger wordt. Er zijn rond de 30 teams ingeschreven. Op zondagochtend om 08:00 uur zijn alle team's op tijd aanwezig bij de eerste veldbriefing van deze week. De temperatuur ligt rond het vriespunt. Het veld is hard en helaas voorzien van zeer veel molshopen. Die zijn uiteraard ook bevroren zodat de diverse aanhangwagens flinke klappen oplopen.

    

     

Het weer is gunstig voor een vaart dicht bij huis. De gasflessen worden bijgetankt met stikstof op een druk van ongeveer 10 atmosfeer. Het opstijgen gaat anders dan ik in Nederland gewend ben. Daar waait het meestal en moet de ballon snel hoogte winnen om over allerlei obstakels te komen. Hier niet. Het is zo rustig

dat de piloot alle tijd kan nemen om hoogte te winnen. En daarbij dus volop kan genieten van het veranderende uitzicht over het startveld. Met het toenemen van de hoogte komt ook het mooie uitzicht over de vallei in beeld. En vooral bij de nieuwkomers in de bergen laat dat een onvergetelijke indruk achter. En daar kan het gebrek aan sneeuw niets aan veranderen. Na een sprongetje over de heuvel naar het volgende dal blijkt het landen toch wat lastiger dan verwacht. De luchtstromingen in een dal met aan de ene kant schaduw en aan de andere kant zon geeft aparte effecten waardoor je maar wat heen en weer vaart in plaats van over het riviertje te komen. De middag wordt besteed aan een wandeling in de omgeving. Maandag. Het was de avond tevoren al aangekondigd, het wordt een goede dag om een lange vaart over de Alpen te maken. De briefing rond 08:00 uur bevestigt dat

nogmaals. De windrichting is Zuid-Oost en de snelheid op hoogte is naar verwachting rond de 25 knopen. Vandaag gaan Pieter Kooistra en ik de vaart maken. De gasflessen worden, voorzover dat nog niet gebeurd was, ook nu weer met stikstof op extra druk gezet. We varen met de PH-AGP die normaal geschikt is voor 5

personen. Daarbij zijn 3 gasflessen normaal. Voor deze vaart sjorren we 6 flessen vast, nemen we een flesje zuurstof en een transponder mee. Een transponder is een radar reflector die een unieke identificatiecode meezendt. En uiteraard alle normale apparatuur en hulpmiddelen. De mand biedt dan nog ruimte aan twee personen. Omdat een aantal teams weinig ervaring heeft met het varen in de Alpen gaat een ballon van de organisatie voorop. Via de radio zullen alle gegevens over windrichting en snelheid per hoogte doorgegeven worden. Alle teams kunnen daarmee hun plan trekken. De maximale hoogte die we mogen varen is door de autoriteiten op 12.000 voet gesteld. Na de eerste berichten over de radio gaan wij als tweede ballon omhoog. We stijgen gestaag terwijl we boven het startveld blijven. Pas boven de 6000 voet krijgen we wat snelheid. Tegelijkertijd wordt het uitzicht over de besneeuwde

bergtoppen adembenemend mooi. Het zicht is onvoorstelbaar. Nog nooit heb ik 100 km zicht voor me gehad. En nu was het zelfs nog meer. Feldkirchen ligt verscholen in de mist. Het lijkt een groot meer op deze afstand. We varen er op af met een snelheid van rond de 20 knopen.

    

    

Op een lange tocht als deze neem je proviand mee. Tijdens één van mijn pogingen om koffie in te schenken, die in een tas op de bodem van de mand staat, ben ik aardig buiten adem na een paar maal door de knieën te zijn gegaan. We zitten inmiddels boven de 10.000 voet en in plaats van koffie nemen we zuurstof.

De grootste hoogte die we bereiken is 11.864 voet. De temperatuur is aangenaam, zo'n 10 graden. Een half uurtje later zijn we de hoogste toppen over en dalen weer beneden de 10.000 voet en gaan we alsnog aan de koffie en de broodjes. Het landschap aan deze kant van de hoge toppen is duidelijk nog warmer dan het dal bij Mauterndorf. Hier is bijna geen sneeuw meer aanwezig. Als we 2,5 uur onderweg zijn besluit Pieter om een landingsplek te zoeken. De daling wordt ingezet en gaandeweg krijgen we weer meer contact met de wereld beneden. Als je op 12.000 voet langs de mand naar beneden kijkt, krijg je de indruk dat je op internet met Google maps bezig bent. Na een half uur staan we op een echte Alpenweide. De temperatuur is zo aangenaam dat alle extra kleding uit kan tijdens het inpakken van de ballon. De volgauto heeft een afstand van 140 kilometer moeten overbruggen om

bij ons te komen en op het laatste stukje van het traject konden ze ons niet direct vinden. De ballon hebben we daarom met zijn tweeën moeten inpakken. En dat is een hele klus bij deze temperatuur. Op de terugweg hebben we met zijn allen nog lekker geluncht waarna we om een uur of vier weer op het startveld terug

waren om te tanken. Ook op dinsdag begint de briefing weer om 08:00 uur. Het is stralend weer maar de wind op hoogte laat het afweten. We blijven daarom dicht bij huis. Vandaag is Johannes Kooistra de piloot. Omdat we niet zover gaan varen wordt er één fles gas minder meegenomen en is er ruimte voor meer passagiers. De passagiers voor vandaag zijn Kim en Monique. Het rustige weer is ideaal voor de twee hoppers die aanwezig zijn. Ik weet niet wat de reden was maar de hele week waren er nauwelijks toeschouwers maar nu kwamen de schoolkinderen in twee groepen op het veld. Johannes stijgt in rustig tempo naar 10.000 voet. De ballon kabbelt intussen heel langzaam in de richting van Tamsweg. Tussendoor wordt vlakbij Sankt Andrä nog even een tussenlanding gemaakt tussen de bomen. Een half uur later wordt er definitief geland op een mooie weide. We zijn zo vroeg klaar met deze vaart dat we besluiten om de PH-PUK van Pieter uit de zak te halen en die de eerste vaart met de nieuwe registratie te laten maken. Er wordt een zitje geleend en Johannes heeft de eer voor deze vaart. Gezamenlijk wordt de PUK uitgepakt, aangesloten en opgezet. Na een forse fotosessie voor het familie album en voor internet gaat Johannes omhoog en lijkt over de bergen te gaan. De dag wordt afgesloten met een georganiseerde avond in het bergrestaurant boven op de skipiste. Op woensdag komen er berichten over een aankomende storm over West Europa. Dat zou kunnen betekenen dat vandaag de laatste dag wordt dat we kunnen varen.

De familie Gruber, waar we een appartement hebben gehuurd, zijn uitgenodigd om de vaart van vandaag mee te maken. Ondanks alle ballonweken in dit dal wordt het voor hen de eerste vaart. Johannes is ook vandaag onze piloot. Johan Echtermeijer van Euregioballooning maakt vandaag zijn eerste vaart met de nieuwe Brink

ballon, de PH-PPR. We maken een langzame start en blijven eerst nog zo laag dat we rond het startveld draaien. We zien hoe het team van Johan druk bezig is met de nieuwe ballon en hopen dat hij snel zal starten. Maar zoals altijd met een nieuwe ballon, alles wordt extra gecontroleerd en dat neemt de nodige tijd in beslag. Johannes neemt ons mee naar ongeveer 5000 voet en de familie Gruber geniet zichtbaar van het uitzicht en de belevenis van hun eerste vaart. Zij varen boven hun eigen boerderij en landerijen. Uiteindelijk landen we ook op een van hun weilanden. Rond 11:00 uur is de ballon weer ingepakt en zijn we weer thuis. Monique en ik gaan met de gondellift naar het bergrestaurant voor de lunch en om de aanblik van alpine skiën toch nog even van dichtbij mee te maken. Vanuit een ballon zie je alleen maar stipjes over de pistes gaan. En een vakantie is er natuurlijk ook om te luieren en te genieten. 

Bij de briefing op donderdag werd gewaarschuwd voor de gevolgen van de orkaan die over Europa raasde. Er werd terdege rekening gehouden met het aantrekken van de wind. Hierdoor besloten een aantal teams niet op te stijgen. Anderen vonden het een goede gelegenheid om te kunnen spelevaren in het dal. Achteraf bleek het mee te vallen. De teams die in de lucht waren hebben de mogelijkheden goed kunnen benutten door het hele dal door te varen en de week met een vaart van ruim twee uur af te sluiten. Marc de Vries  

  

   

Marc nodigt jullie uit om zijn website te bezoeken waar je een invultabel vind om de draagkracht van je ballon te berekenen. Je vind de knop links in het menu.

    

22

Een natte noodlanding


Tekst: Bennie Bos, Foto: Birgit Helmers

    

De passagiers die op woensdagavond
28 maart opstegen voor een ballonvaart vanuit het Duitse Warstein, hadden zich toch een andere afloop van hun avontuur voorgesteld. Hun ballon dreef richting de Möhnesee, een prachtig meer waar ik vorig jaar tijdens de grote ballonfiesta van Warstein nog gewandeld heb. Toen het donker begon te worden, viel ook de wind weg en kon de piloot met geen mogelijkheid meer de oevers bereiken. Om 20.44 uur liet de ballonvaarder uit pure noodzaak zijn mand op het water zakken. Vanuit de mand werd de politie gebeld en het laatste wat de politie hoorde was "nu gaat de mand onder". De mensen moesten zwemmen totdat de reddingsdiensten met 3 boten op het water verschenen en de inmiddels

stevig onderkoelde passagiers en hun piloot uit het koude water haalden. Een dokter heeft de mensen onderzocht en alle 4 werden daarna naar het ziekenhuis gebracht voor verdere observatie. Ze schijnen het goed te maken. Het bergen van de mand en de voor een deel onder water liggende ballon heeft nog vele uren in beslag genomen. De televisiebeelden kun je op Internet bekijken.    Bennie Bos

    

23

Ballonvaart naar Ierland


Tekst: Bennie Bos, Foto's: Wilhelm Eimers, Routekaart:TTSM

    

Het is zaterdag 24 maart, op het gasballon-startveld in Gladbeck worden laat op de avond alle voorbereidingen getroffen voor een bijzondere ballonvaart. Zandzakken worden gevuld, de ballon wordt uitgerold, vulslangen worden uitgelegd en alle zaken van belang gaan aan boord, inclusief de reddingspakken.

Er staat namelijk een vaart gepland over de Noordzee naar Engeland . . . . en misschien nog wel een stukje verder. Gasballon-piloot in command is Willie Eimers. Samen met 3 vrienden zal hij de donkere nacht in varen, op zoek naar weer een nieuw avontuur. De zondag breekt aan en om 00.35 uur stijgt de witte Warsteiner ballon op aan de rand van het Duitse Ruhrgebied. “Als je éénmaal gestart bent in de nacht, is er geen mogelijkheid meer om te landen”, aldus Willie. “Je zult in ieder geval door moeten varen totdat de zon op is, met de vele hoogspanningen van tegenwoordig is een nachtlanding uitgesloten”. Al snel na het opstijgen pakte de ballon op een kilometer hoogte een snelheid van 60 km/h met een track naar 275 graden. Dat ging dus de goede kant op. Al snel werd de Nederlandse grens gepasseerd, niemand die het echter door had want het was strakdonker.

De helverlichte kassen (foto) in Nederland maakten indruk op Willie en zijn crew. Even later zaten ze boven Rotterdam en konden heel duidelijk de nooit aflatende bedrijvigheid in de haven aanschouwen. Acht grote kranen op rij tilden de containers van een enorm schip (foto), bedrijvigheid de hele nacht door.

        

        

Even later verschijnt de Noordzee, in de hoek van de mand ligt één van de mannen luidruchtig te snurken. Tegen 08.00 uur op die zondagochtend is de kust van Engeland al bereikt. De bemanning in de ballon passeert 10 kilometer ten noorden van Ipswich en vaart met een snelheid van 50 km/h noordelijk aan London

voorbij richting het midden van Engeland.
Op zondagochtend recht over de universiteit van Cambridge. Het uiteindelijke plan zou wel eens doorgezet kunnen worden. Stiekem werd namelijk gehoopt om door te varen naar Ierland. Dit is afhankelijk van een aantal factoren. Er moet genoeg daglicht over zijn om de Ierse kust te halen, er moet genoeg snelheid zijn en er moet nog genoeg ballast over zijn. Al deze factoren stonden op groen en zo verliet de ballon ter hoogte van Aberystwyth het Engelse vaste land. Met 140 kilometer water te gaan koersen de mannen nu met een snelheid van 45 km/h naar Ierland. Op 2200 meter hoogte met een track van 287 graden verloopt alles volgens plan. De crew bevind zich inmiddels ter hoogte van Holyhead maar moeten helaas de achtervolging staken omdat er op de weg een ongeluk is gebeurt en zij daardoor de laatste veerboot moeten missen. Om 19.45 uur

bereikte de ballon bij het plaatsje Corey het Ierse vaste land en geniet de bemanning van een prachtig landschap op 400 meter hoogte. De snelheid ligt nog rond de 50 km/h. Via de satelliet telefoon wordt gemeld

dat alles in orde is en dat er nog 10 zakken ballast aan boord is. Even later komt de boodschap dat Willie een probleemloze landing heeft gemaakt op 9,5 kilometer noordwestelijk van het plaatsje Enniscorthy, maar liefst 950 kilometer vanaf de startplaats in Gladbeck, een vaart van 22,5 uur.
De Ierse CIA gedeligeerde Tom McCormack schiet de mannen te hulp met een aanhanger zodat de crew in Engeland kan blijven. Ook kwamen veel lokale kinderen helpen om de ballon in te pakken waarvoor Willie uiteraard zijn dankbaarheid toonde.
“Thank you very much for helping to all the people of Ireland." Terug in Duitsland heeft het team amper tijd om op adem te komen want de diverse media staat alweer voor de deur. De videoreportage met beelden tijdens de vaart is op dinsdag door de WDR uitgezonden. Als je dit gemist hebt, geen nood. Op deze pagina vind je de link voor de video.

        

    

Bovenstaand kaartje komt van de website van Trip Tracker SportMate, een site waar ik de vorige maand aandacht aan heb besteed. Benjamin Eimers heeft daar de GPS gegevens van de ballon ingevoerd. Het is dus de echte track waar je ook op kunt inzoomen. Zo kun je zelfs precies zien over welk dorp en zelfs welke straat de ballon gevaren is. Ook kun je op deze site van TTSM overschakelen van plattegrondweergave naar luchtfoto weergave. Heel gaaf allemaal.    Bennie Bos

    

24

YouTube Video's


Tekst: Bennie Bos, Screendump: YouTube

    

Als afsluiter van dit magazine nog enkele leuke ballonfilmpjes. Een geweldig medium, dat YouTube.
Vaar mee op het wereldkampioenschap in het Japanse Motegi via dit filmpje van 10 minuten en zie al die speciale wedstrijdballonnen hun doelen aanvaren. In dit filmpje start men met de ballon bovenop de Dachstein in Oostenrijk. Ook de ballonscene uit de film Enduring Love is interessant. Een filmpje van het wereldkampioenschap in Saga Japan uit 1997 (I was there) waar op het laatst te zien is hoe Pieter Kooistra een keygrab sleutel pakt. Hij won daarmee een . . . fiets. Zie de perfecte marker drop op het doelkruis van de Duitser Markus Pieper in dit filmpje. Tenslotte nog een leuk filmpje met ballonstunts en een filmpje met veel special shapes. Heb jij ook een leuk ballonfilmpje op YouTube geplaatst, laat het dan eens weten.    Bennie Bos

    

25

Tot Slot


Tekst: Bennie Bos, Foto: MapMSG

    

Langzaam ontwaken de ballonvaarders uit hun diepe winterslaap, ik zag zelfs deze week al een fanatieke wedstrijdvaarder in de buurt van mijn woonplaats met zijn Racer ballon enkele knappe manoeuvres maken. De trainingen voor de wedstrijden zijn begonnen. Nu hopen dat het overtollige vocht in de weilanden snel verdampt zodat ook de passagiersvaarten kunnen beginnen.
"Zet je bericht op de kaart" is een nieuw project. Verstuur digitaal via email je (bewegende) boodschap aan vrienden met als achtergrond elke willekeurige Google Earth locatie, erg leuk. Als voorbeeld hiernaast de locatie van het Nederlands en Belgisch kampioenschap in Wezuperbrug. Nog muziek nodig op je ballonfiesta, neem deze band, succes verzekerd.
Je mag me altijd een email sturen, ciao, Bennie Bos