Uitgave December 2003

 

1

Van Gogh in Japan

Tekst en Foto's: Geert Sprenger

 

      

Van Gogh krijgt een gezicht in Japan. Het bekende Nederlandse ballonvaarderteam Hans Zoet / Geert Sprenger is voor de eerste keer ingegaan op een invitatie van het International Saga Balloonfiesta om tussen 25 oktober en 4 november 2003 demonstraties te geven tijdens de 24e ontmoeting van twee categorieën

ballonnen, de standaard heteluchtballonnen die elkaar in de lucht op behendigheid proberen te verslaan en de andere categorie die bestaat uit zogenaamde special shapes, ballonnen die een fantasie oproepen. De keuze

voor het Nederlandse team was niet moeilijk. De liefde in Japan voor onze schilderlegende Vincent van Gogh heeft in Japan legendarische proporties gekregen. Van Goghs Zonnebloemschilderij is voor een onwaarschijnlijk hoge prijs naar Japan verhuisd. Maar het zijn de Nederlanders die het hoofd van Vincent

 Hans Zoet in front en Geert aan de brander

kunnen opblazen tot 35 meter hoogte. Daar zouden we de meeting in Saga mee gaan opluisteren. Het vervoer van een ballon die groter is dan een 747 Jumbo van Japan Airlines door Nippon Express is geen enkel probleem zolang we er geen lucht in blazen. Het pakket lag keurig gereed op plaats van bestemming. Als opstijgplaats voor de meeting was gekozen voor de grasgroene uiterwaarden van de rivier de Kase die Saga verbindt met de hoofdstad van het zuideiland Fukuoka. Dit eiland ligt geografisch op dezelfde hoogte als Spanje, vandaar dat we in november nog konden profiteren van een aangename 20 graden Celsius met hier en daar een wolkje en slechts één nacht met regenval. En bij weinig wind uit alle richtingen juichen de ballonvaarders omdat er opgeblazen kan worden zonder risico. Er kwamen 110 teams opdagen uit 15 verschillende landen en dat is gezien de geïsoleerde ligging van Japan een prestatie waarbij de  

organisatoren terecht aanspraak maken het grootste Asian Balloon Convention naar Japan te hebben gehaald. Bij de teams telden wij vier vrouwelijke piloten, waar de noodzakelijke ondersteuning binnen de

teams bestond voor het overgrote deel uit vrouwelijke volontairs en dat gaf kleur aan de vrolijke bijeenkomsten die – en dat heb je in het overbevolkte Japan al gauw - honderdduizenden toeschouwers trok. Het hoofd van Vincent werd dan ook een publiekslieveling zodra er vorm ingeblazen werd. De Vincent ballon is in 2003 in Engeland gemaakt door Don Cameron naar idee van Hans Zoet en gesponsord door Bavaria , de bierbrouwer die zichzelf ziet als de buurman van deze wereldvermaarde Brabander. Een extra genoegen voor ballonteams en publiek bestond uit de mogelijkheid om zeer dicht bij de ballonnen te kunnen komen. Japanners staan bekend om hun ordelijke gedrag en de aangeboren nieuwsgierigheid. Alles werd dan ook van alle kanten duizendvoudig vastgelegd met mobiele telefoontjes en de in Japan al lang traditioneel geworden digitale camera’s. Telelenzen van enorme afmetingen ontbraken

Het volledige "Van Gogh" team

evenmin, wat dat betreft zou een landing op de maan nog kunnen worden vastgelegd. Dat de belangstelling voor de ballonnen even hard gold voor de teams in hun soms bonte uitdossing hebben wij ervaren als een

 Een wedstrijdvaart

aangename verrassing. Geen moment vormden de toeschouwers een gevaar voor de veiligheid en men bleef op eerbiedige afstand van de vlammende toortsen waarmee het team heetgestookte lucht in de ballonenveloppes blaast. Wat zouden wij dat graag in Nederland voor mogelijk houden, dachten we met een knipoog naar de zeer streng optredende inspecteurs van de nationale luchtvaartinspectie. Onder voorbeeldige weersomstandigheden stond de kop van Vincent op het toernooiveld. Daarbij moet men zich voorstellen dat met de speciaal vormgegeven ballonnen geen wedstrijden kunnen worden gehouden, ze voldoen aan geen enkele voorwaarde om onder gelijkwaardige condities tegen elkaar te worden ingezet. Doordat wij buiten de vaartijden van de wedstrijdballonnen onze ‘Vincent’ moesten opblazen en daarmee als eerste klasse publiekstrekker optraden, kon ons team de wedstrijden op de voet volgen. Boeiend omdat een

keer in Japan mee te maken. De nauwkeurigheid waarmee de balloncaptains op hun doel afgingen, handig gebruik makend van microweersystemen op verschillende hoogtes, was verbluffend en speels tegelijk. Onze

zuiderbuur Jan Timmers  heeft zijn vakmanschap in wedstrijdvaren goed kunnen tonen door bij de eerste tien te eindigen. Een jaar daarvoor eiste hij zelfs een vierde plaats op. Op de voorlaatste dag kwam ons team nog voor een verrassing te staan. Het bleek in de voorgaande nacht wat geregend te hebben. Goed voor het gras maar niet voor Vincent. Om de ballon niet tijdens het vliegtransport naar huis aan schimmels bloot te stellen konden we het risico niet nemen dat Vincent een natte hoed zou krijgen. De organisatie van het fiesta zat uitstekend in elkaar. Dankzij hardwerkende crews en de lieftallige volontairs is het een feestelijke meeting geworden zonder een enkele wanklank.   Geert Sprenger 

    

          

Het voordeel van een grote crew, de ballon zit in

no-time weer keurig in de zak.

         
 

2

Leelium Tube wint Academy Award

Tekst: Bennie Bos, Foto: Fisher Light

 
        

De "Tube Light" van de firma Leelium is op 14 November 2003 in de prijzen gevallen. The Academy of Motion Picture Arts and Sciences Technical Achievement Award 2003 is uitgereikt aan Rawdon Hayne en Robert W. Jeffs voor hun bijdrage in de ontwikkeling van intern verlichte ballonnen speciaal voor filmopnames. De "Tube Light" is een helium gevulde ballon met ingebouwde lichtbron en reflector. Deze ballonnen worden al enige tijd door Cameron UK speciaal voor de filmindustrie gebouwd. Het in London gevestigde bedrijf "Leelium" verkoopt en verhuurt de ballonnen. De "Tube Lights" hebben hun nut allang bewezen want onbewust heb je al kennis kunnen maken met de eigenschappen van deze ballonnen. Een kleine greep uit de films waarin men ze gebruikte, Harry Potter 1 & 2, Notting Hill, Tomb Raider, The Gladiator en muziekvideo's van o.a. Madonna en de Backstreet Boys. In de Britse filmindustrie hebben de ballonnen zich dus allang bewezen. Kijk eens naar de voordelen. Geen zware constructie om zware lampen aan te bevestigen, de lamp op de foto hiernaast hangt eenvoudig aan enkele touwen, de opbouw is zeer snel, mooi difuus licht, dus amper schaduwslag en zeer weinig ontwikkeling van warmte. Wil je meer informatie over de "Tube Light" neem dan even contact op met Nick Purvis van Cameron UK via email of kijk op de sites van Leelium Balloons of van Fisher Light. Bennie Bos

                
 

3

Najaarschallenge Kelchterhoef

Tekst: wedstrijdleider Moniek van de Velde, Foto's: Bart Geeraerts

 
          

De najaarschallenge in Kelchterhoef (Belgie) op 8 en 9 november 2003. De aanwezige piloten waren: Jos Bosch, Mathijs de Bruijn, Jan Fokken, Bart Geeraerts, Luc Herdewijn, Cees Van Helden, André Van Tichelen,

Links de nieuwe wedstrijdballon van Mathijs

Jan Timmers, Johannes Kooistra, Rudy Paenen, Jan Oudenampsen en Harry Vos. Als Observers: ‘mijn’ Marc Van Orshoven, Stefaan Verhelst, Tony Bosch, Marlène Cornelis, Albert Carstens, Marnix Dobbelaere, Brigitte Fouache, Jonas Maes, Gaëtan Burm, Amber Lubbers, Eddy Vermeulen, John Nijhoff, Wim Brouwers. De juryvoorzitter is Pat Alliët. De taskbriefing op zaterdagnamiddag beperkt zich tot cancellen,  het hele regiment meteo-mensen bevestigen wat wij aan het waaien van de bomen in dit prachtige domein van Kelchterhoef ook zien, er staat veel te veel wind om te (wedstrijd)varen. Zodoende kunnen wij aan een mooie tasksetting voor zondagochtend beginnen.  Weersvoorspelling aan de grond 7 kts, op 2000 ft ZZO-wind, 20 kts. Zondag. De wekker loopt af om 05:30.  Meteo ?!  Al onze veronderstellingen van gisteren kloppen.  We voelen ons al vijf kilo lichter !  Tasksheet in het fotokopieerapparaat, en we zijn klaar ! Task 1, een

Judge Decleared Goal, het kruis ligt op 300 meter van Jan Timmers  woning.  Je moet om het te halen wèl eerst 2000 ft hoog. 9 van de 12 piloten scoren binnen de 200m. Task 2, een Minimum Distance Double Drop,

wij hebben op de kaart twee gebieden afgebakend, en de bedoeling is in ieder gebied een marker te gooien, zo dicht mogelijk bij elkaar. Weer eens,  om dit te realiseren moet je eerst heel hoog, en weer heel snel omlaag.  Pittig ! Slechts 5 piloten slaagden in de opdracht. Task 3, een Hesitation Waltz met vijf mogelijkheden, er worden vijf mogelijke doelen opgegeven, ééntje ervan moet je zo goed mogelijk aanvaren,  je mag tot het laatst ‘hesiteren’.  11 van de 12 piloten scoren binnen de 150 meter.  Klasse ! Johannes Kooistra komt met de spijtige mededeling dat hij niet langer kan meedoen,  hij moet onverwachts naar huis om passagiers te gaan varen.  Spijtig, want hij had al 2502/3000 punten verzameld !  Terwijl de resultaten gedebrieft worden werken we aan een nieuwe opdracht voor de namiddagvaart. Task 4, een Judge Decleared Goal, 10 van de 11 piloten scoren binnen de 200 meter.  Knap ! Alles wordt mooi door het meetteam

Luc Herdewijn en Johannes Kooistra

opgemeten. Task 5, een storingsveld was op komst vanuit het westen, enerzijds hadden we hierdoor een minder eenduidige kijk op windrichting en snelheid,  moeilijk dus om een opdracht goed te voorzien, anderzijds

Bart Geeraerts geland

vonden we het een mooie gelegenheid om de piloten de denkoefening helemaal zelf te laten doen. We maakten er dus een Fly-on van, de piloten mogen zelf in de vaart, voor het beëindigen van task 4 een doel uitkiezen voor task 5.  6 van de 11 piloten scoorden binnen de 100 meter. Debriefen, resultaten invoeren.  AND THE WINNER IS….. Luc Herdewijn !   Met een voorsprong van zowat 500 punten op Mathijs De Bruijn en Jan Fokken. Cees Van Helden en Jan Timmers werden resp. 4de en 5de. Jan Oudenampsen kwam op een zeer verdienstelijke 6de plaats. Bart Geeraerts, jongeling-nieuwkomer, zoon-van-zijn-vader Guy, werd 7de.  Pappa glùnderde ! Het varen was géén makkie geweest, maar alles was prima verlopen,  het weer was goed, de sfeer zeer fair : een mooi ballon-competitie-weekend. Meer sfeer snuiven omtrent dit weekend en verdere details kan je lezen in de December-editie van het Infoblad van de KBBF.  Wedstrijdleider Moniek Van de Velde

                   
 

4

 Flash Pin

Tekst: Bennie Bos, Foto's: Homelandnovelties

 
           

Zoek je een ballonpin waarmee je zeker opvalt in deze donkere dagen, kijk dan eens naar het afgebeelde exemplaar. De pin is voorzien van 5 rode en blauwe lampjes (led) welke in willekeurige volgorde knipperen. Volgens de leverancier zit er een magneetsluiting aan de achterkant waarmee de pin gemakkelijk aan kleding, metaal en zelfs aan de oren (?) kan worden vastgemaakt. Op de site van Homelandnovelties kun je de pin en eventueel ook reserve batterijen bestellen.

       
 

5

Vervolg reddingsballon

Tekst: Bennie Bos en Lowie Vanluffelen

 
     

De deelname van Lowie Vanluffelen op de jaarlijkse uitvinderssalon Eureka in Brussel is een groot succes gebleken. Lowie demonstreerde via een animatie filmpje zijn uitvinding. Een met helium gevulde ballon haalt mensen van grote hoogte uit een brandend gebouw. Ik vroeg Lowie om commentaar:          

Eureka was voor mij in ieder geval een succes. Er stonden 700 standhouders met in totaal 1.200 uitvindingen. Het publiek mocht ook een stem uitbrengen voor de beste uitvinding. Een overweldigende meerderheid, ruim 70 % van de bezoekers koos voor de reddingsballon. Dit hadden ze bij Eureka nog nooit meegemaakt. Ik kreeg dan ook de fel begeerde "publieksprijs." Van de Internationale Jury kreeg ik daarbovenop nog een "Gouden Medaille." Een jurylid noemde de reddingsballon de "oogappel" van de beurs. Tijdens de beurs, was er ook commerciële interesse. Enkele zakenmensen boden zich aan. Het animatiefilmpje zit nu in verschillende uithoeken van de wereld. De meest enthousiaste reactie komt vanuit de USA. Het zal nog wel even duren, maar een vervolg op het verhaal komt er waarschijnlijk wel aan. 

Lowie Vanluffelen

      
 

6

Foto's gezocht van wedstrijden

Tekst en Foto: Bennie Bos

 
    

Een oproep aan iedereen die iets met ballonvaren te maken heeft. De organisatie van de komende wereld kampioenschappen ballonvaren in Mildura Australië is op zoek naar foto's die een duidelijk beeld geven van ballonwedstrijden. De bedoeling is om deze foto's op de officiële website te plaatsen om aan iedereen duidelijk te kunnen maken wat er over 7 maanden in Australië staat te gebeuren. Men vraagt om foto's van bijvoorbeeld ballonnen boven een doel, ballonvaarders die markers op een doel gooien of massa's markers op een doelkruis. Kijk even in je digitale verzamelmap en stuur je beste foto(s) op via e-mail. Uit de foto moet dus eigenlijk duidelijk worden welke beelden er straks in Australië te verwachten zijn. De foto's worden zoals gezegd op de website van het WK 2004 geplaatst met de vermelding van de maker van de foto.    Bennie Bos

      

 

7

Jump Over Belgium

Tekst en Foto's: Gino Ciers

 
            

Zondag 7 december 2003. Eén dag eerder dan afgelopen jaar, hebben wij een eerste poging gedaan om aan boord van een heteluchtballon zoveel mogelijk afstand af te leggen boven Belgisch grondgebied. Donderdag eerste overleg gehad met het team, zaterdag bijna afgelast wegens gewijzigde meteo, en dan…, helaas

zaterdagavond plan A : opstijgen in de Ardennen, vervangen door plan B, kortere jump, omdat de meteo  “NO wind, later op de dag draaiend naar het O en afzwakkend “ voorspelde… en ons testballonnetje thuis en onderweg ook 50-60° met een zwak tot matig briesje aangaf. Waren wij maar bij plan A gebleven, want eens in de lucht bleek dit het juiste. Direct na ons opstijgen in het Antwerpse, bleek dat de richting én de windsterkte voor ons verkeerd zat. Het duurde een vol uur voordat we Sint Niklaas voorbij waren met een slakkengangetje en bovendien konden wij niet hoger dan 150 m varen daar we anders onherroepelijk richting Westerschelde gingen… en een landing in Zeeland (NL) of in zee is niet de bedoeling van de JOB. Maar niet getreurd, het was uniek prachtig weer, wij hadden een prachtig panorama, knus met zijn viertjes in een 4500 m3 (DEFOORT) en de sfeer en de catering

waren super. Pas toen we in de buurt van Wachtebeke het niet konden laten om toch eens hoog te gaan varen wisten we wat we gemist hadden… op 1000 m O-ZO wind met een snelheid van 56 km/uur…als een speer ging het van daaruit richting Eeklo alwaar we helaas opnieuw moesten zakken om bij te sturen en meer

naar links te gaan, dat lukte en inmiddels was de wind laag ipv afgenomen, toegenomen tot 20 – 36 km/uur dus op richting Franse grens, laag maar snel. De zichtbaarheid was enorm en tijdens onze laatste kilometers kregen wij een andere ballon in zicht boven het Ieperse, uit SMS-jes van onze “spionnen” bleek het de Leen Bakker ballon te zijn, gesignaleerd eerst in het Deerlijkse en later dus in het Ieperse. Onze collega’s van het Sky ballooning team blijken ook aan het “jumpen” en legden dezelfde dag een afstand van maar liefst 250 km af in 5 uur…opgestegen in de Ardennen op de juiste plaats dus, om mooi tussen de CTR’s van Charleroi en Brussel door te varen (ons plan A …). Helaas voor hen blijken zij niet ingeschreven voor deze wedstrijd en doen ze dit louter voor de fun, terwijl wij het voor de fun én de deelname aan een toffe winterse wedstrijd doen. De landing was super, prachtige

nadering van Eddy en krachtige sleeplanding (met heel veel dank aan de Schroëder paraquick parachute) en met veel toeschouwers langs de baan vlakbij, die na de landing een dolenthousiast team uit de mand zagen kruipen. In een wip was ons volgteam ook ter plaatse (proficiat lady’s), inmiddels uitgebreid met nog andere

leden van onze crew die onze prestatie op de voet volgden. En inderdaad, de jumpers die niet in de lucht zaten hadden ongelijk, het was een prachtige dag. Wij hebben in elk geval géén enkele andere ballon gezien of gehoord (behalve dan de Leen Bakker net voor onze landing). Waar zaten de andere jumpers of fun-flyers? Een aanrader voor iedere piloot om dit eens te proberen, ’t was opnieuw supertof en het smaakt naar meer…!  Ook bedankt aan ons team, voor de hulp, het volgen, het lekkere eten, de inzet, enz. enz. speciale dank ook aan Marc Verhelst voor de faciliteiten. Gegevens: Gino Ciers – Distri Europe Ballooning team – ballon OO-BCU “Defoort” 4500 m3 Schroëder 24/45. Aantal gasflessen (zonder extra stikstof) 8 x VA 70 dus ong.  500 l. Eerste jump voor J.O.B. 2003-04 met aan boord piloten Gino Ciers en Eddy Degryze en deze keer ook 2 crewleden Christiaan en Jean-François.

Boordlogboek :

10:28: Met wat problemen door windstoten opgestegen. Contact met Antwerp Tower

10:45: Het gaat traag, te traag…Komen we vanavond in Gent?

11:15: Kemzeke track 260° - 10 knots … is het geen aperitieftijd

11:50: Eksaarde 252° -12,4 knots, we varen laag om bij te sturen

12:00: Wachtebeke, domein Puyenbroeck, wij stijgen en snelheid loopt op tot 44,6 km/u maar helaas 275°

12:08: Zelzate voorbij met een rotvaart 56-57 km/uur, op 1000 meter hoogte

12:15: Middagmaal, mmmmm lekker, dat smaakt.

12:23: Waarschoot, over de uitgebrande kerk, 250° -20 km/u, opnieuw laag

12:45: Links van vliegveld Ursel – hoogte 200m / 20km/uur

13:00: Crew wacht te Aalter, we passeren dichtbij, wind neemt toe 25 km/u track 260° 

    

      

13:07: Koffie met taart, kustlijn + Brugge zeer goed zichtbaar

13:15: Over E40 ter hoogte van Beernem

13:30: Niet zo ver van ons thuisfront over “onze” straat Brugsesteenweg 255°/ 34,4 km/u.

13:45: Torhout E 403 Kortrijk-Brugge voorbij 253°/ 33 km/u.

14:15: We zijn reeds in Zarren, we zullen te vroeg aan de Franse grens zijn, ha,ha…

14:25: Wij passeren Diksmuide links van de ijzertoren 27,3 –253°

14:40: Wij naderen héél snel de Franse grens en besluiten tijdig een landingsterrein te zoeken

14:50: Veilige landing te Pollinckhove, in een veld net over de Collaertschillestraat, veel toeschouwers

15:15: Ballon opgevouwen en opgeruimd, klaar voor de après-ballooning, en we hebben nog veel tijd

             

Hier de officiële vluchtgegevens uit onze GPS (met dank aan Luc Van Geyte voor de uitlezing) :

- afstand rechte lijn : 116,875 km

- afstand vaarlijn : 118,556 km

- gevaren tijd : 4:23 Hr

- Maximum snelheid : 57,04 km/hr

- Gemiddelde snelheid : 27,03 km/hr

   

Jean-Francois, Christiaan, Eddy en Gino.

 

 

8

Nieuwe Special ???

 
         

Een collega maakte mij attent op deze foto. Komt er nu alweer een nieuwe special shape voor Centraal Beheer ?? Eerst dacht ik dat ik iets gemist had, maar het bleek een geintje te zijn welke gevonden was op de website ongein.com Een erg leuke site waarmee je de wintermaand wel doorkomt. Dubbel van het lachen !!!

          
 

9

Balloon Fiesta Kosice Slovakia

Tekst en Foto: Ballon club Košice

 

      

Lieve vrienden, we zijn verheugd jullie weer uit te kunnen nodigen voor de grootste en leukste ballonmeeting in Slowakije van 23 tot 27 Juni 2004. Combineer ballonvaren en vakantie in ons land. Onze locatie ligt in de prachtige natuurlijke omgeving van Kosice met mogelijkheden om actief te relaxen, (biking, trekking etc.) Ballonvaren in Slowakije heeft al vele teams uit diverse landen gefascineerd, o.a. uit Engeland, Slowakije, Nederland, Duitsland en zelfs de USA en Malaysia. We stijgen op vanuit het centrum van Kosice. De stad en zijn omgeving zijn bij uitstek geschikt voor prachtige vaarten met vele plaatsen om weer veilig te landen. Daarnaast bieden wij een leuk programma, sociale evenementen en kleine verassingen zoals nachtzwemmen, barbeque's en disco. Een tennisbaan en zwembad zijn aanwezig voor ontspanning na de vaart. Wij beloven u mooie vaarten, veel plezier, nieuwe vriendschappen en wetenswaardigheden over ons land. Ons hoofdkwartier zal zijn in Hotel Zlatnik, 18 kilometer noordelijk van Kosice in een mooi heuvelig landschap. Het hotel is gesitueerd in de nabijheid van de Ruzin Damm, op de grens van een historisch gebied met vele gotische kerken, kastelen en natuurlijke schoonheden. Meer weten, kijk op onze website. Ballon Club Košice

             
 

10

Te Koop: MITSUBISHI L300 4WD dubbelcabine

 
        
 

Minne Minnesma heeft zijn bus te koop, Minne beschikte niet over een foto van de auto dus ik heb een soortgelijk model van internet gehaald, echter de auto van Minne is veel luxer, de foto is dus puur als indicatie bedoeld om een beeld te krijgen.

MITSUBISHI L300 4WD dubbelcabine,

Bouwjaar: maart 2001 (één van de laatste 4WD's)

Kleur: two-tone silver/anthraciet

met o.a. trekhaak, stereo/casseteradio en alu-velgen.

In nieuw staat km.stand 53.000

Vraagprijs: Euro  13.500,-- Nieuwprijs: Euro  20.450,--

Alle prijzen excl. btw

Minne Minnesma tel: 0513-413097

De auto van Minne is echter een zeer luxe uitvoering met dubbelcabine, tweekleuren, alu-velgen etc. en het laatste en nieuwste model. Dus de vertoonde foto geeft zeker geen reëel beeld.

          
 

11

Nieuw project Piccard en Jones

Tekst: Nathalie Ogi

 

       

Bertrand Piccard tijdens de persconferentie

Bertrand Piccard en Brian Jones, piloten op de eerste ballon die een vaart rond de wereld heeft gemaakt, hebben afgelopen week bekend gemaakt dat zij een nieuw doel voor ogen hebben, dezelfde vlucht rond de wereld maar nu met een door zonnepanelen gevoed vliegtuigje. “Het is een enorme uitdaging” aldus Piccard, en voegt hieraan toe dat bij het slagen van deze doelstelling heel dicht de mythe van de beroemde Perpetumum Mobilé wordt benaderd. Het grootste probleem voor dit project dat de naam “Solar Impulse” draagt is om een vliegtuigje te bouwen dat overdag zoveel energie tot zich kan nemen en opslaan dat hij daarmee ook tijdens de nacht in de lucht kan blijven. “We hopen hiermee de mentaliteit te veranderen van die mensen die steeds maar weer de moed opgeven om andere energie bronnen voor de toekomst te vinden” aldus Piccard. De 45 jaar oude psychiater krijgt hierbij hulp van zijn Engelse collega ballonvaarder Brian Jones die samen met hem de wereld heeft rond gevaren in de Breitling Orbiter 3 ballon samen met een team van wetenschappers van de Swiss Federal Institute of Technology of lausanne. Het vliegtuig zal een minimaal gewicht hebben met een spanwijdte van 60 meter en zal gaan vliegen op dezelfde hoogte als de normale commerciele luchtvaart. Piccard is inmiddels begonnen om sponsoren te zoeken voor dit project.  Nathalie Ogi

         
 

12

Vakantie in Amerika

Tekst en Foto's: Sarah Elston (Black Horse Balloon Club)

 
        

Mijn vakantie bracht ik door in Amerika. Eén van de stops was Albuquerque en daarover dit verhaal. Ik arriveerde ‘s maandags tegen lunchtijd bij Dave en Kathy. Zij zijn de eigenaars van de prachtige Mr. Potato Head special shape en ik had geregeld dat ik bij hun kon crewen op hun ballonnen tijdens de Albuquerque

Balloon Fiesta. Zeer vroeg in de ochtend van de woensdag vertrokken we vanaf hun huis, we hadden een rit van 22 uur voor de boeg om in het mekka van de ballonwereld terecht te komen. We reden in een klein konvooi van 10 auto’s en busjes en de meeste met aanhanger. De gedachte om 22 uur op de weg door te brengen leek niet erg uitdagend maar het bleek toch erg leuk te zijn. Elke auto had een radio aan boord en zo ontstonden er onderweg diverse leuke conversaties. Elke 2,5 uur stopten we om te tanken en voor de nodige plas, eet en drink pauzes. Bij elk benzinestation schrok men zich wild als ons konvooi arriveerde en het volledige station in beslag nam voor de komende 15 minuten. Op onze eerste dag reden we 13 uur en brachten de nacht door in Oklahoma. Donderdagochtend zaten we om 7 uur weer in de auto en in de middag kwamen we aan op onze eindbestemming Albuquerque. Tegen die tijd

was mijn stem helemaal op en probeerde ik wat minder te praten. Iedereen probeerde natuurlijk om mij zo veel mogelijk te laten zeggen omdat ik zo grappig klonk. De ballon fiesta begon op zaterdag en duurde tot de volgende week zondag. Op de eerste dag is het altijd een nachtmerrie om op het veld te komen met al die

bezoekers die in de weekenden komen kijken. We stonden om 04.30 op en verlieten het hotel om 05.00. De zon komt niet eerder op dan 07.00 en dus moeten we lang wachten voordat we iets kunnen doen. Elke ballon deelt zijn startplek met een andere ballon dus elke ochtend mag men om de beurt als eerste starten. Op zaterdag lagen we op de 2e startpositie met onze gewone ballon. Tegen de tijd dat de eerste ballonnen vertrokken begon de wind toe te nemen. We besloten om niet te gaan varen omdat er te veel wind stond en het ook leek alsof het zou kunnen gaan regenen. Op zondag mochten wij als eerste ons startplekje innemen en ging Dave varen met een persfotograaf en met een medecrewlid. Het zien van 750 ballonnen in de lucht is een geweldige ervaring en een uitstekende mogelijkheid om enkele prachtige foto’s te maken. Maandag waren de weerscondities weer verslechterd

en besloten we niet te starten, er stond weer te veel wind. Wij bleven op het veld en maakten foto’s van de ballonvaarders die het wel aandurfden te starten. Dindsdagochtend en het is vaarbaar, Kathy was vandaag de piloot en ik was de gelukkige die bij haar in het mandje mocht springen. Het is prachtig om de ballonnen te

zien in Albuquerque door de verschillende windrichtingen. Je kunt naar het noorden varen terwijl een ballon 500 voet lager naar het zuiden vaart. Bij onze landing was de crew al aanwezig. De dinsdagnacht regende het en woensdagochtend waren we al op de grote parkeerplaats toen iemand ons kwam vertellen dat er op de televisie was doorgegeven dat de organisatie de vaart van vandaag had gecanceld. Dus weer naar bed en de oogjes lekker toe. Donderdag en vrijdag waren special shape dagen en voor ons de eerste mogelijkheid om de prachtige Mr. Potato Head uit de zak te halen. We riepen wat extra crew bij elkaar want om deze ballon op te zetten hadden we 10 man nodig. Donderdag slaagden we er in om de ballon 3 minuten te inflaten maar moesten hem toen weer neerhalen omdat de wind weer roet in het eten gooide. De gewone ballonnen konden met deze wind

nog wel opbouwen en we bleven daar naar kijken en probeerden wat leuke foto’s te maken. Dat viel ook niet mee want ze vlogen met hoge snelheid voorbij. Die avond op het nieuws deed men verslag van 4 ballonnen die in de problemen waren gekomen bij de landing. 3 van deze ballonnen waren helemaal om grote

voorwerpen heen gevouwen. Op vrijdagochtend maakte Mr. Potato Head een prachtige vaart en zelfs een splash and dash in de rivier. Donderdag en vrijdagavond deed onze ballon mee met de nightglow, veel van onze vrienden kwamen langs om te helpen. Het grote probleem is dat je de ballon na de tijd in het donker weer moet inpakken. Het laatste weekend was uitstekend om ballon te varen omdat het weer sterk verbeterde, voor de foto’s was dit zeer welkom. Voordat ik er erg in had was de fiesta weer voorbij voor dit jaar. 22 lange uren terug rijden naar het huis van Dave en Kathy, toen met de bus naar Indianapolis en daarna met het vliegtuig weer naar Engeland. Het was fun. Op de foto hiernaast zie je de Mr. Potato Head special shape ballon boven de Rio Grande rivier.

    

Sarah Elston (Black Horse Balloon Club)

               
 

13

One Day Fly Odoorn

Tekst: Bert Stuiver, Foto: Bennie Bos

 
       

Na een aantal one-day-fly's in de onderste helft van het land werd het tijd om het schone Drentse land maar eens op te luisteren met een heuse wedstrijd. Op 3 april 2004 staat in het Drentse Odoorn deze wedstrijd gepland. Het organisatiecomité bestaat uit Bert Stuiver en Jan Fokken. De wedstrijd staat open voor zowel DBCC leden en niet leden. Iedereen met belangstelling voor het wedstrijdvaren kan inschrijven en is van harte welkom. Nadere gegevens volgen nog.

          

Inschrijven kan alvast door te bellen met:

Bert Stuiver (0591-513467) of via email

Jan Fokken (0516-520226) of via email

     

Bert Stuiver

          
 

14

Gordon Bennett avontuur

Tekst: Philippe de Cock, Foto's: "Belgica 2" team en Gebroeders Buyle

 
           

Zoals elk jaar kijken we geweldig uit naar de race der races, dit jaar was het niet anders. De voorbereidingen waren weeral niet gelopen zoals we gedacht hadden, veel werk op het bedrijf en een drukke zomeragenda maakten dat een paar vergaderingen afgezegd werden en het voorbereidend werk bleef liggen, zodat het nog

maar eens op het einde spurten was om toch nog iets klaar te hebben. Maar improviseren kunnen we, dus toch nog redelijk goed in orde met alles, vertrokken we donderdagnamiddag met goede moed. Het objectief : winnen, dat is alles. Vrijdag een dag om wat bij te komen, alhoewel we nog veel moesten lopen, want de Fransen en organiseren die kennen elkaar niet. De eerste nacht sliepen we in een soort omgebouwde stal van een of ander kasteel. Dus wijzelf de volgende dag op zoek naar een nieuw hotel, niet dat we veel luxe willen, maar we willen wel de laatste nacht comfortabel liggen en goed kunnen slapen. Na de middag general briefing met de lottrekking voor de startvolgorde en daarbij het aanhoren van de gebrekkige Franse meteoman die duidelijk niet gewoon was om zoiets te doen. Onderavond een groot onderhoud met Michel De Meyer, onze meteoman die zeer goed weet waar we

mee bezig zijn. De tracks bevestigen zich in het uitgestrekte hoge drukgebied bijna allemaal richting Spanje over de Pyreneeën op een bepaalde hoogte en misschien lager richting Engeland of Ierland, maar met kans op slecht weer. We zouden morgen wel zien hoe het verder evolueerde. De vulling van de ballon werd gepland

Links de Belgica 2, hevig zwierend

voor zaterdagnamiddag vanaf 13 uur. Het weer zou goed zijn voor de periode. Zaterdagnamiddag om iets na 13 uur wordt beslist om het vullen uit te stellen tot 19 uur wegens te strakke wind. Ikzelf ga slapen in de namiddag op de kamer me vriendelijk aangeboden door Luc Van Geyte. Veel slaap ik niet, de zenuwen beginnen hun werk te doen. Om 17 uur sta ik op en zoek de crew om samen wat te eten. De ballon van de gebroeders Leys is al bijna gevuld, zij zijn wel vroeger begonnen, die netballons kunnen iets meer verdragen. Zo rond 19.30 u wordt begonnen met het vullen. De vulling verloopt goed en nadat de ballon iets over half vol is besluit ik terug te gaan slapen voor een uurtje of zo. Goed anderhalf uur kan ik slapen en dat frist me wat op. Bij het beneden komen zie ik de ballons vervaarlijk over en weer slaan, soms tot tegen elkaar. Oeioei, hier klopt iets niet. De briefing maakt duidelijk dat er een effect is van de Mistral wind dat zal blijven duren tot de

volgende dag. We gaan hier niet alle details noemen van briefings en voorspellingen, het verslag van de gebroeders Buyle was hierin duidelijk genoeg. We vertrekken ineens met de start. Iets voor 2 in de nacht van zaterdag op zondag spreekt Thomas Hora me aan dat we ons klaar moeten maken, ze gaan ons als eerste of

tweede de lucht insturen. Ronny sliep op dat moment in de bus, direct werd alarm geblazen en maakten we ons klaar. Tien minuten later staat de ballon klaar, licht afgewogen door Thomas Hora en Michael Wörner. De wind op het opstijgterrein is sterk en varieert zo tussen de 12 knopen met rukken tot soms wel 25 knopen. Na een laatste afweging wordt het sein “alles los” gegeven en onder de muziek van onze nationale hymne vertrekken we. Eindelijk rust. Zodra we boven zijn is het rustig en valt de druk en de stress van de winderige start weg. We stijgen direct door tot een goede 3000 voet waar we een snelheid hebben van 60 km/u en een track van 230, net wat we moeten hebben. Een beetje later draait die track wat en beslissen we na overleg met Michel om toch door te stijgen naar 9000 voet. De snelheid valt daar iets terug en de richting is ook niet wat we verwacht hadden. We beslissen niet meer ballast te verbruiken

en de morgen af te wachten om verder te stijgen met de zon. De nacht is heel koud met een temperatuur van - 1 graad Celsius, we bibberen er op los, het zal overdag lang duren voor we volledig opgewarmd zijn, vooral de tenen zien af, en toch onze moon boots niet meegenomen, nooit meer zonder, beslissen we die

De auteur van dit verhaal . . . uitgeput

nacht. Rond 8 uur beginnen we zachtjes te klimmen, maar de richting verbeterd er niet echt op. Het is pas een uurtje later dat we boven de 11000 voet eindelijk de goede richting krijgen en ook de snelheid perfect is. Het wordt zachtjes warm in de mand, de thermometer duidt al snel 30 graden Celsius aan. Pff, dat wordt weer puffen. Zoals gewoonlijk smeren we ons weer niet in met zonnecrème en hangen we het zonnescherm niet op. Dat zal ons later nog spijten. Tegen de middag komen we aan de kust zuidelijk van Bordeaux, we hebben kort contact met Bob Berben in de "Miche" en horen dat hij twijfelt aan de richting, hij zit veel noordelijker dan ons en heeft ook niet zo heel veel ballast meer. Iets later horen we over de radio Bob toestemming vragen om te klimmen naar 14000 voet, hij gaat dan toch voor de hoogte en doorgaan, dat horen we graag, dat is de goede geest voor een Gordon Bennett. Een kwartiertje later een beetje paniek over de radio, Benoit (ook in de

"Miche") meldt dat ze gaan proberen te landen voor de zee op het strand. Ze zaten op 14000 voet en slechts op enkele kilometer van de kust. Benoit vraagt assistentie aan de verkeersleider en deze stuurt een sportvlieger naar hun richting om te kijken of ze wel op het vasteland kunnen landen. We weten niet goed

wat te doen en besluiten onze crew te bellen zodat ze de crew van Bob op de hoogte kunnen brengen. Via de radio vernemen we van het vliegtuig dat ze volgens hem veilig geland zijn tegen een bos. Oef, dat lucht wel wat op. Later bevestigd Sofie ons dat Bob en Benoit veilig geland zijn zonder schade aan zichzelf of de ballon. Spijtig dat ze moesten landen, maar toch een goede prestatie, want het was geen gemakkelijke start en een zeer moeilijke nacht. Ondertussen zitten wij boven de golf van Biskaje waar we zo’n 150 km over de zee moeten afleggen. Maar met een snelheid van een goede 50 km/u zal dat rap geklonken zijn. Het zicht over de zee is prachtig. We komen eigenlijk bijna op juist dezelfde plaats over zee als vorig jaar. Nu zijn we veel geruster over de zee, het is wel verder dan vorig jaar want de richting is iets anders, maar boven zee bij goed weer is een gasballon heel stabiel en we

verbruiken geen gram zand. De temperatuur is intussen opgelopen tot een flinke 38 graden Celsius in de zon. Ronny staat in zijn bloot bovenlijf aan te bakken. Nogmaals overleg met Michel voor de komende nacht, hij adviseert ons om hoog te blijven zodat we zoveel mogelijk richting grens Portugal Spanje gaan om dan de

volgende morgen hoger naar het zuiden te vliegen. Voor ons in de verte, naar we later vernemen een 25 km voor ons, zien we continu de ballon van de gebroeders Leys vliegen, we zullen hem nog zien tot het donker wordt. Ondertussen komen we aan de prachtige kust in Baskenland aan. Wie de foto’s kan zien zal alleen maar kunnen bevestigen hoe prachtig de landschappen zijn in Noord Spanje. We vliegen langs Bilbao verder het binnenland in. Het voordeel is dat we nu zien waar we vliegen, vorig jaar was het al donker en bewolkt toen we hier aankwamen. Het contact met de verkeersleider verloopt heel goed, hij laat zelfs grote vliegers vertrekken die ons dan passeren, dat is ook altijd indrukwekkend. We worden na een tijdje overgeschakeld op Madrid en dan horen we die gasten een tijdje niet meer. Het wordt zachtjes donker, de zon schuift prachtig weg aan de horizon en verandert het landschap in een

zachte brij van donkere tinten. De nacht ziet er deze keer niet zo dreigend uit als vorig jaar, toen was het bewolkt en moesten we heel laag vliegen om de goede richting te behouden. Deze keer is er geen wolkje aan de lucht en vliegen we heel hoog en rustig. Ik deed een eerste slaapje en neem over van Ronny rond 22 uur.

De ballon is nu volledig afgekoeld en het is mijn taak om een stabiele laag te zoeken zo hoog mogelijk om de nacht door te brengen. Dit kost nog wel een zak of 5 ballast, maar de richting is daar goed en de ballon heel stabiel. De verdere nacht verbruiken we geen ballast meer. Tijdens de nacht klaagt Ronny over hoofdpijn, ja, hij heeft het zitten, een kleine zonneslag, te veel in de zon gezeten. Even in het medicijnzakje een pilletje opgevist en snel gaat het weer beter.  In de ochtend, nadat we beiden al wat gesnurkt hebben zit Ronny in de hoek met de slaapzak over hem nog wat te dommelen. De ballon is zo stabiel en met de verkeersleiding hebben we al uren geen contact meer gehad. Het is ook zo stil en vredig in de ballon, hoog en droog, geen lawaai. Plots schiet ik wakker naast Ronny, oei, ik was ook ingedommeld, we schatten dat we ongeveer een klein half uurtje alle twee geslapen hebben. Och, dan

hebben we dat ook eens meegemaakt. Bij het eerste schemer in het oosten zien we heel ver de lichtjes van Madrid opfonkelen. Jongens, dat is een grote stad. We zijn er zo ver van en toch zijn de lijnen van de stad duidelijk te onderscheiden. We passeren de bergketen met toppen tot 2600 meter ten westen van Madrid.

Daar krijgt de ballon plots een windrichting die tot 138 graden gaat, die was niet voorspeld. Dit duwt ons een stuk terug oostelijker, dus niet de goede kant op. Gelukkig niet zo snel, maar toch een paar kilometer opgeschoven. De zon komt op en al snel begint de ballon aan zijn klim, volgens onze schattingen zou hij ons zonder verder ballast afgave zo tot een 13000 voet moeten brengen. Hij laveert tussen de 12000 en 13000 de hele dag. De richting is niet zo goed als we hoopten, het is teveel zuidelijk, we zouden meer oostelijk moeten gaan, dichter naar Portugal. Contact met Michel en deze adviseert om te blijven en dan na de laatste heuvelketen te dalen. De ballast is sinds gisteravond 9 zakken, we verbruiken tijdens de dag helemaal niks. We hebben wel nog heel wat eten en drinken op voorraad, dus dat is zeker ook nog 2 zakken waard. We beginnen zachtjes alles samen te steken in zakken wat we

kunnen missen. We contacteren ook de wedstrijdleiding omdat we al de hele dag geen contact meer gehad hebben met Madrid. Deze weten ons te vertellen dat ze ons zien op de radar maar dat ze ons zijn vergeten door te schakelen naar de goede frequentie. Dus die krijgen we door en we hebben direct contact met

Madrid, die ons een half uur later al doorschakelt met Sevilla. In de late namiddag wordt de snelheid veel beter en de richting ook, maar we zien snel in dat het te laat is. Dat had enkele uren vroeger moeten komen. Michel zegt dat we twee keuzes hebben, ofwel blijven we hoog en proberen te landen in de buurt van Jerez de la Frontera en Cadiz, of we komen omlaag en wachten op een oostenwind die ons naar Portugal kan blazen gedurende de avond en nacht, waarbij we zelfs nog even over zee mogen komen, aan de grond is de richting toch noordoost. In eerste instantie willen we hoog blijven, misschien kunnen we nog de tweede plaats halen, maar na wat gepraat besluiten we toch te dalen en te hopen dat we de ballon stabiel krijgen en zo een derde nacht kunnen doen om dan mee te strijden voor de eerste plaats, want daar zijn we uiteindelijk voor gestart. En of we nu tweede of derde zijn, dat maakt niet veel

uit, winnen telt. We vernemen via onze crew ook dat de Leys gebroeders vlak bij ons moeten hangen en dat we ze momenteel zelfs voor zijn. Michel vertelt ons dan dat zij lager hangen en aan het wachten zijn op de oostenwind. Na contact met Sevilla krijgen we toestemming om te dalen tot een 5000 voet. Zachtjes zetten

we de daling in en proberen zo goed als mogelijk de ballast voorzichtig buiten te gooien. Eerst alle eten en drinken, daarna pas zand. We remmen de ballon af rond de 5000 voet maar deze zakt door naar 3700, daar hebben we een goede richting 290 graden en een redelijke snelheid, maar we hangen pal tussen het vliegveld van Moron en Sevilla in en de verkeersleider maant ons aan om terug naar 5000 voet te gaan want er komt verkeer aan. We laten hem terug stijgen en komen op 5500 voet zo goed als stil te hangen, snelheid 2 km/u, de richting naar alle kanten. Het is ook nog een beetje thermisch en de ballon flappert aan alle kanten. De ballast is ondertussen geslonken tot 5 zakken. We contacteren Michel en vragen wanneer de wind zal opsteken, hij kan het niet exact zeggen maar weet alleen dat hij zeker komt. Gedurende anderhalf uur hangen we daar en gaan we bijna niks vooruit.

Ballast gereduceerd tot 4,5 zak. We zijn al over de kritische grens van 5 zakken voor de nacht. Zachtjes aan wordt het ons duidelijk dat het voorbij is, de ballast zal nooit toereikend zijn om de nacht door te komen. We blijven nog een half uurtje hangen en besluiten dan om te landen voor de zon onder is. Met nog 4 zakken

dalen we in en zoeken we een landingsplaats. Zo op een 2500 voet begint de wind weer aan te wakkeren en halen we 25 km/u en een goede richting van 300. Verdomme, hadden we nu nog maar een zak of 5 meer, dan konden we zeker nog de nacht in. De ballon zakt traag verder in. We komen van een hele dag op grote hoogte en dat is altijd zo een raar moment als de grond zachtjes dichterbij komt. We realiseren ons niet voldoende dat de windsnelheid aan de grond ook aanwakkert, die is nu al zeker 35 km/u geworden. De landing gaat plots heel snel en de klap is redelijk hard, verschillende dingen horen we kraken onder de mand en enkele instrumenten vallen er uit. Shit, die ballon stopt niet, uit volle macht trekken we aan de parachutelijn, Ronny wordt bijna mee uit de mand getrokken. Na een goede 50 meter ligt de Belgica II eindelijk stil. De vlucht is voorbij, de strijd is gestreden.  We zijn bijna 42 uur

onderweg en een 1423 km ver geraakt, heel Frankrijk door en dan Spanje van Bilbao tot Sevilla. Het was een fantastische vlucht. Helaas “maar” derde, we deden er alles aan om hoger te eindigen, het mocht niet zijn. De Fransen slagen er voor de derde keer op rij in om te winnen en halen zo met veel glorie de Coupe voor de

eerste keer permanent naar Frankrijk, zij mogen zich, terecht, de beste gasballonpiloten van de wereld noemen. Nog enkele woorden wil ik hier kwijt over het samenleven met de ploeg gedurende de wedstrijd, en vooral het samenleven in de mand. Ten eerste de ploeg, bestaande uit onze vrouwen en Ron en Tony als trouwe volgers en Michel onze meteoman. Iedereen vraagt ons wel eens hoe het is om met twee gedurende die lange uren in dat kleine mandje te zitten, maar ze vergeten dat we nooit alleen zijn die het doen, de volgers op de weg moeten dezelfde lange uren alle lange wegen door heel Europa doorkruisen, ook dat is niet te onderschatten, gelukkig is de sfeer tot nu toe altijd optimaal geweest en maken ze er het beste van onderweg, maar het is ook zeker heel hard soms, tijdens de tweede nacht is de volgploeg niet gaan slapen en zijn ze blijven rijden tot ze bij ons in de

buurt waren bij Palencia. Toen we die ochtend contact hadden bleek dat ze nog 700 km moesten rijden tot waar wij ons bevonden, de vele kilometers die zij afleggen worden soms wel eens vergeten in het zicht van de wedstrijd, maar zonder hen zou het ook voor ons onmogelijk zijn het tot een goed einde te brengen, dus

bij deze van Ronny en mezelf duizendmaal dank voor alle inspanningen. Ten tweede, Michel onze meteoman, ook zijn taak, die hij volledig vrijwillig doet, is van levensbelang voor een goede race, het is nu het derde jaar dat Michel ons volgt, en elk jaar weer wordt hij beter en beter. Michel slaapt tijdens de duur van de race zoveel als wij, bijna niet dus. Hij is constant bezig met het bekijken van de mogelijke tracks en probeert te voorzien waar we uitkomen en hoe het weer daar zal evolueren. We durven gerust te stellen dat Michel het even zwaar heeft als ons tijdens de race. We kunnen hem nooit genoeg bedanken voor alle inspanningen die hij levert voor ons, ook voor hem duizendmaal dank. En als laatste wijzelf in de vierkante meter opgesloten met het mooiste panorama ter wereld, eigenlijk zijn wij gewoon de gelukzakken die het mooiste klusje mogen uitvoeren. Gewoon de hele tijd zitten, alles bij de hand, iedereen die bekommerd is over ons welzijn, wat moet je meer hebben. En de relatie tussen Ronny en mij, die verbeterd bij elke lange vlucht, niet

De winnaars van de GB 2003, de gebroeders Leys met aan de rechterkant de twee dappere Belgen Ronny van Havere en Philippe de Cock

dat we veel vertellen, maar gewoon de spanningen en de beslissingen die we moeten nemen, het zonder spreken weten wat de ander bedoelt, het voorzichtige geschuifel in de mand als de andere slaapt, het samen genieten van mooie zichten, de stilte tijdens donkere nachten, het lachen om elke onnozelheid, wie sprak er

van afzien tijdens een Gordon Bennett, het is niet afzien, het is genieten. Volgend jaar een nieuwe Coupe en een nieuwe poging, we zullen nooit opgeven, zolang we het kunnen opbrengen gaan we er voor. En we hopen dat ook Bob en Benoit volgend jaar met goede moed weer deelnemen, en bovenal, dat er een derde Belgische team komt. De samenwerking die er was tussen de Belgische teams was heel goed, laat ons hopen dat we het zo kunnen houden voor de toekomst. Het is uiteindelijk wanneer je alleen in je mandje zit dat het uitgevochten wordt, en zoals al enkele malen gezegd dit jaar, de beste wint.   Philippe de Cock

   

   

    

Hiernaast de live tracking van de Belgica 2

   

                 
 

15

Distri Europe Ballooning team PIN

Tekst en Tekening: Gino Ciers

 
                   

Hij is er! De gloednieuwe Distri Europe Ballooning team PIN. Reeds talrijke ballonpin verzamelaars belden of mailden ons om er één of meerdere te bekomen. Karakteristieken van deze pin: Diameter 30 mm, Kleur metaal : zilver. Bewerking : hard-emaille. Aantal kleuren : 7. Het is helaas onmogelijk deze kwaliteitspin gratis te versturen naar iedere aanvrager. Daarom hebben wij 2 systemen bedacht om deze aan kostprijs te verkrijgen. 1. RUILEN : U stuurt ons 2 verschillende ballonpins samen met Uw adres en wij sturen U binnen de week 2 exclusieve, nieuwe Distri Europe pins. 2. OPSTUREN : U stuurt ons in een ondoorzichtige envelop (op eigen risico) een briefje van 5 euro samen met Uw adres en wij sturen u, binnen de week 2 exclusieve, nieuwe Distri Europe pins. Gezien de hoge port-en verpakkingskosten is het helaas onmogelijk deze pin per stuk te versturen. De pins worden verstuurd per POST, individueel verpakt, in een speciale gewatteerde envelop, voldoende gefrankeerd. DISTRI EUROPE bvba - Gino Ciers, Brugsesteenweg 49 - 8531 Hulste (Harelbeke), Belgium, Tel +32 (51) 31 23 25    Gino Ciers

PIN

          
 

16

Doedelzakspeler G-PIPY

Tekst: Muir Moffat, Foto's: Muir Moffat en Bennie Bos

 

 
       

Muir Moffat woont in de buurt van Bristol in Engeland. Hij gaf in 1996 opdracht aan Cameron Balloons om zijn special shape ballon "PIPY" te bouwen. "PIPY", is de bijnaam die normaal wordt gebruikt voor de majoor van een Schotse doedelzak band. Muir is geboren in Glasgow en heeft gestudeerd aan de Morrison's Academy in Crieff aan de zuidgrens van de Schotse hooglanden. Op die school was hij lid van een doedelzak band. Onder leiding van Majoor Willie Whitelaw waren ze vaak kampioen onder de vele schoolbands. Piper Majoor Whitelaw was een krachtig man met veel karakter, had gevochten in de tweede wereldoorlog en was tevens het grote voorbeeld voor Muir en zijn schoolgenoten. Toen Muir de PIPY liet maken deed hij dit als nagedachtenis aan Majoor Whitelaw. De emblemen op de sjerp en de cap zijn van de Piper Band op Morrison's Academy, de badges op het tenue zijn van een militaire Pipe majoor. De stof van de kilt genaamd "Red Fraser", is de familiestof van Muir, ontworpen door zijn grootmoeder. De eerste vaart met de PIPY was op 31 December bij het Gleneagles Hotel in Perthshire, Scotland op "Hogmanay dag". Sinds die tijd heeft de ballon heel veel gevaren in Schotland, zelfs over het kasteel van Edinburgh, in het hart van de Schotse hoofdstad en natuurlijk ook op Muir's oude school, Morrison's Academy. De PIPY heeft verder gevaren in Engeland, Zwitserland, Belgie, Nederland, Frankrijk, Canada en New Zealand. In Nederland toonde de ballon zijn schoonheid in Barneveld, Apeldoorn en Joure en in Belgie in St. Niklaas. De PIPY is een vaste bezoeker van de Ballon Fiesta in Bristol en van de ballonweek in Chateau d'Oex in Zwitserland. De foto is gemaakt in Hamilton, New Zealand.   Muir Moffat

      

De gegevens van de ballon zijn:

 

Merk: Cameron Special Shape

 

Type: Cameron SS Pipe-105

 

Volume 120,000 Cubic feet

 

Hoogte: 55 meter

 

Envelope gewicht 335 Kilo

      
 

17

 200 jaar ballonvaart in Nederland

Tekst: Hans van Hoesel, Afbeeldingen: collectie Hans van Hoesel

 
            

In 2004 is het 200 jaar geleden dat voor het eerst een Nederlandse ballonvaarder zich aan de zwaartekracht wist te ontworstelen. Die eer komt toe aan Abraham Hopman. Er zijn niet zo erg veel kronieken gewijd aan deze vermetele Hollander. En dat is jammer want de geschiedenis van zijn activiteiten is meer dan boeiend en

ook amusant. En in historisch perspectief ook bepaald niet onbelangrijk! Dankzij de medewerking van het Nederlands Economisch Historisch Archief in Amsterdam is bij het speuren naar informatie, een aantal interessante en minder bekende details, bekend geworden. Omstreeks 1905 was Th. Hartkamp die een collectie aeronautica had aangelegd en ook regelmatig over de luchtvaarthistorie publiceerde. Deze collectie aeronautica bevindt zich in het eerdergenoemde archief. Het belangrijkste is wel dat er ook een afbeelding blijkt te bestaan van de ballon van Abraham Hopman, die hij de luisterrijke naam: Lust tot Onderzoek had meegegeven. De zeer lezenswaardige en boeiende geschiedenis van de vaderlandse ballonvaart is door Th. Hartkamp opgetekend en gepubliceerd in het blad Eigen Haard in 1909. Het citaat dat betrekking heeft op Abraham Hopman vindt u hieronder:

De Nederlanders hebben op het gebied van de luchtscheepvaart niet uitgeblonken. Men kan bijna zeggen dat er daarvoor in het geheel geen ondernemingsgeest heeft bestaan. De eerste Nederlandsche luchtreiziger Abraham Hopman is den 29sten September 1804 te Rotterdam opgestegen. Hij was een ondernemend man en stelde buitengewoon veel belang in de luchtscheepvaart. Hij is geboren te Haarlem en later zich gaan vestigen te Rotterdam, alwaar hij als Poorter is ingeschreven. Door zijn huwelijk op 20 Mei 1792 met Klasina Raadsmakers te Haarlem is hij weder inwoner van Haarlem geworden. Aldaar maakte hij kennis met L.S.Loude, die ook veel liefhebberij in de luchtscheepvaart had. Zij vormden in 1804 het plan zelf een luchtreis te ondernemen. Dit plan werd in de Nieuwsbladen bekend gemaakt. De ballon genaamd “Lust tot Onderzoek” groot 94 voeten in omtrek en bevattende ruim 800 ellen taf, was voor zes stuivers in de Schagerlaan aan de Overtoom te bezichtigen. In de verwachting dat er vele wetenschappelijke personen zouden zijn, die hun plan wilden ondersteunen, openden zij eene inteekening tegen f.3.- per persoon.  De inteekening ging niet naar wensch en er ging een geruime tijd voorbij eer men van de luchtreis iets vernam. Eindelijk besloten zij, toch maar tot de luchtreis over te gaan.Den 26sten en 27sten Juni 1804 was de ballon te zien tegen eene bijdrage ten voordele van armen van Nieuwer-Amstel, hetwelk nog een bedrag van p.m.

Een orginele gravure met de opstijging van Abraham Hopman, de ballon "Lust tot onderzoek"

tweehonderd gulden moet hebben opgeleverd. Dan 5den Juli “s middags 5 uur zoude de opstijging plaats hebben op het achter Bramenburg aan den Overtoomschenweg. De belangstelling bij het publiek was zeer groot, vooral omdat in Amsterdam nog nooit een luchtreiziger was opgestegen. Voor de handhaving der orde werden militairen gebruikt, infanterie en huzaren. Reeds ”s morgens vroeg waren Hopman en Loude begonnen met de vulling van den ballon. Zij slaagden echter hierin niet. Het was reeds laat in den avond geworden en de ballon bleef zooals hij ” s middags was en “s avonds 9 uur werd door Loude bekend gemaakt, dat de

Abraham Hopman

opstijging werd uitgesteld tot den volgende dag “s middags 12 uur. Het publiek was zeer teleur gesteld en hoogst ontevreden, vooral het niets betalend publiek. Zooals het altijd gaat, heeft dit het meest in te brengen. Den volgenden dag 6 Juli werd door den standsomroeper bekend gemaakt, dat de Luchtbol dien middag te 5 uur zoude opgaan. Het was dien dag weder even druk. Ruim drie uur hoorde men door de geheele stad een geroep van “De Luchtbol. De Luchtbol” en werkelijk zag men een luchtbol in de lucht; of een schuijtje aanhing, was niet te zien en daarom veronderstelde men dat het een vorlooper zoude zijn. Toch ging het publiek op weg naar buiten, maar komende aan de Leidschepoort zag men vele personen reeds van den Overtoomschen weg komen, het bericht medebrengende dat het de ballon was, dien men in de stad in de lucht had gezien. Aan het publiek hetwelk op het terrein aanwezig was werd omstreeks 2 uur door Loude medegedeeld, dat zij den ballon niet behoorlijk gevuld zouden moeten laten opgaan aan gebrek van de noodige “ingredienten”, doch dat zij nog eene poging zouden doen om met den alzoo slechts gevulden ballon de reis te ondernemen. Dat ging niet want de ballon was zelfs niet in de staat het schuitje op te lichten en daarop wilde men een wieg nemen, die toevallig bij de hand was, maar deze bleek niet sterk genoeg te zijn. Ten slotte nam men een wijnmand. Deze werd aan den ballon vastgemaakt en Hopman ging daarin. Maar ook nu was alles vruchteloos. Eindelijk nam men het besluit de ballon met de

wijnmand zonder iemand daarin te doen reizen, en circa 3 uur steeg de ballon , nog al hoog gaande, eerst naar het westen en vervolgens oostwaarts. Na twee dagen in de lucht gezweefd te hebben is de ballon in den omtrek van Deventer nedergevallen. Deze mislukte luchtreis was oorzaak van groot gemor en gemompel en Hopman en Loude werden als gelukzoekers aangeduid. Hopman en Loude moeten echter aan de inteekenaars hebben aangeboden, het geld terug te geven. Naar aanleiding van deze mislukte luchtreis verschenen twee grote prenten, gegraveerd door E.J.Marcus of D.Veelwaard, naar J.Smies. (deze prenten zie je hieronder) Men was van oordeel dat ons klimaat en onze “zwavelachtige gronden” niet geschikt waren om een luchtreis te doen. Hopman beweerde het tegendeel en ondernam deze poging te Rotterdam, waarin hij door een aantal inteekenaren geldelijk werd gesteund. Het was den 29sten September 1804 dat hij met den ballon, groot 30 voet in middellijn, opsteeg. Nadat Hopman van zijne vrouw en kinderen had afscheid genomen, zeide de predikant Weiland hem uit de volgende dichtregelen vaarwel:

      

Vaar nu op en lief de wolken,
Hopman! Met uw Luchtgevaart;
Daal weer zachtkens naar deez” aard, Veilig voor des afgronds kolken! Daal, kan “t zijn aan Amstels kant; Zoo moet men uw Luchtreis roemen Dan Blanchart van Nederland!

    

Zes minuten na vier van des namiddags steeg hij met zijn ballon statig op, eerst bijna rechtstandig, groette het publiek, en tot eene aanmerkelijke hoogte gekomen, wierp hij gedrukte papieren naar beneden, waarvan wij hieronder een facsimile geven.  De ballon nam zijn koers meer naar het Noordwesten en werd een tijdlang onzichtbaar, waarop Hopman zijne vogels liet uitvliegen. Hij had zich voorgenomen natuurkundige

Een spotprent die destijds gemaakt werd over de eerste (toen nog mislukte pogingen) van Hopman om vanuit Amsterdam op te stijgen.

waarnemingen te doen, doch moest hiervan afzien door eenige ongemakken in de bovenlucht en het onbruikbaar worden van zijn kompas. Hij liet zich nederdalen en na meer in de hoogte dan in de breedte gereisd te zijn, kwam hij in de nabijheid van Schiedam neder. Juist trof de gondel den kant eener sloot, kantelde en Hopman geraakte in de sloot. Hij zag zich genoodzaakt den luchtbol de verdere reis zonder hem te laten volbrengen, en kwam “s avonds om acht uur behouden terug op de plaats van zijn vertrek, terwijl de

Nog een spotprent uit die periode

luchtbol, weder opgestegen, te half zes uur op de buitenplaats Bakkershagen onder Wassenaar in een bosch is nedergedaald, en op bevel van Mevrouw Bakker en door de zorg van W.Zonneveld voor alle schade bewaard en daarna aan Hopman teruggegeven. Abraham Hopman is zo de eerste Nederlandse ballonvaarder. “Nu zij den Lasteraar de mond gestopt, de kunde en eerlijkheid van den luchtreiziger bewezen, en zijn roem, dien hij onder onze landgenoten het eerst behaalde, onsterfelijk. En blijft hij de eenigste, aan hem alleen hebben wij te danken, dat in het vervolg ook ons Land bij diergelijke ondernemingen zal genoemd worden.’  Citaat uit:  Eigen Haard, 25 september 1909.


Ik heb het gerucht opgevangen dat er op 29 September 2004 iets bijzonders staat te gebeuren. De viering van "200 jaar ballonvaart in Nederland" wordt in het allerdiepste geheim voorbereid. Ik raadt alle piloten in Nederland aan om deze dag zeker vrij te houden op de agenda. Verdere informatie volgt.  Bennie Bos

         
 

18

 Ballon Simulator

Tekst: Jeroen Bos, Illustratie:

 
       

Ballonvaren op uw pc?! Geen probleem! Met deze uitbreiding voor Microsoft Flight Simulator 2002 is het mogelijk. Ik keek wat rond op de website van Joop de Wilde en trof deze leuke uitbreiding voor Flight Simulator 2002 aan. De uitbreiding komt van "The Golden Eagles Squadron". De simulatie is redelijk realistisch

helemaal als je bedenkt dat flightsimulator helemaal niet is gemaakt voor hetelucht-ballonnen. De uitbreiding kunt u downloaden door hier te klikken. Na een kleine download heeft u een zip-bestand met daarin een zip bestand. Pak het 2e Zip-bestand uit in de map van flightsimulator (normaal: C:\Program Files\Microsoft Games\FS2002) en de uitbreiding is geinstalleerd. Het pakket bestaat uit een uitgebreide set van verschillende enveloppes en 2 leuke vluchten. De bediening is zeer simpel. Je ontsteekt de pilot-light door op CTRL+E te drukken. Vervolgens geef je vol gas. De vlam ontsteekt en verwarmd je ballon. De chute is standaard geopend als je je vaart begint. Als je ballon warm genoeg is en er lift ontstaat sluit je deze met F8. Je ballon kiest nu het luchtruim. Om te dalen open je je chute weer (met F5). De ballon begint met dalen. Het is mogelijk om bijna alle dingen te doen waar echte ballonvaarders

hun "kick" van krijgen, zoals met de mand het water aanraken (de mand drijft) of tussen gebouwen door varen. (?) Het is zelfs mogelijk om vuurwerk over boord te gooien met "i". De mand is vrij goed in details uitgewerkt. In de mand hangen de volgende instrumenten: een temperatuur-meter, een kompas, een radio,

een hoogtemeter en de vertical-lift meter (uit het zweef-vliegtuig). Verder staan er propaan flessen in de mand, een passagier en op de bodem van de mand staat een fles champagne met glazen en broodjes. Als je in het donker je ballon neemt en de vlam ontsteekt licht de ballon zelfs op! Online ballonevenementen: Omdat het met Flight-simulator mogelijk is online tegen anderen te spelen leek het me wel leuk om met een groepje mensen (die ook deze uitbreiding gebruiken) samen te gaan varen en een soort online ballon-evenement te maken. Met een klein programmaatje genaamd Roger Wilco is het mogelijk om met andere spelers te praten over de radio. Heb jij ook deze uitbreiding en lijkt het je ook wel leuk om met meerdere mensen online te ballonvaren stuur me dan even een email! Eigen ballonnen:  Door de tekeningen in het zip-bestand aan te passen kun je zelf een envelop naar

jou wensen maken.   Jeroen Bos   Bekijk ook even de website van Jeroen, getiteld Ballooning World

       
 

19

 Limburgse Ballon Dagen

Tekst: Hans Adolfsen, Foto: Nienke Bos

 

            

Beste Ballonvrienden, Bij deze willen we je /jullie graag uitnodigen voor de Limburgse Ballondagen 2004 op 10, 11 en 12 Juni. Dat de Limburgse Ballondagen dit jaar i.v.m. de vogelpest geen doorgang kon vinden is jammer. Maar dat wil niet zeggen dat wij daarom stil gezeten hebben. Wij gaan verhuizen. De Limburgse Ballondagen vinden in 2004 plaats in het rustieke Valkenburg pal naast de Leeuw Bierbrouwerij op 5 minuten loopafstand

van het gezellige centrum. Door de beschutte ligging van het startveld aan de oevers van het riviertje de Geul, het prachtige heuvellandschap, ideale landingsmogelijkheden rondom en door fanatieke medewerking van de plaatselijke autoriteiten, hebben ons deze stap doen nemen. Naast de gebruikelijke activiteiten als para’s, parabouncen, helicopter, stuntvliegtuigje hebben wij nog een aantal andere activiteiten die we nog even voor ons houden. Voor U en uw crew wordt overnachting geregeld (4 personen) en zal naar alle waarschijnlijkheid gratis zijn. Doordat VVV zuid Limburg en de serviceclubs nu al begonnen zijn met het werven van passagiers, is de kans klein dat U uw mand niet gevuld krijgt. U wordt geboden: Overnachting met ontbijt (misschien tegen een heel kleine vergoeding), elke avond Bourgondisch dinerbuffet, propaan voor alle vaarten, vergoeding van € 80,- per passagier van organisatie,

aandenken, pilotenpakket. Wil je sponsor eigen gasten meenemen, vraag dan even naar onze sponsorpakketten. Het inschrijfgeld voor elke ballon bedraagt € 50,- en moet voor 1 maart bij ons binnen zijn. Het rekeningnummer is 59.42.30.349 o.v.v inschrijfgeld LB. Er vinden alleen avondvaarten plaats. Indien echter de vraag hoog is of ’s avonds het weer tegenzit, zal er misschien een ochtendvaart overwogen worden. We willen er een spetterend gezellig ballonfeest van maken, en aan de entourage zal het niet liggen. Met vriendelijke groeten. Hans Adolfsen, Ballonvaarderij de VOC 0655333798 of 053-4772829 of via email

           
 

20

 Ballonvaart over het IJsselmeer

Tekst: Johannes Kooistra, Foto's: Trees Edens en Wigger Feenstra

 

              

          

Al enige jaren loop ik met het plan rond het IJsselmeer over te steken. Om het plan nu eens daadwerkelijk tot uitvoering te brengen zou ik vanaf begin oktober op de eerst vaarbare dag met goede omstandigheden de oversteek gaan maken. Vliegplan, reddingsmiddelen, een waterdichte ton voor de apparatuur en nog enkele

noodzakelijke spullen lagen al tijdig stand by voor de dag die nog moest komen. Op zaterdagmorgen 18 oktober na enkele voorbereidingen het gehele vluchtplan ingediend, ballon uitgepakt en precies begin daglicht 07.55 samen met Trees vanuit Emmeloord opgestegen met de PH-BEL. De laatste meteoinformatie  (Rinie Hoevenaar, KNMI) was op de  zichtwaardes na heel positief om een vlotte oversteek van het IJsselmeer te maken. Aan de grond weinig wind bij de start en op hoogte tegen de twintig knopen uit een richting van 090 tot 140 (tussenlaag). De meetpalen van Wijdenes en Berkhout gaven een grondwind van resp. 080/16 en 070/04. Door de temperatuursinvloed van het IJsselmeer wordt de hogere wind uitgewisseld met de grondwind, hieruit kon worden opgemaakt dat op geringe hoogte voldoende snelheid aanwezig was om binnen de gestelde tijdsduur van twee uren in Noord-

Holland te landen. De 220 liter propaan waarmee gestart is, is goed voor meer dan drie uur varen. Na de start vlot doorgestegen naar 1000ft, alwaar de richting en snelheid exact volgens de verwachting waren, 090/20. Op 500ft stond een wind 140/18, wat zou betekenen dat je varende op deze hoogte over de afsluitdijk zou

komen (OEF). Na een kwartier varen nabij Urk boven het water aangekomen. No way back. Ondertussen waren Pieter (solo in de PH-MEB) en Michael Kruzeman met Dirk Wend, Paul Citroen en een crewlid in de four colour (PH-DIA) ook opgestegen. Achteromkijkend was het een geweldig gezicht de twee ballonnen te zien tegen de schitterend opkomende zon. Vooruitkijkend was het iets mystieks, de overzijde was niet zichtbaar, en er werd getuurd naar schepen en herkenningspunten. Alleen via de GPS kon worden bepaald dat we richting Enkhuizen voeren. Na een half uur varen werd de dijk Lelystad –Enkhuizen zichtbaar, en werd op zicht deze dijk gevolgd om in Enkhuizen uit te komen. Om de snelheid er wat uit te halen werd even lager gevaren, zodat de crew ons weer bij kon halen. Na precies een uur werd de  haven van Enkhuizen binnen gevaren, wat een fantastisch gezicht was.

Net weer boven land aangekomen even naar boomtophoogte gezakt, grondwind bepaald en de koers uitgezet naar het industrieterrein van Hoorn. Enkele ogenblikken later werd ook Henk, de crew die beide ballonnen zou volgen, waargenomen. Na anderhalf uur varen op het industrieterrein van Hoorn geland. Na de landing kreeg

ik van Pieter te horen dat hij baalde dat hij geen marker aan boord had, hij zou hem zo in mijn mand gegooid hebben, zei hij (O ja???). Geen marker?!?, dan de mand maar als marker. Na wat stuurmanskunst landde Pieter exact tegen mijn mand aan, hoezo broers? Een welkome verassing na de landing was crewlid Mark die met z’n vriendin voor koffie met koek kwamen zorgen. Genietend van de koffie zagen we de ballon van Michael voorbij komen, welke ook vlot na Hoorn landde. Na de vaart werd onder een goed smakende uitsmijter in een café de ervaringen gedeeld, een geslaagde oversteek.   Johannes Kooistra. 

            
 

21

 Ballon de lucht in voor Prinses

Tekst: BDU, Foto: Jan Pit

 
 

Feestelijke Ballon

Als eerbetoon aan de geboren prinses koos de Barneveldse ballonvaarder Wouter van Manen Maandagochtend het luchtruim met een feestelijk versierde heteluchtballon. "Het is toch iets heel speciaals, de geboorte van zo'n prinses... Er móest iets worden gedaan", aldus Van Manen.  De Barnevelder werd onderweg vanaf de grond massaal toegezwaaid. Bij de landing in Nijkerk waren er speciaal voor de gelegenheid gebakken oranje gebakjes van bakker Van der Veer uit Barneveld.   BDU

Catharina Amalia

 
 

22

 Hulp gevraagd voor David Ross

Tekst: samengesteld uit diverse berichten, Foto's: Site Montegi

 

    

David Ross, een Canadese observer, woonachtig in Amerika, is tijdens het uitoefenen van zijn functie op 21 November zwaar gewond geraakt. David was tijdens de Internationale ballon kampioenschappen in Montegi,

Japan bezig met een GPS meting op een kruispunt waar zijn piloot een doel had gelegd toen hij gegrepen werd door een passerende auto. David verblijft nu in kritieke maar stabiele omstandigheden met meervoudige en zware botbreuken, hoofd en borstwonden op de intensive care afdeling van het International Medical Center in Tokyo onder begeleiding van ongeveer 15 specialisten. David heeft veel pijn omdat hij vele botten heeft gebroken en hij kan tevens zijn armen en benen niet bewegen. Zijn vrouw Kathy, ook aanwezig als observer, is in Japan gebleven om David te helpen. Kathy verblijft bijna continu in het ziekenhuis bij David. Er bestaat een kans dat zijn linkerarm niet meer goed kan funtioneren. Veel Japanse en buitenlandse deelnemers aan de wedstrijd steunen David in het ziekenhuis. Het echtpaar Ross is al meer dan 12 jaar actief in de ballonwereld tijdens vele nationale en

internationale wedstrijden. Beiden zijn piloot, observers, debriefers en bekleden andere officiele functies op wedstrijden over de hele wereld. Er zijn al vele vragen gesteld over hoe men kan helpen. Een voornaam

probleem is geld. De onkosten die ze maken in Japan worden niet allemaal vergoed door de verzekering en er zullen nog vele kostenposten volgen tijdens het herstel van David. Er is inmiddels een fonds opgericht. Mocht je geinterreseerd zijn om David en Kathy te steunen dan kun je een donatie sturen aan: David Ross Fund - Attn: Mrs. Kim Miller - St. Francis Bank - 5499 S. 76th St. - Greendale WI 53129 USA. De cheque in Amerikaanse dollars op naam van het “David Ross Fund”. Je kunt ze zeker ook steunen met een beetje aandacht in de vorm van een email. Kathy heeft geen tijd om met Internet bezig te zijn maar Hirosuke (Hiro) Takezawa zal alle mails uitprinten en doorgeven naar Kathy. Zijn email adres is ks9h-tkzw@asahi-net.or.jp. Hiro woont in Tokyo en gaat elke dag bij de familie Ross op bezoek. Veel dank voor je tijd en hulp. Ik weet zeker dat David en Kathy alle berichten en steun van jullie waarderen.

 

 

23

 Spotters Corner

 
       

Kubicek Balloons

  

Ultra Magic Balloons

Special Shape

Cameron Balloons UK

OE-ZPG N90 Oostenrijk

        

Voor Nederland, de PH-NMD is onlangs besteld door de Nomad Compagny bij Wilco Air en zal eind Februari het luchtruim kiezen. Deze Cameron Z-160 wordt gevaren door Ballonteam Wessel.

 

En nog een nieuwe op de Nederlandse markt, de

PH-ESG, besteld bij Lindstrand Balloons door Pieter Kooistra. De ballon zou volgens de planning eind Maart klaar moeten zijn. Een Lindstrand 210A

               

Ultra Magic Balloons, een wedstrijd "Racer" voor Duitsland

      

De PH-IEJ, in Oktober zag je al

de visual, de ballon is nu klaar.

Een Kubicek voor Rob Wiegers

Een prachtige frisse ballon uit

de Spaanse Ultra Magic fabriek

        

       

Lindstrand X serie (wedstrijd)

 

Een wereldbol ballon voor Oostenrijk gemaakt door Cameron Balloons

          

Ultra Magic Balloons

Kavanagh Balloons

Cameron Z-90 voor Engeland

       

LG in de mist, een Cameron

Concept 70 en deze ballon

gaat naar Spanje

De nieuwe Robijn, PH-BYN voor

Nederland gevaren door Dutch Ballooning. Een Cameron N-133

Ultra Magic Balloons

    

      

          
 

24

 Vaart met de OO-BAZ

Tekst en Foto's: Benoit Simeons

 
          

             

Ik had het geluk dat ik de gasballon OO-BAZ voor een periode van 5 jaar kon lenen van Francis Michel. De ballon met een volume van 360m³ is gebouwd door de ballonfabriek Stuttgart en in het Belgische

Ballonregister ingeschreven op 4 Juli 1969, een oldtimer dus. De ballon heeft een complete check-up en diverse reparaties ondergaan met behulp van Albert Van den Bembden en de gebroeders Leys en met de steun van Eric Martens heeft de Belgische CAA een nieuw bewijs van luchtvaardigheid afgegeven. Samen met Willy Eimers hebben we deze kleine baby vorig jaar geinflate om hem te testen en gevaren vanuit Dusseldorf. Na de Gordon Bennett van dit jaar hadden Bob en ik de drang om nogmaals een vaart te maken. We besloten niet langer te wachten en namen de ballon mee naar Marl, een zeer bekende plek voor gasballon starts. Zeer vroeg opstaan en een snelle rit naar Duitsland en hier zijn we dan.  Ballonmeester Gustav Samsel inflate de ballon zeer snel op deze koude maar prachtige ochtend. Marl is fantastisch omdat je het waterstofgas gewoon uit de leiding in de grond

kunnen aftappen en omdat het een mooi startveld heeft en niet al te ver van Brussel verwijderd is. Het was voor Bob de eerste keer dat hij met een netballon ging varen en hij genoot ervan. De voorbereidingen gingen

erg voorspoedig en binnen een uur hingen we in de lucht. Werkelijk een genot. De kleuren van de bossen tijdens dit seizoen kwamen op ons over als in een droom, je kon van elk moment tijdens de vaart genieten. Omdat de OO-BAZ maar een heel klein ballonnetje is, is de mogelijkheid om ballast mee te nemen natuurlijk ook zeer beperkt en moet je hier voorzichtig en spaarzaam mee omgaan. We kregen in de lucht gezelschap van een paar straaljagers, wat een contrast. Duitsland is een prachtig land om te varen met een ballon, veel windmolens en grote velden. Er was weinig wind, soms té weinig en na 69 kilometer was er helemaal geen wind meer en besloten we te landen in Grütlohn. Deze ballon bleek na al die jaren nog prachtig vaarbaar. Omdat hij zo klein is, heb je geen grote auto nodig en is er gemakkelijk mee te werken. De ballon kan met 4 man opgebouwd worden en dat is zeer weinig voor een

netballon. We gaan nu weer varen met de “Miche”, maar de OO-BAZ zal niet lang in de zak blijven zitten. Met dank aan Bob, Damien en Regi voor hun hulp tijdens de vaart. Happy landings.   Benoit Simeons

         

         
 

25

 Vervolg Brand Oekraine

Tekst: Bennie Bos, Foto: Igor Komisarenko

 
           

In één van de voorgaande magazines maakte ik melding van de grote brand bij de Ukrainian Balloon Federation. Alle ballonnen, manden, branders en flessen gingen verloren toen er brand uitbrak in een naastgelegen bedrijf. Inmiddels hebben een aantal mensen zich van hun goede kant laten zien en hebben bijgedragen in de wederopbouw van het ballonbedrijf. Ik wil deze mensen toch even noemen:

120 m ballonstof, Arnost Honig, CZ Balloon Federati

Envelope . S. Fedorov, Augur Aeronautical Centre.

Brander - Dave Bareford and Dave Morgan, UK

Envelope - Don Piccard, USA

Envelope en reserve onderdelen uit Frankrijk

(dankzij bemiddeling van Martine Besnainou)

Envelope - Jürgen Maack, Duitsland, And also we should say that we thank all the other people who just answer. It was also a great support for us.

        
 

26

 Tot Slot

Tekst en Foto: Bennie Bos

 
         

De afgelopen weken kenden een paar fantastische dagen met veel zonneschijn waarbij een aantal ballonvaarders de kans grepen om een lange vaart te maken. Deze "Westfalen" ballon van het nieuwe type heb ik afgelopen Dinsdag gespot. De piloot maakte een vaart van 3 uur en dat gewoon overdag. In het vorige magazine noemde ik een tv tip op het Duitse N3 net. De uitzending "Die schule der ballonpiloten" staat gepland op Zondag 14 December 2003 om 14.15 uur. De herhaling zal ergens rond de kerstdagen plaatsvinden. Men beloofd ons indrukwekkende beelden. Verder is de datum en plaats bekend gemaakt voor de Gordon Bennett 2004. Deze legendarische race zal van 26 Augustus tot en met 4 September in het Franse Thionville worden gehouden. 2004 staat voor de deur en ik wil van de gelegenheid gebruik maken om een ieder die de ballonvaart een warm hart toedraagt fijne

feestdagen te wensen. Ik heb een geweldig en heel bijzonder ballonjaar achter de rug en ik wil alle ballonvaarders en crews bedanken die mij in de gelegenheid hebben gesteld om samen met hun een aantal prachtige vaarten te maken en al die geweldige momenten te beleven waarover ik het afgelopen jaar

in dit magazine heb geschreven. Mijn speciale dank gaat naar Jelke Haven, Peter Barlo, Eric Martens, Yke Visser, Herman Rotman, Evert Smid, Gino Ciers, Alex Jan Barends, Michael Suchy, Henri van Bommel en Gerty Dommerholt waarbij ik met een aantal van hen zelfs meerdere keren ben opgestegen het afgelopen jaar. Zeker wil ik mijn sponsor niet vergeten, Adrie Spierenburg, die er voor zorgt dat ik de beschikking heb over genoeg ruimte op internet en mij betrekt in al zijn superleuke stunts en verder alle organisatoren van diverse ballonevenementen die mij de vrije hand hebben gegeven op de mooiste ballonstart locaties. Zonder jullie waren de foto's niet zo mooi geworden en de verhalen niet zo enthousiast. Ik hoop dat we samen op deze voet verder kunnen gaan en wens jullie allen het allerbeste voor 2004, Bennie Bos