Uitgave 62 - Juli 2007 - Jaargang 6

1

MegaFon - Rise Above the Clouds

Tekst en Foto's: Gino Ciers

Half mei 2007 kreeg ik plots een telefoontje… een zekere Alex aan de lijn, vanuit Rusland vertelde hij mij, met de vraag – in gebrekkig Engels – of wij niet met onze special shape ballon het Willy Naessens paard naar Sint-Petersburg in Rusland wilden komen. Met de avonturen van Syrië, waar we toch veel verhalen van

hadden gehoord, in het achterhoofd zei ik direct en zonder verder na te denken: neen, geen interesse. Toch kreeg ik enkele uren laten een uitnodiging per mail + een heleboel verdere gegevens. Het ging over een soort oefening, een testmeeting dus, voor de FAI World Cup 2008 Hot Air Airship Championship. Op papier zag het er allemaal prima geregeld en zeer officieel uit en dus begon het te kriebelen… Ballonvaren in Rusland, dat hebben er nog niet zoveel gedaan, dacht ik. En toen wist ik nog helemaal niet hoe mooi Sint Petersburg wel was. Ook was het niet het beste moment, einde juni, om mijn ballonvaartbedrijfje in de steek te laten en ik moest ook nog toestemming krijgen van onze sponsor en mijn vrouwtje. Toelating van de sponsor was geen probleem, bedankt Willy, dus nu alleen nog mijn vrouwtje Nele, die het in haar beroep ook altijd razend druk heeft, zien te overtuigen om mee te

gaan. Ik had natuurlijk één grote troef achter de hand, tijdens de meeting was mijn verjaardag, en na lang aandringen werd besloten om toch te gaan, weliswaar slechts voor één week, ipv de voorziene 10 dagen. Nu moest alles wel heel snel gaan, hele dikke contracten werden over en weer gemaild, de data om de ballon

over te vliegen met DHL werden geregeld, onze reis werd gepland, de noodzakelijke visums geregeld (dat alleen op zich is al een verhaal) en op woensdagmorgen 20 juni vertrokken we vanuit het vliegveld Charles de Gaulle in Parijs met een rechtstreekse vlucht naar St. Petersburg, samen met onze crewleden Anita en Leon die ons zouden vergezellen. Het begon al goed, op onze tickets stond dat wij met een airbus zouden reizen, maar het vliegtuig van “POCCNR ROSSIYA – Russian Airlines” waar we in plaats namen bleek een “al wat oudere” Boeing te zijn… nu ja, het ding vloog perfect en een 3-tal uurtjes later kwamen we aan op het mini (in vergelijking met C.D.G.) vliegveld genaamd Pulkovo II.  Nu begint het, dachten we, maar neen hoor, bagage kwam vlot, douane geen probleem en in de hal stond een jongeman met zowaar een bordje met mijn naam erop in de hand. De taxi werd door hem

direct geregeld en we stonden doodsangsten uit tijdens die rit van het vliegveld naar ons voortreffelijke hotel. Ze rijden daar als gekken, u moet er geweest zijn om het te geloven, geen regels, geen respect voor voetgangers of fietsers, en de busjes zijn allemaal al iets ouder, t’ is te zeggen, ze hebben reeds een

rijkgevuld leven in een ander land achter de rug… We zagen daar veel busjes en vrachtwagens met de reclame van een Nederlands of Belgisch bedrijf er nog op maar met een Russische nummerplaat. Onze persoonlijke gids Rinat, net afgestudeerd als “Engineer” bleek onze redding te zijn ter plaatse. Hij regelde alles, dag en nacht, sprak tamelijk goed Engels en belde er met zijn GSM op los om ons toch maar van dienst te kunnen zijn. Zonder hem hadden we het niet gered,want bijna niemand spreekt daar een andere taal, en Russisch behoort niet tot mijn talenkennis. Thanks Rinat, for everything you did for us! We waren in Rusland nu, hadden een tolk, een hotel… maar waar was ons vliegend paard? Via DHL had ik een bewijs gekregen dat onze ballon reeds een week geleden in de luchthaven van Pulkovo was afgeleverd, dus ik was er vrij zeker van dat men hem overgebracht zou hebben naar het  opstijgterrein,

zo’n 15 km van daar. Fout dus, op de inschrijving donderdag 21/6 bleek dat de ballon, zoals nog een aantal andere (o.a. Mister Bup van mijn Belgische collega Lenny Cant), nog niet door de douane gekomen waren. Maar volgens de organisatie werd dit geregeld en we hoorden voor het eerst “tomorrow” morgen dus, een

woord dat men heel veel hoort in Rusland. Ondanks de ontzettende inspanningen (en het vele geld) van de organisatie die werkelijk alles deden om de ballons door de douane te krijgen bleek dit niet te lukken. Bureaucratie, noemen ze dat en we ondervonden dat dit de boosdoener was in Russia, iedere ambtenaar staat op zijn strepen en moet zijn graantje mee pikken en zijn stempeltje plaatsen, dringend of niet dringend, geld of geen geld. Dus de verdere dag maar doorgebracht op deze prachtige locatie, Catherine’s Palace, Tsarskoe Selo State Museum Complex. Een heel mooie plaats, prachtige gebouwen, helaas ontbreekt tot nu toe het grootste deel van de special shape ballonnen. Gelukkig is er ook een kleine bar waar ze “Heineken” verkopen… om ons te troosten. ’s Avonds is er een “ceremonial parade” voor de plaatselijke gezagsdragers. Enkele ballons worden opgeblazen op het middenplein en

met veel tamtam, muziek, mooie meisjes (op die meisjes kom ik nog terug) met zeppelins in hun haren en vuurwerk en rookbommen wordt de meeting voor geopend verklaard. Vreemde gewaarwording is wel dat er daar daglicht is van 6 uur ’s morgens tot middernacht, deze tijd van het jaar, dus wel lange dagen. En

vuurwerk op klaarlichte dag… daar zie je niet veel van. Toch een imposante show, maar zonder de meeste van de internationale special shapes… Want die stonden, juist ja, bij de douane, op 10 minuutjes rijden van daar. Vrijdagmorgen 22/6 ’s morgens de organisatoren eens gebeld maar onze ballon was er nog niet, dus met onze gids/tolk en zijn vriend Alex een deel van het wondermooie St. Petersburg bezocht. Nu hebben we in ons leven al wat rondgereisd en gezien, maar dit is zonder enige twijfel de allermooiste stad ter wereld. Alleen al om de met goud belegde buitenkanten van de gebouwen, de kerken, het Hermitage museum, de parken met hun imposante hekken, de vele fonteinen, de schitterende metro, enz. enz. te zien heb je al een paar dagen nodig, en binnen in die gebouwen huist nog veel meer pracht en praal. Zelfs een cultuurbarbaar als ik kwam hier echt ogen te

kort. Prachtig, uniek, niet te beschrijven, mooi, zo mooi! Maar we kwamen hier om te varen, dus nog eens gebeld en onze ballon zou er omstreeks 16 u zijn, dus op naar de tent op het opstijgterrein maar u raad het al, inderdaad: ballon tomorrow…! Snel met het busje terug om ons in het hotel te gaan verkleden en dan

terug onder politiebegeleiding (VIP: Very Important Pilots) want er was om 19 uur een grootse receptie voorzien in de prestigieuze Cameron’s Gallery, Tsarskoe Seloe State Museum. Beken champagne, hapjes, fruit, kaas, kaviaar, wijn, taart, het kon niet op. Ook nog optredens, opnieuw vuurwerk bij daglicht,… Nooit gezien, soms op het extravagante af. Dit moet ongelooflijk veel geld gekost hebben. Inmiddels de Nederlandse Hans Zoet, piloot van de Van Gogh ballon leren kennen, blijkt dat onze ballons broederlijk naast elkaar op het vliegveld liggen, en levensgenieters die we beiden zijn drinken we daar één op. Op een gegeven moment raak ik toevallig aan de praat met een chique uitziende meneer en die vraagt waar ons vliegend paard is, dus ik doe hem het verhaal in mijn beste Engels. De man zegt kort:
“ik los dat op” en een klein uurtje later komt de organisator zeggen dat ons paard en de Van Gogh

ballon onderweg zijn naar daar. We vragen ons nog steeds af wie die man in zijn keurige pak was en neen, Poetin was het zeker niet, die kennen we van foto’s. Dus de morgen van mijn 49ste verjaardag, 23 juni vol goede moed naar het opstijgterrein en ja hoor, in een afstandse bus met een slapende chauffeur vonden we

ons beestje, volledig ingepakt zoals we het hadden verstuurd, en met alle papieren er nog op… begrijpe wie kan! Het gastanken op zich was ook al een avontuur (refuelling was maar liefst 35 minuten rijden van het opstijgterrein langs de meest onmogelijke weggetjes) maar een tweetal uurtjes later stond het vliegende paard kant en klaar om de lucht in te gaan in Rusland. Eerst de briefing nog, waar we de meest ongelooflijke beperkingen kregen wegens de nabijheid van 2 luchthavens en plots moest er ook een “Russische piloot” mee aan boord. We kregen Russische kaarten waar we niet eens de bovenkant of onderkant van vonden, allerlei frequenties (waar achteraf niemand bleek op te antwoorden) een max. altitude van 200 meter en vertalingen die blijkbaar niet echt correct waren, want we kregen telkens wat anders te horen en op vragen konden ze niet antwoorden… ik vraag me ook nog steeds af wat die

prachtige supermoderne beamer met afleescamera daar stonden te doen, want gebruiken deden ze hem niet. Rare jongens die Russen. Toch was ik vastbesloten om op te stijgen, wie weet, misschien was dit onze enige kans. Spannend was het wel, maar met deze special shape varen is telkens spannend. Van de Luxemburgse

wedstrijddirecteur kreeg ik toestemming om te starten met opblazen na 21.15 uur, uur waarop de “scoring period” voor de diregables die daar al rondvlogen zou eindigen. En zo geschiede, rond 21.45 uur stond het paard statig en rustig te staan aan Catherine’s Palace, met ernaast het hoofd van Van Gogh met piloot Hans. We hadden nog tijd genoeg (niet donker voor middernacht) en dus besloot ik om als eerste special shape daar op te stijgen, met onze tolk Rinat en de Russische co-piloot aan boord. Na al die jaren en meer dan 1300 vaarten ging er toch iets door mij toen ik opsteeg… was dit een droom… op mijn verjaardag? Zoals altijd bij rustig weer vloog het Willy Naessens paard perfect en was het geen probleem om het bos over te varen en te landen op één van de talrijke, reuzengrote grasvelden. Alleen had ik niet veel aan mijn “copiloot”… het bleek een VLIEGTUIGpiloot te

zijn. In de lucht had hij mij al op de hoogtemeter laten zien dat ik op “400” vloog, dus veel te hoog, maar natuurlijk was dat 400 voet of slechts zo’n 130 meter. dus perfect binnen de limieten. Met de hulp van een busje vol vrijwilligers werd de ballon snel ingepakt en we waren snel terug op het opstijgterrein waar iedereen

hoogst tevreden was van onze show en plots met mij op de foto wilde. Wat een dag! Op zondag 24 juni bezochten we het “Peterhof” met zijn prachtige gebouwen, parken en fonteinen, vlakbij de zee. Kijk maar eens op www.peterhof.org want de grootsheid hiervan is met geen woorden te beschrijven. ’s Avonds laat de ballon nog eens static opgeblazen op de binnenplaats van Catharina’s paleis, waar de gewone ballons onder extreme (in de lucht zeker 15 knopen) zijn opgestegen. Naast de mooie “Van Gogh”, en de “vos” ballon stonden we een 40 minuten te slingeren op de mooiste binnenplaats die ik ken, tussen het bladgoud. Mooi voor de foto’s en uitstekend voer voor de 16 cameraploegen en tientallen fotografen. Nog iets grappigs, onze Russische co-piloot voor die avond zag de ballons slingeren en slaan en onder winderige omstandigheden vertrekken, nam plots zijn vest en

holde op een drafje weg… hij zag het echt niet zitten en had blijkbaar nog steeds niet begrepen dat we niet gingen of konden opstijgen. Via onze tolk kwamen we te weten dat de meeste mensen nog nooit een ballon gezien hadden en ook bleven denken dat we zouden opstijgen en dan een poosje later daar weer zouden

landen… ze hielden het terrein alvast vrij.  Maandag 25 juni was het winderig en regenachtig dus nog maar een stukje van St. Petersburg bezocht en eens rondgevaren op de kanalen… ik blijf erbij: het mooiste wat ik ooit gezien heb. En ik had ook nog beloofd om terug te komen op de mooie meisjes aldaar, welnu, na het Amerikaanse Albuquerque wat we in oktober 2006 bezochten met zijn “junk food” bevolking was Rusland een openbaring. De mooiste meisjes en vrouwen in de strakste kledij die zich uitsloven om er mooi en verzorgd uit te zien. Naar het schijnt zijn de vrouwen daar véél talrijker dan de mannen, vandaar… Een streling voor het oog, ook voor een oude vent als ik. Gelukkig was vrouwtje Nele mee om mij in toom te houden. Gezien we op dinsdagmorgen naar huis vlogen hebben we in de late namiddag ons paardje terug ingepakt en klaargemaakt voor transport, de papieren voor DHL erop gekleefd en

laten bezorgen op de luchthaven. Zelf zijn we ’s avonds opnieuw naar een door de organisatie geregelde party geweest ergens op een eilandje in St. Petersburg, opnieuw met langbenige dames, dansende schoonheden, spetterende optredens, zandsculpturen, eten en wodka in overvloed. De weersvoorspellingen

voor de volgende dagen waren niet denderend en de special shape van Lenny was nog steeds niet aangekomen. Al bij al hadden we geluk gehad. Het was mooi geweest. De organisatie van het feest was perfect, men deed werkelijk alles om het ons naar onze zin te maken, maar van ballonvaren, briefings, meteo, enz. kenden ze echt niets. Gelukkig was dit een “proefmeeting” voor het wereldkampioenschap heteluchtschipvaren in 2008 en hebben ze hopelijk veel geleerd over ballonvaren zelf. En eerlijk gezegd denk ik het wel, ze zijn zeker niet stom en leren snel… de budgetten zijn er ook, alleen nog iemand vinden die binnen de organisatie iets van ballons en airships kent… en liefst ook meteo. Ik dank de organisatoren dan ook voor de uitnodiging en het prachtige verblijf in St. Petersburg. Deze belevenis zullen wij nooit vergeten.  
Gino Ciers

2

May the force be with you !!!

Tekst en Foto's: Bennie Bos

De Warsteiner Ballon Fiesta Overijssel in Zwolle, een jaarlijks terugkerend evenement op het grasveld achter het provinciehuis. De afgelopen dagen lag Nederland regelmatig bedekt onder regenbuien met daarbij soms serieuze donderklappen. De fiesta was op woensdag al gestart, weliswaar zonder de special shapes maar wel

onder het genot van een prachtig schijnend zonnetje. De donderdag gaf wat slechter weer maar toch nog de mogelijkheid om met meer dan 20 ballonnen te starten. De nieuwe special shape van Darth Vader kon zich toen even aan het publiek laten zien zonder daarbij het luchtruim te kiezen. Het was de primeur van deze ballon voor Nederland. De vrijdag liet geen ballonnen toe, het weer was te slecht, enkel Jupp Hein uit Duitsland gaf nog een kleine static show met zijn gesponsorde modelballon. Zaterdag had ik even tijd om te gaan kijken, de radarbeelden zagen er redelijk goed uit. Zwolle zou volgens mij tegen 20.00 uur schoon moeten zijn van regen en onweer. Onderweg passeerden we nog even de gitzwarte wolken bij Hoogeveen. Die hel zou die avond bij ons in Emmen nog losbarsten. In Zwolle scheen zelfs de zon en alle ballonwagens stonden al gereed. Er stond nog te veel wind op het veld maar

het werd al vlagerig, dus dat probleem loste zich wel op. Jupp had zijn modelballon al opgebouwd en probeerde deze overeind te houden. Op een speciaal afgebakend stukje vertoonde hij zijn kunsten. Aan publieke belangstelling had hij geen gebrek, ik zie op de diverse fiesta’s steeds meer tekenen dat de

modelballonnen echt bij het grote ballonfeest gaan horen. Een leuke ontwikkeling. Veel modelballonnen worden nog zelfgebouwd maar ik zie hier zeker een leuke opening voor sponsoren. De extra briefing om 20.15 uur door event Director Monique Hoogeslag leverde de groene vlag op. Tegen 20.45 uur zou de wind geen probleem meer zijn. Het publiek stond weer massaal achter de dranghekken. Op en rond het veld liepen 2 Star Wars fans rond, verkleed in prachtige pakken. Zij waren een leuke aanvulling op de zwarte ballon van Benoit Lambert, een Franstalige Belg. Ik had de ballon nog niet in het echt gezien en ook Benoit had ik nog nooit ontmoet. Lang hoefde ik echter niet te zoeken want Benoit kwam al naar mij toe, een aardige jongen knaap. Ik krijg Nienke zo ver dat ze even met de Star Wars figuren op de foto gaat. Door die maskers kun je toch niet zien of er lelijke knapen onder zitten. De wind is er inderdaad

mooi uitgezakt maar helaas werd de zon geblokkeerd door de volgende wolk. Enkele crewleden sloven zich enorm uit als ik mijn camera aan zet, goed gedaan Roefie !! Op het veld wordt nog even gediscussieerd over de nieuwe Nederlandse special shape die deze maand bij Virgin in de vaart wordt genomen. Zo langzamerhand

weet iedereen al wat het gaat worden, uiteraard wil ik het hier niet verklappen maar hij is roze en 32 meter hoog. De gestarte ballonnen verdwijnen snel achter de bomen. Ik zie Judith en Nienke samen naar een ballonmand toe lopen, die ben ik dus weer voor een paar uur kwijt. Er bleek nog een licht plaatsje vrij te zijn in de Pauw special shape. Dat vind ik nog steeds één van de mooiste shapes van Nederland, onlangs gekocht door Aart Jan Troost. De andere passagiere aan boord had de vaart kado gekregen voor haar 18e verjaardag. Inmiddels bleek ze al 29 te zijn, het was er nooit van gekomen. Terwijl Nienke uit mijn zichtveld drijft, wordt eindelijk de Darth Vader ballon met een rupskarretje uitgereden. Zwart, zwart en nog meer zwart. Terwijl de ballon met koude lucht gevuld wordt, poseren de figuren stoer voor de stof. Als de ballon uiteindelijk in al zijn pracht overeind staat, kan ik hem eens goed bekijken.

Heel bijzonder en angstaanjagend. Bijzonder knap gebouwd door Cameron Balloons. Benoit komt direct vragen of ik hem mooi vind. Mooi vind ik dan niet het juiste woord, maar de ballon is wel zeer geslaagd en een prachtige aanvulling op het special shape bestand. Even wat feitjes, de ballon is 26 meter hoog, heeft een

inhoud van 3000 m3, weegt 300 kilo schoon aan de haak en heeft de som van 100.000 euro gekost. De ballon is privé gekocht en niet gesponsord door Lucasfilm. Op mijn vraag of de ballon ook leverbaar was in andere kleuren, antwoordde de Franstalige Belg “ik kon niet keuzen”. Terwijl de wind weer lichtjes begint toe te nemen en de laatste ballonnen van het veld verdwijnen kan het publiek deze enge ballon bewonderen. Als dan ook nog de Star Wars tune via de speakers klinkt, is de sfeer helemaal compleet. Geslaagd, erg geslaagd. “May the force be with you !!!” De ballon blijft nog wel een uur op het veld aan een touw tetheren. Het inpakken heeft naderhand 1,5 uur geduurd. Benoit is uitgenodigd met zijn bijzondere ballon op het 30th anniversary feest van de Star Wars films in het ExCel Centre in de London's Docklands. De ballon zal ook op de ballonfiesta in Barneveld te zien zijn.

Later, veel later dan gepland vond de nightglow plaats met onder andere de splinternieuwe ballon van Wim van Beers en sloot men met deze show een mooi Warsteiner Ballon Fiesta af. Mijn foto's van dit ballonevenement kun je bekijken via het onderdeel "Ballooning Pictures".   Bennie Bos

3

Fasna Ballon Feest 2007

Tekst: Sebe Kruier, Foto's: Frans van Gullik

Begin maart kregen wij, Silverstar Ballooning de uitnodiging om met onze ballon te komen varen op het Fasna Ballon Feest op 15 juni 2007. Als ballonbedrijf in Vaassen zeiden we daar uiteraard direct JA tegen. Het Fasna Ballonfeest heeft voor mij persoonlijk ook nog een bijzondere betekenis. Wij wonen nu al 27 jaar in Vaassen

en we hebben uiteraard meerdere ballonfeesten hier in Vaassen meegemaakt. In de jaren negentig was het een 2 jarig evenement en altijd waren wij erbij, als toeschouwers. Luchtvaart was sowieso al mijn passie, ik had toen al de nodige vlieguren staan met Ultra-light vliegtuigjes op Lelystad. Het was echter op het Fasna ballonfeest van 1999 dat ik getroffen werd door het Ballonvirus. Dat was op een weekend in September en het was voor mij ineens helemaal duidelijk, dat was veel leuker als een Ultra-light en dat wilde ik ook. Iets wat mij vooral raakte was dat je met ballonvaren passagiers kan meenemen, en dus ook anderen kan laten genieten van het zweven in de lucht, en de stilte van het ballonvaren. Beide is bij Ultra-lights vrijwel uitgesloten. Diezelfde maandag heb ik direct met Teuge gebeld en op de dinsdagavond zat ik op een theoriecursus voor het brevet Ballonvaren. En ik had nog niet eens met een

ballon meegevaren. Pas juni 2000 zijn we (Klazina en ik) samen meegevaren met Benny Casteel en de toen nog gloednieuwe luchtballon van Fasna. Het was die avond zeer warm en er stond ook best veel wind. We gingen met meer dan 50 km/h over Oene en kregen niet eens een bekeuring. Die vaart eindigde achter

Dalfsen, voorwaar een heel eind vanuit Vaassen. Het Fasna ballonfeest van 2001 ging niet door vanwege de MKZ periode. In 2002 was ik er ook weer bij, dit maal als crewlid bij Marcel Pijnappel met de Piet Zoomers Ballon. Vrij kort daarna heb mijn brevet gehaald. Daarna werd het een tijdje stil rond het Fasna BallonFeest, de sponsors lieten het een paar jaar afweten zo heb ik begrepen. Nu in 2007 was het weer zo ver en mochten we komen varen met onze eigen luchtballon, de PH-UNA, meteen de grootste luchtballon van het evenement. Dat maakte dit evenement voor mij heel bijzonder, nu 8 jaar na dato dat ik besloot om piloot te worden en weer op precies dezelfde plek te staan nu met een gloednieuwe eigen luchtballon. De organisatie van het Fasna Ballon Feest is zonder meer voortreffelijk te noemen, alles is tot in de puntjes geregeld, allemaal vrolijke mensen bij de organisatie, een

gastvrij onthaal in de Wieken, en direct al met een glaasje champagne waarbij zelfs de kers niet ontbrak. Absoluut toppie. Het warm en koud buffet, georganiseerd door Cafe restaurant “de Ruif” was goed georganiseerd, niemand hoefde lang te wachten en je kon ook nog rustig een tweede keer langslopen.

Aan alles was te merken dat de stichting Fasna Ballon Feesten dit eerder gedaan hadden en hier genoeg ervaring mee had. Elk team kreeg een boerenpakket, een fles champagne en de nodige certificaten, alsmede ook buffetbonnen en fiches voor een paar drankjes. En voor de teams die niet alle passagiers mee terug konden nemen, was er zelfs een taxibus van Connexion geregeld, echt super. De briefing werd gehouden in de sporthal van de Wieken, heel bijzonder om met 30 mensen in een enorme sporthal een briefing te doen, met het radarbeeld op een grote tussenwand. De briefing was kort en krachtig, we konden gaan varen! De windrichting varieerde wel wat, aan de grond mogelijk variabel van zuid tot west, hogerop duidelijk ZW. Dus eerst een beetje hoog blijven om voldoende afstand met het Veluwse bos te creëren en dan na Epe konden we lager gaan varen.

Ideale omstandigheden voor ballonvaren en dat gezien de slechte omstandigheden van de afgelopen dagen. Elk ballonteam had een eigen startnummer/plaats toegewezen gekregen. Het was nog vroeg toen we op het veld konden beginnen met het opbouwen. De afspraak was dat Benny met de Tiemense luchtballon het eerst

zou gaan vertrekken. Benny organiseerde nog gauw even een vossejacht, elke piloot die bij hem in het weiland zou landen, kon rekenen op een fles Kruidenbitter. Wij hadden geen haast, het opbouwen van onze ballon zou toch wel iets langer duren dan normaal. Aangezien dit pas de tweede vaart werd wilde ik toch alles goed nalopen. De weerverwachting klopte behoorlijk, de wind was variabel. De diverse ballonnetjes die opgelaten werden voor de windrichting, gingen ook diverse kanten op. Waaronder recht omhoog en ook naar het Zuid-westen, dus eigenlijk tegen de wind in. Dat had tot gevolg dat sommige ballonvaarders hun opbouwrichting aan gingen passen aan de richting van de ballonnetjes. De meesten lagen richting NO en op ons veld lagen er een paar naar het Westen en Zuid Westen met als gevolg dat we onze envelop niet konden gaan uitleggen, want er lag een andere

envelop precies voor onze mand langs. Dat gaf wel weer bijzondere foto’s. Gelukkig duurde dit niet zo lang en konden ook wij verder opbouwen. Omstreeks half negen waren we zo ver, de passagiers stonden in de mand, alles was gereed en we kregen toestemming om te vertrekken. We waren de één na laatste luchtballon,

alleen de Haan lag nog op het veld. Heel rustig zijn we opgestegen zodat een ieder ons goed kon zien en de passagiers ook flink konden genieten van al het zwaaiende publiek. De wind voerde ons in eerste instantie pal noord, zelfs nog iets NW, maar toen we iets hoger gingen varen, werd dat al gauw NO. We zijn doorgestegen naar 3000 ft en daar kregen we wat meer wind, zo’n 15 tot 17 knopen (25 km), en ging het richting Oene. Ondanks dat het redelijk heiig was konden we toch de IJssel prachtig zien liggen, meanderend door het landschap. Ondertussen haalden we de schildpad in, die erg laag bleef en net voorbij Oene weer ging landen. (toelichting: het kost veel tijd om deze luchtballon weer in te pakken en het was al niet zo vroeg meer). Ook prachtig was ons uitzicht met 20 luchtballonnen voor ons in de lucht. De Tiemense luchtballon was al ver uit het gezicht, wellicht al geland. Na Heerde gingen wij ook

wat lager varen en toen bleek dat de wind aan de grond erg rustig was, waardoor onze snelheid helemaal weg viel. En ook bleek dat de wind fors aan het krimpen was en onze koers van NO (045) draaide helemaal terug naar NW, helemaal naar 310. We gingen richting Wapenveld en daar zag ik de nodige weilandjes liggen

waarop we zouden kunnen landen. Op boomtop hoogte gingen we over een buurtschap heen en vervolgens zijn we geland op een klein weiland aan de Rietkampen bij Wapenveld. De wind was totaal weg en het werd dan ook een staande landing. We werden direct door de landeigenaar uitgenodigd voor de koffie bij hem thuis. Na de ceremonie en afscheid van deze zeer gastvrije mensen ging het richting Vaassen voor de Apres Ballooning wederom in de Wieken. Hier was nu een DJ aanwezig voor de muziek en de passagiers kregen van hun piloot een certificaat, waarna het een gezellig samenzijn werd. Nog een bijzonder detail: onze passagiers waren mensen van het bedrijf EMM warmtetechniek. En nu bleek dat dit bedrijf vrij veel zaken doet met Unica, onze sponsor van de luchtballon. Toeval?   
   
Sebe Kruijer, Silverstar Ballooning

4

Ballon tot landen gedwongen bij G8 top

Tekst: Bennie Bos, Foto's: Bente Stachowske en Wolfgang Razonski

Politiehelikopters hebben op vrijdag 8 juni een luchtballon naar beneden gehaald die in een no-fly zone in de lucht hing. De blauw-witte ballon was vroeger Nederlands geregistreerd en droeg nog steeds het kenteken PH-UTS. De ballon werd nu gebruikt door milieu activisten van Greenpeace om hun boodschap te verkondigen tijdens de G8 top in het Duitse Heiligendamm. "We hoopten dat we een fly-in in konden maken om een petitie aan te bieden aan de G8 leiders in verband met de uitstoot van CO2", aldus Svenja Koch, persvertegenwoordigster van Greenpeace. De ballon was opgestegen in Rostock met aan boord 2 actievoerders. Onderaan de ballon hing een grote banner met de tekst "G8 Act Now" met daar overheen de stempel "Failed".
3 helikopters begonnen rond de ballon te cirkelen waardoor er turbulentie ontstond en de piloot niets anders kon dan de ballon te landen. Beide ballonvaarders werden door de politie ingerekend. "We hadden de ballon direct na het opstijgen al in zicht" aldus politie woordvoerder Manfred Luetjann. Het luchtruim is gesloten en ze zijn niet ver gekomen. Ze hadden amper een kwartier in de lucht gehangen.    Bennie Bos

5

Een kijkje in Landgraaf

Tekst en Foto: Bennie Bos

Normaal gesproken is een ritje naar een ballon- evenement in Limburg eigenlijk te ver voor mij. Dat is toch al gauw een tripje van 3 uur. Toevallig waren Nienke en ik op 7 juni in Maastricht voor een open dag van de Hogeschool waar Nienke vanaf halfweg augustus gaat studeren. Van 7 t/m 9 juni werd in het nabijgelegen Landgraaf op het bekende Megalandterrein de Limburgse ballonfeesten georganiseerd. Leuk om even mee te pikken op de terugweg. Op het terrein waar enkele weken geleden nog het bekende Pinkpop werd gehouden, stonden nu de ballonwagen te wachten op de uitslag van de briefing. Ondertussen showden enkele paramotorguys hun kunnen. over het veld waaide een redelijke bries die er al een beetje aan het uitzakken was. De extra briefing om 20.30 uur bracht echter geen goed nieuws. Boven België bouwden zich spontaan heel snel kleine onweersgebiedjes op en dan is er

natuurlijk maar één oplossing, cancellen. Helaas voor de toeschouwers. Een klein jongetje begreep er niets van en brak in tranen uit. Een dikke ijsco doet dan weer wonderen. Op de tweede dag was het al vroeg duidelijk, veel onweer en windstoten boven Limburg lieten de organisatie weinig opties over waardoor de ballonteams al vroeg aan de chocomelk konden. Op vrijdag waren de omstandigheden gunstig om te varen en kon het publiek genieten van een geslaagd evenement. Veel foto's vind je op de website van fotograaf Jack Cobben.    Bennie Bos

6

Kaas en Ballonvaren

Tekst en Foto's: Jupp Hein

Kaas en ballonvaren, een prachtige combinatie. Ik was uitgenodigd voor de Emmentaler Ballonwoche van 26 maart tot 1 april 2007. Woensdagochtend reisde ik af bij een temperatuur rond het vriespunt vanuit het Duitse Sauerland richting Zwitserland en bereikte na ongeveer 5 uur de plaats Freiburg alwaar de appelbomen

hun roze bloesem al lieten zien bij een temperatuurtje van 13 graden. Langs de Rijn ging het verder richting Basel. Mijn reisdoel was het plaatsje Affoltern op ongeveer 800 meter hoogte in Emmental. Rond 15.00 uur stond de doop gepland van de nieuwe Emmentaler ballon van piloot Hans Zaugg. Vooraf werden er op het startveld nog enkele toespraken gehouden. Het slechte weer liet, voor de ogen van ongeveer 500 toeschouwers, wel het opbouwen van de nieuwe ballon toe maar helaas geen vaart. Met hulp van de aanwezige kinderen werd mijn modelballon opgebouwd en onder groot plezier van de kleine toeschouwers in de lucht gebracht. Ueli Wittwer had voor elke ballonvaart tijdens de komende week opdrachten klaarliggen waaonder een doelkruis vlak bij de kaasfabriek. Toen we vrijdagavond de feesttent verlieten konden we onze ogen niet geloven. Er laag 20 centimeter

sneeuw. De vaart op zaterdagochtend was een ware belevenis. Ik had het geluk mee te mogen varen met Hans Zaugg en de burgermeester van Affoltern, Christian Kobel. Een vaart van 2 uur over het Emmental. Bewonderenswaardig hoe knap Hans zijn ballon in de verschillende windlagen stuurde om richting het doelkruis te komen. Buiten de vele Zwitserse piloten was ook de firma Blaser vertegenwoordigd, uiteraard in hun huiskleuren blauw en wit. Ook namen diverse Duitse en zelfs 4 Amerikaanse teams deel aan deze meeting.

Zonder succes probeerden Esther Hürlimann en ik op de zaterdagmiddag onze modelballonnen in de lucht te krijgen, de wind was te sterk. De afscheidvaart kon op zondagochtend bij een prachtige blauwe hemel niet mooier zijn. In de feesttent stond elke avond een afwisselend muziekprogramma gepland waarbij de teams met hele lekkere warme en koude gerechten werden verwend. Heel bijzonder was de uitnodiging van de firma Emmentaler voor de kaasfondue.    Jupp Hein

7

100 jarige maakt ballonvlucht

Tekst: Leeuwarder Courant, Friese vertaling: Jelke Haven, Foto's: A3 Ballon

Verbaasd keek de honderdjarige Maria Bok in Tytsjerk op 11 juni naar de drukte om haar heen. Vuurblazers brulden warmte de ballon in, het doek bolde op, de mand kwam recht te staan. En toen gingen de touwen los

en daar zeilde Maria Bok met elf anderen de warme avondlucht in. Haar grote wens, nog eens een tocht maken in een luchtballon, ging daarmee in vervulling. De vlucht was haar aangeboden door de commissie voor het dorpsfeest van Tytsjerk, waar voor de tweede keer ballonvaarten op het programma stonden. ,"Het is wel een beetje eng'', vond mevrouw Bok voorafgaand aan de vlucht. "Maar ik ga wel, hoor.'' De tocht duurde uiteindelijk een dik uur en eindigde in een veld in Nes bij Akkrum. "Ik hâld der by de landing wol wat rekken mei'' (Ik hou er wel rekening mee bij de landing), had piloot Jitske Haven van A3 Ballon gezegd, die nog niet eerder een honderdjarige mee had. Toch werd het een lastige landing, waarbij de mand door het veld stuiterde en uiteindelijk omkieperde. "Wy hienen har elts by de hân en tusken ús yn'' (wij hebben haar goed vast gehouden en tussen ons in geplaatst), zegt Hinke de

Boer, die de honderdjarige met haar man Daan begeleidde. Het liep goed af, al was mevrouw Bok wat geschrokken. De luchtdoop werd in het veld gevierd met champagne.   Leeuwarder Courant

8

Ballonvaart Info

Tekst en Screendump: Bennie Bos

Vorige maand stelde ik jullie mijn nieuwe website "Ballooning Video" voor. Hierop is veel response gekomen, mijn dank.
Deze maand wil ik jullie de remake voorstellen van "Ballonvaart Info", nog een website uit mijn eigen stallen.
Het is de complete verzameling ballonvaart websites van Nederland en België. Allemaal zichtbaar in de vorm van kleine plaatjes waardoor je direct kunt zien hoe de sites er uit zien.

Door op de plaatjes te klikken, ga je rechtstreeks door naar de eigenlijke website van de ballonteams maar ook naar bijvoorbeeld de ballonspotters. Verder is er een knop waar je de buiensituatie boven Nederland en België kunt bekijken en ook heb ik een knop

toegevoegd waarmee je een grote digitale landkaart op je scherm krijgt. Het is hier mogelijk om tot op de straat nauwkeurig in te zoomen en je kunt zelfs overschakelen op de echte luchtfoto's. Neem gerust even een kijkje op de website "Ballonvaart Info" en zet hem bij je favorieten. Bennie Bos

9

Foto's en video's uit de oude doos

Tekst: Bennie Bos, Foto's: Collectie Willem Meijerink

Willem Meijerink stuurde mij deze prachtige foto's van Neerlands trots, de PH-HBC. Het jaartal wist hij niet meer maar misschien is er iemand van jullie die iets herkend. Laat het maar eens weten.

Waanzinnig mooie oude videobeelden vindt je op de website van het Polygoon Journaal. Ik krijg een traan in mijn ooghoek als ik de beelden zie. Bekijk onder andere Nini Boesman op de luchtballonwedstrijd om de Coup Andries Blitz waar ze solo opstijgt en de eerste race om de 'trophee du ballon libre' welke werd gestart in Arnhem ter ere van het veertigjarige jubileum van de Haagse Ballon Club. Verder beelden van een internationale ballonrace vanuit Amsterdam en ballonvaarder Van Pottum met een filmpje uit 1930. Prachtig !!  Bennie Bos

10

Inzeller Ballonwoche 2008

Tekst: Erik Bosman en René Zwarteveen, Foto: Bennie Bos

De Inzeller Ballonwoche 2008 gaat niet door. Wat is er aan de hand? Veertien dagen geleden kreeg ik van Alfons Schrittenlocher een mailtje met verontrustend nieuws. De Weltcup Eisspeedway die traditioneel in het eerste weekeinde van februari wordt verreden, is komend jaar onverwacht met een week vervroegd. Dat

betekent dat tijdens de Inzeller Ballonwoche alle hotels al op woensdag en donderdag vol lopen. Dat zou ons evenement halveren. Men geeft voorrang aan een groot internationaal evenement boven de ballonfiësta. Verschuiven naar een andere week (feitelijk twee weekeinden en een midweek daartussen) lukt pas in de laatste week van februari. Dat is echter geen optie omdat midden en noord Nederland dan vakantie hebben. Verplaatsen naar maart geeft een steeds kleiner wordende kans op sneeuw. Hoewel we twee weken aan het wikken en wegen, passen en meten zijn geweest, kunnen we helaas niet anders tot de conclusie komen dan dat het organiseren van de traditionele Ballonwoche in 2008 niet lukt. Jullie kunnen je voorstellen dat wij deze beslissing met 'pijn in het hart' hebben genomen. In de tussentijd ben ik met Arthur van Houdt bezig te bekijken of we een evenement in de

buurt van Schladming kunnen organiseren. Daarvan houden we jullie in ieder geval op de hoogte. Jammer, maar we hopen jullie in ieder geval in 2009 allemaal weer in het Rathaus van Inzell te mogen begroeten, met vriendelijke groet. Erik Bosman en René Zwarteveen

11

Mega Parajump

Tekst en Foto: A3 Ballon

Zaterdagochtend 14 juli zal vanaf Teuge een vijftal heteluchtballonnen in alle vroegte het luchtruim kiezen om vervolgens meer dan 50 parachutisten te "droppen" en verder te varen met meer dan 50 passagiers. Dit is een uitloopdatum van 16 en 17 juni toen het ongunstig ballonvaar weer was. Uiteraard duimen alle deelnemers voor mooi weer zodat de parachutisten een fantastische sprong kunnen maken en de passagiers een mooie vaart kunnen maken en dit van dichtbij mogen zien. U kunt zich tevens nog opgeven via onze lastminute site op www.ballonvaren.com
  
  
 
A3 Ballon

12

Toshiba Transatlantic Challenge

Tekst: Telegraph.co.uk, Foto's: Toshiba Transatlantisch Challenge

David Hempleman-Adams heeft al vele uitdagingen op zijn naam staan, maar het verliezen van zo’n 13 kilo lichaamsgewicht was een te grote opgave voor hem. Dit betekent dat hij op zijn nieuwste avontuur een aantal zaken aan de grond zal moeten laten. David zal in de eerste week van juli met een kleine helium

gevulde gasballon opstijgen en de Atlantische oceaan oversteken. “Als je op 15.000 voet boven de oceaan hangt in een klein rieten mandje met een temperatuur van 20 graden onder nul ben je erg dankbaar voor een warme slaapzak, het is echter maar de vraag of ik die nog mee kan nemen, elke kilo is er nu 1 te veel” aldus David. De opstijglocatie zal zich op een afgelegen plaats bevinden, ergens voor de kust van Newfoundland. Bestemming: een plaats waar het droog is, hopelijk ergens tussen noordelijk Noorwegen en Marokko. Er zijn al een aantal succesvolle oversteken over de Atlantische oceaan gemaakt inclusief door David zelf in 2003, maar geen enkele met dit basic type vaartuig. Er is enkel plaats om te staan in de mand, welke zo licht is dat je hem met 1 hand op kunt pakken. Voor zijn benen heeft David een soort kattenluikje die buiten de mand steekt voor het geval hij even een hazenslaapje wil

maken. Er is geen brander waarmee de piloot omhoog kan. Hij zal helium lozen om te dalen en zand om te stijgen. Een tekort aan ballast in een te vroeg stadium betekent onherroepelijk natte voeten. “De hetelucht ballon die ik gebruikt heb bij mijn eerdere oversteek had 30 gastanks en een automatische piloot. De

uitrusting wordt tot het minimum beperkt, warmtepak, reddingspak, 1 persoon reddingsbootje, satelliet navigatie en satelliet telefoon. Sponsor Toshiba heeft David van hun lichtste laptop voorzien waarmee hij weerrapporten kan opvragen en zijn verslagen kan doorgeven. Het eten onderweg zal bestaan uit biscuits met dunne plakjes varkensvlees. Het weer is cruciaal en David zal zich op deze missie vanuit Newfoundland laten bijstaan door de Belgische meteoroloog Luc Trullemans. “Bij de start kun je voor 90 procent op de voorspelling vertrouwen maar als je 3 dagen vooruit moet kijken zakt de betrouwbaarheid naar 50 procent. Luc zal uitzoeken hoe ik via het ene weersysteem naar het andere aan de overkant kan komen. Het is net een 3D schaakspel, de piloot is enkel het aapje. Je trekt een touw om te dalen en gooit zand overboord om op te stijgen. Het weer kan heel snel veranderen. Wat desastreus zou zijn dat ik

met een geweldige track vertrek en er na 6 uur achter kom dat de wind draait en ik naar het noorden van Groenland drijf. Het zou een nachtmerrie zijn als ik in het donker in het water terecht kom. Of ik liever ijs heb dan water ?? Doe dan maar ijs. Alle 3 mijn dochters zwemmen beter dan ik, zelfs mijn 12 jarige dochter

Amelia”. Er is geen schip wat de ballon volgt en David weet dat hij in geval van nood mogelijk lang op het water door zou moeten brengen. David heeft al heel wat dingen gedaan in zijn leven. Wat ballonvaren betreft was hij in 2000 de eerste piloot die de Noordpool bereikte en de eerste die het Andes gebergte overstak. Hij gebruikte zijn faam om geld in te zamelen voor goede doelen. Nadat hij in 2003 de Atlantische oceaan was over gestoken heeft hij zijn vrouw beloofd dat hij het wat rustiger aan zou doen. Maar . . . David Hempleman-Adams en grasmaaien gaan nu éénmaal niet samen. Dus in de komende dagen is het zover, staand op het meest oostelijke punt van Amerika, kijkend over de zee en hopend dat de wind zijn vriend zal zijn. “Je moet een beetje geluk hebben in deze dingen, en ik heb al heel veel geluk gehad”. Op de vraag of hij denkt dat aan het geluk ooit een einde komt, antwoordt David “Ik hoop het verdorie niet, tenminste niet in de komende dagen”.  Telegraph.co.uk

13

Zuiderwijk in Breda

Tekst: Bennie Bos, Foto: Plaschek

Op vrijdagavond 3 augustus zal er tijdens de Breda Ballon Fiësta een bijzondere act plaatsvinden. De drummer van de Golden Earring, Cesar Zuiderwijk, zal die avond samen met de Belgische drummer Michael Schak en de band Percossa in een mand van een ballon stappen om samen een prachtige muziekact ten gehore te brengen. Er staan nog meer spektakelstukken gepland tijdens dit ballonevenement wat gratis toegankelijk is.
  
  
  
    
Bennie Bos

14

Maiden Flight Brezan Ballon

Tekst: Rally for Kids, Foto's: Erwin van Schoonhoven

Op woensdag 20 juni werd de nieuwe luchtballon van Brezan Automaterialen feestelijk gedoopt op het terrein van Restaurant ‘L Orage in Ede. Direct na de officiële doop maakte de luchtballon zijn maiden flight, met aan boord drie Rally for Kids kinderen en hun ouders. Brezan Automaterialen is onlangs hoofdsponsor geworden

van de Stichting Rally for Kids en besloot om de eerste ballonvaart met de Brezan luchtballon te schenken aan Rally for Kids. Om 19.00 uur verzamelden zich naast het ballonteam en de 3 Rally For Kids kinderen, die waren geloot door de notaris, met hun ouders en broertjes/zusjes ook vele belangstellenden in het weiland naast restaurant en partycentrum L'Orage. Plotseling kwam in een Opel Manta van Rally For Kids ook Notaris Pippeling aanrijden, en had hij Dingertje meegenomen om het feest te laten beginnen. Er werden nog heerlijke broodjes en drankjes uitgedeeld, om niet met een lege maag te beginnen aan het avontuur. Er wachte een belangrijke taak voor de financieel directeur van Brezan om de gloednieuwe ballon PH-ZAN te dopen met champagne. Gelijk sprong Dingertje in om te voorkomen dat de ballon nat zou worden. Toch kon hij niet voorkomen dat de champagne rijkelijk over

het blauwe doek stroomde en de ballon klaar was voor haar eerste vaart. Opblazen dus, en daar was Dingertje wel voor te vinden. In overleg met het ballonteam blies hij de ballon eerst vol met wat koude lucht, waarna de ballonvaarder er vakkundig wat warme vlammen in blies om de ballon de lucht in te krijgen. Nadat

de ballon was volgeblazen hield ballonvaarder Peter van Harten nog een korte uitleg over veiligheid, de landing en andere belangrijke aspecten van het ballonvaren. Daarna konden de kids met één van de ouders de mand inklimmen om samen met Peter de eerste vaart met de PH-ZAN te beginnen. Al snel verdween de ballon hoog in de lucht achter de bomen, en begon voor het ballonteam, enkele ouders en Rally For Kids leden de achtervolging. Tussen Ede en Wageningen werd ruimte gevonden om de ballon wat lager over te laten komen, wat foto's te maken en even telefonisch contact met de grond te leggen. Daarna ging het gas weer volop uit de branders en ging de ballon richting 300m hoogte. Via Wageningen moesten de achtervolgers de Neder-Rijn over met een veerpont om in de via de Randwijkse Rijndijk de Hemmensestraat op te rijden waar de ballon keurig een landing kon maken achterin een weiland, naast

de Wolfkampseweg. Het team kon hier ook het weiland in komen en de eigenaar van de grond vond het allemaal prima en gaf volledige medewerking aan het team om met de bus en aanhangwagen de ballon op te halen. Voordat de ballon de aanhanger in kon moest deze eerst nog een stukje richting de weg worden

gevlogen door Peter, terwijl de gasten al waren uitgestapt. Ouders en andere aanwezigen mochten aan de mand hangen om niet te ver het luchtruim weer in te gaan. Na de definitieve landing moest de resterende lucht uit de ballon worden gehaald om deze op te kunnen vouwen. Toen bleek dat dit niet meer ging passen mochten de kinderen erop gaan zitten, en kwam de ballon uiteindelijk toch nog netjes in z'n jasje. De mand verdween ook in de aanhangwagen, en toen was het tijd voor de oorkondes en opnieuw champagne, Rally For Kids heeft nu 6 officiële ballonvaarders! Daarna ging het op weg terug naar L'Orage waar het team terugkeek op een geslaagde 'maiden flight' met de PH-ZAN en hoopt nog vele mooie en veilige vaarten te kunnen maken. De kinderen waren inmiddels moe en zullen deze prachtige avond nog lang herinneren. Brezan, Peter en het hele team hartelijk bedankt!

Rally for Kids

15

Met de gasballon naar Nederland

Tekst en Foto's: Axel Hunnekuhl

Op 7 juni stonden we weer eens vroeg in de ochtend op ons startveld om een gasballonvaart te gaan maken. Toen de zon opkwam ging de ballast overboord en stegen we direct door naar 2200 meter. 16 km/h en een richting 290. Na 2 uur begonnen we te dalen, we zaten nog steeds aan de Duitse kant van de grens. Op 600

meter hoogte pakten we een snelheid van 34 km/h met 250 graden en dreven zo de grens over en zagen de plaatsen Oldenzaal en Borne van boven. We volgden verder de A1 richting Apeldoorn. Het was een prachtige vaart maar helaas was het zicht wat minder. Inmiddels hingen we al 4 uur in de lucht en besloten om maximaal door te varen tot aan de IJssel zuidelijk van Deventer. Om vast uit te kijken naar een landingsplekje lieten we de ballon zakken tot 300 meter. Toen we net boven Markelo zaten klonk er een stem over de luchtvaartradio. „Gasballon boven Markelo, meld je even“. Na ons antwoord kwam de vraag „zijn jullie van Teuto“. „Ja, dat zijn wij, wie kent ons dan hier ?“ Het bleek Jan te zijn van het A3 ballonteam. We hadden hem leren kennen in 2006 bij onze jaarlijke gasballonwedstrijd, de Teuto Wettfahrt“. Bovendien had de crew van A3 al eens een gasballonvaart met ons gemaakt. We werden via

de radio op de koffie uitgenodigd. We besloten om te gaan landen, de gastvrijheid was erg dichtbij en we wilden toch sowieso over ongeveer 20 minuten landen omdat de thermiek al merkbaar werd. We hebben de ballon zuidelijk van Harfsen op een mooie weide laten zakken bij een erg aardige landeigenaar. Nadat we de zaak hadden ingepakt namen we via de radio weer contact op met Jan en spraken een plek af waar we ons zouden treffen. Van daaruit reden we naar de „A3 centrale“ waar de koffie al op ons stond te wachten.

De ontvangst was zeer hartelijk en het was voor ons erg interresant om het bedrijf van A3 eens te bekijken. Het ruim opgezette bedrijf van A3 en de prachtige bar nodigt uit voor meer dan enkel koffie. Dat hebben we echter verschoven naar een volgende gasvaart. In ieder geval hebben we de coordinaten nu in de GPS om in de toekomst een doelvaart te kunnen maken. Axel Hunnekuhl

16

Nieuwe Ballonnen

Note: het genoemde land is het land van registratie !!!

17

Ballonnenparade Reeshofpark

Tekst: Brabants Dagblad, Foto's: website organisatie

Een groot ballonnenfeest in de Reeshof. Vorig jaar werd het ‘een drama’, zoals organisator Bart Goddink het uitdrukt. „Vier dagen regen en geen ballon die de lucht in ging”. Hij zegt het met een lach terwijl op de achtergrond de eerste ballonnen uitgerold worden over de groene grasmat van het Reeshofpark. Duizenden

mensen, vooral jonge ouders met kinderen, zijn op zaterdagavond 2 juni naar het park gekomen dat een uitgelezen plek blijkt voor dit soort evenementen. Het staat er vol springkussens en horecatenten. Maar de hoofdattractie vormt de Ballonnenparade. En dat allemaal voor het goede doel van de organiserende Junior Kamer Hart van Brabant: zoveel mogelijk geld inzamelen om de kinderafdeling van het St. Elisabethziekenhuis in 'Eftelingstijl’ te brengen. Leek zich afgelopen donderdag het ‘drama’ van vorig jaar te herhalen, vrijdag kon er al met 12 ballonnen gevlogen worden en zaterdag kwamen er daar nog een stuk of acht bij. De meesten van Virgin Balloon Flights, de firma van Henny van Loosbroek die als launchmanager de regie in handen had. Godding: „Wij zorgen dat de mandjes gevuld worden en zij dat ze de lucht ingaan.” De passagiers bestonden voornamelijk uit klanten en personeel van bedrijven.

"Voor een particulier is 175 euro wel wat veel". Als de eerste ballon het luchtruim heeft gekozen en wegzweeft richting Chaam, wordt Claudia Zijlmans uit haar rolstoel getild en in de mand gelegd van de ballon van piloot Peter van Loosbroek. „Zeven jaar geleden heeft ze ook al eens een ballonvlucht meegemaakt, dit is voor haar de tweede keer”, zegt Jeanne van Gorcum die de 30-jarige Rijense begeleidt. "Ze heeft al een hele week geoefend om te kunnen staan, ze heeft de ziekte van Huntington." Gefascineerd en tegelijk verschrikt ,lijkt wel, kijkt de jonge vrouw om zich heen terwijl boven haar de brander met oorverdovend geluid de lucht in de ballon verwarmt voor vertrek. Even later is ze niet meer dan een puntje, nagewuifd door haar fotograferende moeder. Sowieso werd er druk gefotografeerd en niet alleen door familieleden maar ook door vele amateur-fotografen. Extra aantrekkelijk

werd het voor hen later op de avond toen enkele teruggekeerde ballonnen nog een zogeheten nightglow ten beste gaven, een soort lichtorgelshow waarbij de ballonnen op de maat van de muziek in diverse kleuren licht werden gezet. Voor die gelegenheid mocht het publiek wel gratis even in het mandje staan.
Brabants Dagblad

18

Aeros 40D Sky Dragon

Tekst en Foto: Aeros

Met het snijden van het eerste stuk frame op 8 juni op de bouwplaats in Los Angeles is de bouw van het nieuwe productiemodel van het Aeros 40D Sky Dragon officieel begonnen. Het begin van weer een nieuw luchtschip met superieure technologie. De techniek stelt de piloot in staat om geheel zelfstandig het luchtschip te besturen. De Aeros 40D is 50 meter lang en heeft een inhoud van 100.000 kubieke foot. De FAA gecertificeerde Sky Dragon is ontwikkeld aan de hand van vraag op de markt naar een multi mission oplossing in de range van  adverteren tot aan camera werkzaamheden en allerlei meetsessies. De Aeros 40D is het antwoord op de groeiende behoefte naar meer technologische en geavanceerde licht dan lucht vaartuigen.   
Aeros

19

Ballonvaren over de Chinese muur

Tekst: Katy Smart, Visual: Lindstrand Balloons

Ballonvaren over de Chinese muur. Je kunt er erover lopen, hem beklimmen en er zelfs op slapen. Dr Janet Folkes van de “School of Mechanical, Materials and Manufacturing Engineering” maakt nu plannen om er overheen te varen met een luchtballon. Ze is uitgenodigd om in 2008 deel te nemen aan “The Chinese Flight”. Dit evenement is open voor alle ballonvaarders en als apart onderdeel zal er onder andere een wedstrijd zijn ter promotie voor vrouwen in luchtsporten. Janet Folkes uit Bulcote in Nottingham begon haar sport in 1984 en is houdster van 46 records en de zilveren medaille van de Royal Aero Club. “Het is een prachtige gelegenheid dat we toestemming krijgen om te varen in China, we mogen zelfs over de muur varen. Dat ik dit mag doen in de splinternieuwe ballon van de universiteit van Nottingham is helemaal geweldig. De westkant van de muur begint officieel bij Jia Yu Guan van waar deze 5000 kilometer doorloopt naar Peking. Volgens de foto’s die ik gezien heb is het een prachtig gebied”, aldus Janet. De pilote is geen vreemde in de internationale en afstand vaarten. In 2005 won ze samen met haar Amerikaanse co-piloot Bill Arras de tiende editie van de America’s Challenge gas balloon race. Ze legden daarbij een afstand af van 1500 mijlen, van New Mexico naar Canada in 46 uur en 14 minuten. Haar passie voor vliegen stopt hier echter niet. Ze heeft de licenties voor helikopters, hanggliders en paragliders en is enthousiast parachutespringer. Met haar academische graad van doctor in metaalkunde heeft men haar expertise gebruikt bij de testen van de Virgin Global Flyer bij

Lindstrand Balloons. Verder heeft Janet onder andere gewerkt met luchtschip fabrikant Cargolifter. Janet’s deelname aan de ballonvaarten in China wordt gesponsord door de universiteit van Nottingham. “De ballon is het symbool van de naam die onze universiteit over de gehele wereld heeft opgebouwd en een highlight naar de link met China”, aldus de directeur. Alhoewel de exacte data nog niet bekend is, zal de meeting in Juli 2008 plaats vinden. Katy Smart

20

Ballonnen boven Oeken

Tekst en Foto's: eMVee Ballooning

Afgelopen zaterdag, 2 juni, was het dan eindelijk weer zover. Het festival Ballonnen boven Oeken ging van start. Het was het eerste lustrum, en daar hoorde natuurlijk ook wat speciaals bij. Rond 17.00 uur namen de oude ballonnen bezit van het hoofdveld van vv Oeken. Deze oude ballonnen kwamen vanuit Luxemburg, België

en Nederland om nog eens rechtop gezet te worden. De ballonnen zijn afgekeurd om te varen, maar hier mogen ze nog wel voor gebruikt worden. Ook jeugdlid Jacco Verhaaf was van de partij met zijn oude
PH-BEV. De ballon heeft hij een aantal jaren geleden gekregen van Adrie Spierenburg, toen eigenaar van A3 ballon te Harfsen. Om hem dit keer te helpen bij het opzetten, kwam Jelke Haven, de nieuwe eigenaar, naar Oeken met zijn gezin. Hij vond het prachtig om dit ballonnetje weer eens te vullen. Jammer dat hij niet meer mag varen, anders had hij een vaartje gemaakt met dit voormalig lesballonnetje. Tijdens het vullen van de oude ballonnen, was ook een groep met modelballonnen bezig. Deze ballonnen zijn op schaal nagemaakt van de grote exemplaren. Mand, gasflessen, branders en de ballon zijn allemaal met de hand gemaakt. Daar zit heel wat werk in, het veelkleurige ballonnetje van

Henri Raaijmakers was pas na 8 maanden voltooid vertelde hij via de microfoon. Bijna niet te onderscheiden van een echte grote ballon! De ballonteams uit Enschede en Vaassen namen daarna bezit van het veld. Zoals gezegd was daar wat speciaals bij. En wel een hele nieuwe ballon van Silverstar Ballooning, die deze avond

zijn maidentrip zou gaan maken. En nog specialer, de special shape Kinno! Bekend van Kindernet. Deze ballon was gesponsord door vv Oeken, daarom was er een jeugdlid uitgeloot die mocht meevaren. De andere passagier was geleverd door organisator eMVee Ballooning, die als medesponsor de aanwezigheid van deze ballon mogelijk maakte. Deze ging als één na laatste omhoog, met een enorme vaart. Kort daarop gevolgd door de nieuwe PH-UNA van Silverstar Ballooning uit Vaassen. Zo kon iedereen deze hagelnieuwe ballon goed bekijken. Na een vaart van ongeveer een uur, zijn de ballonnen in de omgeving van Duiven weer geland. Afsluiting van deze vaart vond plaats in het jeugdhonk van vv Oeken onder het genot van een hapje en een drankje. Daar werd aan alle passagiers ook het speciaal hiervoor ontworpen certificaat uitgereikt, als aandenken aan deze ballonvaart. Hier kwamen de

verhalen los over de vaart die zij hadden beleefd. De één na de ander kwam met leuke reacties over dit hele gebeuren. Voor velen van hen zal het niet bij deze ene vaart blijven, dat werd al snel duidelijk. Volgend jaar dus maar weer?  eMVee Ballooning

21

Ballon boven Zuiderzee Museum Enkhuizen

Tekst: Zuiderzee Museum, Foto: Bennie Bos

Van 1 juli tot en met 26 augustus is het mogelijk om met een luchtballon tot 35 meter boven het Zuiderzee museum in Enkhuizen op te stijgen. Op het hoogste punt aangekomen kunt u genieten van het adembenemende uitzicht over het levendige Museumpark, Enkhuizen en het IJsselmeer. De luchtballon in het Zuiderzeemuseum is het nieuwste luchtvaartavontuur van Nederland. In een tuigje hangend onder de luchtballon wordt u met een computergestuurde elektrische lier opgelaten naar een duizelingwekkende hoogte van 35 meter. Vanaf hier kunt u enige minuten van het prachtige uitzicht genieten. Enige tijd later begint de afdaling, tot u weer veilig landt op het mobiele lanceer en landingsplatform om het museum te voet verder te verkennen. Een vlucht met de luchtballon kost € 2,50 per persoon. (onder voorbehoud van weersomstandigheden) Meer info op onze website.
Zuiderzee Museum

22

Organisatie Fasna Ballooning 2007

Tekst: Caroline Splinters, Foto's: Fotoserver.nl

In de laatste maanden van 2006 werd het besluit genomen om weer een Fasna Ballonfeest te gaan organiseren. Na een 5 tal jaren afwezigheid vonden we het tijd om weer eens fris van start te gaan. Binnen onze club is er gevraagd wie er de organisatie voor het Ballonfeest op zich wilden gaan nemen.

Harold Sleijster, Roy Niekamp, André Bijsterveld, Tjeert Jan Bosman, Eric Strunk en ik waren enthousiast om de schouders er onder te steken. In januari zijn we voor het eerst bij elkaar gaan zitten met de oude draaiboeken. Hoe zat het ook alweer? Wanneer gaan we het houden? Wat komt er allemaal kijken en wat moet er aangevuld worden? Langzaam liepen we alles door en verdeelden de taken. De datum was geprikt: 15 juni, met een uitwijkdatum van 22 juni. Om de paar weken zaten we bij elkaar om te zien hoe het er voor stond en wat er allemaal nog moest gebeuren. Sommige dingen komen er toch op het laatst op aan en dat is soms wel erg frustrerend. Op het Fasna Ballonfeest werd uitsluitend met sponsoren gevaren, dus ook nu ging een enthousiaste commissie op pad om bedrijven gek te maken voor ons evenement. Ons team ging aan de slag om o.a. de terreinen vast te leggen, leuke

weggevertjes uit te zoeken, audio te regelen, locatie voor de passagiers, gastvrouwen die het begeleiden en natuurlijk ballonteams bellen en mailen of ze op 15 juni op ons feest op wilden stijgen. Dit laatste is een enorme klus geweest, er is een hoop tijd in gaan zitten. Ondanks het vele werk is het ook super leuk om te

doen, want je belt of mailt meerdere malen met teams over het hoe en wat en ze beginnen steeds enthousiaster te worden. Het ene team kan niet, een volgende vind het hartstikke leuk dat het Fasna Ballonfeest weer wordt georganiseerd en komen met veel plezier. Bijna elke week gingen er mailtjes over en weer naar teams om ze op de hoogte te houden. Vooral de laatste week was erg druk in het mailverkeer, iedereen kreeg een passagiersbevestiging, een bevestiging dat we het door lieten gaan en natuurlijk een veldindeling wie op welk veld lag. Het is me gelukt om 2 specials naar Vaassen te krijgen, de Haan en Mr. Bup, de Belgische schildpad. Lenny Cant was zeer verheugd dat hij naar Vaassen mocht komen en wij waren vereerd met zo’n mooie Special Shape. De overige ballonnen kwamen van Friesland tot aan Brabant. Totaal zijn er 24 ballonnen gevonden die naar Vaassen zouden

afreizen. Langzaam maar zeker komt de dag van de waarheid dichterbij. Als organisatie wilden we 13 juni een beslissing maken om het geheel wel of niet in gang te zetten. Rond 18.30 uur zijn Ben Casteel, Tjeert Jan Bosman en Eric Strunk om de tafel gaan zitten met de voorspellende weersberichten. Tjeert is niet geheel

optimistisch, terwijl Ben er meer vertrouwen in heeft. Er wordt gebeld met Schiphol en de vooruitzichten zijn toch wel dat het voor 70% door zou kunnen gaan. Eerst overdag nog wat regen, maar in de loop van de dag zou het op gaan klaren…. De 3 heren besloten alles in werking te gaan zetten om het Fasna Ballonfeest door te laten gaan. Alle gasten en ballonteams zijn op de hoogte gebracht. En nu op naar 15 juni… 15 juni begint om 11.30 uur in de sporthal om de laatste taken goed te verdelen voor die dag. Het is dan regenachtig, we hebben er met zijn allen niet de 100% vertrouwen in. Toch gaan we door, met alle hoop die er maar te vinden is. In de sporthal zijn we druk bezig met de laatste voorbereidingen voor die avond en ook op het veld word alles klaargezet voor die avond. Het is rennen en vliegen op zo’n dag, nog even dit doen en nog even hier aan denken. Dan is het alweer zo ver om

even snel te douchen en weer naar het feest terug te keren. Vanaf 17.00 uur druppelen de eerste ballonteams binnen. Ik wacht hen in de hal van de sporthal op om in te checken en ik hoor menigeen niet erg positief over de avond. De gasten en piloten staat een buffet te wachten tot het moment is aangebroken dat

de piloten naar de briefing kunnen. Dan is het laatste weerbericht binnen en weten wij als organisatie hoe het er die avond voor staat. De gasten en piloten zitten echter nog in spanning… De briefing vind plaats en het verlossende woord word gesproken: HET GAAT DOOR!!!! Na de briefing vertrekken de piloten naar de IJsbaanweide om daar hun ballonnen uit te stallen en op te gaan bouwen. Even later volgen de passagiers, die door een gastvrouw naar het veld worden begeleid. In het midden van de 3 terreinen liggen 2 oude ballonnen waar kinderen in kunnen en mogen kijken. Op het veld begint de lucht al langzaam een beetje verder open te trekken en laat de zon zich wat meer zien. Wat een stralend weer word het! Ik begin gelukkig ook wat meer ontspannen te raken nu ik zie dat het ècht allemaal gaat gebeuren. Ik maak wat foto’s om deze waanzinnig mooie avond vast te leggen. Alle teams

beginnen rustig op te bouwen en te blazen. Ben Casteel zet zijn ballon als eerste overeind om ook als eerste te vertrekken. Daarna vertrekken de rest van de ballonnen gemoedelijk omhoog, om daar een fantastische vaart te maken. Mr. Bup krijgt 2 passagiers uit het publiek mee, er zijn 2 mensen de gelukkige winnaar van de

verloting. Als laatste vertrekt de Haan onder groot applaus, om langzaam over de ijsbaan te varen voor een klein hopje. Het grootste werk voor ons zit er op. Op één of andere manier valt er een bepaalde spanning van je af, je bent met zijn allen een aantal maanden intensief bezig geweest om dit tot een mooi feest te maken. Als je dat op de avond zelf ervaart, ben je blij, gelukkig en erg trots dat we dit voor elkaar hebben gekregen!! Het is erg intensief om dit naast je dagelijkse baan op de rit te krijgen, maar zo’n kick! We hebben enorm geluk gehad met het weer, de passagiers waren uitermate tevreden. Daar doe je het allemaal voor! Het zit er weer op, op naar het volgend Fasna Ballonfeest dat over 2 jaar gaat plaatsvinden.  
 
 
Caroline Splinters

23

Ballonpins en Keycords

Tekst: Geert van Wolvelaer, Foto: Bennie Bos

Beste collega's, spotters en verzamelaars, wie heeft ze niet ergens op een bord zitten, de ballonpins. Sinds kort zijn wij distributeur van ballonpins en lanyards (keycords) uit China. Wie interesse heeft, mag ons altijd mailen voor een vrijblijvende prijsopgave en een gratis design. Het enige nodige is een goede foto met wat uitleg hoe je de pin wilt. (eventueel met een voorbeeld van andere pins). Verschillende procédés zijn mogelijk naargelang het budget, en oplagen kunnen reeds vanaf 100 stuks. De designs kunnen ten allen tijde worden aangepast, naar uw wens. Ook heeft u een extra keus voor nummering en / of vermelding van een webadres of naam op de achterkant van de pin, dit om de originaliteit van de pin te garanderen. Levertijd is +/- 15 tot 21 dagen naargelang de oplage en het procédé. De pins worden verzonden via TNT tot aan de deur. Prijzen zijn gemiddeld 30 tot 50 %

goedkoper dan de Duitse makelij, zonder verlies op kwaliteit. De pins kunnen aan passagiers worden verkocht tegen een richtprijs van 5 euro per stuk, reclame EN opbrengst terzelfder tijd! Geïnteresseerden kunnen mij mailen. Binnenkort is er ook een website actief waar voorbeelden en uitleg, alsook laatstgeleverde items te zien zullen zijn. Met vriendelijke groeten, Geert Van Wolvelaer

24

Ultra Magic Ballonkalender

Tekst en Foto: Bennie Bos

Onbescheiden als ik ben, maar ik moet het even weer zeggen. Voor de vijfde keer heb ik de kalender van Ultra Magic gehaald. Deze foto van een Racer ballon die ik in Januari in het Zwitserse Chateau d'Oex heb gemaakt tijdens een schitterende ballonvaart met mijn grote Belgische vriend Eric Martens is uitgekozen om gepubliceerd te worden in de inmiddels legendarische kalender van de Spaanse ballonfirma Ultra Magic. Het is voor iedereen vrij om deel te nemen aan deze jaarlijkse wedstrijd waarbij de 12 mooiste foto's worden uitgekozen voor de nieuwe kalender. Uiteraard moet er een Ultra Magic ballon op te zien zijn, dat spreekt voor zich. Kijk voor de voorwaarden even op de website van UM.
  
Bennie Bos

25

World Air Games 2009

Tekst: Bennie Bos, Foto: parkhotelmondovi

In een eerder magazine heb ik verteld dat de World Air Games 2009 in Turijn in Italie plaats zullen vinden. Uiteraard bestaat de WAG uit vele facetten van de luchtvaart welke allemaal rond deze wereldstad hun wedstrijden zullen plannen. Inmiddels is bekend geworden dat de ballonwedstrijden in Mondovi plaats zullen vinden. Dit ligt op 80 kilometer van Turijn.
De voorzitter van de Aeroclub "Mongolfiere di Mondovì" heet Giovanni "John" Aimo, velen van jullie zullen hem kennen. Een aardige klein manneke. John is ontzettend gelukkig dat de keuze op "zijn" regio is gevallen. Mondovi is een droomlocatie voor aerostatische vaarten met zijn unieke micro klimaat. Wijdse landingsplaatsen, weinig industrie, weinig hoogspanning en een vriendelijke locale bevolking, die de luchtballonnen in haar hart heeft gesloten, een paradijs in het tòch al zo mooie Italië. Zoals ik al eerder zei, enkel weggelegd voor de piloten die

volgend jaar in België bij het NK en BK hun best doen en boven aan de lijst scoren. Ik hoorde als locatie onlangs de naam "Oer" vallen, maar vindt dit niet direct op de kaart. Bennie Bos

26

Uitgebreid programma Eindhoven Ballooning

Tekst: Alain Schepers, Foto: Bennie Bos

Eindhoven Ballooning is dit jaar weer terug op de oude stek. Vorig jaar moest noodgedwongen worden uitgeweken naar het terrein van de Technische Universiteit, maar dit jaar barst het ballonspektakel weer los op het terrein bij de Karpendonkse Plas. Op donderdag 12, vrijdag 13, zaterdag 14 en zondag 15 juli stijgen

ruim 25 ballonnen op onder het toeziend oog van naar verwachting zo’n 75.000 toeschouwers.
Het programma begint dagelijks met een braderie.
In tientallen kramen wordt de meest uiteenlopende koopwaar aangeboden. Voor de kinderen is er een minikermis en uiteraard ontbreken de horeca-faciliteiten niet. Sponsor Bavaria en Event Catering uit Emmeloord zorgen dat het de ballonteams, gasten, sponsors en publiek aan niks ontbreekt. Voorafgaand aan het opstijgen verzorgen de eigenaars van miniatuurballonnen een weergaloze show. Speciaal voor het festival in Eindhoven komen bezitters van miniatuurballonnen uit heel Europa naar de lichtstad. De heteluchtballonnen, waaronder diverse special shapes, stijgen op vanaf 19.30 uur. Gedurende de hele avond is er live muziek. Artiesten als Johan Vlemmix, René Le Blanc en Willem Mulder van de Havenzangers maken hun opwachting.

Daarnaast zorgen diverse dweilorkesten voor een feestelijke stemming. Zaterdagavond is de topavond van het festival, want dan is het programma extra uitgebreid. Klapper van de avond is de nightglow, die ook dit jaar weer verzorgd wordt door Folkert de Hoop. De toegang voor het publiek is gratis; ballonplaatsen zijn verkrijgbaar vanaf 140 euro. Meer informatie is te verkrijgen via organisator Herman Kleinsmit,
tel. 06-53759650. Kijk ook op onze website.   Alain Schepers

27

Gemert Ballonfestijn

Tekst: Paschal Noor, Foto's: Martin Jacobs en Marion Verhaaf

Het 17e Gemerts ballonfestijn dat heeft plaatsgevonden van 22 tot 24 juni is wederom een groot succes geworden. In de dagen voorafgaande aan het festijn zagen de weergoden er niet best uit. Er zou veel regen komen en ook de wind zou goed zijn best gaan doen. Met de eerste meteogegevens op vrijdagmorgen moest

de beslissing genomen worden om de piloten naar Gemert te laten afreizen. 50 tot 60% kans op regen en onweer! Geen vrolijke berichten. Bellen met de meteo gaf een iets positievere uitslag. “In het begin van de vaartperiode 50 tot 60 %, maar afname naar 20 tot 30 %”. De wind was niet het grootste probleem, dus dat moest goed komen. Om 13.00 uur heb ik de beslissing genomen om het door te laten gaan. Na vele telefoontjes van de piloten met de vraag of we voldoende paraplu’s in Gemert hadden, ben ik verder gegaan met de voorbereidingen. Even naar Gemert bellen om door te geven dat ik optimistisch was, werd er een zucht van verlichting geslagen. Met de woorden van Martin Jacobs “ik ga nog snel even wat worst naar de Clarissen brengen die dan voor goed weer bidden” ben ik naar Gemert afgereisd. Onderweg alleen maar regen en veel wind. Maar ja, we hebben nog een aantal uren. In Gemert

aangekomen bleek het mee te zijn gevallen. De buien die ik onderweg had, waren daar niet geweest. Het publiek begon om 18.00 uur al aardig toe te stromen. Met name de kinderen konden zich bezighouden in de draaimolen of op de springkussens, maar werden vooral ook door Bop de Clown vermaakt. Bop is een

“ballonvaarder” die met zijn kartonnen doos als mand, tegen de wind in probeert te varen. Ook de Free Fun Flyers met hun schitterende vliegers, waren een genot om naar te kijken. In de avond begon het goed te komen. Met de laptop en een beamer werd er tijdens de briefing kritisch door de piloten naar de radarbeelden gekeken. Ook de uitstekende informatie van de meteoman gaf mij aanleiding om te besluiten de eerste ballonnen om 20.30 uur te laten vertrekken. Uiteindelijk ging om 21.10 uur de 17e ballon de lucht in. Alle ballonnen konden prima opstijgen en met een grondwind van 4 – 6 knopen en een wind op hoogte van 10 – 15 knopen heeft iedereen een schitterende vaart kunnen maken. Nadat de laatste ballon was opgestegen kwamen de miniballonnen het veld op rijden. Deze jongens weten jong en oud elke keer weer te boeien met hun kleurrijke ballonnetjes. Samen met Sybrand zijn we

mijn ballon gaan opbouwen om vervolgens met de kinderen te gaan tetheren. Omdat de ballonnen erg laat terug waren werd de Night Glow een beetje aangepast. We mochten tot 11.00 uur de stevige muziek ten gehore brengen. Voor het publiek was het desondanks een schitterend schouwspel van licht en muziek. Met

dank aan Frans van Hooft, Jan van Herk en Leon Kurstjens. De zaterdagmiddag staat gebruikelijk in het teken van een gezamenlijke activiteit voor piloten en crewleden, namelijk het kleiduivenschieten bij Jos Maas. In zijn bescheiden bosperceeltje van ongeveer 42 hectare stonden zijn mannen klaar, om ons te instrueren hoe wij de “duiven” uit de lucht konden schieten. Vijf keer hoog, vijf keer laag en drie keer dubbel. Als ze kapot gaan is het raak, was de instructie. Hartstikke simpel !!! Het eerste schot. De “duif” lag al lang op de grond en er stond weer een boompje zonder top. Toch lastiger dan ze zeggen. Uiteindelijk kwam het goed. En met 13 van de 15 schoten raak was het uiteindelijk geen slechte score. Er waren er toch nog twee die beter geschoten hadden. De prijsuitreiking vond plaats op de High Chaparral. Daar aangekomen stond de kok klaar om ons te laten genieten van een meer dan fantastische

BBQ en een ruime sortering aan koude schotels en broodjes. Na zijn speech begon Jos met zijn prijsuitreiking. Voor iedereen een schitterende medaille en een DVD met populaire Gemertse muziek. Sommige hadden wel een heel aparte muziek DVD in de hoes zitten. Hier stond muziek of iets dergelijks voor boven de 18 op. De

drie schutters die geen enkel schot raak geschoten hadden kregen nog een unieke van Gogh kalender met daarop enkele schitterende etsen van de meester zelf. Ook hierbij nog nooit eerder vertoond werk. Het was een meer dan fantastische middag. Om vijf uur ben ik me weer bezig gaan houden met het weer. Ook voor de zaterdagavond zag het er niet best uit. Vele buitjes met daarin onweer waren op weg vanuit de provincie Zeeland. Toch maar weer even bellen. 30 tot 40 % kans op regen, late afname van de wind in onze omgeving en lang vlagerig. Het werd een nog lastiger verhaal ten opzichte van de vrijdagavond. Tijdens de briefing waarop we de buien goed konden volgen heb ik 20.15 uur besloten om te gaan opbouwen maar de envelop nog in de zak te laten. Ik wilde er zeker van zijn dat alle 19 ballonnen veilig konden opstijgen en een veilige vaart konden maken. Samen met Sybrand Fortuin gekeken naar de

radarbeelden en om 20.45 uur heb ik de laatste korte briefing op het veld gehouden met de mededeling dat alle ballonnen konden varen. Ook vanavond ging het opstijgen perfect. Om 21.20 uur ging de Kinoballon als laatste de lucht in. Toch nog even terug op de radarbeelden kijken hoe het met de activiteit van de buien

was. De bui hing tussen Breda en Tilburg. Mijn berekening dat deze tussen 22.00 uur en 22.15 uur in Gemert zou aankomen was goed. Om 22.10 uur kregen we de volle laag. Jammer voor de kinderen die stonden te wachten om met mijn ballon te mogen gaan tetheren. Ook de Night Glow moesten we helaas cancelen. Na even contact opgenomen te hebben met enkele piloten, hoorde ik dat iedereen veilig aan de grond stond. Op twee na, konden alle ballonnen nagenoeg droog de zak in. Na terugkomst nog even in de tent een korte dé-briefing waarbij Martin Jacobs alle betrokken piloten en crewleden hartelijk dankte voor de twee fantastische avonden. Zoals vooraf was afgesproken is er zondagavond geen vaart meer geweest. Terugkijkend op dit festijn, hebben de worsten bij de Clarissen uitstekend geholpen. Ik vond het wederom fantastisch om met deze piloten en hun crewleden te

mogen werken. Ik wil ze nogmaals bedanken voor hun inzet en schitterende vaarten. Ik heb alleen maar positieve passagiers gehoord. Ik hoop de volgende keer weer op ze te kunnen rekenen.  Paschal Noor

28

Klimmen naar 25.000 voet

Tekst en Foto's: David Tanzer

Sinds januari waren we al aan het plannen maar eindelijk hebben mijn vriend Jeff Snyder en ik de afgelopen maand onze hoogtevaart gemaakt. Het is een heel avontuur geworden. Ons doel was om te klimmen tot 25.000 voet. Dit soort vaarten zijn meestal ingewikkelder dan ze op het eerste gezicht lijken, en dat was bij

deze vaart niet anders. Aan het begin van dit jaar begonnen we al met het bij elkaar zoeken van de nodige apparatuur en het regelen van de vergunningen. Ik nam contact op met het Boston Air Route Traffic Control Center terwijl Jeff op zoek ging naar een transponder mode C. Ik zocht mijn oude zuurstoffles van zolder en vond ook de regelaar en de maskers en liet het geheel testen. Helaas bleek dat alluminium cilinders niet het eeuwige leven hebben, ondanks dat ik hem bijna niet gebruikt had. Dit probleem losten we eenvoudig op door een tank te huren en terwijl we dat toch deden, huurden we gelijk een reserve tank. Jeff vond een transponder die we konden lenen en liet deze opsturen naar Vermount zodat we daarmee naar de Avionics shop konden omdat de keuring was verlopen. De transponder arriveerde een week voor de vaart maar kwam helaas niet meer door de keuring. Hier kwamen

we op woensdagavond achter, terwijl we wisten dat we het komende weekend perfect startweer zouden hebben. Jeff regelde een ander toestel en liet het rechtstreeks opsturen naar het keuringsstation. Inmiddels was de toestemming in orde gekomen om het klasse A luchtruim boven Boston Centre binnen te varen, dus

het leek er nu op dat alle neuzen dezelfde kant op wezen. Jeff en ik waren bijna de hele zaterdag nog bezig om allerlei spullen te verzamelen voor de vaart op zondagochtend. Toen we bezig waren om de vaart te plannen, vertelde ik mijn vrouw en dochter hierover en ze waren niet bepaald enthousiast over het idee. Mijn vrouw zei “ga je gang maar, maar ik wil er niets over horen”. Ik ging verder met mijn plannen en vertelde haar op zaterdag dat ik de volgende ochtend met vrienden een vaart zou gaan maken.
Ze vroeg of ze moest crewen en ik vertelde haar dat het niet hoefde omdat mijn vrienden er bij waren. Later die dag kreeg ze echter argwaan toen ze de steeds verder groeiende stapel spullen zoals zuurstofflessen, winterkleding en instrumenten zag liggen. Discretie is blijkbaar niet mijn sterkste punt. Het weer op zondagochtend was fantastisch, een heldere hemel met een licht bodembriesje. De wind

op hoogte kwam constant uit het noordoosten wat een ongewone richting is voor dit deel van de wereld. Het is geen favoriete richting om ballon te varen want het zou ons naar Lake Champlain en de Adirondack Mountains brengen. Maar met onze voorraad gas zou het geen probleem op moeten leveren. Jeff inflate de

ballon, een Aerostar RX-9 126 FT3, waarna we al onze apparatuur aan boord brachten. Luchtvaart radio’s, GPS, zuurstof cilinders, warme kleding, de transponder etc. We belden met Burlington Tower en vertelden dat we 15 kilometer ten noorden van hen zouden opstijgen. Nadat we opstegen ontdekten we direct dat Burlington Approach ons om onverklaarbare redenen bijna niet kon horen op de radio. En het maakte daarbij niet uit welke radio we daarvoor gebruikten. Zelfs niet via mijn Icom A-22 welke mij nog nooit in de steek had gelaten. We konden hun echter duidelijk horen en ze vertelden dat ze ons duidelijk in het zicht hadden via de radar. We bleven stijgen en werden doorgezet naar Boston Centre toen we de 7000 voet grens passeerden. Ook zij konden ons niet horen maar toen ze om een "Squawk Ident" vroegen, gaven we direct het signaal zodat ze konden zien dat we hen wel hoorden.

We waren erg gelukkig met het bericht "Ident observed, radar contact." Even later hoorden we het bericht "Balloon 79F, cleared to flight level 250", en we konden op weg naar ons doel. Jeff bleef stijgen met 750 voet per minuut en ik hield me bezig met de zuurstof voorziening. Toen we boven de 9000 voet kwamen

hebben we de zuurstoftoevoer op onze neus geplaatst en konden we veilig verder stijgen. We zaten nu boven Lake Champlain waar de ballon veel meer snelheid oppakte. Boston Centre hoorde ons nog steeds niet maar dat leverde geen problemen op. We begonnen lagen kleding over elkaar heen te trekken want de temperatuur begon nu snel te dalen. Boven de 17.000 voet wisselden we onze neusadapters voor maskers en stegen door. We topten op 21.400 voet waar de waakvlammen van beide branders door zuurstofgebrek uitgingen en we vanzelf begonnen te dalen. Onze pogingen om de waakvlammen weer aan te steken waren allen zonder succes. Voor dit geval hadden we een speciale fakkel mee genomen maar ook deze wilde niet branden. Uiteindelijk, rond de 14.000 voet, slaagden we er weer in om het gas te ontsteken waardoor we onze val konden afremmen. We waren met een snelheid

van 1000 tot 1300 voet per minuut naar beneden gekomen. We levelden uit op 7000 voet boven het Adirondacks gebergte wat een waanzinnige mooie maar erg uitgestorven plek is. We zaten boven de hoge pieken met niets anders dan bergen, bomen en meren, zover als we konden zien. De wegen in dit gebied

liggen 30 kilometer uit elkaar waardoor het hier niet echt geschikt is voor ballonvaren. Af en toe zagen we een weggetje maar we waren nog niet ongerust want we hadden nog een behoorlijke hoeveelheid gas aan boord. We waren relaxed en genoten van de spectaculaire beelden onder ons. We konden nu met de mobiele telefoon contact leggen met Boston Center, eerder lukte dat niet vanwege de grote hoogte. De verkeersleiding was erg aardig en duidelijk opgelaten over onze vaart. Na dit gesprek belden we met onze crew en gaven onze positie door. Inmiddels waren ze al met de veerboot naar de andere kant van het meer gekomen. Ik vroeg ze om even contact op te nemen met mijn vrouw om te vertellen dat we weer op een normale hoogte zaten. Al snel daarna verloren we het contact, geen dekking meer. We waren nu compleet op onszelf aangewezen in het meest onbewoonde gebied in het oosten van de

Verenigde staten. Met deze topografie was de wind zeer grillig en hadden we moeite om onze richting vast te houden. Op een gegeven moment bleven we in een vallei hangen en moesten hoog klimmen om daar weer weg te komen. We zagen erg weinig plekken om te landen en al helemaal geen mogelijkheden om daar

met een volgwagen bij te kunnen komen. Uiteindelijk zagen we na 3 uur varen een weg met wat huizen en potentiele landingsplaatsen. We hadden nog steeds moeite om te sturen maar we wilden deze kans om te landen niet missen omdat we nergens anders plekken om te landen zagen. Toen we de weg naderden gingen we op boomtop hoogte varen maar moesten dit afbreken omdat we weer omhoog moesten vanwege een hoogspanningskabel. Dit was pijnlijk en we hadden geen andere kans dan door te varen. Ik moet bekennen dat de woorden “kettingzaag” en “helikopter” even door mijn hoofd schoten. Een half uur later zagen we weer wat mogelijkheden en daalden om een goede aanvaarhoogte te krijgen. Ik moet er even bij vertellen dat we regelmatig last hadden van windsheers die zo sterk waren dat de ballon ingedeukt werd en de mand begon te slingeren. Hierdoor voelden we ons een beetje

ongemakkelijk. Toen we een kleine open plek naderden was het duidelijk dat we op het laatste moment naar links zouden moeten. We besloten de ballon af te remmen door met de mand tegen een boomtop aan te varen. Ons plan lukte waarna we de chute trokken en keurig in het smalle veldje konden landen. Nu moesten

we na gaan denken over de retrieve. We wisten dat er zuidelijk van ons een weg liep maar omdat we geen duidelijke toegang konden vinden besloten we te gaan lopen. Vanuit de lucht lijkt alles dichterbij dan het in werkelijkheid is. Na een kwartier vonden we een klein gebruikt spoor en dat bracht ons naar een weggetje. Al snel vonden we een huis met 2 auto’s in de garage. Tot zover ging het dus prima. We liepen rond de garage en troffen een dame die bezig was de krant te lezen. We stelden ons voor en vertelden dat we zojuist vlakbij met een ballon waren geland. Ze schrok even maar nodigde ons toen direct uit om binnen te komen en de telefoon te gebruiken. Onze nieuwe vriendin heette Pat en haar man heette Bob en ze waren beiden heel erg vriendelijk. We pleegden een paar telefoontje naar een bevriende ballonvaarder uit ons gebied in de hoop dat onze crew ook contact met hem hadden gezocht. Dit

bleken ze inderdaad al te hebben gedaan. Na 3 uur arriveerde onze crew. Bob nam ons mee en samen gingen we op zoek naar een toegangsweg voor de auto. Hij vertelde dat hij dacht dat er een klein paadje liep wat door de eigenaar gebruikt werd om op het veldje te komen. Het bleek droog en berijdbaar te zijn en we

slaagden er in om de volgwagen naast de ballon te rijden. Gelukkig, want ik moest er niet aan denken om zover met alles te moeten slepen. Toen ik eindelijk via de telefoon met mijn vrouw sprak, uren na de laatste melding van onze crew, vertelde ze me dat ze dacht “niemand heeft de laatste uren gebeld, er zal zo wel iemand aan de deur staan met een vervelende mededeling”. Ze voegde daar later aan toe dat ze hoopte dat mijn drang naar avontuur voor de rest van het jaar nu bevredigd was. We beschouwden onze vaart als een succes. Ons doel lag op 25.000 voet, dus 21.400 voet was helemaal niet zo slecht. De beelden die we onderweg hadden gezien waren onbeschrijfelijk en de 3,5 uur dat we gevaren hebben was in een zucht voorbij. We hebben zeer aardige mensen ontmoet en ook de mensen van Boston Center waren bijzonder. Onze crew was geweldig, ze waren op het laatst door

diverse mensen bepaalde weggetjes opgestuurd omdat die mensen “precies” wisten welke weg ze zochten.
Ik belde later met Boston Center om te bedanken en ze waren erg blij voor ons. We mochten het zeker nog een keer weer proberen. Wat een belevenis.   David Tanzer, Vermont USA

29

Tot Slot

Tekst: Bennie Bos, Visual: Joyce

Dan mag ik nog melden dat de Amerikaanse special shape "Sunny Boy" heeft toegezegd naar de ballonfiesta in Barneveld te komen. De ballonfiesta in Hardenberg op de laatste 3 dagen van juni was een succes, meer hierover in het volgende magazine.
De vierde Zeppelin NT die op dit ogenblik gebouwd wordt in Friedrichshafen gaat mogelijk naar California. Het bedrijf Airship Ventures heeft een optie op dit luchtschip genomen, een mooie ontwikkeling. Je kunt het verloop van de bouw via een webcam volgen.
Ook de webcam buiten de hangar waar vaak de Zeppelin te zien is, is vernieuwd, deze kun je nu zelf besturen. De foto's van de Warsteiner Ballonfiesta in Zwolle kun je bovenaan deze website vinden bij het onderdeel "Ballooning Pictures". Rest mij nog jullie alvast een fijne vakantie te wensen. Het volgende magazine zal in verband met mijn vakantie iets eerder verschijnen. Groeten, Bennie Bos

Bezoek ook eens mijn andere websites:
Ballooning Video, elke week nieuwe ballonvideo's
Ballonvaart Info, alle Nederlandse en Belgische ballonwebsites verzameld.