Uitgave Maart 2003

 

1

Dreamflights Dealer van Kavanagh Balloons !

Verhaal en foto's: Ronnie Kleinsmit

 

        

Vanaf deze zomer zal Dreamflights haar bedrijfsactiviteiten uitbreiden. Dit gaan we doen in de vorm van een dealerschap voor Kavanagh Balloons uit Sydney Australië. Over de totstandkoming van dit dealerschap, evenals de unieke eigenschappen waarover de Kavanagh-ballon beschikt lees je hier.

Het dealerschap - Door het internationale karakter van ballonvaren kom je al snel in aanraking met mensen uit andere landen. Zo werd Herman een paar jaar geleden gevraagd voor een evenement in Canberra, de hoofdstad van Australië. Tijdens dit festival ontmoette Herman diverse piloten, waaronder Phil Kavanagh en Paul Gibbs. De grondlegger van Kavanagh balloons en een Australische piloot. Tijdens een middagje zeilen op het sneekermeer, was het dat Paul (die zich bij ons voorbereidde op de wereld-kampioenschappen in Frankrijk) en ik, tot de conclusie kwamen dat Europa klaar is voor de Kavanagh-ballon. Herman had tijdens zijn verblijf in Australië ruimschoots kunnen meekijken in de keuken van Kavanagh. Andersom heeft Paul een goed beeld kunnen krijgen van de bedrijfsvoering van Dreamflights.

      

Kortom, het idee voor samenwerking was geboren. Daarop heb ik contact opgenomen met de familie Kavanagh en mijn plan voor een Europees dealerschap uiteengezet. Al heel snel kreeg ik een positieve reactie vanuit Sydney. Vervolgens hals over kop een ticket regelen, koffer pakken en op naar Sydney om alles af te stemmen, voor te bereiden, en om te varen. In Sydney heb ik drie weken in de fabriek mee gedraaid om zo het materiaal goed te leren kennen. Tijdens mijn verblijf daar ben ik veel opgetrokken met de familie Kavanagh. Vanaf het eerste moment klikte het. Vele verhalen over ballonvaren werden verteld en ervaringen werden uitgewisseld. Ik had het gevoel dat ik deze mensen al jaren kende. Mede door deze plezierige relatie zagen beide partijen de toekomstige samenwerking helemaal zitten.

Paul Gibbs in Nederland

Ronnie in de fabriek

Natuurlijk heb ik in Australië ook de ballonnen kunnen testen. Ik heb in totaal zes vaarten gemaakt. De eerste was in Sydney. Piloot John Allen van cloud 9 heeft mij de stad van boven laten zien. Fantastische ervaring om in zo’n Metropool te varen maar erg veel restricties in verband met vliegvelden. Ook heb ik in Canberra gevaren samen met Paul Gibbs en zijn vriendin Maike (een Nederlandse!) die ook net haar brevet had gehaald. In Canberra heb ik een vergadering bijgewoond van de Australische knvvl/dbcc om zo maar even te zeggen. In 2004 organiseert Australië de wereldkampioenschappen en hier zijn ze al druk mee bezig. Na de vergadering werd er natuurlijk een barbecue gehouden. Dit gebeurt echt dagelijks in dit land en na een paar keer wil je niet meer anders, ze weten wat lekker is daar. Terug naar ballonvaren… Met Sean Kavanagh en Andrew heb ik in Binalong (een klein gehucht in de bush) gevaren.

       

In een vaart van 30 kilometer 3 boerderijen tegen komen is een aparte ervaring. Wel prachtig om daar te varen. Onderweg kom je kangaroo’s tegen, allemaal prachtige vogels en een prachtig uitzicht. Ook met Andrew een mooie vaart gemaakt vanuit Binalong. Terug in Nederland ben ik bezig geweest om ervoor te zorgen dat het dealerschap in alle details goed verzorgd is. En dan nu eindelijk de start van een Australisch avontuur in Holland.

Kavanagh Balloons Australia - Kavanagh Balloons is het bedrijf van Phil en Wendy Kavanagh. In 1968 bouwde Phil samen met een groep vrienden een ballon. Deze ballon was van doorzichtige polyesterpanelen die aan elkaar geplakt waren met tape. Deze ballon mocht niet warmer worden dan 100 graden want dan liet de tape los en zouden de panelen gaan schuiven.

Andrew en Ronnie Kleinsmit

Phil en Wendy Kavanagh

Na deze ballon is Phil zijn ideeën gaan uitwerken. Inmiddels is de ballon ontwikkeld tot een hoogwaardig kwaliteitsproduct dat gretig aftrek vindt in Australië, Nieuw Zeeland, Afrika en India. Nu dus tijd voor Europa. Dat het een familie bedrijf is blijkt uit het feit dat sinds enkele jaren ook zoon Sean in de zaak werkt. Sinds Sean in de zaak werkt heeft Kavanagh ook buiten Australië ballonnen verkocht. Kavanagh Balloons is altijd bezig geweest een goed product te leveren en dit verder te ontwikkelen. Toen de kwaliteit op een hoog niveau was besloot Phil om ook buiten Australië afnemers te zoeken. Sean is nu 29 jaar en helpt de zaak gestaag te laten groeien. Onze ideeën komen overeen en daarom is er een goede basis voor samenwerking.

De kwaliteit van de Kavanagh ballon - Wat is er dan uniek aan de Kavanagh ballon?

Die vraag is inmiddels veel gesteld. Zoals iedereen weet kan een ballon per producent erg verschillen. Prijs/kwaliteit verhouding maar ook het gevoel wat je bij een producent hebt is erg belangrijk. Een gevoel is moeilijk uit te leggen en dat moet groeien. Over de technische aspecten kan ik wel het een en ander zeggen. Enkele unieke aspecten van de Kavanagh Ballon zijn: een stof met lange levensduur, een subliem deflatie systeem, slimme afwerking in de rigging van de turning vents, veilige manden en een relatief lage prijs. Dit alles samen resulteert in een prima prijs kwaliteit verhouding. Het deflatie systeem onderscheidt de Kavanagh ballonnen van alle anderen. Phil is de uitvinder van de Smart Vent. Maar Phil vond het systeem nog niet goed genoeg en heeft het verder ontwikkeld.

Lite Vent Systeem

Dit resulteerde in de Lite Vent. Kort gezegd is dit de verbeterde Smart Vent. Dit systeem zorgt ervoor dat de chute altijd goed zit, ook met hevige turbulentie en het opzetten. Daarnaast zijn de lijnen erg licht te bedienen, ook om de chute terug te zetten hoef je niet meer meters touw naar binnen te trekken. Ik kan er nog veel meer over schrijven maar zien is geloven! Dus neem contact op om dit unieke systeem een keer te bekijken.

Verkoop en onderhoud - Voor een hoogwaardig Australisch product kun je vanaf mei 2003 terecht bij Dreamflights. Wij helpen je graag om tot een juiste keuze in ballonmateriaal te komen. Wij kunnen je begeleiden in het ontwerp van de ballon, de juiste materiaal keuze, aanschaf en inschrijving bij de divisie luchtvaart. Behalve de verkoop van de ballonnen gaat Dreamflights in de toekomst ook het onderhoud van de ballonnen verzorgen.

Demonstrator ballon - Dreamflights heeft vanaf begin mei de eerste Nederlandse Kavanagh in de vaart. Deze ballon is een 105 demonstrator en vaart onder de registratie PH-LYS. Deze ballon zal in de vloot van Dreamflights worden opgenomen en voor commerciële vaarten gebruikt worden. Daarnaast dient deze ballon om de ballonvaarders hier in Nederland en de rest van Europa te laten zien hoe het materiaal in elkaar steekt. Mocht je geïnteresseerd zijn in de ballonnen van Kavanagh en zou je een demovaart met de PH-LYS willen dan kun je contact opnemen met Dreamflights.

Informatie - Informatie over de ballonnen, de prijs of andere zaken kun je vinden op de vernieuwde site van Dreamflights die vanaf april de lucht in gaat. Tevens kun je ook gewoon bellen om een afspraak te maken, we leggen je graag uit over de Kavanagh Ballonnen. Check ook de website van de fabrikant zelf, hier vind je alles wat je wilt weten.

Prijsvraag - Ter introductie van dit nieuwe merk in Europa en de start van het dealerschap van Dreamflights heeft Dreamflights een prijsvraag uitgeschreven. De vraag kun je hieronder lezen. Het antwoord kun je vinden via de website van Kavanagh. De prijs die Dreamflights beschikbaar stelt is een Kavanagh Balloons kledingpakket, bestaande uit een sweater, polo, cap en bodywarmer. Hoe heette de eerste ballon die Phil Kavanagh gemaakt heeft? Weet je het antwoordt op deze vraag? Mail het door naar ons email adres en wie weet ben je de winnaar van het prachtige kledingpakket.

          

 De Kavanagh Demonstrator PH-LYS

De prijswinnaar wordt bekend gemaakt twee weken voor de doop van de PH-LYS en wordt dan uitgenodigd om bij deze doopvaart aanwezig te zijn.

Informatie - Dreamflights - Ronnie Kleinsmit -Appelhof 17 -

8465 RX  Oudehaske (Frl.) - Tel.: (0513) 677999 -

Gsm  06 28 648 802 - Fax : (0513) 677861 -

Internet: www.dreamflights.nl - email: info@dreamflights.nl

          
 

2

Building the impossible

Verslag: Johan Hetebrij, Foto's: Cameron Balloons UK

 
           

In de Hot Air van Januari meldde ik over het luchtschip wat Cameron Engeland had gebouwd voor de BBC televisie. Johan Hetebrij was in de gelegenheid deze documentaire te bekijken en doet hierover zijn verslag:

"Building the impossible - the first airship" is een zeer interessante documentaire, die inmiddels al door de BBC is uitgezonden. Het eerste bestuurbare luchtschip is ontworpen door de Franse generaal Meusnier in 1784. Het was voorzien van drie grote propellors, die door 14 soldaten d.m.v. spierkracht zouden worden aangedreven. Hiermee hoopte hij zijn troepen snel te kunnen verplaatsen, maar het idee is nooit gerealiseerd omdat hij zelf bij een veldslag zijn leven verloor. Doel van deze documentaire is om te zien of het ontwerp uit 1784, inclusief de aandrijving d.m.v. spierkracht, met de middelen en kennis van toen te realiseren was. Aan de hand van de oorspronkelijke tekeningen, en met de hulp van een testpiloot van de Royal Air Force, en een specialist in ballonnen (Don Cameron dus) doet het BBC-team een poging het luchtschip alsnog te bouwen.

Voor de aandrijving is men gaan praten met de ontwerpers van door spierkracht aangedreven vliegtuigen, en daarna hebben ze in het Science Museum uitgezocht in hoeverre deze kennis al bekend was in 1784. Hieruit bleek dat ze geen voetpedalen mogen gebruiken (zoals bij een fiets), want die werden pas zo'n 50 jaar later uitgevonden! Dus wordt het een met de hand aangedreven constructie die de propellors moet bewegen.  

De stof van ballonnen bestond in die tijd uit zijde met een laagje rubber, zodat het gas niet kan ontsnappen. Wil het BBC-team toestemming krijgen van de luchtvaartdienst om dit nu toe te passen op een luchtvaartuig, dan zal het een tijdrovende procedure moeten gaan volgen van allerlei testen en keuringen. Uit een test is echter gebleken dat dit materiaal niet slechter is dan moderne ballonstof, waarna besloten wordt om nu dan maar voor de moderne stof te kiezen. Vanwege de veiligheid wordt het waterstofgas bij deze proef vervangen door helium. Ook de gondel wordt iets aangepast. In plaats van een soort boot dat Meusnier in gedachten had, werd gekozen voor een kleinere maar veel steviger gondel. Het uiteindelijk gebouwde luchtschip is voorzien van één propellor, die aangedreven wordt door drie mensen. 

Ten noorden van Londen werd in het najaar van 2002 een proefvlucht gemaakt met als piloot Don Cameron. De eerste proefvlucht werd gemaakt in een immens grote luchtschip-hangar. Nadat dit gelukt was, wilde men het buiten proberen. Hierbij waren er meer problemen door de wind, maar uiteindelijk lukte het aan het eind van het veld te draaien, en tegen de wind in te vliegen. Na ruim 200 jaar is bewezen dat Meusniers luchtschip inderdaad kan vliegen!   

Johan Hetebrij

        
 

3

Nieuwe piloot in spé

 
        

Tijdens ons verblijf in Oostenrijk in Januari schoof deze jonge dame regelmatig met haar trapkarretje tussen onze stoelen door terwijl wij aan de "Snitzel met braatkartoffelen" zaten. Ze komt uit een grote ballonvaardersfamilie en is de dochter van Jelke en Karin Haven. Onlangs vonden de trotse ouders dat de kleine Lisa nu wel de leeftijd bereikt had om de luchtdoop te ervaren en namen haar mee omhoog in één van de ballonnen van het bedrijf "Ballonsport Haven". Aan het gezicht van de jongste telg te zien had ze daar niet echt een probleem mee en ik ben nu bang dat Jelke inmiddels een stellage aan het timmeren is zodat de kleine Lisa bij de branders kan komen en hij het ballonvaren met de paplepel naar binnen kan gieten. 

       
 

4

Filzmoos 2003

Verhaal en Foto's: Nick Vermeulen

 
           

Ik heb het geluk gehad om met een collega ballonvaarder over de alpen te vliegen en deze prachtige ervaring wil ik via deze brief met jullie delen. Ik ben samen met een vriend van mij op vrijdagavond 22.30 u vertrokken richting Filzmoos in Oostenrijk.  We stellen onze GPS in en zien dat we 1070 km voor de boeg hebben.  We hebben geluk want de wegen zijn droog en het verkeer valt reuze mee. 

Gino , die de ballon meedoet is een uur voor ons vertrokken en we kunnen hen al inhalen op grens van Belgie-Duitsland.  Wij rijden door en krijgen na een tijdje wel een klein probleem en dat is de kou.  Buiten is het  -15 graden en onze sproeiers om de ruiten te sproeien bevriezen voortdurend.  Uiteindelijk komen we in ons hotel aan om 07.45 u, en niet slecht gereden vinden wij! Na twee uur komen Gino en de andere collega s ook ter plaatse.  We ontbijten samen en rijden eerst naar het opstijgterrein waar reeds twee ballons klaar staan.  Het weer ziet er nogthans niet echt super uit.  Ze vertellen ons dat het weer zeker niet verslecht.  Ook komt de piloot van de "Audi" ballon opgereden en we besluiten samen te komen om 12 u om onze eerste vaart te maken.  Gelukkig zijn de flessen gevuld met gas want de meeting begint pas morgen en we zouden niet meer kunnen tanken.

Vlug naar het hotel om ons lekker in te pakken zodat we het niet koud hebben tijdens de vlucht. Terug aangekomen op het opstijgterrein bouwen we de ballon op maar checken we alles 3 maal om zeker geen fouten te maken. Zuurstof mee, overlevingspakket mee , muts, handschoenen en zonnebril mee. Ballon staat klaar en we stijgen op.

We zijn nog maar net weg en ik weet al direct dat dit een van mijn mooiste vluchten zal worden die ik ooit zal maken.  Achter ons is het een beetje mistig maar we vliegen naar de prachtige blauwe hemel voor ons. We stijgen door naar een hoogte van 4500 meter (temp –22c) maar een lekkere hoogtezon doet ons die kou vergeten.  We vliegen een tijdje op 4400 meter en beseffen dat we toch maar beter onze zuurstof maskers opzetten om problemen te voorkomen.  Het schrikt je wel even af wanneer je het masker voor het eerst opzet omdat je dan pas beseft hoe hoog je in feite zit en waar je op dat moment mee bezig bent. We zitten met 5 personen in de mand en geven de twee maskers om beurt door aan elkaar. Doordat we rond de middag opgestegen zijn beginnen we na ongeveer twee uur varen te zoeken naar een geschikte landingsplaats.  

Een groot verschil met hier bij ons is dat je in een dal moet landen waar de winden zeer onstabiel kunnen zijn. We laten ons voor de eerste keer vlug zakken en proberen tot iets voorbij het dal te varen en dan terug te keren met de wind die langs de flank speelt.  Te ver, en we stijgen terug op om het volgende dal te proberen.  Na vier pogingen zien we onze kans.  We komen mooi het dal binnen en hangen boven enkele skipistes.

We drijven terug naar links en varen terug naar een flank, we blijven toch op lage hoogte net boven de bomen en zien naast een boerderijtje een kleine weg . We besluiten om daar te landen en zetten de ballon perfect en rustig neer. Veel hebben we niet over, maar we staan veilig aan de grond en kunnen alvast enkele foto's maken terwijl we wachten op de crew. Na een half uurtje komt de volgwagen het sneeuwbaantje opgereden maar op 50 meter van de ballon komt de jeep niet meer omhoog en moeten we met de hulp van de boer de jeep en aanhangwagen naar boven trekken.  De boer, een brave man die zijn naam eer aan deed. Ongeveer om 17.30 komen we aan in het hotel en nemen een lekkere douche en gaan dan nog gezellig eten in ons hotel.  Na het dessert is het een spurt naar ons bed want we zijn inmiddels zo n kleine 40 uur wakker.  

Om 7.15 u loopt onze wekker af en gaan we ontbijten.  Na het ontbijt weer onze warme kleren aan en naar het opstijgterrein. Het is al serieus druk want er zijn zo'n 40 tal ballonteams aanwezig .  We bouwen de mand en ballon op en bespreken wie er mee gaat in de mand.  We zijn in totaal met 10 en nemen geen risico en laten de andere 5 meegaan in de ballon zodat zeker iedereen 1 maal heeft kunnen vliegen hier in Oostenrijk. Onze ballon stijgt op en ik ga samen met christiaan naar de jeep om de ballon te volgen.

We zijn mooi de ballon aan het volgen totdat Gino ons oproept met de vermelding "HOUSTON WE HAVE A PROBLEM" .  Plots wordt het stil in de jeep, maar Gino vervolgt zijn verhaal en zegt ons dat Annelies, het meisje dat mee is in de ballon, ongemakkelijk is geworden door de hoogte en ze zullen uitkijken om te landen.  Pas na 16 u vinden ze een plaats om de ballon aan de grond te zetten.  Veel tijd hebben we niet over om nog wat na te praten want we moeten vlug terug naar het dorp voor de candlelight die om 18 u begint.  Het dorp leeft daar echt voor die ballonmeeting want honderden mensen lopen tussen de ballons terwijl ze recht staan in het donker. Alle ballons blijven mooi staan maar wij beginnen aan een touw met onze ballon op en neer te gaan en nemen telkens enkele kindjes mee uit het dorp. 

Na een candlelight van 2 u leggen we onze ballon neer om nog eens zelf te kunnen genieten van de gebeurtenissen in het dorp. Zo, dit was een deeltje van het mooie verhaal die ik meemaakte in Filzmoos.  Hierbij wil ik nog eens bedankt zeggen aan Gino en Nele, Eddy en Annie, Christian en zijn vrouwtje , Francois en Annelies en de peerser .  Het zijn 3 prachtige dagen geweest en een ervaring die ik nooit meer zal vergeten.   Nick Vermeulen

       
 

5

Soldeer een mandje

 

     

Ben je een klein beetje handig met de soldeerbout, dan is dit mogelijk een leuke bezigheid voor de komende periode. Ik heb hem al weer een aantal jaren geleden in elkaar gezet maar vind nog steeds dat het de moeite waard is geweest. Je hebt er hoofdzakelijk dunne koperen stangetjes voor nodig die meestal wel te koop zijn bij een goede bouwmarkt, een soldeerbout, een rol soldeertin en electriciteitsdraad. Je begint met de staafjes te buigen in een U vorm voor de lengte en de hoogte van de mand. Dan maak je ook U vorms voor de breedte en de hoogte van de mand. Als je naar de onderste foto kijkt snap je wel wat ik bedoel. Ik heb daar even aangegeven hoe de koperen U vorms erin zitten en waar ze gesoldeerd zijn. Het is de bedoeling dat je al die U vorms aan elkaar soldeert zodat er uiteindelijk een rasterwerk van koperen staafjes onstaat. 

Je zet het mandje in wording nu recht overeind en zorgt dat alle rechtopstaande staafjes dezelfde hoogte hebben. Neem nu een rol dunne electriciteitsdraad van 0,5 mm en begin vanaf de bodem te vlechten tussen alle staafjes door. Na vele uren kom je dan uiteindelijk boven aan de rand aan en begint het er al op te lijken. Van vier staafjes maak je de uprights en die soldeer je aan een frame wat je zelf in elkaar gebogen hebt. Voor het materiaal wat je gebruikt voor de brander en de flessen moet je een beetje creatief zijn. Als je alles in elkaar hebt gezet pak je de spuitbus en spuit je het geheel in een neutrale kleur. Ik ben benieuwd of er onder jullie mensen zijn met een creatieve geest. Stuur eens een foto als je iets in elkaar hebt geknutseld.

        
 

6

 De hobby van Phil Hooper

Verhaal en Foto's: Phil Hooper

 
       

Mijn naam is Phil Hooper en mijn hobby omvat alles wat met ballonvaren te maken heeft. Hoe is dat zo gekomen?  Ik woon in Bristol Engeland, niet ver van het opstijgveld van de bekende Bristol International Balloon Fiesta. Toen ik een jaar of 5 was en de fiesta weer eens was begonnen, ging ik altijd in de tuin kijken hoe de spectaculaire ballonnen over ons huis voeren.  Ik stond er vaak extra vroeg voor op en bleef ook 's avond lang kijken en genoot van al dat moois. Jaar na jaar stond ik zo te kijken in onze eigen tuin totdat ik oud genoeg was en mijn ouders mij meenamen naar het opstijgveld. Ik was zo enthousiast dat ik bijna de hele weg heb lopen rennen.

Het was overweldigend toen ik daar aankwam, alles was zo veel groter dan dat ik het mij had voorgesteld. Ik stond direct met mijn neus aan het hek om te kijken hoe de ballonnen werden geinflate. Er waren er zoveel dat ik niet wist waar ik moest kijken. Vanaf dat moment ging ik elk jaar naar de Bristol Fiesta en ik begon dingen van dit evenement te verzamelen en maakte ook een begin met het fotograferen van ballonnen. De collectie werd uitgebreid met de officiele Fiesta programma’s en uiteraard vele pins en andere memorabilia.

Ik begon elk krantenartikel over ballonnen te verzamelen en kocht elke ansichtkaart waar maar een ballon op stond. Toen ik de leeftijd van 13 jaar had bereikt besloot ik een website te gaan maken, ik wist alleen nog niet waarover. Na enig nadenken bleek dat het uiteraard nergens anders over zou kunnen gaan dan over ballonnen. Ik wist er al veel van en fotomateriaal had ik in overvloed. De website kwam er en omstreeks Februari 2000 was ik on-line, echter het aantal kijkers viel nogal tegen. Ik begon toen naar webmasters te schrijven van andere ballonwebsites om voor te stellen dat ze op hun pagina een link zouden maken naar mijn ballonsite. Ik zou dan hetzelfde op mijn site doen. Dit begon te werken en al gauw sprong mijn teller omhoog. Een tijdje later, het was net na Bristol 2000, ontving ik een e-mail van een locale ballonpiloot Lee Hooper, geen familie maar de reden dat hij mij mailde was wel dat we dezelfde achternaam hadden. Hij nodigde mij uit om eens langs te komen op een ballonclub meeting bekend als de Western Region Britisch Balloon and Airship Club (WRBBAC). De club stond mij wel aan en Lee vroeg of ik in het team wilde, en natuurlijk zei ik ja. Dat aanbod kon ik niet afslaan. Op een dag ontdekte ik wat ballonvaren werkelijk inhield.

Lee was piloot bij de Bristol University Hot Air Ballooning Society (BUHABS) en ik ging crewen op een zeer koude ochtend. Ik ging natuurlijk niet direct mee de lucht in maar leerde wel alle kneepjes van het crewen aan de grond en vond alles zeer interresant. De ballon landde in een weiland dat omringd was met bossen en prikkeldraad en we konden daar niet met een auto bij komen zodat we het hele zaakje over de afrastering moesten tillen.

Een goed begin van mijn crewactiviteiten. Ik ging vaker mee crewen totdat helaas de MKZ uitbrak, een zeer ellendige periode waarin ook niet kon worden gevaren met een ballon om verspreiding te voorkomen. Lee organiseerde een ballonweek in Vermenton in Frankrijk en doordat er een crewlid uitviel werd mij gevraagd om mee te gaan, en natuurlijk greep ik deze gelegenheid met beide handen aan. De dag brak aan dat we zouden vertrekken. We gingen met 5 man maar ik kende alleen Lee dus het was een beetje onwennig voor mij. We reden naar London waar we een zesde crewlid oppikten waarna we doorreden naar Dover en via de veerboot naar Calais gingen. 

We stonden de hele week op een leuke camping en de eerste dag sliepen we alleen maar. Mijn gedachten gingen alleen maar naar de volgende ochtend want dan zou ik mijn eerste ballonvaart gaan maken. We reden naar de site en bouwden de ballon op en ik stapte voor het eerst van mijn leven in het rieten mandje. Ik was erg nerveus omdat ik ook nog nooit in een vliegtuig had gevlogen en geen idee had wat me te wachten stond. Ik ging met Lee mee in de “Giraffe” (G-RAFE).

Hij trok de quick release los en we stegen op, het was erg raar, zo’n gevoel had ik nog nooit gehad. Toen we boven de boomtoppen uitstegen kon je al heel veel van het landschap zien, geweldig. We bleven een uur in de lucht en landden in hetzelfde veld als de andere ballon die bij ons was. Het was een mooie zachte landing. Deze week mocht ik drie keer meevaren dus ik kon mijn geluk niet op. Een paar weken nadat we terug waren werd het vaarverbod ivm de MKZ opgeheven, vlak voor het begin van de Bristol Balloon Fiesta. Via Lee kreeg ik een Arena Pass zodat ik het veld op kon lopen tussen alle ballonnen. Dit was voor mij absoluut het einde, zo dicht bij al die prachtige ballonnen. 

Ik maakte vele prachtige foto’s en deze staan ook allemaal op mijn website samen met die van Vermenton. Mijn website heeft al vele hits gehad en gaat erg goed. Sindsdien heb ik al een artikel geschreven voor een Amerikaans ballonblad en voor de BBC over mijn hobby. Hopenlijk kan ik gaan lessen en mijn brevet halen zodat ikzelf kan gaan varen.      

Phil Hooper

       
 

7

Ein leben im Ballon, Helma Sjuts

 
       

Enkele jaren geleden zag ik Helma Sjuts samen met onze eigen Nini Boesman opstijgen in de Belgica 2, de gasballon van Ronny van Havere en Philippe de Cock tijdens de nachthappening met gasballonnen op Twente Ballooning. Helma Sjuts is een legende in de gasballonvaart en heeft nu een boek geschreven. De vertaalde recentie van het boek luidt: 

Een leven in een ballon, belevenissen van de succesvolste vrouwelijke gasballonvaarder ter wereld. Sinds ze in de zomer van 1939 een opleiding voor zweefvliegpiloot deed duurde het dertig jaar voordat Helma Sjuts weer de lucht in ging. Ditmaal ging de directrice van een school echter omhoog in een ballon waarin ze sindsdien maar liefst meer dan 6400 uren heeft doorgebracht. Sinds Helma in 1970 haar brevet haalde deed ze mee aan tal van wedstrijden en verbrak ze vele records. Een duurvaart van bijna 24 uur, een afstand van 493 kilometer van Münster naar Besançon of haar talrijke deelnames aan de beroemde Gordon Bennett races die haar ook internationaal bekend maakten, Helma Sjuts is één van de bekendste vrouwelijke ballonvaarders te wereld. In dit boek schrijft ze over haar passie voor ballonvaren, over veel van haar avontuurlijke vaarten maar ook over het technisch aspect van gasballonvaren. Ze illustreerd haar verhalen met vele prachtige foto's en documenten die een duidelijke blik op de spannende wereld van het ballonvaren geeft. Het boek is verkrijgbaar via het Duitse "Aschendorff Verlag" en is via hun website te bestellen. Deze eerste druk kost 19,50 Euro en het boek beslaat 300 pagina's.

            
 

8

Reclamezuilen van ballonstof

Foto's: Cameron Balloons UK

 

        

Cameron brengt deze reclamezuilen op de markt. Gemaakt van Rip Stop tartan nylon en bedrukt met een exclusieve geprinte artwork techniek. Deze zuilen trokken veel aandacht tijdens de winterevenementen van Cameron. Ideaal voor gebruik op indoor beurzen, bedrijfsfeestjes en presentaties. Elk logo, ontwerp of fotowerk kan worden aangebracht op de zuil. Deze zuil bestaat uit een klein koffertje van vier kilo met daarin een klein ventilatortje welke op het net wordt aangesloten. De zuil komt uit de koffer en staat in 20 seconden overeind. Intern is een verlichtingsbron aangebracht waardoor hij in het donker ook behoorlijk de aandacht trekt. Na gebruik uiteraard in no-time weer ingepakt.

 

9

Ballonnen showavond

 
      

Op 21 Februari werd in Hotel de Wolfshoeve in Schoonebeek een Ballonnen showavond georganiseerd door de culturele raad. Dit naar aanleiding van het succesvolle ballonevenement dat afgelopen jaar voor de tweede keer in Schoonebeek werd gehouden. Een week lang stegen elke avond meerdere ballonnen van Westerwolde Ballooning op vanaf het evenementterrein. In 2001 stegen 150 mensen op en vorig jaar waren dat er al 240. 

Geert Pals van Westerwolde Ballooning en Ben Bläss

naast de High Tech Equipment   Foto: Bennie Bos

Inmiddels groeit de lijst met kandidaten voor het derde ballonfeest gestaag. Deze mensen zullen deze zomer het luchtruim kiezen. Voor deze gelegenheid was de bekende ballonoloog Ben Bläss uitgenodigd met zijn beroemde audiovisuele presentatie. Deze show heb ik al diverse keren mogen aanschouwen maar toch besloot ik om ook dit keer Ben weer te laten schrikken van mijn aanwezigheid. Schoonebeek ligt op 10 minuten rijden van Emmen en samen met mijn dochter, mijn vrouw én mijn vriendin namen we een goede plaats in voor het grote scherm en kon de show beginnen. Ben begon met een inleidend verhaal over de ballonvaart en startte daarna zijn voorstelling. Sinds de laatste keer dat ik het had gezien waren er vele nieuwe foto's bijgekomen onder andere van de laatste fiesta in Albuquerque.

De mooiste special shapes en gigantische hoeveelheden ballonnen passeerden de revu onder begeleiding van schitterende muziek. En weer bekroop mij een gevoel van gelukzaligheid na het zien van deze rustgevende beelden. De zaal met bezoekers genoot met volle teugen en er kan zeker gesproken worden van een succesvolle avond. 

       
 

10

Nieuwe Special in Duitsland

Verhaal en foto: Fritz Klank

 
       

Sinds 12 jaren ben ik reeds ballonpiloot en ik bezit drie gesponsorde ballonnen. Al heel lang heb ik de wens om een eigen ballon te hebben waarmee ik geen verplichtingen heb. In mijn hart ben ik altijd al een clown geweest en bezit ik een verzameling van ongeveer 100 clowns. Daarom heb ik een ontwerpster opdracht gegeven om een clownballon te ontwerpen en hiermee ben ik naar Schroeder Ballons gegaan en heb deze ballon laten bouwen. Nu vaar ik met mijn eigen D-OLEG en waarschijnlijk ben ik de gelukkigste ballonvaarder van Duitsland temeer omdat ik ook al van vele collega ballonvaarders te horen heb gekregen dat mijn clown uitzondelijk mooi is. Ik ben drie weken met deze ballon in Qatar geweest en hij heeft daar zijn doopvaart gemaakt. Ik wil graag met mijn Oleg aan vele evenementen in de hele wereld deelnemen en bij passagiers en organisatoren een glimlach op het gezicht toveren.  Fritz Klank

       

 

11

Bertrand Piccard

 

      

Toen ik aan Bertrand Piccard vroeg of hij een verhaaltje wilde schrijven voor het Hot Air Magazine bleek maar eens te meer hoe vol hij nog zat van zijn avontuur in 1999 toen hij samen met Brian Jones als eerste een ballonvaart rond de wereld maakte. Bertrand Piccard:

Foto: Breitling

Er zijn vele manieren om de vaart van de Breitling Orbiter 3 in Maart 1999 aan te duiden: een sportprestatie, een vermelding in de geschiedenisboeken, een technologish of menselijke prestatie en zelfs een filosophisch experiment. De veelzijdigheid van dit project was de grote stimulans voor mij omdat het alle elementen in zich had van een groot avontuur. Het begon als een droom van elke serieuze ballonvaarder, het maken van de langste en spannendste tocht, het omcirkelen van onze planeet. Pas vanaf 1981 werd de eerste poging ondernomen om de Jules Verne fantasie werkelijkheid te laten worden en met een luchtballon een reis te maken rond de aarde. Begin 1990 werd het een echte race waarbij de FAI (World Air Sport Federation) het regelement samen stelde. De media zag het als het laatste grote avontuur van de eeuw.

Men had de polen bedwongen, de continenten, de immense bergen, de ruimte en de oceanen, maar de ballon, welke de eerste vaart maakte in 1783 was nog nooit rond de wereld geweest. Deze pagina in de geschiedenisboekjes wachtte erop om geschreven te worden. Dit avontuur zou tevens een technologisch hoogstandje worden.

Toen ik begon met het Breitling Orbiter project stond de langste tijd dat een ballon in de lucht was gebleven op 6 dagen. Volgens berekeningen van meteorologen was voor een vaart rond de aarde 3 weken nodig. Het was noodzakelijk om een enorme ballon te bouwen van 55 meter hoog, bedekt met warmte isolatie en een drukcabine wat ons in staat zou stellen om te overleven op een hoogte van 10 tot 12 kilometer, de hoogte waar de Jet Stream waait. Door de jaren heen hebben diverse deelnemers hun pogingen ondernomen, Max Anderson met de “Jules Verne”, Larry Newman met “Earthwind”, Richard Branson met de “Virgin Global Challenger”, Steve Fosset met de “Solo Spirit”, Kevin Uliassi met de “J-Renee”, Dick Rutan met de “Global Hilton” en Andy Elson met de “Cable and Wireless” om diegene te noemen die in staat zijn geweest om op zijn minst van de grond los te komen. Maar ondanks alles, ontbering is noodzakelijk om dromen uit te laten komen. Ik was gefascineerd door de symbolische waarde van dit avontuur.

Foto: Chas Breton

Twee eeuwen van wetenschappenlijk onderzoek resulteerden in een enorme vooruitgang maar de meeste uitvindingen waren gebaseerd op het controleren van de krachten van de natuur. Echter in een ballon is de piloot overgeleverd aan de natuur en moet hij accepteren dat hij mee genomen worden door de wind.

Foto: National Geographic

Een ballon gaat met dezelfde snelheid en richting van de wind mee. De technologie die moest worden ontwikkeld was enkel en alleen om de natuur beter te leren begrijpen en hem als een bondgenoot ter zijde te hebben. Een mens is het gewend om dingen onder controle te hebben. Het is moeilijk te aanvaarden dat het leven ons soms een richting opstuurt die niet onze eigen keuze is. Een ballonvaart dwingt ons om in te zien dat onze eigen wil maar heel weinig te zeggen heeft tegenover de kracht van de wind. Enig ingrijpen is noodzakelijk maar we zijn zeer beperkt in onze macht. Een ballonvaarder kan eigenlijk niet veel meer dan omhoog en omlaag om andere windrichtingen te vinden. Na de mislukte pogingen van alle andere deelnemers stegen we met de Breitling Orbiter 3 op in Chateaux-d’Oex in de Zwitserse alpen op 1 Maart 1999. Het eerste probleem was om een zover mogelijk zuidelijke stroming te vinden om aan de eisen van de Chinezen tegemoet te komen. Een smalle doorvoerroute was toegestaan. Voor de meteorologen Pierre Eckert en Luc Trullemans was het een zware opgave om op een afstand van 15000 kilometer de ballon precies over een lijn te dirigeren, maar het is ze gelukt. Gebruik makend van een lagedruk gebied over de Mediterranean en een hogedruk gebied over India, stukjes varen in de Jet -Stream en soms in hele rustige winden, maar altijd volledig geconcentreerd op het volgen van de berekende hoogtes, bereikten we na 11 dagen de Pacific.

Luchtverkeersleiders en Zwitserse diplomaten werden ingezet om de bemiddelingen te voeren om de grenzen open te zetten door Egypte, Yemen, India, China en Japan. Strategische besluiten waren vaak pijnlijk. Ga we naar het noorden met een snelle wind of naar het zuiden met een langzame wind ? Toen we de Pacific naderden werd deze beslissing kritiek. De zuidelijk route kostte ons 4000 kilometer extra op onze reis. Deze route moesten we uiteindelijk wel nemen omdat in het noorden een zware storm waaide.

    

     

De eindeloze oceaan onder deed ons terug verlangen naar de Africaanse woestijn en het vliegtuig wat ons de laatste 11 dagen had gevolgd. De oneindige vlakte van golven werd een spiegel waarin we met een snelheid van 30 kilometer per uur helemaal alleen waren met onze emoties. Omgeven door dreigende bewolking en afgesloten van de wereld door problemen met de sateliet antennes werden we een beetje wanhopig en zagen we onze kans van slagen slinken door de steeds kleiner wordende vooraad propaangas.

We hadden geen andere keus dan het accepteren van onze angst omdat het net zo gevaarlijk is om tegen je emoties te vechten dan tegen de wetten van de natuur. Na 6 wanhopige dagen bleek de beslissing van de meteorologen correct en kwamen we in een sterke Jet-Stream terecht en vlogen met een snelheid van 180 kilometer per uur richting Mexico. Bij het naderen van de Caribean nam de snelheid van de ballon weer af. De Jet-Stream stootte de ballon af net zoals hij dat enkele maanden eerder had gedaan met Richard Branson waarbij hij gedwongen werd om ten zuiden van Hawai te landden. We verbruikten heel veel propaan om weer hoogte te winnen en als een wonder kwamen we op een hoogte van 10,5 kilometer weer op koers te liggen. We hadden nog 10.000 kilometer te gaan en hadden niet veel propaan meer over. Dit kon alleen nog een succes worden als de wind toenam en gelukkig deed hij dat, zelfs tot het viervoudige.

Foto: Martin Rutschi

Op 21 Maart landden we met de ballon in Egypte en schreven we geschiedenis. Brian en ik hadden het gevoel dat we een zeer hechte band met de natuur hadden gekregen. Onze vaart rond de wereld kan beschreven worden als het laatste grote avontuur van de 20e eeuw maar ook als het eerste van de 21e. De zoektocht naar vriendschap tussen mens, technologie en natuur.

Foto: P.A.

De Breitling Orbiter 3 vond zijn rustplaats in de hal van het prestigieuze “Smithsonian Air and Space museum” in Washington naast Lindbergh’s “Spirit of St.Louis”, het vliegtuig van de gebroeders Wright en de capsule van de Apollo 11. Brian en ik werden overal ter wereld gehuldigd en onderscheiden en mijn naam werd in de beroemde Franse “Larousse” encyclopedie toegevoegd naast die van mijn vader en mijn opa. Het verhaal van onze reis werd in boekvorm uitgebracht over de hele wereld. “Around the world in 20 days”, The greatest adventure”, “De laatste uitdaging”, “Mit dem wind um die welt”. Ik deed honderden lezingen en toespraken bij grote bedrijven, seminars en conferencies wetend dat deze mensen niet aanwezig waren om een ballonvaart te plannen maar om inspiratie te vinden in mijn ervaringen.

Bertrand Piccard

   

Tijdens de Wereld Kampioenschappen Ballonvaren in 1999 in Oostenrijk had ik het geluk een lezing van Bertrand mee te mogen maken en heb met een brok in mijn keel geluisterd naar zijn prachtige verhalen. Een zeer boeidend man die een groot publiek aan zijn voeten krijgt en als je ooit de gelegenheid hebt om naar één van zijn lezingen te gaan, grijp die kans dan met beide handen. Na afloop voel je je een ander mens. Meer info op de website van Bertrand.

        
 

12

Ballondag Oosterwolde

Verhaal: Jarno Doornewaard, Foto's: Nienke Bos

 
      

De Ballondag 2003 is succesvol verlopen. Zaterdag 1 maart werd in het Gelderse Oosterwolde voor de derde maal een internationale ballondag gehouden. Vele ballonenthousiastelingen en piloten uit Nederland, België en Luxemburg waren aanwezig in dorpshuis ‘De Heerdt’ Een groot aantal verzamelaars hadden een eigen stand ingericht in zaal 1 om allerhande ballonmateriaal te ruilen en te verkopen. Voor het eerst dit jaar waren er ook ballondealers aanwezig. In zaal 2 hadden zij hun materiaal uitgestald. Johan Echtermeijer was aanwezig om Kubicek balloons te promoten. Hij had o.a. zijn eigen Kubicek meegebracht. Pieter Kooistra nam de promotie van Lindstrand Balloons voor zijn rekening. Tevens liet Geert Plukker in deze zaal zijn modelballons zien. Ter gelegenheid van deze dag werd er een gids uitgegeven met tweede hands ballonmateriaal. De gehele oplage was aan het einde van de dag uitverkocht.Wanneer er nog piloten zijn die graag een gids zouden willen hebben, kunnen zij deze via e-mail bestellen en zullen wij nieuwe exemplaren laten drukken. Vele belangstellenden hebben deze geslaagde dag bezocht. Ook was er belangstelling van de regionale pers en media. Zo was de Zwolse Courant (grote regionale krant) aanwezig met een verslaggever en fotograaf en was er een verslaggever aanwezig van de Lokale Omroep Elburg die live in een radio-uitzending aandacht besteden aan de ballondag.

     

Wij mochten vele positieve reacties ontvangen. Niet alleen over de organisatie maar ook over de accommodatie, zoals een van de ballonvaarders zich uitdrukte: “Je kunt hier echt nog eten en drinken kopen tegen vooroorlogse prijzen.” Een andere piloot zei: “Er is vandaag een wereld voor mij opengegaan. Ik wist niet dat er zoveel plaatsvond in het wereldje achter het ballonvaren. Het was fantastisch” Als organisatie kijken we tevreden terug en hopelijk krijgt deze dag, mede door deelname en komst van velen, een succesvol vervolg op de eerste zaterdag van maart 2004. Houdt deze datum onder voorbehoud vrij in uw agenda. We zullen de komende tijd nadenken over de invulling van de dag. Denkt ook u hier eens over na en geef uw suggesties aan ons door. Mede namens mijn ouders en broer een hartelijke groet, Jarno Doornewaard

Je kunt Jarno bereiken via E-mail

      
 

13

Ballonhaven Etten-Leur

 
 

Op 15 mei 2003 verschijnt een zeer bijzonder boekje: Ballonhaven Etten-Leur. Ondertitel: De redding van de ballonvaart in Nederland en Groot-Brittannië ?!  "Het was een geweldig fijne tijd." Ballonhavenmeester G.A.M.B. Metsers, 1969. Een toevallig ontdekt poststuk was de aanleiding. Uitleg van diverse mensen zorgde voor het vervolg. Het boeiende verhaal over de ballonhaven die in de zestiger jaren van de vorige eeuw prominent aanwezig was in Etten-Leur, komt op papier beschikbaar. Deze korte, maar zeer boeiende episode in de Nederlandse luchtvaarthistorie leek voor de geschiedenisboekjes verloren te zijn gegaan, maar is gered. Onderzoek in allerlei archieven en gesprekken met betrokkenen leidden tot een schat aan gegevens. De daarin terug te vinden sfeer van die jaren, de bijna nog merkbare gaslucht en de niet tastbare stilte van het luchtruim werkten inspirerend. De feitelijke oorsprong, "het blinken en zinken" en het belang voor de ballonvaart worden weergegeven aan de hand van interviews, authentieke correspondentie, krantenverslagen en andere bewaard gebleven informatie. Diverse (onbekende) foto's zijn tevoorschijn gekomen en in het boekje opgenomen.

Uitgelegd wordt waarom de ballonhaven in Etten-Leur kwam en waarom hij verdween. Het grote belang ervan komt vooral tot uiting in de belevenissen van de Engelse leerling Anthony Smith.

Al snel na zijn opleiding bestaande uit vaarlessen vanaf de ballonhaven werd hij wereldwijd beroemd door zijn ballonavonturen in Afrika en het boek dat hij daarover schreef. Door zijn enthousiasme en inzet werd in Groot-Brittannië het varen met de gasbollen nieuw leven ingeblazen. Veel dank is de schrijver verschuldigd aan hen die goedgekoesterde herinneringen vertelden of geholpen hebben bij het vinden en beschikbaar krijgen van bronmateriaal en illustraties. In dit verband moeten zeker genoemd worden: Nini Boesman, Willy Coppens-Buijs, Arjen Klep, G. Lazárom, Ria van den Maagdenberg, Jos Martens, Ria Metsers, Jacques Nagelkerke, Ries Rommens, Anthony Smith, J. Suijkerbuijk ("Jantje gas"), H.P. Verseveldt, Marc Verwiel, Rieni Voermans en Wim van Westerop. Het boekje kan helpen heerlijke herinneringen aan die befaamde periode terug te halen. Het is echter vooralook geschreven om "jong en oud" te laten zien, dat achteraf kan blijken, dat ogenschijnlijk nietige aspecten in onze omgeving toch belangrijk kunnen zijn. Info bij de Luchtvaart Historische Vereniging in Den Haag, de heer G. Lazárom Tel. 070-3234410

      
 

14

Veiling Ballonpost

 
         

Voor de liefhebbers van ballonpost en postzegels is de website van Verzamel.Com mogelijk interresant. Er worden hier diverse fraaie objecten ter veiling aangeboden. De sluitingsdatum is 17 Maart 2003 dus wacht niet te lang met bieden. Het stuk op de foto hiernaast stamt uit 1968 en is vervoerd met de gasballon "Graf Zeppelin" en dat is volgens mij de ballon van Sturzlinger die bij de laatste Gordon Bennett vroegtijdig moest landen ivm gaten in de ballon. (Correct me if i'm wrong !!!).

        
 

15

The IceMan Wim Hof stunt bij A3 Ballon

Verhaal: "De week van Willibrord" en Bennie Bos, Foto's: A3 Ballon

 
         

Het zat er natuurlijk weer aan te komen, de volgende stunt bij A3 Ballon. Deze stunt werd ditmaal uitgevoerd door "The Iceman" Wim Hof, een man die een speciaal voor hem gefabriceerde vriescel tot zijn beschikking heeft om zijn ongelofelijke weerstand tegen kou te verhogen. Bij een temperatuur van 30 graden onder nul doet deze man zijn oefeningen. Willibrord Frequin, de brutaalste verslaggever van Nederland probeerde een kort gesprekje met Wim te voeren in deze cel maar stond na 5 seconden weer buiten de glazen deur en het enigste wat hij nog kon zeggen was een kreet die ik liever niet wil herhalen. De documentaire over de stunt is enkele weken geleden door SBS 6 op tv uitgezonden. In de zomer van vorig jaar deed Wim nog van zich spreken op een wel zeer opzienbarende wijze. In het prachtige Zuid-Italiaanse deel van Tirol presteerde Wim het om een halve marathon te lopen op zijn blote voeten door de sneeuw.

Pijnlijke voeten waren het gevolg en deze met ijs en bloed bedekte voeten zag je haarfijn op tv. Wim is nog van plan om ooit de Mount Everest te beklimmen met alleen zijn korte broek aan. Hij had nu het plan gevat om een paar ijzingwekkende stunts uit te halen met twee luchtballonnen die ondeling met een touw gekoppeld zijn. In een voorbespreking werd nog eens haarfijn uitgelegd wat Wim allemaal van plan was (zie orginele schema boven).

         

      

Omdat Willibrord twijfelt over de veiligheid probeert hij de man nog op een andere gedachte te brengen maar Wim is vastbesloten om de stunt uit te voeren. De HBA en de PBN worden opgebouwd en verbonden met een kort touw waarbij de ballonnen net tegen elkaar aan komen te liggen. Als laatste voorbereiding gaat basejumper Bob Draaier boven op één van de ballonnen zitten waarna de ballonnen recht overeind worden gezet.

De piloten Michael Kruseman en Alex-Jan Barends gooien de branders in de strijd en beide ballonnen verheffen zich van moeder aarde. Het is een raar gezicht om deze twee gekoppelde ballonnen die strak tegen elkaar aan liggen te zien opstijgen. Op 1 kilometer hoogte begint Wim met de voorbereiding van zijn eerste stunt. De alleen in korte broek gehulde stuntman word in een tuigje gehesen waaraan het verplichte veiligheidtouwtje vast zit. Wim klimt op de rand van de mand en gaat via het touw tussen de twee ballonnen hangen. Vreselijk raar om hem daar te zien bungelen op een kilometer hoogte alleen aan de middelvinger van zijn rechterhand. Het tweede gedeelte van de stunt bestaat uit een touwladder van 30 meter lang waaraan Wim naar beneden klimt.

Het is de bedoeling om alleen met armkracht weer langs deze ladder omhoog te klimmen. Dit bleek echter veel zwaarder dan hij had gedacht onder deze omstandigheden en uiteindelijk moest hij zijn benen ook gebruiken om weer veilig aan boord van de ballon te komen.

         

  

Deel drie was het meest spectaculaire van de show waarbij Wim met klimijzers via een touw naar de top van de ballon klimt waar voor de veiligheid Bob Draaier nog steeds zat te wachten en zijn kont zat te verbranden. Na een lange strijd komt hij uitgeput aan op de top van de ballon en kan hij even later doormiddel van abseilen weer naar beneden en veilig de mand weer bereiken.

Bob Draaier kan nu ook zijn kokend hete positie verlaten waarna beide heren zich opmaken om op gepaste wijze de mand van de ballon te verlaten. En dat kan natuurlijk maar op één manier. Parachutist Bob Draaier neemt Wim Hof in de tandempositie en per parachute verlaten de mannen de ballon, prachtig gefilmd door Jean Louis Becker die net een paar seconden eerder springt en de beelden maakt zoals ik ze van hem gewend ben, werkelijk schitterend. Wim draagt tijdens de vrije val van 200 kilometer per uur trouwens weer alleen zijn korte broek waarbij hij een gevoelstemperatuur beleeft van min 40 graden. Hij is dan ook niet voor niets "The Iceman". Zo heeft Wim Hof eens te meer bewezen meer te kunnen dan menigeen voor mogelijk houdt. Nadat de ballon met Willibrord aan boord is geland zoekt hij Wim zo snel mogelijk op om hem te feliciteren. Een leuke documentaire met zeer fraaie beelden.

              
 

16

Cameron Turbo Racer in productie genomen

Verhaal en foto: Pit Thibo

 
       

De Cameron Turbo Racer wedstrijdballon is na jaren testen in productie genomen. De ballon is uitvoerig getest door de Cameron dealer van Luxemburg en tevens  wedstrijdpiloot, Pit Thibo en hij verteld over deze nieuwe ballon.

De Turbo Racer is ontwikkeld na een verzoek om de stabiliteit van de ballon te verbeteren tijdens snelle stijgingen en dalingen, hoofdzakelijk nuttig bij wedstrijden. Bij zeer snelle dalingen gaat een ballon ernstig vervormen en rondtollen. In wedstrijden kan het voor een piloot echter uiterst belangrijk zijn om vanaf grote hoogte vliegensvlug naar beneden te gaan en daarbij door diverse verkeerde windlagen (andere richtingen) heen te knallen. Uiteraard gebeurt dit met de nodige veiligheid. Cameron ingenieurs bouwden een ietwat ronde ballon met rond de evenaar een zogenaamde turbolator ring. Dit geeft een aerodynamische vorm aan de ballon waardoor hij bij een snelle daling niet vervormd. Er zijn zeker 50 testvaarten gemaakt met deze ballon waarbij snelle stijgingen van minstens 1800 ft/min en dalingen van minstens 1600 ft/min zijn uitgeprobeerd en dit resulteerde niet in een vervorming van de ballon. 7 verschillende testpiloten hebben deze ballon naar tevredenheid getest. Dit prototype (65er) is getest met een enkele en een dubbele brander waarbij de dubbele de ballon na een snelle daling bijna direct weer stil legt in de lucht. Dit prototype heeft een hyperlast top en drie doorkijk panels.    Pit Thibo    Meer info bij Rien Jurg Promotions.

         
 

17

De observer, de ogen bij het wedstrijdvaren.

Verhaal: Hylke Feenstra

 
         

Wie deelneemt aan wedstrijdvaren is meestal bekend met een observer. Maar veel mensen die actief zijn in de ballonwereld maar niet in wedstrijden weten meestal niet wat een observer is en wat hij doet. Een observer is iemand die bij wedstrijden de piloten in de gaten houdt tijdens hun vaart. Hij of zij houdt in de gaten of de piloot zich wel aan de regels houdt en hij meet de markers op, welke de piloot uitgooit. Zelf ben ik ruim 7 jaar actief als observer en heb sindsdien vele mooie ballonvaarten mogen maken in binnen - en buitenland. Observer is een uitstekende manier om actief met ballonvaren bezig te zijn en ook nog eens op een hele leuke manier. Als observer kun je deelnemen aan o.a. de Nederlandse kampioenschappen (hemelvaartsweekend) en aan één van de twee One Day Fly ‘s (5 april). Indien je wat meer ervaring hebt kun je, als je wilt, ook deelnemen aan buitenlandse wedstrijden. Ik heb zelf al deelgenomen aan twee WK’s (Oostenrijk en Frankrijk) en één EK (Luxemburg). Na enkele jaren ben ik ook begonnen te crewen. Sinds een jaar ben ik ook in het bezit van mijn brevet en maak mijn uurtjes bij Ballonsport Haven uit Idskenhuizen.

Hylke Feenstra     Foto: Bennie Bos

Tijdens de One Day Fly op 5 april zal ik voor het eerst meedoen als piloot tijdens een wedstrijd. Wie meer informatie wil over observers kan contact opnemen met onze Chief Observer Berend Jan Floor e-mail of met de DBCC.  

Hylke Feenstra

      
 

18

Ballonfestival Borken Duitsland

 
     

De uitnodiging voor de Zippo Cup is binnengekomen. Ballonvaarder Achim Schneider nodigt piloten uit om met hun teams te komen varen in het Duitse plaatsje Borken en dit ligt net over de grens bij Enschede. Achim is een bekende piloot en is regelmatig in Nederland te zien met zijn olifant special shape. Verder bezit hij maar liefst drie prachtige Coca Cola special shapes. Een vertaling van een gedeelte van de uitnodiging luidt:

Beste ballonvaarders, we willen jullie graag begroeten op onze 5e Borken Ballonfestival "Zippo Cup". Van 7-8 t/m 10-8 2003 nodigen we jullie uit om naar Borken te komen. Bij ons in het Münsterland is nog echt de gelegenheid om van het ballonvaren te genieten. Een gebied waar we nog vrij zijn van de luchtvaartbeperkingen. Ons startveld bevind zich op het terrein van de forellenvijver Wolter. Er is gezorgd voor een vol programma en de inwendige mens wordt ook niet vergeten. Voor de vrijdag en de zaterdagavond staat een grote nightglow gepland (vorig jaar 25 ballonnen). Er wordt zowel 's morgens als 's avond gevaren.

In Borken varen meestal tussen de 50 en 100 ballonnen. Als je een mailtje naar Achim Schneider stuurt en vraagt om de uitnodiging zal hij je deze als een PDF file (966 KB) via email toesturen.

Foto's van de nightglow 2002 vind je op "Ballooning Pictures".

     
 

19

Valse lift in Belgie

Verhaal en foto: Peter de Bock

 
     

Zeer zelden gebeurd er eens een ongeluk met een luchtballon maar als er dan iets te melden valt staan de kranten er direct vol mee.  Helaas overkwam het onlangs piloot Peter de Bock uit Belgie. Peter stond klaar om passagiers te gaan varen met een Cameron A-210, de OO-BXW en hij verteld hier zijn eigen verhaal over hetgeen hem overkomen is.

Peter de Bock: Als piloot komt iedereen wel eens een valse lift tegen.  De ene geraakt dantoch goed weg, de andere heeft pech.  Wel dit is mij ook overkomen op 15/02/03 te Brasschaat.  De wind stond een achttal knopen sterk. Bij het opstijgen stond de ballon vermoedelijk niet warm genoeg, toch had ik de indruk genoeg stijgvermogen te hebben.  Nadat de mand van de grond kwam begon de ballon te langzaam te stijgen, waarna ik alle branders (triple burner) opengezet heb.  Het onderste gedeelte van de ballon en de mand werden toch door een grote eik getroffen.  Op dat moment is het rode touw van het smart vent systeem blijven hangen aan een tak (je ziet het net op de foto).  Hierdoor stond, bij het uitkomen van de boom, het volledige smart vent systeem open en was een harde landing onvermijdelijk.  De passagiers werden door mij bevolen zich in de mand te bukken (uit voorzorg) daar de ballon volledig onbestuurbaar was en ik dus niet kon inschatten waar we gingen neerkomen. Gelukkig zijn we "geland" tussen kleine boompjes.  De kwetsuren en kneuzingen werden vooral opgelopen doordat de mensen in een verkrampte , gebukte houding zaten en de landing niet konden zien.    Peter de Bock

                  
 

20

Vrijwilligers gezocht

 
           

Wie loopt daar toch ?

21 juni a.s. Vlieg en Ballon Festival vliegveld Hilversum. Een spectaculaire airshow, een mega para-dropping en het vertrek van 35 hetelucht-ballonnen zijn de hoogtepunten van dit evenement. De organisatie is nog op zoek naar meerdere vrijwilligers die willen helpen bij o.a. beveiliging , toezicht, en andere ondersteunende taken. Wij kunnen iedereen gebruiken, als hij/zij maar ouder is als 18 jaar. Je dient vanaf 1600 beschikbaar te zijn. s' Avonds is er als afsluiting een groot feest voor alle deelnemers en medewerkers. Geef je op bij: Ton Rentier, tel 035-6232212 / 06-55374680 of via E-mail  Ton Rentier

Foto's: Stichting Hilversum Fly-In

       
 

21

Nieuwe Ballonnen

 
       

Rita van Veen uit Enschede heeft deze "Remax" ballon met weinig uren op de teller gekocht in Duitsland en omgedoopt naar de PH-REY en dat is heel romantisch de afkorting voor Rita En Yntse en het betreft hier een Cameron A-140. Binnenkort kunnen we twee "Remaxen" naast elkaar zien varen.


De andere ballon zou je in Nederland verwachten maar helaas, de Belgen gaan er mee heen. Het is de OO-BZE en ook een Cameron maar dan van het type Z-160 en de ballon wordt gevaren door G.S. Promotion.

          
 

22

Tot slot een TV Tip

 
      

Op Maandag 17 Maart staat een uitzending gepland van de documentaire getiteld: "De Zeppelins komen terug". De begeleidende tekst luidt: "Luftschiffe im aufwind, documentaire. In Duitsland is een aantal enthousiastelingen en zakenlui bevlogen van luchtschepen oftewel zeppelins". Ik weet niet hoe oud deze docu is maar ik heb begrepen dat het bedrijf Cargolifter waarvan ik enkele jaren geleden deze zeppelin heb gezien tijdens de Montgolfiade in het Duitse Warstein alweer op de fles is gegaan. De uitzending staat gepland om 17.08 op de zender Nederland 1. Zeker even kijken dus.

De volgende Hot Air verschijnt op 13 April en nieuwtjes en tips zijn zeer welkom via email.

Met de vriendelijkste groeten uit Emmen, Bennie Bos

              

Foto: Bennie Bos