Hot Air Magazine Augustus 2006

Als je de kop van dit artikel zo ziet, zou je denken dat we in een Indianenfilm van Winnetou en Old Shatterhand terecht zijn gekomen, echter ditmaal is het de titel van een groot ballonfestival in de oude Oost-Duitse stad Leipzig. Dat ze daar meer kunnen als enkel voetballen heeft de meeting allang bewezen.
	Alweer voor de twaalfde keer werd de Saxonia Internationale Ballonfiesta georganiseerd door de Wohlfahrt GMBH. Begin dit jaar kreeg ik een telefoontje uit Leipzig. Het was Hans-Peter Wolfahrt, hij had mij al vaker gevraagd om een keer op zijn ballonmeeting te komen en dit keer besloten we om de reis naar het oosten van Duitsland gewoon maar eens te gaan maken. Het hotel wat de organisatie ons aanbood was werkelijk prachtig. Alle deelnemende teams waren hier ondergebracht en het was tevens de locatie voor de dagelijkse briefings. Leipzig is na Berlijn de grootste stad in de voormalige DDR. Het is vanouds een belangrijke handelsstad en staat vooral bekend als het centrum van de boekdrukkunst en als stad van Johan Sebastian Bach. Het WK voetbal heeft ook zijn vruchten afgeworpen. Ken je de reclame nog van Heineken waarbij alle hoedjes met reclame moeten worden ingeleverd aan het begin van het stadion?? De persoon in kwestie zegt op een gegeven moment “Danke Viel”. Dit is absoluut een streek van de reclamejongens want het is “Vielen Dank” of “Danke Vielmals”. Nienke en ik hebben er vaak lol om. Mijn Duits is goed en ik was vastbesloten om hiermee niet
op mijn bek te gaan, het zou me niet overkomen, of toch . . . De meeting begon op woensdag 26 juli, echter in verband met mijn werk konden we niet eerder vertrekken dan vrijdags. Ook in Duitsland waren eindelijk de schoolvakanties begonnen en dat leverde enige malen kortstondige files op. We troffen in Leipzig een grote
parkeerplaats vol ballonaanhangers onder een heftig brandende zon. In de hal van het grote Atlanta hotel was het een drukte van jewelste. Men had de zaak leuk aangekleed en er stonden zelfs enkele ballonmanden opgesteld. Het weerzien met Hans-Peter was bijzonder en hij was blij dat we toch gekomen waren. Men had ondertussen twee vaarten kunnen maken onder goede omstandigheden, echter de hitte deed geen goed aan de fiesta. Men was ontzettend scherp op het weer, temeer omdat met deze temperaturen onweersbuien zeer spontaan kunnen ontstaan. De avond voor onze aankomst stond er een nightglow gepland waaraan door veel teams was deelgenomen. Men vertelde mij dat het windstil was en alles er prachtig uitzag. Toen de ballonnen bijna allemaal overeind stonden, ontstond er uit het totale niets een heftige windvlaag met een hoge snelheid aan de grond. Alle teams moesten snel
handelen om hun ballon in veiligheid te brengen. Enkele ballonnen werden echter met volgauto en al over het veld gesleept, een vervelende ontwikkeling. Het liep gelukkig allemaal met een sisser af. Op onze eerste vrijdagavond zag het er ook niet al te best uit. Donkere wolken pakten zich boven Leipzig en het begon meer
	te waaien, de vaart werd wijselijk gecanceld. Hetzelfde verhaal kwam uit de zaterdagochtend briefing waarop een gezamenlijke vaart gepland stond van het nabij gelegen vliegveld Böhlen. Dit was extra zuur voor de vele aanwezige model ballonvaarders welke hier waren gekomen voor de eerste Duitse kampioenschappen in hun klasse. Ze hadden op dit grote vliegveld namelijk een vrije vaart met hun ballonnetjes kunnen maken waarbij een aantal opdrachten moesten worden uitgevoerd. Rond het middaguur stonden ze ook gepland maar nu op een locatie waar de weergoden absoluut geen grip op hun konden krijgen, namelijk de hal van het grote antieke centraal station van de stad Leipzig. En dat is heel bijzonder om te zien. Ik had wel eens die prachtige foto’s gezien uit Engeland waarbij normale luchtballonnen gingen varen in oude immens hoge Zeppelin hangars, maar dit leek er al heel sterk op.
Indoor ballooning, prachtig. De piloten en pilotessen kregen hier bijvoorbeeld een opdracht om level te varen. Aan de mand van de modelballon werd een sleep van een meter ballonstof gehangen. De piloot diende zijn ballon omhoog te sturen via de afstandbediening en daarbij moest de sleep de grond blijven raken.



De ballon bleef hierbij echt niet op dezelfde plaats hangen want ook binnen is er luchtverplaatsing door bijvoorbeeld de mensen die er langs lopen. Zo moest er een aantal minuten worden gevaren zonder dat de sleep het contact met de bodem verloor of dat de mand de grond raakte. Het kostte de meesten een flink
aantal zweetdruppels, want ook in de hal was het niet bepaald koel. Uit Nederland verscheen Cor Bennaars aan de start met zijn eigen gemaakte ballon, hij bracht het er niet slecht vanaf. Diverse model special shapes verschenen op de buhne waaronder een konijn, een mol en een enorme lange vuurtoren. Het was een voorstelling waarvan we hebben genoten. Carles Llado Costa, mede-eigenaar van Ultra Magic, was ook naar Leipzig gekomen om te varen en had ook even de moeite genomen om deze show te bekijken. Overdag gingen we de oude stad bezoeken waar we zeer veel oude prachtige gebouwen aantroffen. Het was weer heet, zeer heet. In de vele shops bulderden gelukkig de airco’s op volle toeren. Op de avondbriefing die exact op de geplande 19.12 uur begon, verscheen de altijd vrolijk blijvende Hans-Peter Wohlfahrt geheel in indianen kostuum compleet met veren hoofdtooi, helemaal
aangepast aan het thema van deze ballonfiesta: “Der Schatz am Silbersee”. Hij had zojuist volgens eigen zeggen op zijn hotelkamer de “goed weer” dans uitgevoerd. “Dat willen we zien” werd er direct uit de grote groep piloten geschreeuwd en kon hij niks anders dan nogmaals zijn dansje op voeren . . “Howajaja . . . . . " Zijn collega, de meteogod (zoals hij werd genoemd) gaf vervolgens uitvoerig uitleg over de weerssituatie
	en de mogelijke onweerskansen. Er werd besloten tot een extra briefing op het veld zodat de meeste recente situatie vlak voor de start bekend zou zijn. Er zaten namelijk nog wat rode vlekken op de radar maar die leken allemaal af te bouwen. Het gebogen startveld lag vlak bij het hotel en was voorzien van een grote VIP tent. Naast het terrein een grote kermis compleet met reuzenrad. Het was er al erg druk aan het worden. Op het startveld werd ik aangesproken door een Spanjool, het was Anulfo Gonzales, de piloot van de LG GSM special shape, de prachtige ballon die deze maand ook op Barneveld en Twente Ballooning te zien zal zijn. Anulfo is een vervend bezoeker van mijn website en ik had hem ooit eens ontmoet op een ballonmeeting in het Spaanse Sevilla. Hij vertelde me het allerlaatste nieuwtje en hij gaf mij toestemming om het verder te roddelen. Op dit moment wordt er bij Cameron in
Bristol gewerkt aan een nieuwe GSM special shape naar het model van de nieuwe LG Chocolate telefoon. Anulfo is na Leipzig doorgereden naar Friedrichshafen waar hij wat vrienden bezocht bij de Zeppelin fabriek en vanaf daar stuurde hij mij de visual van de genoemde special. Je kunt hem bewonderen in de rubriek “Nieuwe
Ballonnen”. Deze nieuwe telefoon is echter zo plat dat er eigenlijk geen ballon van te maken was, daarom heeft men besloten om er twee met de rug tegen elkaar te zetten zodat het geheel vaarbaar kan worden. De planning is dat de ballon in september in Warstein te zien zal zijn. Op het startveld was het een gemengd gezelschap. De deelnemende piloten kwamen vanuit heel Europa. Oostenrijk, Zwitserland, Spanje, Belgie, Nederland, Denemarken, Hongarije enz. Met de claxon (fanfare genoemd) werden alle piloten naar de veldbriefing geroepen voor de laatste info. De buien waren allemaal afgebroken met uitzondering van een bui in het zuiden, deze was zich helaas aan het opbouwen en dat in combinatie met de warmte die de stad Leipzig op dit moment zelf nog aan de lucht aan het afgeven was, werd besloten dat een start niet verantwoord was. Nou, de mogelijkheden om nog wat
ballonnen te zien werden aardig beperkt nu. Het enige wat we hadden gezien tot nu toe was de mooie show in de stationshal. We hadden ons echter nog niet verveeld want Leipzig is een prachtige stad. Omdat er ook een nightglow gepland stond voor deze zaterdagavond, werd er om 21.00 uur een volgende veldbriefing
	uitgeschreven en konden we ondertussen genieten van genoeg vocht en voedsel in de Viptent. De meeste ballonteams stopten de stof voor de zekerheid maar even weer in de zak voor het geval er nog een bui zou neerdalen. Het bezoekersaantal op het fiestaterrein op dit moment liep al naar de 35000. De dans van Hans-Peter van vanochtend heeft blijkbaar toch een vertragende werking gehad want de omstandigheden bleken nu optimaal te zijn, de lucht was vrij van enige zaken die nu nog een verstoring zouden kunnen brengen. In het schemerdonker begonnen de ballonnen op te blazen. Met de vele toeschouwers langs de afscherming werd alvast de aftelling voor het starten geoefend. Twee fotografen klimmen in de uitgeschoven ladder van een oude brandweer wagen. Ook alle model ballonvaarders waren present en hadden in no-time hun kleine spul in de lucht. Een aandachtspuntje
voor Nederlandse en Belgische organisatoren, het is een enorme upgrade voor een nightglow om zoveel mogelijk modelballonnen deel te laten nemen. De grote ballonnen zijn static maar de kleintjes kunnen zich vrij bewegen door de massa en ook nog een stuk aan een touw omhoog gelaten worden en geven daardoor een werkelijk prachtig effect. Er zijn inmiddels al veel fans die zich zelfs een mini special hebben aangeschaft.



Voor het eerst werd de nightglow op een iets andere wijze uitgevoerd en op zich was dat wel heel leuk. Tijdens de muziek en het fakkelen werd het verhaal van de eerste ballonvaart door de gebroeders montgolfiers verteld. Het was een schitterend spektakel wat werd afgesloten door een mooi vuurwerk.



Nienke was haar eigen gang gegaan en zou ik in het donker na afloop weer treffen bij de uitgang van het veld. Maar al wat kwam . . . Toen ik haar belde zij ze “Zie je die ene modelballon die nog steeds in de lucht hangt, daar heb ik de nightglow mee gedaan, die ben ik de hele tijd al aan het besturen”. Verderop in dit
magazine lees je dat ze nog wel meer ambities heeft. We wurgden ons door de menigte want we wilden even een oogje dichtdoen voordat de ochtendbriefing van 05.30 uur alweer zou beginnen. De zondagochtend zag er heel mooi uit, het zonnetje verscheen aan de horizon, er was weinig wind en amper bewolking. De briefing geeft enkel goede berichten. Een briefing trouwens waarbij ook alles keurig geregeld was. Tafels en stoelen netjes in het gelid waarbij op elke plaats een notitiepapier lag compleet met een pen en een snoepje. We zijn voor deze ochtend uitgenodigd door de Zwitser Stefan Wälchli om met zijn nieuwe ballon mee te varen en rijden direct vanaf het hotel mee in de ballonwagen naar het startveld. Rustig beginnen de vele teams hun spullen op te bouwen. Een klein jongetje zit een beetje te koukleumen op de nog ingepakte ballon van zijn vader. Rustig drijven de eerste ballonnen weg en
stappen wij ook in de mand voor onze trip. Vlak voor ons vertrekken de 2 Spanjolen met de GSM special en de ballon met de losse telefoons er omheen. Ook de nieuwe Kubicek met de schoorsteen op zijn top komt los. Direct na ons komt het Adonia poppetje van de grond, het symbool van een Zwitserse christelijke

	jongerenorganisatie. Deze komt achter ons te hangen, mooi vol in de zon. Op het veld zie ik nog het nieuwe Bofrost ijshoorntje liggen. We hebben nu een mooi zicht op het startveld en de Silbersee met de omringende bebouwing van de stad Leipzig. Links van ons zien we het meest afzichtelijke monument wat ik ooit gezien heb, we zijn er later nog naar toe geweest, het Völkerslachtdenkmal. De Wikipedia Encyclopedie zegt er het volgende over. Tijdens de herfst van 1813 wordt er in de buurt van Leipzig wereldgeschiedenis geschreven. De legers van Rusland, Pruisen, Oostenrijk en Zweden staan het leger van Napoleon tegenover. Van 16 tot en met 19 oktober vechten een half miljoen soldaten voor het toekomstige politieke lot van Europa. Dagenlang wordt er verbitterd bij de dorpen voor de muren der stad gevochten. Tenslotte trekt zich Napoleon terug en blijven op het slagveld 110.000 doden achter. . . .
indrukwekkend om te zien. De Zwitserse vlag aan de toplijn wappert af en toe heen en weer en ook laat de originele koe-bel zich horen die aan het branderframe hangt. Achter ons een massa ballonnen in de zon, een prachtig plaatje. Het koren was overal van het veld gehaald en we dreven over grote stoppelvelden. Ik had
het gevoel alsof we weer in Frankrijk in de lucht hingen. We naderden een grote zandafgraving met enkele grote waterplassen. “Splash???” zegt Stefan. “Bitte”, antwoord ik direct. We daalden richting het water en dan zie je pas dat je toch wel snelheid hebt. Het mandje dompelt even met zijn tenen in de nattigheid waarna we weer snel omhoog gaan want halverwege de meertjes lopen nog wat stroomkabels. Langs het water zitten mensen te vissen en te ontspannen. Toen ik vertelde dat er ook mensen “nackt” lagen, hingen gelijk alle hoofden overboord. Even verderop zet Anulfo zijn grote telefoon aan de grond en we drijven voorbij. Nu komt deze ballon ook in de zon te staan en kan ik nog snel even een foto van die mooie shape maken. We pakken nog een dorpje mee waar we recht over de kerktoren komen en de hoogte voor de landing wordt aangepast. De mensen die toevallig al op dit tijdstip wakker zijn,
staan driftig te zwaaien. Op het grote stoppelveld heeft Stefan alle ruimte en onder het toeziend oog van de Duitse Polizei komt er een eind aan deze mooie reis. Als alles terug in de aanhanger zit komt ook één van de vele aanwezige Marktkauf ballonnen aangewaaid en land vlak naast onze wagen. Onze piloot Stefan zit in de wasmiddelbranche en had nog vele probeermonsters in de auto liggen. Op de terugweg moesten we regelmatig even stoppen om moeders blij te maken met een volle doos.



Al met al is ons bezoek aan de Saxonia Internationale Ballonfiesta toch nog een groot succes geworden. Het onvermijdelijke gebeurde echter toen ik uitcheckte in het hotel en Nienke heeft me daarmee de hele lange terugreis gepest. Ik nam afscheid met de woorden “Danke Viel”. Bennie Bos

Drie jaar geleden publiceerde ik een artikel over Michel Fournier. Hij had toen het plan om in een drukcabine onderaan een reusachtige ballon naar een hoogte van 40 kilometer te gaan en vanaf daar aan een parachute weer naar beneden te komen. Op 25 Augustus 2003 waren de weersituaties ideaal voor de start met de
	stratosfeer ballon. De countdown begon om 02.00 uur midden in de nacht. Om 04.00 uur werd besloten dat het inflaten van de ballon door zou gaan. Ondertussen werd Michel voorbereid aan de omstandigheden op grote hoogte in de zogenaamde denitrogenisation phase waarbij het lichaam pure zuurstof moet ademen. Om 07.00 uur begon men om de ballon langzaam te vullen met helium. Hier ging het mis want de ballon begon boven op de top te scheuren. Het ging toen waarschijnlijk fout omdat men deze ballon, die net zo dun is als het plastic van een boterhamzakje, al vaker had geinflate om te testen en daar was hij niet voor gemaakt. Michel heeft nu bekend gemaakt dat hij een nieuwe poging zal ondernemen. Het officiele persbericht luidt als volgt: In Augustus 2006 zal een uitzonderlijk project
plaatsvinden. Michael Fournier zal vanuit de stratosfeer op een hoogte van 40 kilometer neerdalen boven de vlakten van Saskatchewan in Canada en zo een bijdrage leveren aan de toekomstige technologieën en de veiligheid op stratosferische vluchten. De vier te behalen wereldrecorden zijn: hoogterecord voor een vrije
val, hoogterecord voor een bemande ballon, tijdrecord voor de langste vrije val en het snelheidsrecord voor de snelste vrije val. Michael Fournier is een voormalige kolonel uit het Franse leger en een goed getraind parachutist.Tevens is hij een high-performance atleet in diverse disciplines. Hij heeft meer dan 8500 sprongen op zijn naam staan waarvan meer dan 100 van zeer grote hoogte. Op D-Day zal een weerstation in de ruimte de last minute informatie geven over het traject dat de ballon zal volgen. Het gehele evenement zal op de wereldwijde televisie worden uitgezonden. Tot zover het persbericht. Michel zal ditmaal zijn poging ondernemen vanuit Canada omdat de Franse autoriteiten het niet aandurfen. De nieuwe ballon zal een lengte hebben van 200 meter. De vaart van de ballon kan op elk moment worden afgebroken door de Flight Director aan de grond. Als de tekenen dusdanig zijn dat het leven van Fournier in gevaar is of komt, kan hij de ballon op afstand laten landen. De parachute heeft uiteraard een veiligheid ingebouwd voor het geval Michel tijdens zijn sprong bewusteloos zal raken. De parachute zal dan op een bepaalde hoogte uit zichzelf openen. De parachute heeft een ingebouwd zuurstofsysteem voor 48 minuten. Dit is voldoende voor 6,25 minuten vrije val en 8 minuten val aan de parachute. Er blijven dan 33 minuten over voor de mensen in de helikopter om Michel te vinden. Het rescue team zal bestaan uit 2 helikopters, 1 vliegtuig, brandweerwagens en 12 4x4 wagens. De kosten van het project, en dat is alles
meegerekend over de laatste 10 jaar, is een slordige 10 miljoen euro. De kosten van de start alleen al zijn 75.000 euro. Dit zijn kosten voor het helium, huur van een kraan, enz. Het project heeft de naam "The Big Jump". De vaart naar 40 kilometer hoogte zal 3 uur in beslag nemen. Een speciale drukcabine zal
	Fournier tijdens deze vaart beschermen. De cabine is uitgerust met navigatiesystemen, zuurstofflessen, radioapparatuur, videorecorders en een zogenaamd Global Position Tracking Device waarmee de capsule terug gevonden kan worden nadat deze zonder piloot weer is geland. De cabine zal namelijk nadat Fournier is uitgestapt worden losgekoppeld van de ballon en via een parachute weer op aarde komen. Fournier draagt een speciaal pak van nieuw synthetisch materiaal ontwikkeld door het Textile Institute in Frankrijk. Het is speciaal ontworpen om het lichaam normaal te laten functioneren onder deze zware omstandigheden maar geeft tevens genoeg bewegingsvrijheid aan Fournier om alle handelingen normaal te kunnen uitvoeren tijdens zijn reis en zijn val terug naar de aarde. Een bijzonder stukje waaghalzerij met hopelijk een goede afloop. Wordt vervolgd. Bennie Bos

Het ballonfeest Eindhoven Ballooning, dat gehouden werd van 13 tot en met 16 juli op het terrein van de Technische Universiteit Eindhoven, heeft in totaal ruim 50.000 mensen getrokken. Gezien het verloop van het evenement en de massale belangstelling kan Eindhoven Ballooning 2006 de boeken in als een geslaagd
	evenement. De start van het festival op donderdag 13 juli zag er aanvankelijk rooskleurig uit. De hele dag was het warm en zonnig, maar helaas ook winderig. Deze noordenwind bleek te sterk om te kunnen ballonvaren, waardoor alle ballonvaarten op donderdag werden afgelast. Op vrijdag was het weerbeeld hetzelfde: warm, zonnig en winderig. Meteoroloog Henk Huizinga, die speciaal door de organisatie van het festival werd ingehuurd, voorzag dat de wind in kracht zou afnemen. Grote vraag was alleen of dat op tijd zou gebeuren. Het antwoord kwam om iets over half negen. De wind zou er pas bij zonsondergang uit gaan. Te laat om te kunnen ballonvaren. Dus kon de organisatie niet anders dan ook het ballonprogramma van de tweede dag te cancelen. Zonnig en warm was het zaterdag ook. Wind was er wel, maar in mindere mate dan de dagen ervoor. Dat bood perspectief. De hobbyisten met hun
modelballonnen namen het veld in voor een demonstratie. Tijdens deze show was het duidelijk dat het toch weer spannend zou worden of de grote heteluchtballonnen de lucht in zouden gaan. Gelukkig ging de wind er nu wel op tijd uit, zodat er gevaren kon worden. Ballonvaarder Bart Sebregts was de eerste, die zijn ballon
tijdens Eindhoven Ballooning 2006 de lucht in stuurde. Daarna volgden ruim dertig andere ballonnen met in totaal meer dan tweehonderdtwintig passagiers aan boord. Na het vertrek van de laatste ballon, de schitterende schildpadballon Mr. Bup, werden twee heel bijzondere ballonnen opgezet. De Van Gogh-ballon van Bavaria en de kikkerballon. Helaas slaagde de piloot van de Van Goghballon er niet in zijn fraaie ballon langer dan een paar minuten overeind te houden. De enige vrouwelijke piloot, Erika Krikke, had daar totaal geen probleem mee met de enorme kikkerballon. De kikker bleef roerloos staan en het leek wel alsof hij met genoegen keek naar de modelballonnen die er met hun miniatuurballonnen weer een mooie show van maakten. Na hun vaart, even na elven, keerden de ballonteams terug op het veld. Voor de tweede keer die avond werden de ballonnen opgezet. Ditmaal voor
de spectaculaire nightglow. Op sfeervolle muziek werden de ballonnen om en om verlicht door hun eigen branders. Het massaal opgekomen publiek genoot met volle teugen van dit sprookjesachtige tafereel, zo bleek uit het overweldigende applaus na afloop. Zondag was het wederom zonnig en warm. Erg warm zelfs. Al vroeg op de dag bleek dat het op de afsluitende dag niet spannend zou worden of er wel of niet gevaren
	kon worden. Het was ideaal ballonweer. De piloten en hun crew waren al vroeg op het veld om optimaal te profiteren van de ideale omstandigheden. Rond de klok van acht uur vertrok de eerste ballon, gevolgd door dertig andere luchtreuzen. De succesvolle derde editie van Eindhoven Ballooning werd om 21.00 uur officieel afgesloten door presentator Wim Schepers. Hij bedankte het publiek, de sponsors en al die anderen die het festival tot een succes maakten. Ook volgend jaar zijn de kleurrijke luchtballonnen te zien boven de lichtstad. Eindhoven Ballooning wordt in 2007 gehouden op donderdag 12, vrijdag 13, zaterdag 14 en zondag 15 juli. Heeft u op- of aanmerkingen, suggesties of wilt u al een plaats in de mand reserveren? Bel dan met Herman Kleinsmit, tel. 06-53759650 of stuur even een E-mail Eindhoven Ballooning



Voor de meesten van ons is het de gewoonste zaak van de wereld, je ademt in en krijgt lucht. Mensen met astma hebben lang niet altijd deze luxe, soms moeten ze snakken naar een klein beetje van één van de belangrijkste dingen wat een menselijk lichaam nodig heeft . . . gewone lucht. Een verbindende factor,
	ballonvaarders kunnen namelijk ook helemaal niks zonder lucht. Om deze reden zocht A3 ballon contact met de Astmastichting “De Luchtballon” . . . nog een toevallige overéénkomst. Deze stichting organiseert al meer dan twintig jaar vakantiekampen voor kinderen die in leeftijd variëren tussen de vijf en zeventien jaar en die lijden aan astma, voedselallergie, eczeem of andere gerelateerde handicaps. Het doel van de stichting is de kinderen even op adem te laten komen in een omgeving die vertrouwen en zorg uitademt. Zonder de angst te hoeven concurreren met anderen die geen astma hebben, ervaren de deelnemers een nuttige maar vooral plezierige vakantie. De deelnemers worden verdeeld in verschillende leeftijdsgroepen. Iedere groep heeft zijn eigen programma, zijn eigen begeleiding, zijn eigen vormen van therapeutische activiteiten en dat allemaal op een eigen gedeelte
van het terrein. Behalve de therapeutische activiteiten (die vaak gegoten worden in een uniek spelprogramma) verschilt een kamp van De Luchtballon niet van een ander jeugdkamp. Veel in beweging zijn om een betere conditie op te bouwen, met elkaar over astma praten maar ook speurtochten, bonte avonden,
zwemmen, klimmen en klauteren. Het ballonbedrijf van het gezin Haven uit Harfsen bood een aantal van deze kinderen de gelegenheid om tijdens hun therapeutische vakantie een ballonvaart te maken en daarmee de zorgen van alledag iets te verlichten. De leiding besloot om de oudste groep deel te laten nemen aan deze spontane actie. Het is 12 Juli in alle vroegte, het mooiste moment van de dag om een ballonvaart te maken. Het was een heldere nacht geweest, flarden mist hangen nog boven de velden en de zon heeft er helemaal zin in. En dat is maar goed ook want het is nogal koel, maar dat zal echter niet lang meer zo zijn. Jelke had mij uitgenodigd als fotograaf en om verslag te doen van deze gebeurtenis. De kinderen in de leeftijd tussen 12 en 15 stappen slaapdronken uit de busjes. Ietwat onwennig staan ze te kijken naar de dingen die staan te gebeuren. Na een ontbijtje lopen ze het veld op
waar de crew al 2 ballonnen heeft uitgelegd. De grootste ballon is een Cameron 415, gevaren door Gerty Dommerholt. 15 kinderen hebben een polsbandje gekregen voor deze ballon. De andere ballon is iets kleiner maar nog steeds van het formaat waar je U tegen zegt. Het is een Cameron 210. Bas Spierenburg is de piloot van dit luchtvaartuig en hij heeft een verassing in petto voor Nienke. “wil jij branden??”, zegt hij tegen haar, “zet hem maar overeind”. Nienke kijkt hem een keer aan en stapt pardoes achter de branders.



Terwijl de twee grootste jongens van de astmagroep de opening van de ballon openhouden en de rest van de kinderen met verbazing staan te kijken, zet Nienke de vlam in de mond van de ballon. Met een uiterst serieuze blik in haar ogen komt langzaam het grote gevaarte overeind. Bas kijkt op een afstandje toe of ze
	alles goed doet, maar hij hoeft niet in te grijpen. Nienke heeft aandacht voor alle factoren en laat zich door niets afleiden. Je kunt je voorstellen dat ik even later ontzettend trots sta te kijken als ze deze 210 keurig overeind zet. Ze was er zelf ook wel trots op. De overige 6 kinderen kunnen bij ons in het mandje kruipen. Ze zijn nog wat stilletjes. “Een beetje zenuwachtig”, krijg ik als antwoord als ik het ze vraag. “Maak je niet ongerust”, zeg ik tegen het kleinste meisje in ons gezelschap “dat is binnen enkele minuten over, dat beloof ik je”. Ze probeert me inderdaad te geloven en er verschijnt al gauw een glimlach op haar gezicht. De stoere jongens waren op dat moment trouwens ook verdacht rustig. Er is weinig wind wanneer Bas de Quick Release lostrekt en we rustig richting Deventer kabbelen. De andere ballon staat ook overeind en stijgt na enkele minuten ook op. Ik zie tijdens het moment van
opstijgen enkele kinderen onderin de mand zitten, maar na enkele minuten hebben ze genoeg moed verzameld om ook te gaan staan. Even later hangen ze totaal relaxed over de rand naar beneden te kijken en beginnen de praatjes alweer te komen. Af en toe vragen ze hoe hoog we zitten en schrikken ze even weer van het
antwoord. Bas geeft de gashendel weer over aan Nienke die de ballon keurig naar 2500 foot stuurt en hem daar best mooi level houdt. Een aantal kids proberen te bellen, maar ze komen er al gauw achter dat het ontvangst op die hoogte verdwenen is. Dat vind ik trouwens een prettige bijeenkomst van ballonvaren, niks zo vervelend als aldoor bellende mensen tijdens een vaart waarin alles zo heerlijk rustig is. In de buurt van Deventer stijgt Nienke nog even verder waardoor we de andere kant op gaan en zelf weer over het startveld komen. Nu drijven we richting Laren, de woonplaats van de piloot. Over de radio horen we Gerty die zijn crew weer naar het startveld op de Belterweg nummer 8 stuurt. “Daar ga ik weer landen” zegt hij nogal zelfverzekerd. Ook wij gaan nu lager om op zoek te gaan naar een landingsplaats. De praatjes komen nu helemaal los. “Hey shoarma, kom maar lekker tussen mijn broodje”,
als we over een kudde schapen drijven. Enkele boerenhonden proberen hun erf te verdedigen als we over hun terrein komen. Een aantal landbouwers is al weer druk bezig om hun land te beregenen. Er is hier de laatste tijd zeer weinig gevallen en de voorspellingen geven ook de komende week geen hoop op water.



Grote waterstralen spuiten over de gewassen, soms verschijnt er zelfs een complete regenboog rond de straal. Nog één laatste prikkeldraadje en dan zet Bas zijn ballon keurig staand neer. De boer staat ons aan te kijken vanaf de schuur. Als ik naar de man zwaai, zwaait deze vrolijk terug waarna hij naar het huis loopt om
	zijn kinderen wakker te maken. Het was nog maar amper 8 uur in de ochtend!! Ondertussen is ook de crew gearriveerd en deze overleggen even met de boer over de retrieve van de ballon. De ballon moest natuurlijk nog wel ingepakt worden en ik verbaas me over de activiteit van de kinderen. Met elkaar hebben we de ballon zo weer in de zak en op de aanhanger. De boerin komt nog even kijken met het gekregen vaatje bier onder de armen en de enveloppe van A3 ballon in de handen. Ze vindt de actie op dit tijdstip hartstikke leuk. De andere ballon was ondertussen ook geland in een weiland bij Familie Keizer waarbij één van de kinderen zei, niet zonder gevoel voor humor, dat hij het een 'adembenemende' belevenis had gevonden. We rijden terug naar Harfsen met een aantal kinderen onder mijn begeleiding in de open mand. Ze hebben een leuke ochtend gehad. Op de basis zien ze de
begeleiders weer en als deze vragen hoe ze het gehad hebben klinkt het “Joh, dat is VETCOOL !!!”. Ik spreek even later bij mijn kopje koffie aan de bar met één van de begeleidsters. Ze heeft speciaal vrij genomen van haar werk om deze groep kinderen drie weken lang te begeleiden op hun speciale vakantie.



“De kinderen zijn nu doodmoe” zegt ze “vanmiddag hebben ze weer een gesprek met hun therapeut maar dit zullen ze niet gauw meer vergeten”. Alle kinderen werden door de piloten in de adelstand verheven. Een prachtige ballonvaart, gesponsord door A3 ballon uit Harfsen. Bennie Bos

Zaterdag, 15 juli 2006 - Zonnig, warm, windstil: ideale omstandigheden voor een ballonvaart. Gravenaar Harrie de Greeff (51) springt zo'n vijftig keer per jaar als een kwispelende hond in zijn ballonmand. Zelfs ’s winters, maar in de zomer is er pas écht tijd voor zijn vakantievlam. Harrie de Greeff zet de gasbrander aan
	en stijgt op. Inmiddels is hij verknocht aan het geruis van de vlam die hem en zijn ballon bijna wekelijks tot grote hoogten doet stijgen. Voor een kriebel in de buik is Harrie de Greeff uit Grave normaal gesproken te nuchter. Maar zijn hart ging letterlijk sneller kloppen toen hij voor de eerste keer met hevige aarzeling de mand van een luchtballon betrad. "Als ik op een trapje sta om een lamp te vervangen, verstijf ik. Dakgoot? Zelfde verhaal. Ik heb nog altijd hoogtevrees. Maar in een luchtballon heb ik nergens last van. Het was een enorme overwinning toen ik mijn eerste ballonvaart maakte", zegt hij. Inmiddels is hij verknocht aan het geruis van de vlam die hem en zijn ballon tot grote hoogten doet stijgen. Sinds dertien jaar heeft hij zijn brevet. Gemiddeld springt hij bijna wekelijks als een kwispelende hond in zijn mandje. Of de geestdrift voor de luchtballon voortkomt uit enorme opluchting? "Durf ik niet te
zeggen. Zodra de kachel brandt en de ballon opstijgt is het weg met de hoogtevrees. Heel moeilijk te beschrijven", zegt hij. Dus moet schrijver dezes mee naar de lucht boven Langenboom om zijn passie onder woorden te brengen. Fluitend bereidt De Greeff zijn gesponsorde ballon (zijn eigen ballon ‘De Vlinder’ gebruikt
hij alleen voor wedstrijden) voor op een vlucht over de Maas. Met zo’n 50 vaarten per jaar en ruim 750 in totaal is dat een routineklusje. Als het gele gevaarte ( 32 meter hoog, goed voor zo’n drie gestapelde eengezinswoningen, en een inhoud van 4200 kubieke meter hete lucht) zijn hoogste punt bereikt, steekt hij ritueel een sigaret op. De plek van opstijgen is dan al niet meer dan een handjevol Langenboom. "Nou, hoe moet je dit nu omschrijven", tuurt De Greeff over het Land van Cuijk. In de verte wuiven torens uit Eindhoven. Ook Den Bosch laat zich zien. "Het is de vrijheid, denk ik. Je zweeft, als een vogel. Je drijft als het ware, zonder schommelingen. Net zo stil als wanneer je op de grond staat. Je vliegt niet, je vaart. Boven kijk je heel anders naar de wereldbol". In de lucht is alleen een orkest blaffende honden hoorbaar. Beneden staan speelgoedkoetjes tussen buxusstruikjes en bonsaiboompjes. "Grappig
hè. Die honden kunnen het geluid van de gasbrander niet thuisbrengen, omdat die boven ze hangt. Dan gaan ze rennen en blaffen. En dan die schapen. Vanuit de lucht zijn het net gebreide varkens". Nu de weersomstandigheden (zonnig, windstil, weinig bewolking) over het algemeen gunstig zijn, gaat de Gravenaar
	er vaker op uit dan ’s winters. „Dan moet je vaker op het laatste moment een ballonvaart afblazen, omdat het bijvoorbeeld regent. Nu is het ideaal weer". Tussen de recreatieve ballonvaarten door doet De Greeff mee aan wedstrijden. In Nederland zijn ongeveer driehonderd ballonvaarders, van wie twintig wedstrijdvaarders. „Je moet bijvoorbeeld markers op een mikpunt gooien. Zo’n wedstrijd geeft wat meer inhoud aan je vaart, dat maakt ‘funvaren’ ook leuker. Je beheerst de ballon en de omstandigheden van de natuur. "De gedreven ballonvaarder kan uren in de lucht hangen. Als de gasvoorraad het toelaat, tenminste. Zoals die ene keer, toen hij van Eijsden (nabij Maastricht) in één dag naar Oudeschip (noordelijk Groningen) voer: 306 kilometer. Van acht uur ’s ochtends tot twee uur ’s middags zat hij in de mand. "Maar het Land van Cuijk is toch het mooiste gebied van Nederland. Hoewel het Land van Maas en
Waal ook schitterend is". "Het allermooiste vind ik het om op een zondagochtend om vijf uur op te staan voor een ballonvaart. De wereld slaapt door, niemand werkt dan. Rust. Vogels fluiten, langzaam ontwaakt iedereen. Wat je dan voor dieren ziet, is ongelooflijk. Reeën, hazen, fazanten. Schitterend". De Greeffs vrouw heeft er geen moeite mee dat haar man er een schaduwhuwelijk met de ballon op na houdt. Zelfs niet op een zondagochtend om vijf uur. "Of ze dan niet mee wil? Ach, welnee. Ook die slaapt gewoon door!" Frank Houtappels



Barneveld zal van 16 tot en met 19 augustus weer letterlijk bruisen van activiteiten, want op deze dagen zal de 23ste editie van het Ballonfiësta plaatsvinden. Dagelijks stijgen vele ballonnen in allerlei maten en vormen op vanaf de Koeweide. Dit sfeervolle en gezellige familiefeest staat garant voor een fantastische avond uit.
	De foto's die je hier ziet zijn van de fiesta's van vorige jaren. De Koeweide achter kasteel De Schaffelaar is op 16, 17, 18 en 19 augustus het sfeervolle toneel voor het Ballonfiësta. Elke avond zullen zo’n 35 ballonnen opstijgen, ‘gewone’ ballonnen maar ook diverse ‘special shapes’. Special shapes zijn heteluchtballonnen in een bijzondere vorm. De spanning en hectiek bij het opblazen van de ballonnen, het langzaam zich boven de bomen verheffen en het uitzwaaien van de bemanning en hun passagiers is geweldig om mee te maken. Maar natuurlijk blijft het ook prachtig om de ballonnen te zien zweven boven de Veluwe. Dit jaar mag de Ballonfiësta rekenen op enkele nieuwe specials shapes: zo zijn de Schildpad, de Molen, de Kikker en de LG Telefoon voor het eerst in Barneveld. Twee nieuwe lokale ballonnen, de Interhiva ballon en de Skippy Rent ballon zullen tijdens het ballonfiësta
worden gedoopt. Deze ballonnen gaan officieel voor het eerst de lucht in. Het Ballonfiësta heeft een internationale karakter door de komst van ballonnen en piloten uit o.a. België, Duitsland, Spanje, Engeland en Zweden. Het Ballonfiësta is een initiatief van de Stichting Internationale Ballonfiësta Barneveld (SIBB). Het
doel van de vier uitermate gezellige avonden is om de netto opbrengst van deze avonden te besteden aan lokale sociaal-maatschappelijke goede doelen. Dit jaar zijn dat er twee, te weten de afdeling Mantelzorg van de Vrijwilligerscentrale Barneveld en het Biologisch Centrum ‘Het Koetshuis’ in Barneveld. De Vrijwilligerscentrale zal het geld gebruiken voor initiatieven op het gebied van mantelzorg, en het Koetshuis, dat financieel onder druk staat, is van plan om met het geld computerapparatuur en meubilair aan te schaffen. Dankzij de vele sponsoren die graag hun medewerking geven en de inzet van vrijwilligers, is de entreeprijs laag gehouden: drie euro voor volwassenen, en twee euro voor kinderen tot en met 12 jaar. Frans Hars, voorzitter SIBB: “Wij hanteren die prijzen om het evenement laagdrempelig te houden. Het is heel bewust onze keus geweest om een prachtig feest te organiseren voor iedere
bezoeker, dan mag de prijs geen belemmering zijn. Wij zijn ons er sterk van bewust dat dit alleen mogelijk is door de ruimhartige medewerking van vele sponsors, maar zeker ook door de vele (ongeveer 175) vrijwilligers die hun handen uit de mouwen steken. Enkele jaren geleden, vanaf 2003, is deze formule voor het eerst toegepast en het bleek elke keer weer een geweldig succes te zijn. Ook dit jaar belooft het door ieders enthousiasme een op voorhand geslaagd evenement te worden”. De ballonnen vormen het belangrijkste
	onderdeel van het feest, maar elke avond is er een afwisselend programma dat elke bezoeker zal kunnen boeien. Vanaf 17.30 is het terrein geopend voor het publiek. Voordat de eerste ballonnen zullen opstijgen, wordt het spektakel eerst geopend om 19.00 door de landing van parachutisten. Na het defilé van de piloten, het opblazen van de ballonen en het uitwuiven van de passagiers, is er voor de achterblijvers een sfeervolle show, opgeluisterd door muziek. De afsluiting is de traditionele nightglow en een spectaculaire lasershow. Tijdens de nightglow worden verschillende ballonnen ‘afgefakkeld’ maar wel aan de grond gehouden. Een imposant en fotogeniek gezicht en een indrukwekkende ervaring. Elke avond maken mensen met een toegangskaartje kans op een ballonvaart die direct die avond zal gaan plaatsvinden. Er zijn nog meer prijzen te winnen, en wel met de fotowedstrijd. Degene die de mooiste,
leukste, ontroerendste foto tijdens de Ballonfiësta maakt en deze inzendt, maakt kans op een ballonvaart tijdens de Ballonfiësta in 2007. Op onze website leest u meer over deze fotowedstrijd. Om 17.30 uur gaan de kassa’s open en is het terrein toegankelijk. Om 22.00 uur begint de sfeervolle nightglow show met gelijktijdig een zeer spectaculaire lasershow. Je vindt de Koeweide achter het kasteel De Schaffelaar, op 100 meter van het NS station. Voor het laatste nieuws over het ballonfiësta en voor inlichtingen over het al dan niet doorgaan in verband met de weersomstandigheden kunt u een kijkje nemen op onze vernieuwde website. Matine v.d. Haar

Tijdens het weekend van 21, 22 & 23 juli had de 10de editie van de Olense ballonmeeting plaats. Het hele weekend stond er van alles op het programma, zo was er vrijdag een rommelmarkt, kwamen de “Sky Flyers” uit Nederland vliegeren en ‘avonds uiteraard waar iedereen voor kwam, de ballons met als hoogtepunten het
opstijgen van twee special shapes voor het eerst in België op een meeting. Als eerste de Mascot, een special shape die gemaakt was door Kubicek ter promotie van de Olympische Winterspelen in Albertville, maar er nooit voor gebruikt is geweest. De ballon was in handen van de European Balloon Corporation en heeft wel gevaren in Chateau d’oex en enkele andere grote meetings in de jaren 90 en is nu terug in bedrijf genomen door Eric Martens uit Ham. De ballon voer vroeger zowel met mand als cloudhopper en wordt nu als cloudhopper gebruikt. De ballon was nu voor het eerst sedert jaren weer op een meeting te zien. Eric steeg als eerste op als vos, wat als attractie wel een goede keuze was, maar technisch en praktisch gezien heel wat problemen meebracht, daar er toch nog heel wat wind was. Dus komt er toch wel wat werk en volk om te helpen bij kijken. Tweede klapper die avond uiteraard
Mister Bup, eindelijk voor het eerst in België te zien. Proficial Lenny met deze prachtige en kleurrijke schildpad. Echt een pracht van een ballon, wereldwijd zullen de mensen wonderlijk deze ballon kunnen bewonderen, want Mister Bup zal wereldwijd vele ballonmeetings op vrolijken. Verder waren ook Funny Bunny, het vrolijke gele konijn en Nelly B, het lieve roze olifantje van Peter Van Overwalle en de sinaasappel van de partij. Samen met een dertigtal gewone ballonnen kozen ze het luchtruim richting Booischot en Begijnendijk. De eerste ballon (Mascot) legde na landen een target/ kruis uit, waar de andere ballonnen een marker naar
	dienden te werpen, waarbij Bart Geeraerts met de Funny Bunny op 3 meter van de target het best scoorde. Ook werd er op het opstijgterrein nog een marker uitgelegd voor 4 ballonnen die in de omgeving opstegen. Zaterdag leek eerst letterlijk in het water te vallen, maar toen het middagprogramma gestart diende te worden klaarde het weer op en waren er weer de Sky Flyers uit Nederland, was er een demonstratie Bike Trial door Belgisch Kampioen Iciar Van Den Bergh. Eerst werd er gevreesd dat er niet gevaren zou kunnen worden, want in de vooravond waren er regenbuien en onweer onderweg vanuit Frankrijk, maar in samenspraak met de meteo werd de start vervroegd, zodat er toch zou gevaren kon worden, wat dan ook omstreeks zeven uur gebeurde. Enkele ballons kozen ervoor niet op te stijgen, maar stelden dan toch de ballons op, zodat het publiek deze ook kon aanschouwen. De vaarten waren kort

In Olen wordt elk jaar deze Icarus Ballonmeeting georganiseerd. Elk jaar opnieuw is het een schitterende organisatie die heel veel volk vanuit de omgeving weet te overtuigen om naar de terreinen op de Weeën te komen. Ook dit jaar was de parkeerplaats weer overladen vol met wagens van de toeschouwers.
Icarus Olense Ballonmeeting VZW bestaat uit welgeteld 3 personen: Greet, Luc en Marc. Samen met enkele vrijwilligers en een meute van zo’n 80 rode kruis vrijwilligers (die instaan voor het horecagebeuren) realiseren zij het bijna onmogelijke. De weergoden hebben weer eens hun bijdrage geleverd aan deze machtige en prachtige ballonmeeting: 25° zegt u ? Laten we er 35° van maken! Even zag het er naar uit dat zaterdag een onweer op bezoek kwam maar naarmate de uren verstreken bleef het onweer ook weg. Vrijdagavond stond er behoorlijk wat wind die de ballonnen dan ook nog eens naar een heel moeilijke streek om te landen bracht en “waar de Boeings en Airbussen als vliegen rond je hoofd draaien”. Luc had een Fly-in en een vossejacht voorzien en vroeg mij om als vos op te stijgen met de Maskot-ballon. Aangezien ik maar één fles meeneem tijdens de vaart en dus zo’n 30
minuten vaar is dit ideaal als vos en hoeft er geen gewone ballon met passagiers een korte vaart te maken. Toen ik ja zei dacht ik dat de wind wel zou gaan liggen. Het tegendeel was echter waar. Aangezien de Maskot 20 m hoog is en slechts 8 m breed is dit geen sinecure om deze ballon recht te zetten. Eigenlijk moet
	dit beschut gebeuren, maar wat doe je als de wind uit de andere richting komt ? Met behulp van zo’n 10 helpers kregen we uiteindelijk toch mijn cloudhopper in de lucht. Oef, gelukt ! Volgende opdracht: een landingsplaats zoeken. Bij zowat elke poging was de wet van de ene of andere Murphy van toepassing en bleef er mij niets anders over dan een vaart van 45 min. te maken en een landing te maken met slechts 5 à 10 % in mijn enige fles. Landen met een cloudhopper met een scheurbaan en zo’n 10 knopen zorgt ook wel voor de nodige opwinding … en schaafwonden ! Uiteindelijk lukte het toch nog 3 ballonnen om over het doel te komen en hun marker te werpen. Guy deed dat zelfs met een voortreffelijke 3.30 meter. Voortreffelijk, omdat de wind steeds meer ruimde en het overvaren van het kruis uiteindelijk onmogelijk werd. Op zaterdag was het dus even afwachten wat het onweer zou doen,
maar uiteindelijk gingen de meeste ballonnen toch in de lucht. Er werd geen competitie opgezet zodat een ontspannen vaart gegarandeerd werd. 4 ballonnen bleven op het terrein achter omdat zij de wind te zwak vonden: Kiekeboe, Funny Bunny, KWS en de Maskot. Door familiale omstandigheden verkoos ik boven het
opstijgterrein te blijven hopperen i.p.v. dit boven de bossen rond Olen te moeten doen. Achteraf hoorde ik verhalen van 1 uur en 15 minuten om 3 km af te leggen. Door het naderende onweer zou de night-glow verschoven worden naar zondagavond. Zondag was het weerom schitterend weer en een ideale windsnelheid. Tijdens de briefing vroeg René terecht om een staande ovatie en een applaus voor de organisatie. Weerom was ik vos en ditmaal landde ik reeds na zo’n 15 min. Ditmaal moest ik mij reppen om het kruis (dat ik noodgedwongen aan mijn gasfles had vastgemaakt in een plastic zak) uit te leggen. Regelmatig dwarrelde er ditmaal een marker naar beneden en Paschal speelde het klaar om hem op de stof van het kruis te gooien (30 cm). Schitterend ! Nadien volgde nog de night-glow die ook schitterend verliep, maar waar ik weerom door familiale omstandigheden verkoos niet bij te wonen net zoals
de prijsuitreiking. De verbrande panelen van vrijdag zijn intussen hersteld en we kunnen weer varen! Luc, Greet en Marc (en alle andere helpers en vrijwilligers) het was weer een schitterende ervaring om aan jullie meeting te mogen deelnemen. Eric Martens

Fraaie uitzichten van soms wel tachtig tot honderd kilometer, je zo vrij voelen als een vogel en staand in de mand, ondanks de grote hoogte, geen last hebben van hoogtevrees. Jelke Haven, directeur van A3 Ballon BV, heeft zelf last van hoogtevrees, maar als hij het contact met de bodem verliest om een vaart te maken dan
	is die vrees in één klap verdwenen. Het varen met een luchtballon is elke keer weer een fantastische ervaring, zegt Jelke Haven. Haven, de dertigjarige directeur van A3 Ballon BV in Harfsen, kan het weten. Hij heeft als piloot zelf al een kleine tweeduizend vaarten gemaakt. "Ballonvaren doe ik met heel veel plezier. Het geeft mij een gevoel van ontspanning. Als ik ’s avonds in bed lig dan gaat de vlucht van die dag altijd nog een keer over mijn netvlies. In een ballon heb je geen last van hoogtevrees omdat je geen contact hebt met de grond. Ik ga zelf met tegenzin een trap op, maar in de lucht valt die hoogtevrees volledig weg", aldus Haven. De uit Friesland afkomstige ondernemer staat sinds medio december 2005 aan het roer van A3 Ballon. "Ik run het bedrijf samen met mijn vrouw Karin." Op 15 december fuseerden A3 Ballon BV en Ballonsport Haven BV uit het Friese Idskenhuizen.
Daardoor werd A3 Ballon volgens de eigenaar het grootste ballonvaartbedrijf van Europa wat betreft het aantal passagiers en het aantal vaarten. Volgens Haven zit A3 Ballon op pakweg 14.000 passagiers per jaar. De A3 Ballon-vloot telt achttien heteluchtballonnen waarvan er veertien dagelijks kunnen worden ingezet. De
overige vier zijn reserveballonnen, die beschikken over een BVL (bewijs van luchtvaardigheid). De ballonnen variëren in grootte van een 24 persoonsballon tot drie tweepersoonsballonnen (exclusief de piloot). De ballonwagens komen ’s avonds allemaal te staan in een grote hal naast de ontvangstruimte. In de hal is een ruimte ingericht voor de ‘jongens van de techniek’. Drie mannen, Marijn, Jan en Wiep, houden zich grotendeels bezig met het onderhoud van de ballonnen. Ook zorgen zij voor het bijtanken van propaangas voor de ballonnen en diesel voor de busjes. Voor het repareren van grotere schades maakt A3 Ballon gebruik van een onderhoudsbedrijf in Hengelo (O). Het kantoor waar de planning wordt geregeld, is het kloppend hart van het bedrijf. Jelke Haven noemt deze ruimte, waarin naast een aantal dames ook hij zelf talrijke uurtjes doorbrengt, niet voor niets gekscherend
"het crisiscentrum". De aanleidingen voor een ballonvaart zijn zeer gevarieerd. Van bedrijfsuitstapjes tot familieuitjes en van stelletjes die elkaar ten huwelijk willen vragen tot lieden die een ballonvaart als promotiemiddel zien. De recente stunt ter promotie van de nieuwe single ‘Harder’ van Jovink en de
	Voederbietels staat velen nog vers in het geheugen. In de ballonnen van A3 Ballon hebben al flink wat bekende Nederlanders een plaatsje gezocht. Jelke Haven noemt René Froger en Bridget Maasland als voorbeelden en vorig jaar maakten ook leden van het koninklijk huis een vaart. A3 Ballon biedt belangstellenden naast standaardvluchten ook complete arrangementen aan. ‘Culi-Air’ is het opmerkelijkste arrangement. Na een amuse in de opstijgwei bereidt meesterkok Angélique Schmeinck in de lucht drie gangen. De te verwarmen ingrediënten worden met een katrolsysteem boven in de ballon gehesen. Daar is het 100 graden Celsius. Na de vlucht volgt op de deel (de ontvangstruimte) nog een dessert. Bij A3 Ballon werken zeven fulltimers, onder wie het echtpaar Haven. Zowel Jelke als Karin beschikt over een ballonbrevet. Door de drukte komen beiden niet vaak meer aan het
maken van een vaart toe. Dit is geen probleem, omdat A3 Ballon kan putten uit een arsenaal van vijftien freelance-piloten. Het opstijgen gebeurt vanaf het A3 Ballon-terrein in Harfsen en vanaf 24 andere locaties verspreid over het land. In deze regio gaat het onder meer om Zutphen, Arnhem, Zwolle en Apeldoorn. Met
de betreffende gemeenten heeft A3 Ballon doorlopende contracten afgesloten, zodat ballonnen hier altijd mogen opstijgen. Voor het ophalen van de ballonnen zorgen vrijwilligers. Zo’n vijftig buren, vrienden en kennissen houden zich hiermee bezig. Het hoogseizoen in ballonvaartland duurt van april tot en met oktober, maar de ballonnen van A3 gaan het gehele jaar door de lucht in. In de drukste maanden zijn dat er dagelijks gemiddeld tien á twaalf. Ballonvaren is, zo zegt Jelke Haven, een van de veiligste luchtvaartsporten. "Het is ook veel veiliger dan autorijden. Er gebeuren zelden ongevallen en als er eens een keertje iets misgaat, dan blijft het letsel vaak beperkt tot lichte kneuzingen." Het toeval wil dat Haven op 13 juni als piloot betrokken was bij een noodlanding in Deventer, waarbij meerdere passagiers ernstig gewond raakten. "Ik heb zelf nooit eerder zoiets meegemaakt. Het is heel erg voor de betrokkenen. Met hen hebben we geregeld contact. Het onderzoek loopt nog. Ik maak me geen zorgen over de uitkomsten. Zelf vaar ik sindsdien al weer." Wie in deze warme weken ‘s avonds naar de hemel tuurt, ontdekt elke avond wel een aantal heteluchtballonnen. De kans is groot dat een of meer ballonnen eigendom zijn van A3 Ballon BV in Harfsen. Dit bedrijf is volgens directeur Jelke Haven het grootste ballonvaartbedrijf van Europa. Rudi Hofman



Het vierdaagse ballonevenement Twente Ballooning op het Hulsbeek te Oldenzaal start op woensdag 23 augustus en zal duren tot en met zaterdag 26 augustus en begint dagelijks om 17.30 uur. Dit inmiddels landelijk bekende ballonevenement zal voor een groot gedeelte in het teken van de luchtvaart staan.
	De foto's die je bij dit artikel ziet zijn van de fiesta van vorig jaar, een geweldige sfeer. De organisatie is in handen van Rien Jurg Promotions uit Hengelo. Vanaf recreatiepark Het Hulsbeek zullen dagelijks 35 hete-luchtballonnen starten, waaronder dit jaar ook weer verschillende Special Shapes zoals de prachtige schildpad uit België maar ook de immens hoge Grolsh beugelfles, een ballon die op de kop hangt, de smurf en zelfs een enorme mobiele telefoon uit Spanje. Piloten uit binnen en buitenland zullen met hun kleurrijke ballons het publiek volop laten genieten. Ook is er weer de mogelijkheid om tijdens Twente Ballooning een ballonvaart te maken. Er zijn slechts een beperkt aantal plaatsen beschikbaar. U kunt zo’n onvergetelijke ballonvaart boeken bij: Rien Jurg Promotions BV tel. 074-2761100. Het kleurrijke en fantastische ballonprogramma zal worden aangevuld met verschillende demonstraties van o.a. een
hete-luchtschip, zweefvliegtuigen, solo en duo parachutesprongen, para-gliding, modelvliegtuigen etc. Het vaste onderdeel “parachutespringen” zal worden uitgevoerd door de zeer ervaren instructeurs van het Sky-Dive Team. Belangstellenden die een duo sprong willen maken kunnen zich aanmelden bij Rens Willink,
telefoon 0620-839486. De kosten bedragen euro 190,- per persoon. Ook kan er een unieke video-opname gemaakt worden, de kosten hiervan bedragen euro 85,- Na het overweldigende succes van de helikopterrondvluchten vorig jaar zal ook dit jaar Atas met de Robinson R44 aanwezig zijn. Geniet vanuit de bolle glazen cockpit van deze helikopter. Een rondvlucht van ± 8 minuten kost euro 35,- per persoon en men kan vooraf reserveren bij Atas tel. 055-3231830 of stuur even een mail. Dagelijks zal de modelvliegclub TRMC (Twentse Radio Modelvliegtuig Club) op een speciaal veld naast de skateboard baan een show geven met verschillende modellen vliegtuigen en helikopters. Op vrijdagavond 25 augustus zal om ongeveer 22.00 uur wederom de Night-glow in de oude vorm aan de rand van de vijver worden gehouden. Het is één van de mooiste shows van Europa, waarbij muziek, licht en dit jaar
ook weer vuurwerk de show met zeven ballonnen zullen aanvullen. Bezoekers die reeds op het veld aanwezig zijn hoeven voor deze show niet extra te betalen. Komt men alleen voor de Night-glow dan is de entreeprijs ook euro 4,- p.p. Degene die na het hoofdprogramma het veld tijdelijk verlaten, maar later terug willen komen
	voor de Night-glow kunnen bij het verlaten van het veld bij de diverse kassa’s een stempel krijgen. Daarmee hoeft men bij terugkomst niet opnieuw te betalen. Het meenemen van een zaklantaarn op deze avond is zeer aan te bevelen. De entreeprijs is euro 4.- per persoon, inclusief het parkeren op één van de vele aanwezige parkeerplaatsen van het Hulsbeek. Iedere dag maakt men kans op het winnen van ballonvaarten. Hiervoor moet men de entreekaart en/of de bon uit de Twentsche Courant Tubantia invullen. Deze bon kan tot 20.00 uur ingeleverd worden in één van de grote melkbussen op het hoofdveld, waarna direct de trekking volgt en de winnaars bekend worden gemaakt. Het randgebeuren staat evenals het hoofdprogramma grotendeels in het teken van de luchtvaart. Dit jaar is er speciale aandacht besteed aan diverse stands voor een hapje en drankje. U kunt ervoor op verschillende plaatsen
op het terrein terecht. Dit jaar zijn er extra activiteiten voor de kinderen, Kidzvalley is aanwezig met o.a. een springkasteel, een kruiptunnel, schminkstand, limonadetap, kop van jut, Bob de Bouwer etc. Uiteraard is er
ook weer de draaimolen. Het succes van vorig jaar, een grote ballon half gevuld met koude lucht waar de kinderen in mogen lopen zal dit jaar weer aanwezig zijn. Op het strand naast de grote tent van de verkeers-doe manifestatie staat Air Adventures Nederland met een jumpingballon. Met deze ballon kan men het luchtruim kiezen tot een hoogte van 75 meter. Het geheel zit vast aan een platvorm en na het bereiken van de maximale hoogte wordt de ballon weer langzaam naar beneden gelaten. Het geheel gaat ongeveer 10 minuten duren en de kosten kunnen ter plekke worden afgerekend. Twente Ballooning 2006, op de unieke locatie van het Hulsbeek in Oldenzaal, start op woensdag 23 augustus en zal duren tot en met zaterdag 26 augustus. Kijk voor alle informatie op de website. Johan de Vries

Het Igualada European Balloon Festival van dit jaar was om diverse redenen een zeer speciaal evenement. Op de eerste plaats natuurlijk omdat het de tiende editie betrof waarbij veel piloten aanwezig waren die op alle vorige festivals aanwezig waren geweest. Ten tweede omdat aan het festival zo internationaal is
	deelgenomen door piloten van over de gehele wereld dat we de titel in de toekomst misschien wel moeten wijzigen in Igualada Global Balloon Festival. Er namen 45 teams uit Europa deel, maar ook velen daarbuiten hadden de moeite genomen om de lange reis naar Igualada te maken. Vishwa Gupta en Sanjay Gupta namen deel namens hun land India. Masahiko Fujita uit Japan nam aan de wedstrijd deel met zijn wel heel bijzondere special shape. Ook op de lijst van deelnemers stond de “Round The World Balloonist” Brian Jones met zijn “Winds of Hope” Ultramagic Racer. Het evenement begon op woensdag met de welkomsreceptie door de vertegenwoordigers van onze stad in het theater in het centrum van Igualada. Het evenement trok veel media attentie, veel reportages op tv en in de kranten. De populaire TV presentator Aïsha Miró was één van onze speciale gasten. Na twee dagen met schitterend weer,
startte de zaterdag met een prachtige ochtendvaart. Helaas werd de avondvaart bedreigd door een komend regenfront wat er uiteindelijk ook voor zorgde dat we die avond niet konden varen, maar daarna waren de
condities direct weer zo goed dat we een geweldig feest konden hebben in de avond wat rijkelijk door het publiek werd bezocht. Een pracht van een nightglow gevolgd door een spectaculair vuurwerk. Het feest ging nog tot in de kleine uurtjes door met een outdoor concert met diverse live bands. De meeting eindigde na een mooi ochtendvaart op zondag onder alweer perfecte condities gevolgd door een prijsuitreiking bij de brunch waaraan natuurlijk door alle ballonteams werd deelgenomen. De eerste prijs in de "overall competition" ging naar Joseba Garcia Mendicoechea uit Baskenland. Prijs 2 ging naar Manel Rodriguez Gonzalez uit Igualada en Michel Gouinguene uit Frankrijk pakte de derde prijs. Het evenement mocht weer steunen op de vriendschappelijke relaties tussen de piloten, crews en organisatie, het belangrijkste thema tijdens deze fiesta. Ultra Magic Balloons

Op 26 juli ging de 21ste editie van de Friese Ballonfeesten van start, het was een snikhete dag. In de krant verscheen die ochtend al een bericht dat waarschijnlijk van elke ballon 1 persoon aan de grond zou moeten blijven in verband met de hoge temperaturen, maar de organisatie gaf al aan een paar grote ballonnen achter
	de hand te hebben zodat toch een ieder die avond de vaart zou kunnen maken. Dit was onze enigste avond dat we de meeting op de drafbaan konden bijwonen in verband het al eerder berichte bezoek aan de meeting in Leipzig. Soms vallen evenementen nou eenmaal samen en moet je kiezen. Mijn TomTom heeft de mogelijkheid om plaats en straatnamen gewoon uit te spreken doormiddel van een vrouwelijke computerstem. Alleen met de plaats Joure had ze toch enige moeite, het klonk als “Joere”. Blijbaar werd de taalinstelling direct aangepast bij het overschrijden van de Friese grens, dat zal het zijn geweest. Het veld waar de ballonnen omhoog moesten was droog, gortdroog. Enkele stukken waren mul zand in plaats van gras. Er bleef echter genoeg plaats over om de kostbare doeken uit te leggen. Voor de enkelen die toch hun ballon optimaal wilden beschermen, had de organisatie
grote rollen antiworteldoek beschikbaar. Het Bavaria team van Martin van de Broek was in een nieuw maar vooral stoer tenue gestoken, ze waren er trots op. “Moet je onze truien zien, alsof ze net in de ventilator hebben gezeten, zoveel franjes”. Terwijl de tribunes volliepen werd om 19.45 uur de pilotenbriefing gehouden
op het kantoor op de hoek van de renbaan. Ik had die middag op Internet nog even naar de buien gekeken en zag wat omweer boven de Waddeneilanden hangen, zou het nog zo kunnen zijn dat we voor niks waren gekomen ?? Toen even later de piloten met een fles champagne in de hand naar buiten kwamen, was het wel duidelijk . . . . Blazen!!! Het zou waarschijnlijk niet zo’n hele lange vaart worden want de richting was naar de plassen. Hennie ten Dam kon mooi vanuit de lucht op zoek naar zijn boot. Twee splinternieuwe rode ballonnen werden op het veld uitgelegd, de Mediamarkt twins van Bert ter Horst. De crewleden hadden nog even een lastige klus want de banners moesten nog worden aangebracht. Een mooie job bij deze temperatuur. In de hoek van het veld voor de tribune lag de oude Salar ballon. Deze werd gebruikt voor de toeschouwers om eens rustig in rond te lopen en van
die mogelijkheid werd dan ook druk gebruik gemaakt. Met deze ballon hebben eind 2004 nog drie Nederlandse piloten een aantal indrukwekkende vaarten gemaakt boven de Salar du Uyuni, de enorme zoutvlaktes van Bolivia. Tussen de specials lag een gele Duitse ballon en ik meende de piloot te herkennen. Ze noemen hem
	Eckie en hij was de piloot op mijn allereerste vaart met een heteluchtschip. Dat was op een grote meeting in Frankrijk, 5 jaar geleden. Het was de eerste keer dat zijn baas hem naar ons kikkerlandje stuurde om te varen. “Lekker vlak allemaal hier”. De eerste ballon die vertrok was van sponsor “Holwerda” met aan boord niemand minder dan Ed Nijpels himself. Hij had deze middag de 21e editie van de ballonfeesten feestelijk geopend door een tros ballonnen los te laten die samen met honderden ballonnetjes van de kinderen het luchtruim kozen. Er was een mooie openingsceremonie waarbij uiteraard prachtige Friese paarden gebruikt werden met op hun rug mooi geklede dames. Diverse ballonnen schoten nu de lucht in. Even later huppelde er nog een bekende Fries in korte broek over het veld. Voor zijn neus een grote microfoon en even verderop een cameraman. We kennen allemaal de dagelijkse
belevenissen van Piet Paulusma, vandaag was hij te gast op de Friese Ballonfeesten in Joure. Her en der zag je hem wat stukjes opnemen en kleine interviewtjes doen. Ondertussen stonden de Mediamarkt ballonnen recht en was ook burgermeester Kuiper gearriveerd. Hij zou de officiële doop van de ballonnen verrichten. Na
een korte speech wipte hij de kurk uit de hals van de champagnefles, schudde de inhoud nog even goed door elkaar en spoot de hele inhoud al rennend rond de mand leeg op het riet en de inmiddels al ingestapte passagiers en wenste de ballon voor nu en de toekomst een behouden vaart en goede landingen. Bert en al je piloten, van harte. De Bavaria ballon kwam overeind met zoals altijd Jo v/d Broek aan de toplijn. Enkele fotografen vonden dit zo’n prachtgezicht dat ze kruipend op de grond de mooiste shots van haar probeerden te maken. Vanuit het publiek klonk het af en toe “Oant moarn”, het was duidelijk, Piet was de afsluiting van zijn weerpraatje samen met het publiek aan het oefenen. Aan de grond stond weinig wind maar de ballonnen die al waren vertrokken hadden op een paar honderd voet er al behoorlijk de sokken in. Heel hoog zag je Jan Bosma met de Rabobank ballon. Hij ontdekte een
weg terug. Langzaam kwam hij weer richting het veld. Ik heb in het verleden wel vaker meegemaakt dat ballonvaarders hun ballon weer op de drafbaan hebben neergezet. Het zou Jan uiteindelijk helaas niet lukken. Er waren vandaag een aantal mooie special shapes aanwezig. Uiteraard was ook hier Lenny aanwezig met
	Mr.Bup, de prachtige schildpad. Vele kinderharten werden weer veroverd toen de ballon omhoog ging. De Duitse Kat van Werner doet het altijd goed en ook de Vos uit Duitsland was prachtig. Even later werd ik aangeklampt door een brutale launchmaster. Hoe ik het durfde om me hier zo te vertonen. Ik was me van geen kwaad bewust totdat hij me even op de stelten wees die onder uit mijn korte broek staken. Ik had me toch een partij zwarte poten, dat loog er niet om. Representatief was anders. Wat een beetje mul zand al niet kan doen. Als allerlaatste steeg Dinie Bosma op met de nog steeds schitterende molen en zat er daarna niks anders meer voor ons op dan de muntjes op te maken in de VIP tent. Meer als deze eerste avond konden wij helaas niet bijwonen, maar de meeting was wat mij betreft al geslaagd. Snel naar huis om mijn stampers te wassen voordat ik nog even een nachtdienstje moest draaien.
We waren net op tijd thuis om het weerpraatje van Paulusma op tv te zien en ik moet zeggen, ze hebben er werk van gemaakt. Prachtige opnames van een prachtige meeting. Maar zoals gezegd, dit is geen compleet verslag van de meeting maar enkel van de eerste dag. Wil je meer lezen en zien kijk dan op de officiële website van de Friese Balloonfeesten Bennie Bos

Ultra Magic M-90	Ultra Magic S-130, Engeland	Ultra Magic MV-56 Racer, USA

Cameron A-530, Turkije	Cameron Z-210	Cameron A-315, Spanje

Cameron C-90, Engeland	Cameron Z-225, Frankrijk	Cameron Z-180, Frankrijk

Cameron Z-90, Japan	Cameron V-90, Oostenrijk	Cameron Z-105, Engeland

Ultra Magic N-180, Ned. PH-TAP Future Fun Ballooning Marjolein de Jong en Peter Eerland	Cameron A-275, Turkije	Cameron Z-90, Engeland

Een groep wetenschappers en ondernemers werkt aan een plan om Zwitserland van draadloos internet en mobiele telefonie te voorzien door middel van een zeppelin. Het luchtschip zou tientallen basisstations op de grond kunnen vervangen. Volgens het Duitse vakblad Computerwoche is het de bedoeling een onbemande zeppelin met een lengte van 60 meter op een hoogte van 21 kilometer, in de onderste laag van de stratosfeer, te 'parkeren'. Door de grote hoogte zou de straling waaraan mensen op de grond blootstaan met een factor duizend worden gereduceerd. Een automatische piloot, aangestuurd door GPS, moet ervoor zorgen dat het luchtschip op dezelfde positie blijft hangen. Heel Zwitserland valt binnen de actieradius van het vliegende basisstation, dat X-Station is gedoopt. De antennes aan boord zouden zowel signalen voor telefonie, internet, digitale radio als televisie moeten doorgeven.
Technische bijzonderheden over het plan zijn overigens schaars. Naar verluidt werken meer dan vijftig wetenschappers van de technische universiteiten in Zürich en Lausanne aan het project. De Zwitserse zakenman Kamal Alavi, die de plannen financieel ondersteunt, schat de kosten op 30 tot 40 miljoen Zwitserse frank, circa 19 tot 25,5 miljoen euro. een eerste proef zou over een jaar moeten plaatsvinden.



Het idee om een zeppelin te gebruiken voor draadloze communicatie is niet nieuw. In 2002 maakten twee bedrijven, ATG en SkyTower, ieder voor zich plannen bekend om een met helium gevuld luchtschip vanaf een hoogte van 18 kilometer als internetknooppunt te laten fungeren. Het was toen de bedoeling binnen enkele jaren de eerste zeppelins de lucht in te laten gaan. Van die plannen is sindsdien weinig meer vernomen. Geert Kelfkens

Voor de derde keer op rij organiseerde Marc Verhelst (piloot van de Maintenance ballon en vroeger de Minolta ballon) tijdens het weekend van 1 & 2 Juli de derde Zwijndrechtse Ballonmeeting. Heel gemakkelijk te vinden en te bereiken, want de locatie was juist naast de afrit van Zwijndrecht, langs de E17, dus zag men reeds
	van ver op de autosnelweg waar men moest zijn. Op beide dagen was er heel wat randanimatie voorzien, zoals een rommelmarkt, een Jean Marie Pfaff look a like wedstrijd, kinder animaties, een kite demonstratie, …. Ook de weergoden hadden hun best gedaan, want op beide dagen was het uitstekend zomerweer. Zaterdag stegen er een 25 tal luchtballons op, waaronder enkele special shapes zoals het roze olifantje ‘Nelly B’; de sinnaasappel, ook had Koen Audenaert de Smurf mee gebracht en was ‘Funny Bunny’ van de partij. De ballons vlogen richting Sint-Niklaas, waarna er een deel na hun vaart nogmaals opgebouwd werden voor de Nightglow, met o.a. de Maintenance ballon,Nelly B, smurf, … Op zondag ongeveer hetzelfde programma, maar werd er later gestart door de wind die laat begon af te zwakken, maar uiteindelijk werd er toch besloten rond negen uur op te stijgen en gingen alle
ballons de lucht in. Het was jammer dat de hoofd attractie, de special shape ‘Willy Naessens Horse’ gedurende het weekend niet kon varen, daar de ballon in België nog maar zelden te zien was. Zondag konden we alle ballons op onze terugweg richting Sint-Niklaas nog een hele tijd aanschouwen, een mooie afsluiter van het eerste vakantie weekend. John Vercruyssen



	Ieder jaar in de derde week van juli staat de Vierdaagse in Nijmegen op het programma. Aan de wandelaars en alle andere bezoekers van de stad wordt in die week ook een uitgebreid feestprogramma geboden. De hele binnenstad staat op z'n kop, overal zijn terrassen, er treden artiesten op en er zijn allerlei activiteiten om het publiek te vermaken. Op de eerste dag van de Vierdaagse, de dinsdag, is de Waalkade de plaats waar je moet zijn. Laat op de avond kun je daar genieten van 'de Waal in vlammen' - een groot vuurwerk boven de rivier, dat ieder jaar weer een enorm publiek trekt. Maar ook eerder op de avond kun je op de Waalkade al getuige zijn van een mooi spektakel: dan stijgen er namelijk een flink aantal luchtballonnen op aan de overkant van de rivier (in Lent). Dit jaar waren het er achttien stuks, die vanaf acht uur één voor één opstegen voor een rustige vaart over de feestvierende stad, waar de
temperatuur nog steeds ongewoon hoog was. Dat die snikhete eerste dag ook de laatste dag zou zijn van deze Vierdaagse, dat wisten we op dat moment nog niet. Die beslissing werd pas later op de avond genomen. Jan Hetebrij



In de nacht van 4 op 5 juli jl. maakten we met piloot Henk Broeders van Ad Ballon een schitterende nachtvaart vanuit de lichtstad Eindhoven. Om 1 uur s’nachts verzamelden we bij Ad Ballon in Breda. Na dat we met Henk en de andere crew de ballon klaar hadden gemaakt voor vertrek naar het opstijgveld werd nog even de meteo gebeld voor de laatste update. De buien die boven noord-Frankrijk hingen zouden niet
	meer verder onze kant opkomen, dus vertrokken we om half 2 richting Eindhoven om bij de Karpendonkseplassen in het holst van de nacht de ballon op te gaan bouwen. Met zaklantaarns werd de ZLM ballon gecheckt en vervolgens geinflated. Om tien over 3 s’nachts waren we airborne! De eerste minuten was iedereen stil aan boord en genoot van het fantastische schouwspel van duizenden lichtjes onder zich! Vervolgens werden er worstenbroodjes, eierkoeken en de koffie letterlijk op tafel getoverd. Vanuit een aantal tuinen werd er naar ons geseind met zaklampen waarop Henk netjes met de vee brander terug antwoorde. Met een knoopje of 7 op ongeveer 2000ft. gingen we richting het Noordwesten. Nadat we Eindhoven achter ons lieten liggen, en de lichtjes minder werden, gingen we echt het donker in, om vervolgens nog wat kleine dorpjes te passeren. Rond vier uur zagen we de eerste
gloren van een nieuwe dag waarna langzaam de lucht schitterende kleuren kreeg. Uiteindelijk zijn we nadat de zon op was gekomen om kwart over vijf geland aan de N65 ter hoogte van Oisterwijk. Het was een mooie landing aan een weggetje. Met zijn allen hebben we alles weer ingepakt en daarna een lekker glaasje champagne gedronken op deze hele speciale vaart! Martijn Wirken & Joost Kops



Dit jaar werd de 10e editie gehouden van het European Hot Air Balloon Festival in Igualada, 45 kilometer noordwest van Barcelona, Spanje. Meer dan 50 ballonteams gingen op weg vanuit geheel Europa naar dit pittoreske gedeelte van Catalonie. Van 12 t/m 16 juli werd dit jaarlijkse evenement georganiseerd in dit
	industriestadje, en dat is niet voor niks. Eén van de grootste ballonbouwers van de wereld is hier gestationeerd, Ultra Magic. Wij vertrokken uit ons ballonland Ierland, Aidan en Alison Murphy uit Dunshaughlin samen met de ballonvaarders Mike en Marie Mills uit Navan. Niet om te varen maar puur als bezoekers om de sfeer te proeven. Ik kocht mijn tweede ballon “Twister” bij Ultra Magic en ontving daarom een uitnodiging om het festival bij te wonen. Er is een wedstrijdelement ingebouwd in de ballonvaarten waaraan alle ballonnen dagelijks kunnen deelnemen. Het favoriete onderdeel is de zogenaamde Vossenjacht waarbij 1 ballon vertrekt en de anderen na een aantal minuten mogen volgen. De piloot die zijn marker het dichtst bij de landingsplaats van de vos gooit of daar landt, krijgt de meeste punten. De fiesta duurde een week waarbij er veel activiteiten werden georganiseerd in samenwerking
met de sponsors en de mensen van de gemeente. De climax van het evenement was op de laatste avond waarbij de ballonnen een prachtige nightglow ten tonele brachten. De muziek werd speciaal voor deze gelegenheid gecomponeerd door een lokaal radiostation. Het geheel werd direct gevolgd door een schitterend vuurwerk wat weer rust bracht tot aan de volgende meeting. Aidan Murphy

Hoe krijg je een heel dorpje om vijf uur ’s ochtends uit de veren? Door een ballonvaart op touw te zetten. In Diphoorn werkt het althans. Gisterochtend ging bijna de helft van de in totaal 63 inwoners de lucht in, uitgezwaaid door de achterblijvers in het dorp. ”In de activiteitencommissie was het al een keer ter sprake
	gekomen: een ballonvaart met z’n allen. Maar dan wel ’s ochtends vroeg. Als het helemaal stil is: geen verkeer op straat maar wild in de weilanden. Vorige week tijdens een gezamenlijke barbecue hebben we inschrijfformulieren neergelegd. Binnen een kwartier hadden we een volle lijst”, zegt Evert Klasen. Het is nevelig en grijs als de ballonnen ’vaarklaar’ worden gemaakt. Rieks Snijders kijkt naar de lucht. ”Ik hoop dat de zon erdoor komt. Ik heb er zin in. Het is voor mij de eerste keer dat ik de lucht in ga” Sietse Nieuwhoff is voor geen goud in een van de drie ballonnen te krijgen. ”Hoogtevrees. In een vliegtuig heb ik er helemaal geen last van, maar een ballon? Ik moet er niet aan denken.” Marjanne Klasen (9) heeft het niet meer als er met grote ventilators lucht in de ballonnen wordt geblazen. ”Wat is dit spannend. En leuk!” Sneller dan omstanders hadden verwacht stijgt de eerste ballon op. Ze hebben geluk, de zon breekt
door. De andere twee ballonnen volgen snel. Zij hebben het beste zicht op Diphoorn. Via Achterste Erm doemt Wilhelmsoord op. Wild laat zich niet zien. Een grasveld in Parc Sandur is het eindstation. Evert Klasen: ”Geweldig. Ik ben blij dat we Diphoorn zo mooi konden zien liggen.” Dagblad van het Noorden