|
Vol passie vertelt hij het verhaal van zijn
overtocht over het kanaal, een stunt waarmee hij de afgelopen maand de
wereldpers haalde. Zijn naam is al veel vaker voorbij gekomen in dit
magazine: Jonathan Trappe. Amerikaan, avonturier, ballonvaarder en de
laatste jaren gespecialiseerd in het varen met clusterballonnen.
|
|
|
|
|
|
|
|
In juni
maakte hij een lang gekoesterde wens waar en voer met zijn kleurrijke
combinatie het grote stuk water tussen Engeland en Frankrijk over. Na
zijn succesvolle oversteek bleef hij nog even in Europa en zat enkele
dagen in het gasballonclubhuis in Gladbeck. Hij maakte van de
gelegenheid gebruik om een
|
|
 |
indrukwekkende presentatie te geven over
zijn bijzondere hobby, voor mij de uitgelezen kans om deze enthousiaste
Amerikaan waarmee ik regelmatig email contact heb te ontmoeten. Samen
met de Friese ballonvaarder Rik Kornet reed ik naar het Duitse
Ruhrgebied, Rik had namelijk aan Jonathan de transponder geleverd voor
deze vaart. Het was een hartelijke eerste ontmoeting in het kleine
clubhuis waar hij net de laatste hand legde aan zijn presentatie. De
afgelopen dagen was hij heel veel geïnterviewd door onder andere Engelse
en Franse tv stations en kranten, de foto van de ballon boven de White Cliffs of Dover ging de hele wereld over. Zoals gezegd had Rik de
transponder geleverd en direct komt de schroevendraaier uit de la want
Jonathan wil zien wat er in de kast zit met het idee, Rik is er nu bij
en als ik vragen heb, moet ik ze nu stellen. Alle belangstellenden
hadden zich moeten aanmelden bij |
|
Willie want met 25 personen zit de zaal
vol. Aan een grote balk bij de deur van het clubhuis hangt de
stoel/harnas/zitzak waarmee Jonathan de tocht volbracht heeft. Uiteraard
moet ik even testen of dat ding comfortabel zit, laat mezelf erin
glijden en ben gelijk aan de beurt. “Ha Bennie, laten we maar eens even
demonstreren wat ik allemaal bij me had onderweg” en onder de ogen van
iedereen ben ik de . . . . |
|
|
 |
 |
|
|
|
Ik wordt compleet ingesnoerd,
krijg op mijn linkerbeen de hoogtemeter met klittenband en op mijn
rechterbeen een map met allerlei kaarten. Aan de carabiners komt de APRS
tracker te hangen, een tas met spullen, een radio, een GPS, een
satelliettelefoon, een zandzak, een waterzak, een schaar, etc etc.
Jonathan |
|
legt alles tot in detail uit. Onder in deze
zitzak zit een parachute. Ik krijg een schaar in mijn handen en de
instructie hoe ik moet handelen in een noodsituatie. Knip rechts, pak
parachute en knip links. Ik mag natuurlijk niet echt knippen en ook niet
aan het rode koord trekken, maar het is duidelijk dat deze man niks aan
het toeval overlaat. Willie had het plan gehad om de presentatie tussen de regels
door in het Duits te vertalen maar komt er niet meer tussen. Jonathan
zit in zijn talking stream en is niet meer te stoppen. Als een soort
motivational speaker weet hij direct de aandacht van de toeschouwers te
grijpen. Ik hang daar ondertussen heerlijk in het stoeltje, best
comfortabel, maar Jonathan verzekerd mij dat na een paar uur de fun wel
over is. Jonathan had een ballon meegenomen om een beeld te kunnen geven
van het materiaal waar hij mee werkt. Normaal vult hij zijn ballonnen
met helium maar voor de |
 |
|
gelegenheid werd deze nu even gevuld met het
beschikbare waterstofgas uit de Gladbeck pijplijn. De ballon wordt met
een touw aan één van de gasballon ankerpunten in de grond vastgezet
zodat een ieder even de trekkracht van een enkele ballon kan voelen.
Schrik niet als je op de foto een man achter Rik ziet staan met een rokje
aan, dat is Klaus en hij loopt altijd zo luchtig gekleed rond op het
gasballonveld in Gladbeck. |
|
|
 |
 |
|
|
|
Uiteraard moeten de Eimers boys
even testen of de ballon ook genoeg lift heeft om hun hond met de
toepasselijke naam “Gordon Bennett” te tillen. Daar scheelt helemaal
niet zo veel aan en Claudia houd haar hart vast. Binnen kijken we samen
op het grote beeldscherm naar de nieuwsreportage die ABC News heeft
gemaakt over de kanaalovertocht. Jonathan licht toe en springt van de
ene emotie in de andere.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
We zien een foto van het afscheid tussen hem en zijn vriendin
waarbij ze elkaar kussen. “Heel plezierig . . . . . . . . . helemaal
niet plezierig”, vervolgt hij direct daarna met hardere stem. “Ze prikt
me met de pet in mijn ogen” en hij demonstreert het nog even met de
bewuste pet waarbij in de klep ook nog een puntig ledlampje |
|
 |
zit
gemonteerd. “Heel onplezierig”. Jonathan had voor zijn poging om de
oversteek te maken een aantal weken vrij genomen maar al vrij snel stond
de wind precies in de goede richting en kon men beginnen met de hele
actie. Vanaf zweefvliegveld "Kent Gliding Club" in Challock bij Ashford kwamen een grote groep vrijwilligers in
actie om rond het middaguur te beginnen met het vullen en samenstellen
van de ongewone ballon. Jonathan’s eigen weerman, Don Day gaf groen
licht voor de volgende ochtend en in alle vroegte gaan de handen los.
Jonathan zweeft met al zijn 54 ballonnen op centimeters boven de grond en laat een straaltje
water uit de waterzak ontsnappen. Genoeg gewichtsverlies om lift te
krijgen en onder applaus van de toeschouwers op te stijgen. Vanuit de
lucht schreeuwt Jonathan naar zijn helpers “Thank you”. Het vreemde
luchtvaartuig ziet er raar uit als het |
|
achter de bomen uit het zicht verdwijnt.
De beelden zijn prachtig maar mogen nog niet openbaar gemaakt worden
omdat er nog een officiële documentaire gemaakt zal worden die
waarschijnlijk op Discovery vertoond zal worden. Tijdens de presentatie
zien wij een aantal van deze beelden in ruwe vorm, onder andere vanaf de
camera van de piloot zelf. Je hoort Jonathan een keer diep zuchten als
hij net in de lucht hangt, waarschijnlijk de ontlading van de start.
“De mist aan de grond is prachtig, ik zie het kanaal nog niet”. |
|
|
 |
 |
|
|
|
Om niet te hoog boven Dover uit te komen
zie je hem een ballon lek prikken met een mes, best heftig, boem. “Here
goes a piece of my aircraft”. Voor de zekerheid startte de piloot op
redelijke afstand van de kust. In die tijd kon hij natuurlijk goed
bekijken of zijn ballon en alle apparatuur 100% in orde was en net zo
belangrijk, |
|
of de richting binnen de gewenste lijnen
bleef. Een tiental meters boven de cluster hing een enkele ballon met
daaronder een tasje. In dit tasje zat een camera met een fisheye lens
welke om de 3 minuten een foto van de bovenkant van de cluster maakte,
erg mooie beelden. Alles bleek voorspoedig te gaan en de beslissing om
het kanaal over te steken werd gemaakt. Hij koerst nu recht op de
beroemde “White Cliffs of Dover” af. Het kostte hem 1 uur en 9 minuten
of vanaf de startplek hier te komen. Het lek prikken van één van de
ballonnen had zijn effect gehad en de cluster scheert laag over Dover,
zo laag zelfs dat Jonathan met zijn voeten de boomtoppen kan raken. De
bewoners van Dover zullen die ochtend vreemd hebben opgekeken toen ze de
rare ballon laag over hun woonplaats zagen zweven. Van één bewoner zien
we een video. De man staat in alle vroegte buiten te kijken naar de
vreemde vogel die |
|
|
schreeuwt “Nice cliffs you have here”.
Even later zien we een straal op het videobeeld, alsof Jonathan over de
daken staat te plassen. “Ballast”, zegt hij met een stalen gezicht.
Uiteraard was het dat ook maar het leek zo funny. Jonathan verteld dat
hij geen mogelijkheid heeft om de ballon te draaien maar dat hij het
geluk had dat de ballon vlak achter de kust voor korte tijd spontaan
richting de krijtrotsen draaide. |
|
|
|
 |
|
|
|
Toen de kust uit het zicht was verdwenen
draaide de ballon spontaan richting Frankrijk en bleef de rest van de
vaart zo gaan, alsof het zo moest zijn. Een gasballonvaart is over het
algemeen een hele stille vaart maar in het begin cirkelden er 2 heli’s
en 1 vliegtuig rond de ballon zodat er van rust weinig te merken was.
Toen |
|
|
dat gemotoriseerde geweld uiteindelijk
verdween en Jonathan vrij laag boven het water kwam te hangen, genoot
hij van het uitzonderlijke geluid van het kabbelende water. Op zijn
laagst zat hij iets meer dan 100 meter boven de Noordzee. Om te stijgen
liet hij water uit een waterzak lopen en om te kunnen dalen was het
noodzakelijk om een ballon lek te prikken of een touw van een ballon
door te snijden. Jonathan verteld dat hij diverse kleuren touw
gebruikte. Zijn vaste voorraad ballonnen hangen aan 2 stevige banden.
Daarnaast zijn er rode en paarse touwen. De rode lijnen kunnen zonder
probleem worden doorgeknipt als de situatie daar om vraagt. De grote
rubber ballonnen aan deze lijnen zijn ook veel goedkoper dan de
hoofdballonnen die vele malen gebruikt kunnen worden. De paarse lijnen
kunnen in principe ook nog doorgeknipt worden, maar liever niet. De man
heeft overal een systeem voor bedacht. Rik en ik krijgen een reep
materiaal van de Polyurethane ballonnen in de handen en moeten dit
uitrekken, en dat gaat een heel eind. Kapot krijgen we het echter niet.
Jonathan maakt daarna met een pen een gat in het zelfde soort materiaal
wat ook een gat blijft en niet verder uitscheurt. Er kan dus hooguit
helium door een gaatje naar buiten lekken, maar de ballon kan niet
scheuren, een erg geruststellende gedachte. Deze Polyurethane ballonnen
zijn extreem duur, een ballon van 8,5 foot diameter kost al gauw 500
dollar en hij heeft er nogal wat nodig. Deze ballonnen zijn echter heel
vaak herbruikbaar. Hij maakt naast dit type ballon ook nog gebruik van
Chloroprene rubber ballonnen welke zo’n 3 keer gebruikt kunnen worden,
prijs 60 dollar per stuk. Deze hebben een normale diameter van 8 foot, |
|
maar kunnen uitzetten naargelang de
vaarhoogte. De presentatie gaat verder met een stuk video over de
radioverbinding met Parijs. Diverse keren riep hij de verkeersleiding op
en uiteindelijk kwam er 1 keer een zeer kort antwoord “We roepen u zo
terug”. Dat was ook gelijk het laatste contact wat de piloot met de
toren |
|
had. We zien beelden van Jonathan boven
open water, het is doodstil. Vóór hem is Frankrijk te zien, achter hem
nog duidelijk de Engelse kust. Er is emotie te horen in zijn stem . . .
. “I am so proud”.
1 uur en 42 minuten bleef de cluster boven open water, 65 kilometer
lang. Een half uur later landde Jonathan in de buurt van het Franse Les
Moeres vlak bij de Belgische grens, zonder problemen of schade en zonder
al te veel wind. De totale vaartijd was 3 uur en 22 minuten geweest.
Tijdens het wachten op de crew, die trouwens zeer vlot ter plaatse was,
trok de wind aan en sleurde de cluster half in een tuintje met een
plantenkas. De gendarmerie was snel ter plaatse en was in eerste
instantie niet erg gecharmeerd van de hele actie. Jonathan had alle
benodigde papieren in een mapje en overhandigde deze aan de
vertegenwoordigers van de wet. Tja, nu hadden ze wel om de papieren
gevraagd, maar nu wisten ze niet wat ze er mee moesten. “U moet een uur
hier wachten, dan komt de luchtvaartpolitie bij u”. “Geen probleem”
antwoord Jonathan, “ik ben nog lang niet weg hier”. Even later komen de
beambten terug “we hebben gebeld met de luchtvaartpolitie maar het is
beter dat u straks met ons mee gaat naar het vliegveld”. Jonathan zegt
dat dit ook prima is want hij moet toch zijn vluchtplan nog beëindigen
en naar de douane. Ondertussen laat het team de ballonnen leeglopen en
pakt de boel in. Even later komt de gendarmerie weer terug “misschien is
het beter dat u straks meegaat naar het dorp om kopieën te maken van de
documenten”. Ook geen enkel probleem, Jonathan gaat straks graag met ze
mee als hij hier klaar is. De geloofwaardigheid van deze gezagsvoerders
komt echter wel op een laag |
|
|
pitje als ze even later voor de zoveelste
keer terugkomen met de opmerking “het is wel in orde zo”. Ze waren een
uur bezig geweest om tot deze oplossing te komen en als dank kregen ze
een pin van de ballon waar ze nog heel blij mee waren ook. De
ballonvaart was succesvol alsook de prachtige presentatie door de
enthousiaste piloot
zelf in het clubhuis in Gladbeck. Claudia zet nog een grote pan met
bratwursten op het vuur zodat er in Duitse sfeer nog even kan worden
nagebabbeld. |
|
|
 |
 |
|
|
|
Een dag later vertrekken Jonathan en zijn
vriendin en tevens Crewchief Nidia richting London waar ze weer op het
vliegtuig naar Amerika stappen. Ik heb de stille hoop dat Jonathan ooit
een keer een uitnodiging krijgt om op een grote ballonfiesta in
Nederland of België te startten met zijn bijzondere ballon, een ballon
met een echt certificaat van luchtwaardigheid. Met dank aan Barcroft
Media voor de uitzonderlijke toestemming om de foto's te gebruiken voor
dit magazine. Bekijk voor de beelden de
videoreportage
van ABC news. Bennie Bos |
|
In de Loire streek werd naar jaarlijkse
traditie voor de 18 de keer de meeting Trophee Francois 1ér gehouden. Na
een aantal jaren onderbreking had onze piloot Yves Lannoy besloten om
dit jaar nog een keer deel te nemen, samen met zijn echtgenote Annemie,
zoontje Vincent van 3,5 jaar en dochtertje Paulien van 16 |
|
 |
maanden mocht ikzelf ook mee als crewlid. Er
werd ingeschreven met de OO-BVP, de nieuwe RTV ballon aangezien dit
momenteel de kleinste ballon is en we voor het plezier gingen varen. De
ballon is een Lindstrand LBL 120 A type 3400 M3 inhoud dus goed
handelbaar. Op zondagochtend 30 mei werd er omstreeks 09:30 uur
afgesproken om te vertrekken vanuit thuisbasis Geel. De rit zou om en
nabij de 600 km duren, zonder noemenswaardige fileproblemen komen we
omstreeks 17:30 uur aan bij het domein van Chateau du Moulin waar de
inschrijving moet gebeuren. Na het controleren van de papieren enz.
kunnen we starten met het evenement. Dit jaar zijn er deelnemers uit
Frankrijk, Zwitserland, Duitsland, Luxemburg, Schotland, België, en
zelfs een team uit Monaco. De eerste avond is er het openingsdiner met
een groots koud buffet, een openingswoordje door de organisator en een
eerste korte briefing. Op deze |
|
meeting word enkel s'ochtends gevaren met
uitzondering van de zaterdagavond. Volgende briefing morgenvroeg 06:00
uur aan de ingang van het Chateau de Villesavin. Het weerbeeld voor
morgenochtend is twijfelachtig, daarop besloot Annemie en de kindjes om
te blijven uitslapen aangezien het nog een zware |
|
week word. Yves en ikzelf rijden ter plaatse
en stellen onderweg reeds vast dat er al redelijk wat wind staat in de
bomen. Volgens de vluchtdirecteur geen enkel probleem en er word
besloten te varen. De ballons worden in twee groepen verdeeld. De ene
helft stijgt hier op in de kasteeltuin. De andere helft, waartoe ook wij
behoren, stijgen een kilometer verder op vanuit een manege, jawel een
heuse paardenmanege met echte dure raspaarden. De ballons worden
klaargemaakt en komen één voor één rechtop en staan tot onze verbazing
zeer stabiel. Op lagere hoogte gaan ze echter wel goed vooruit. Na een
klein uurtje varen met een sportieve landing zit de eerste vaart erop.
Ik was onmiddellijk ter plaatse wat hier niet altijd evident is. Het is
hier een zeer bosrijk gebied met beperkte landingsmogelijkheden. Na
terugkeer is er een ontbijt voorzien op de manege waarna een rondleiding
en demonstratie. S'middags is |
 |
|
er een uitgebreide lunch voorzien met
aansluitend het gastanken voor de volgende vaart. Dag 2. Briefing om
06:00 uur bij de ingang van Chateau de la Motte. Dit domein ligt zeer
goed verscholen ten midden van de bossen. De condities zijn alvast
stukken beter dan gisterochtend en we konden een prachtige vaart
|
|
 |
maken. Ikzelf mocht samen met twee andere
passagiers en zoontje Vincent meevaren en het eerste wat ik dacht toen
we boven waren was “oei, waar gaan wij hier landen”. Voor zover we
konden zien bos, bos, bos, en nog meer bos. Hier en daar een
kasteeldomein te midden van de bossen, echter op de briefings word
uitdrukkelijk gevraagd hierin niet te landen aangezien je er niet meer
uit komt. De ballons bleven allemaal laag over de bomen hangen, echter
Yves besloot om te stijgen en zo een stuurwind te vinden. Boven hadden
we een verschil van 100 graden dus kon men perfect naar open gebied
sturen. Na een dik uurtje varen landen wij perfect in een zeer grote
weide. De retrieve was hier uiteraard niet simpel maar amper een
kwartier nadat we geland waren was Annemie al ter plaatse. Zeer goed
gedaan uiteraard aangezien ze 40 km moest rondrijden om hier te komen.
Bij het terugkomen werd |
|
ons weer een heerlijk ontbijt geserveerd
in een plaatselijke herberg. Nadien was er een bezoek gepland aan een
aspergeboerderij en een kasteel. S'middags alweer een uitgebreide lunch
met aansluitend gastanken. Ondertussen was het weer verslechterd en
begon het te regenen, wat voor morgenochtend de vaarten in |
|
gedrang bracht. Dag 3. Briefing om zes uur
op het jachtdomein van de familie Vitton, zeer bekend van de
handtassen. Wijzelf zouden hier opstijgen, de ballons waren wederom in
twee groepen verdeeld. De tweede groep steeg op vanaf het kasteel van
Cheverny. De wolken zaten slechts op een 1500 voet wat laag was, toch
werd er besloten om te varen. Eén na één verdwenen de ballons uit het
zicht om een tocht over een immens bos te maken, de Ardennen bij ons
zijn niets in vergelijking met hier. Na een uurtje varen vond Yves een
geschikte plaats om de ballon zachtjes neer te zetten. Ik was ter
plaatse bij de landing. Annemie en Vincent waren meegevaren, samen met
twee passagiers. Na het inpakken werden wij verwelkomd in het jachthuis
van de familie Vitton voor het ontbijt. Na de middaglunch die plaatsvond
in de jachtzaal van het kasteel van Cheverny, konden wij genieten van
een bezoek aan |
 |
|
het Kuifje museum, een boottochtje en een
treinrit door het park van Cheverny. Omstreeks 17:00 uur vind hier ook
de zogenaamde “soup du chiens” plaats. Er zitten hier 100 jachthonden in
een kooi en deze worden dan gevoederd. Alles word in een goot gegooid en
dan moeten de honden een kwartier wachten voordat ze |
|
 |
er van mogen eten. Nadat de honden zijn
losgelaten is alles binnen een minuut opgegeten, ongelofelijk maar een
prachtig schouwspel. De bewaker van deze honden kent elk beest bij naam.
Het park is zeer toeristisch en word jaarlijks bezocht door
tienduizenden toeristen uit de gehele wereld. Dag 4. Briefing om 06:00
uur op Chateau du Villemorant. Later vandaag komt hier president Sarkozy
op bezoek om de plaatselijke gendarmerie te groeten. De vaart kondigde
zeer winderig aan zodat besloten werd dat ik samen met Annemie zou
volgen. Op 250 voet zat al een snelheid van bijna 20 knopen, op zich
niet erg aangezien er weer een serieus bos moest overvaren worden. Vlug
alles inpakken en wegwezen was dus de boodschap. Tegen de landing zaten
wij perfect in de buurt en landde de ballon nog zachtjes. Vandaag
ontbijt op het kasteel, een zeer mooi kader. Nadien staat er een bezoek
gepland aan een |
|
houtzagerij waar men hout maakt voor de
wijnbouw (tonnen). Hierna bezochten wij een museum over de herten en
reeën, ook interessant. En aansluitend een heerlijke lunch en daarna
rusten, vandaag was het zeer warm tot 30 graden. Dag 5. Briefing 06:00
uur bij de hoofdingang van Chateau du Vallencay, een zeer mooie |
|
locatie. Persoonlijk vond ik deze één van
de mooiste locaties van deze week. Opstijgen vanuit de tuin van dit
prachtige kasteel, ikzelf mocht meevaren voor mijn tweede vaart op dit
evenement. Prachtig weer, de zon was reeds van de partij en rustige
wind, kortom ideale omstandigheden voor een mooie vaart. Alle ballons
bleven mooi bij elkaar in de buurt en dat leverde mooie plaatjes op. Na
een dik uur varen maakten we een zachte landing. Ook deze vaart was voor
mij de mooiste van de drie die ik hier zou maken op het evenement. Het
ontbijt staat gepland bij een wijnboerderij, hier konden ook de wijnen
geproefd worden en aangekocht. Nadien konden we terug naar de
opstijglocatie en aldaar vrij het domein en kasteel bezoeken waar we s'middags konden genieten van alweer een heerlijke lunch in de Oranjerie
van het kasteel. Dag 6. Briefing om 06:00 uur in het kasteel van
Chambord, beschermd als werelderfgoed. Dit |
 |
|
domein is 5000 hectare groot (bossen). Dus
was er weer wind nodig. Gelukkig dreef de wind de ballons naar de beste
richting waar het een meer open gebied was. De ballons dreven over de
rivier de Loire wat prachtige foto’s opleverde uiteraard, sommige
waagden zichzelf aan een splash en dash waardoor er natte |
|
 |
voeten overgehouden werden. De retrieve
was weer ietsje moeilijker aangezien er weinig bruggen zijn en we een
heel stuk moesten rondrijden. We waren toch al na een tiental minuten
ter plaatse wat goed meeviel. Het ontbijt was ditmaal voorzien in een
hotel in Chambord zelf. Nadien was er de mogelijkheid om het kasteel te
bezoeken. Wij moesten dit aan ons laten voorbijgaan aangezien er nog
moest worden getankt voor de avondvaart. Deze vond plaats vanuit het
stadspark van Romorantin. Op de eerste briefing was al duidelijk dat er
bijna geen wind was en zeer variabel, toch werd besloten om te varen.
Alle ballons stegen op met uitzondering van piloot Pit Tibbo uit
Luxemburg die het zekere voor het onzekere nam. De ballons dreven
allemaal richting stad met zo’n twee knopen en zeer variabele wind. Yves
besloot op hoogte wind te zoeken en is gestegen tot 6000 voet en had er
een maximum van |
|
6 knopen. De andere ballons zijn allemaal
in stadstuintjes geland, op enkele na die ook wat hoger zijn gegaan. Na
een vaart van een uur en vijfenveertig minuten is Yves uiteindelijk
perfect geland in een gemaaide weide. Dag 7. Briefing om 06:00 uur op
Chateau du Moulin. Het weer was niet meer ideaal maar toch werd besloten
|
|
om deze laatste vaart ook door te laten
gaan. Er kwam een buienlijn aan op vijftig kilometer van hier. Die zou
pas binnen een tweetal uren hier zijn dus een korte vaart was mogelijk.
Ikzelf mocht mee voor mijn derde vaart dit evenement en mijn veertigste
ballonvaart. De ballons werden rechtgezet en stonden zeer stabiel, één
voor één stegen ze op en met een behoorlijke snelheid boven de bomen
gingen we ervandoor. Op 250 voet hadden we een 17tal knopen. Na een half
uurtje varen besloot Yves de ballon aan de grond te zetten aangezien we
de regen in de verte reeds zagen aankomen. De landing was perfect met
een zestal knopen grondwind. Direct de ballon platgelegd en begonnen met
inpakken en de ballon was juist in de zak toen er een behoorlijk strakke
wind ontstond en de eerste buien arriveerden. Sommige deelnemers zijn
nog nat geworden bij het inpakken maar voor de rest is alles |
 |
|
perfect verlopen. Deze middag stond er nog
een afscheidsbuffet op het programma waarna wij moe maar zeer tevreden
huiswaarts keerden alwaar wij rond 22:30 uur arriveerden. Wat mij
betreft een zeer geslaagd evenement en voor herhaling vatbaar. Met
speciale dank aan het Yves Lannoy Ballooningteam waardoor ik dit
evenement heb kunnen meemaken. Hopelijk tot volgend jaar.
Steve Hofkens |
|
Uniek in
Nederlandse luchtvaartgeschiedenis, 125 heteluchtballonnen tijdens de
25e Friese Ballonfeesten. 2010 is voor de Friese Ballonfeesten een
jubileumjaar. Van 28 juli tot en met 1 augustus wordt het 25-jarig
bestaan van dit evenement met internationale uitstraling uitbundig
gevierd. Het publiek wordt wederom |
|
 |
getrakteerd
op een prachtige show van een groot aantal heteluchtballonnen. Tijdens
Nederlands grootste ballonspektakel stijgen iedere avond maar liefst 65
ballonnen uit binnen- en buitenland op vanuit o.a. Joure, ook wel
“Balloon City” genoemd. Op woensdag zijn het er zelfs 125! Een
schouwspel om nooit te vergeten! Van het oprijden van de ballonteams,
via het uitvouwen van de ballon, naar het verwarmen van de lucht en dan:
het opstijgen! In drie woorden gezegd: een prachtig gezicht. Uniek in
luchtvaartgeschiedenis.
Op de
openingsdag maakt de stichting Friese Ballonfeesten zich sterk voor het
opstijgen van een recordaantal van maar liefst 125 luchtballonnen vanuit
diverse locaties in de gemeente. De lucht boven Skarsterlân zal gevuld
zijn met een bond gekleurd gezelschap, een uniek spektakel in de
Nederlandse luchtvaart geschiedenis. Nooit eerder waren er tijdens een
evenement op één moment zoveel ballonnen in de lucht. In samenwerking
met de Stichting Spieren voor Spieren en Stichting Kind en Brandwond
gaat in elke ballon respectievelijk een kind met een |
|
spierziekte
of een kind dat met brandwonden te maken gekregen heeft gratis mee de
lucht in. Ballonvaarders uit binnen- en buitenland stellen hiervoor een
plek in de mand beschikbaar.
Er zijn
aanmeldingen uit onder andere Nederland, Kroatië, Zweden, Engeland,
Amerika, Duitsland, België en Brazilië. De
organisatie is er van |
|
overtuigd dat de combinatie van 125
luchtballonnen en 125 kinderen een fantastische belevenis is voor jong
en oud. Een onvergetelijke dag voor iedereen. Ongeveer de helft
van het aantal ballonnen bestaat ieder jaar uit de zogenaamde special
shapes. Dit levert voor het publiek een waar kijkspektakel op. Jong en
oud zullen genieten van deze heel speciale heteluchtballonnen. Ze zijn
zo bijzonder vanwege hun afwijkende vorm. Heeft een normale ballon de
vorm van een ei, special shapes bestaan er in vele uiteenlopende vormen
en formaten. Dit jaar zal in ieder geval een reusachtig charmant
margrietje met de naam Miss Daisy over het Friese landschap varen. Ook
zullen de 46 meter lange Action Man parachutist, de doedelzakspeler, een
varken, een aap met de toepasselijke naam Monkey en een immense auto van
het merk Jaguar opstijgen vanaf de Nutsbaan. Verder komt vanuit Brazilië
het beeldmerk van Australië, een gloednieuwe familie |
 |
|
Kangaroe. Het
gezin bestaat uit vader, moeder en kinderen Kangaroe. Uit het Verenigd
Koninkrijk komt de immense racemotor, de George White Superbike, over
gevlogen. Naast ballonnen in allerlei formaten
en vormen, die vanzelfsprekend de hoofdrol vervullen, zal het
programma van de Friese Ballonfeesten bestaan uit |
|
 |
een ruim
randgebeuren. Daarmee is er ook voor en na het opstijgen van de
ballonnen veel te doen op het terrein aan de Harddraversweg.
De organisatie zal deze jubileumeditie nog
grootser uitpakken dan voorgaande jaren. In samenwerking met de
Stichting Doe een Wens en tv-kok Reitse Spanninga worden er culinaire
ballonvaarten verloot, waarbij er hoog in de lucht wordt gekookt. De 25e
Friese Ballonfeesten zullen nog lang in ieders geheugen gegrift staan.
Op dit moment hebben zich 118 ballonnen aangemeld en zijn we nog
op zoek naar de laatste ballonnen. Dit is de kans om deel te nemen aan
deze unieke ballonvaart boven Nederland. Mocht je nog interesse hebben,
schrijf je dan nog snel in. Alle foto's van de deelnemende ballonnen
komen in een speciale ballonkrant. De deadline is eind eerste week van
juli. Informatie te verkrijgen bij
Daan Elfring of
Rik Kornet.
Friese Ballonfeesten |
|
 |
|
Werd de ballonfiesta in Zwolle vorige week
nog flink geplaagd door een veel te sterke wind op elke ballonavond
zodat er geen enkele ballon kon vertrekken, zo (bijna) prachtig waren de
omstandigheden op de ballonfiesta in Hardenberg waar op alle 3 avonden
al het vaarbare materieel zonder problemen de lucht in kon |
|
 |
gaan. De fiesta begon op donderdag, de dag
dat Nederland tegen Kameroen moest voetballen. Als gevolg daarvan zaten
er wel wat minder mensen lang de baan te kijken maar dat mocht de pret
niet drukken. Lokale ballonvaarder en DA drogist Piet ter Veen had een
nieuwe sponsor gevonden in het bedrijf “Wildkamp” en de ballon wordt
vandaag op deze eerste fiestadag gedoopt. Hoewel Piet geen
bestuursfunctie bekleed, regelt hij wel veel zaken met betrekking tot de
ballonvaarders. Samen met Piet ben ik nog bezig geweest om een gasballon
naar Hardenberg te krijgen en dat was ook bijna gelukt, zij het niet dat
de plaatselijke brandweer er een stokje voor stak. Die zagen het gebruik
van waterstofgas niet helemaal zitten, jammer. Piet vaart normaal de
“Hardenberg” ballon maar deze is zo’n beetje aan vervanging toe. Omdat
de “Wildkamp” een slagje groter is en Piet nog niet beschikt over de
juiste |
|
rating om op dit type ballon te mogen
varen, zal Cameron dealer Monique Hoogeslag de komende 3 avonden de
stuurknuppel hanteren. Monique is van het type “3 zoentjes”. Voor de
doop had men een zeer bekende Nederlander laten aanrukken welke onder
begeleiding van een politiemotor het veld werd opgereden. |
|
|
 |
 |
|
|
|
Het was niemand minder dan “'Hare Majesteit
Koningin Beatrix”. Althans . . . ze leek er erg op. “Hierbij wens ik de
Wildkamp ballon, haar piloot en haar passagiers vele behouden vaarten
toe” sprak Hare waarna er een fles werd ontkurkt en het dure vocht over
de mand van de nieuwe ballon werd geschud. De ballon heeft de |
|
kleuren Ocean Blue, Wit en de voor de
koningin wel erg bekende kleur, Oranje. Omdat Nederland vanavond moet
voetballen hebben enkele crewleden zich uiterst opvallend in deze zelfde
kleur uitgedost. Ik heb er nog even aan gedacht om mijn Vuvuzela mee te
nemen, ik krijg er al een aardig nootje uit, maar waar laat je dat ding.
Dan loop je daar op het veld met zo’n grote toeter in je broek en ik heb
toch wel een naam hoog te houden. Er duikt nog een nieuwe ballon op, het
is de “Bizz Travel” van pilote Hilda Paulusma, een ballon die vorige
week al in Zwolle is gedoopt maar daar niet heeft kunnen varen. Ik help
mijn provinciegenoot Hans Habers met het opbouwen van zijn ballon en ga
samen met hem de lucht in. Hans is een piloot vanaf het eerste uur in
Nederland en een vaste gast op de ballonfiesta Hardenberg. In zijn
kleine “Concept” trekken we de Vecht over en zien alle nieuwbouw in
Hardenberg |
 |
|
vanuit de lucht. De laatste jaren is er in
het centrum ontzettend veel gebouwd. Voor de deur van winkelketen C&A
ligt heel veel geel zand en is men bezig met een heus beachvolleybal
toernooi. Perfect onder deze zonnige omstandigheden. De vaart gaat
richting Duitsland, dus veel oranje vlaggetjes zien we niet. |
|
|
 |
 |
|
|
|
Na een uurtje koersen we laag over een
maïsveld. De snelheid aan de grond is er uit en Hans parkeert de ballon
perfect op een 4 meter breed strookje groen tussen maïs en aardappels.
De boer schrok even toen hij het gevaarte ontdekte, dacht dat we midden
in zijn aardappels stonden, maar was verheugd te zien dat de |
|
 |
piloot zijn vak verstond. Ik wil even melden
dat deze ballon binnenkort te koop komt, een mooie Cameron Concept 80
die uitstekend geschikt is als les of zelfs wedstrijdballon. Zie de foto
hiernaast. Ballonnetje heeft 220 uur op de teller en de mand van 5 jaar
is in nieuwstaat. Wie Hans kent, weet dat hij heeeeel zuinig op zijn
spulletjes is. 2 reclamedoeken met klitteband. Brander, flessen, aanhanger, de complete set. Hans zoekt
een kleinere ballon van het type 42. Wie meer wil weten kan even met hem
bellen op 0524-582000. Bij terugkomst in Hardenberg kon ik direct verder
naar Coevorden want ik had nog een laatste nachtdienstje te gaan. In de
vergaderruimte kon ik nog net de laatste minuten meepikken van de
wedstrijd van Oranje. Jawel, als Oranje voetbalt staan onze machines
even stil en gaan we gezamenlijk onder het genot van een drankje en een
bitterballetje de wedstrijd kijken. Topbaas!! |
|
De vrijdagavond wederom perfecte omstandigheden op het veld langs de Vecht,
vanavond duidelijk veel meer volk op de been dan gisteren. De wind was
helaas wat gedraaid zodat alle ballonnen direct hoog moesten om vrij van
de hoge bomenrij te blijven. Als laatste blies Ernest zijn enorme groene
draak op en mochten alle kinderen, als grote verrassing, het veld op
komen om dit monster van heel dichtbij te komen bekijken, voelen en ja,
zelfs te ruiken want de ballon is ook niet meer de jongste. |
|
|
 |
 |
|
|
|
Ook de afsluitavond was gezegend met veel
zon en aanvankelijk weinig wind. Ik zeg aanvankelijk want deze wind
begon op het laatst toch toe te nemen waardoor de laatste piloten toch
even moesten vechten om weg te komen. Het windmaximum was behoorlijk
maximaal geworden waardoor de landingen dan ook waarschijnlijk
fatsoenlijk zijn geweest. Helaas speelde deze wind ook parten op de
nightglow en om het publiek niet teleur te stellen bouwde men de manden
op zonder ballon waardoor de branders op de maat van de muziek werden
getriggerd. Een bijna perfecte ballonfiesta, de organisatie mag tevreden
terugkijken. Bennie Bos |
