Uitgave 58 - Maart 2007 - Jaargang 5

    

1

Postbank reclame weer Greetzz hoogstandje


Tekst: Alex Jan Barends, Foto's: Greetzz

    

     

Een mooie januari dag om 5 uur ’s morgens in Goirle, alles en iedereen staat op scherp, nog even de laatste meteo info en dan op naar Tiel.  Daar aangekomen staat het base camp al te wachten met koffie en broodjes. Na een korte briefing van camera en geluidsmensen is het tijd om de manden op te bouwen. Ruim 3

uur hadden ze nodig om de camera’s op te hangen in special daarvoor gemaakte beugels en ophangingen. Beide acteurs, Jan Mulder en Ellen waren erg nerveus, maar nadat ik ze een minuut of twintig geruststellend had toegesproken en na een korte uitleg en een paar repetities op de grond zijn we om 10.00 uur voor de eerste keer opgestegen. Volgens de meteo zouden we een knoopje of 5 tot 7 hebben op hoogte en aan de grond iets minder. Omdat ik eerst druk bezig was met het draaien van de ballon en omdat we allemaal op de bodem van de mand lagen, had ik het niet direct in de gaten, maar toen de films vernieuwd moesten worden omdat deze vol waren zag ik dat we als de brandweer gingen, 23 tot 26 knopen op 700 ft. Ik had er een nieuwe uitdaging bij, hoe land je een ballon met camera’s in de mand en 6 meter buiten de mand met een waarde van 300.000 euro’s. Na een half uur verteld de regisseur

dat alles er wel op staat en of we kunnen landen want dan kunnen we het nog een keer doen. “Oké” dacht ik, de camera’s binnen halen was een optie, na lang laag varen hebben we een landing gemaakt met 18 knopen en ging het allemaal prima, alleen waren de beugels wat verbogen maar geen schade.

   

     

Inmiddels had het volgende Greetzz team de ballon al klaar gemaakt, dus nieuwe films in de camera’s en nog een beetje meer licht mee en gaan. Nu met piloot Frank van Oosterwijck, veel tijd om bij te komen was er niet want de ballon moest weer klaar gemaakt worden voor nog een vaart. Frank had al minder wind, gelukkig

maar, omdat hij nog meer camera’s aan boord had dan bij de eerste vaart. Het is inmiddels 14.45 uur als mijn telefoon gaat, Piet mobiel. “Alex we zijn er met een kwartier, begin maar vast te blazen!” Ook de derde vaart was een groot succes en was de regisseur zeer tevreden. Nadat alles was opgeruimd en ingepakt gingen we terug naar Goirle. Twee ballonnen, drie vaarten, 136 manuren en 15 liter koffie waren er voor nodig maar de eerste draaidag was een feit. Een week later was de ballon geleverd en konden we de opnames met de helikopter gaan maken. Omdat de tekst nog zwaar geheim was en het weer in Nederland niet super was zijn deze opnames gemaakt in België, aan de Franse grens. Iedereen was weer van de partij alleen waren er nu ook stuntmensen bij, die buiten de mand gingen hangen met het bekende, blauwe leeuwenpak. Op de radio meldt de helikopter zich. Al snel had hij mij in

zicht en een mooie landing volgde. Een camera die helemaal trillingsvrij in een robotarm hangt en op afstand bestuurbaar is komt te voorschijn. Jan Mulder was meegevlogen vanuit Amsterdam omdat hij om 17.00 uur weer een TV uitzending had. Snel in de kleding en naar de ballon. Na een vaart van een uurtje kreeg ik van de helikopter te horen dat ik kon gaan landen en dat ze dat nog even mee wilden pakken.

  

   

Een camera op de grond en een helikopter op vijf meter boven de grond in de vaarrichting was een aparte ervaring maar ook deze actie was weer super geslaagd. Het gehele Greetzz team is super trots dat we aan deze commercial hebben mogen meewerken, een mooie ervaring rijker en wie weet mogen we in de toekomst weer eens iets dergelijks meemaken. Op de website van Greetzz Ballonvaarten is de commercial te bekijken.   Alex Jan Barends

    

2

Postbank ballon - Persbericht Greetzz


Tekst: Frank de Goede, Foto's: Gino Ciers

   

GreetZZ Ballonvaarten levert unieke heteluchtballon voor nationale televisiereclame. GreetZZ Ballonvaarten uit Goirle heeft een op maat gemaakte heteluchtballon geleverd voor de nieuwste televisiereclame van de Postbank. Daarnaast vervulde het Brabantse bedrijf een uitgebreide adviesrol ten behoeve van de opnames

die in januari plaatsvonden tijdens een viertal ballonvaarten op locaties in de Betuwe en Zuid-België. Op 6 december 2006 kwam bij GreetZZ Ballonvaarten een telefoontje van het bekende Hilversemse reclamebureau Leukwerkt Worldwide binnen met de vraag of in een tijdsbestek van zo’n 6 weken een op maat gemaakte ballon geleverd kon worden. Binnen een dag lukt het GreetZZ om een producent, Schroeder in Duitsland, te vinden die de ballon eind januari kon leveren. De productie ging vrijwel onmiddellijk van start. Het filmen van de commercial kon echter niet zolang op zich laten wachten. Dus werden andere ballonnen van GreetZZ ingezet voor de eerste opnames waar nog niet de ballon, maar vooral de mand, de hoofdrolspelers en de omgeving in beeld werden gebracht. Op 18 januari 2007 werkte een team van 30 mensen, bestaande uit 9 mensen van GreetZZ, een grote filmcrew, een

stuntploeg en andere ondersteunende diensten een lange dag aan de commercial. Er werd een drietal vaarten verzorgd door het met een helblauwe hemel gesierde rivierengebied rond Tiel. De eerste scènes met hoofdrolspelers Jan Mulder, Ellen en de blauwe leeuw werden deze dag opgenomen. De laatste draaidag, met

de blauwe ballon met de titel “Postbank pakt Kosten Koper aan!” vond op 27 januari 2007 plaats in Zuid-België, vanwege de perfecte weersomstandigheden aldaar. Directeuren Piet Hooijen (links) en Frank de Goede (niet rechts) van GreetZZ: “De voorbereiding was heel intensief en grondig. Het filmen van een ballon in de lucht vraagt om veel specialistische kennis. Met alles moet vooraf rekening gehouden worden. De meest geavanceerde filmtechnieken, een helikopter met camera van Heli Holland en een complete stuntploeg moesten ervoor zorgen dat dit een commercial van topkwaliteit werd. De techniek en materialen in de ballon werden volledig weggewerkt. De piloten van de ballon en de crewleden hadden ruimte nodig om tijdens het filmen weg te duiken. Dat soort zaken moet je allemaal van tevoren uitdokteren. We hebben samen met alle betrokken partijen een concept voor één vaart

ontwikkeld, dat is voor ons uniek. Op de draaidagen viel alles samen. De samenwerking met alle betrokkenen was perfect en heel ontspannen. Het is in Nederland niet eerder voorgekomen dat er een ballon werd ontwikkeld, speciaal voor vergelijkbaar eenmalig gebruik. We zijn dus absoluut trots dat we onderdeel van dit bijzondere project mochten uitmaken.”   Frank de Goede

    

3

Postbank ballon - De opnames in Belgie


Tekst en Foto's: Gino Ciers

    

Eind januari kreeg ik een telefoontje uit het buitenland van een collega ballonvaarder. Of de mogelijkheid bestond om bij mij een reclamespotje met een nieuwe ballon op te nemen daar het weer hier blijkbaar een stuk beter zou zijn en ook omdat alles streng geheim moest blijven. Natuurlijk kon dat! Zo kregen wij deze morgen al vroeg een hoop mensen over de vloer. Acteurs, stuntmannen, reclamemensen, regisseur en cameramannen… Zelfs een helikopter met ingebouwde camera kwam overgevlogen om de luchtopnames te maken. Het werd allemaal heel professioneel aangepakt.
Het belangrijkste was het opstijgen van een splinternieuwe ballon (kwam hier de allereerste maal uit de zak) met daarin de acteurs en cameralui, en langs de buitenkant (u leest het goed, buiten de mand) de stuntman. Mijn taak was de meteo te verzorgen, een opstijgterrein te regelen en vooral

met de grondploeg te trachten mooie grondbeelden te maken, terwijl vanuit de heli luchtopnames werden gemaakt. Alles lukte wonderwel, het was prachtig weer en de ploeg was na afloop uitermate tevreden . .  dus wij ook!   Gino Ciers

    

    

4

Ballonfestival in Emmen


Tekst: Bennie Bos, Foto: Ria Bos

    

Met veel plezier mag ik hier een ballonevenement aankondigen in mijn eigen woonplaats Emmen.
Ter gelegenheid van het 125 jarig bestaan van Univé Drenthe - Overijssel wordt er een groot ballonfestival gehouden op 8 en 9 september op de velden naast het stadion van FC Emmen. Getracht zal worden om op beide avonden het maximaal toegestane aantal van 35 ballonnen naar Emmen te halen inclusief enkele special shapes. Zaterdag is de topavond, dan zal namelijk na het opstijgen van de ballonnen een groot optreden plaatsvinden in het stadion van Marco Borsato. Het stadion biedt plaats aan 17.500 toeschouwers. Ik denk dat alle Emmense dames die avond in het stadion zullen zitten. Direct na afloop van het optreden zal er een grote nightglow plaatsvinden. Een zeer interessant evenement om met je ballon aanwezig te zijn, er zal veel publiek op de been zijn. Het ballongebeuren is in handen van de

Flying Balloon Compagny bv samen met Dreamflights, ofwel Herman en Ron Kleinsmit. De ballonvaarders zullen binnenkort benaderd worden maar mocht je nu al geïnteresseerd zijn om met je ballon deel te nemen, neem dan even contact op met Ron Kleinsmit via de email of tijdens kantooruren op het nummer 0513-677999.
Het ballonevenement gaat de naam "Univéest Ballooning" dragen.   Bennie Bos

    

5

Gosau 2007


Tekst en Foto's: Jelke Haven - A3 Ballon

    

Al 10 jaar lang gaan wij met het team een week ballonvaren en vakantie vieren in Gosau Oostenrijk. Omdat wij in 2006 verstek moesten laten gaan keken we des te meer uit naar ‘Gosau 2007’. Op 5 januari reden wij weg uit Harfsen met 2 bussen en 2 ballons. Het totale team bestond uit zo’n 28 medewerkers van A3-Ballon,

van vaste medewerkers tot piloten (6) crewleden en echtgenoten. Een aantal mensen reden met eigen vervoer naar Oostenrijk. Alleen de voorbereiding was al dikke pret. De piloten hadden weken voor vertrek een avond gepland om zich te oriënteren op het varen in de Alpen en speciaal in Gosau. Kaarten en uitrusting werden bestudeerd en gecheckt en we maakten graag gebruik van een uitnodiging van Ad Ballon om een workshop bij te wonen over het varen in de Alpen. De organisatie van ‘Gosau 2007’ had aanwijzingen gegeven voor de mee te nemen noodpakken die wij vervolgens met groot enthousiasme hebben samengesteld. Hoog energievoer, slaapzakken en benzinebranders, fluitjes, verbandmiddelen en spiegeltjes, etc etc werden per ballon meegenomen en veroorzaakten al veel voorpret. s’Nacht reden we weg om in de loop van zaterdagochtend in Gosau aan te komen. We

werden ontvangen met een heerlijke halve liter bier, maar een aantal teamleden lieten het bier maar even staan om direct de skipisten te bestijgen. De sneeuw was goed hoewel niet heel veel, in de loop van de week moesten we naar de hogere pisten voor het skiplezier. Zaterdagavond gingen we met een kleine afvaardiging

van onze groep naar de openingsceremonie. Toespraken en goed eten. Op zondag 7 januari om 08.00 de eerste briefing in het gemeenschapshuis in Gosau. Veel Oostenrijkers natuurlijk maar ook Duitsers, en Hongaren. Franz, de meteoroloog geeft een briefing, helaas geen ballonweer vandaag. We vertrekken met goede hoop op een vaart de volgende dag. We vermaken ons die dag uitstekend met skiën en wandelen en een vroege ‘après-ski’, en nog een après-ski en nog een ‘après -..... Oef ! De volgende dag weer briefing om 08.00. Het weer ziet er beter uit nu. Vanwege de dalnevel volgt nog een laatste briefing op het startveld. De verwachting is wind uit zuidwest. En de dalnevel zal oplossen. In het hotel hebben de piloten een uitgebreide vaartvoorbereiding gedaan, routeplanning met de VFR kaart van het gebied, gewichtsberekeningen die rekening houd met de hoogte en temperatuur in dit

gebied. Het is allemaal zeer leerzaam met name voor de leerling en de beginnende piloten. Daarna loten we onder alle teamleden wie er mee mag in de 2 ballonnen. Dan varen maar! Het luchtruim is vrij tot 12.500 ft. We varen op deze hoogte en soms wat hoger. Het uitzicht is geweldig. De gemiddelde snelheid is zo’n 13 kts.

We kijken pakweg 150 km ver weg. Beide ballonnen varen bijna 2.5 uur. De ene ballon maakt een vlotte landing op een mooi stukje grasland. De andere ballon beland boven een bosachtige heuvel en moet een half uurtje zoeken naar een plekje, geen probleem want de endurance zoals we hebben berekend is ruim voldoende. De GPS registreert dat we in dat halfuurtje bijna drie cirkels draaien met een diameter van zo’n 300 meter en een snelheid van 3 of 4 kts. Voor Nederlandse begrippen zeer ongewone effecten! Tenslotte maakt ook deze ballon een prima landing. Nadat de ballonnen beide zijn geborgen gaan we richting gas vul station. Laat daar nu ook een klein kroegje staan,..... s’Avonds een tochtje gemaakt in twee door paarden getrokken sleeën. ‘Snaps’ wordt ons door de koetsier aangeboden, wauw ,.... effe wennen aan de smaak! Volgens mij was het ‘Moonshine’, = zelf gestookte drank met een

alcohol percentage van 50%+ ! Het werd steeds leuker daar op die slee,.. De volgende dag helaas geen ballonweer. Een aantal teamleden duikt na de briefing direct de pistes op. Een tweetal helden (vader en zoon) leren zelfs in 2 dagen snowboarden! Andere bekijken de omgeving of doen een dagje Salzburg. Op 10

januari is het weer goed weer. Beide ballonnen maken weer een prachtige vaart. Eén van de ballonnen landt bij een verzamelaar van oude en antieke motoren en we krijgen een poosje later de ‘grandtour’ langs tientallen motoren. Aardige mensen die Oostenrijkers. Natuurlijk moeten de gasflessen weer afgetankt worden,.. en laat daar vlakbij nu een klein kroegje staan,..... haha. Samenvatting van de week is dat we vier vaarten hebben gemaakt en bijna alle teamleden hebben kunnen varen. Heerlijk geskied, lekker gewandeld en de omgeving verkent. Veel met elkaar gepraat en gelachen. Het mooie teamgevoel wat we al hadden hebben we eens mooi kunnen oppoetsten en uitbreiden. We kijken terug op een mooie en fijne week.
   
   
Jelke Haven - A3 Ballon

    

6

St. Johan Tirol 2007


Tekst en Foto's: Henri van Bommel

    

Dit jaar reisden we voor de eerste keer met ons 8 man en 1 vrouw sterk ballonteam af naar Oostenrijk. In sint Johann Tirol wordt jaarlijks een internationaal evenement georganiseerd waaraan een kleine 25 ballonteams uit Oostenrijk, Duitsland, België, Nederland, Tsjechië en andere landen deelnemen. Ik nam de afgelopen 2 jaar

al een voorproefje door een aantal keer met Jan Hubers mee te varen in dit gebied. Jan is kenner van deze omgeving, hij vaart hier al zo’n 15 jaar. Vele bruikbare tips kreeg ik dan ook van hem en de organisatoren Walter Siebel en Irmgard Moser. Daarnaast verkreeg ik ook nuttige tips tijdens de informatieavond die voor de Inzell-gangers bij Adballon in Breda werd georganiseerd. Zo werd o.a. uitgebreid aandacht besteed aan de hoeveelheid gas die je mee dient te nemen. Hans Zoet gaf aan dat je minimaal je geplande vaarttijd + 1,5 uur moet kunnen overbruggen. Ik nam persoonlijk 4 uur gas mee terwijl mijn geplande vaartijd meestal maximaal 1,5 uur bedroeg. Mede doordat in de nabije omgeving van sint Johann voldoende brede dalen aanwezig zijn bleek dit bij alle 12 ballonvaarten die ik maakte ruim voldoende. We hadden 3 extra 60 liter tanks in de aanhanger zodat we na de landing passagiers en

tanks konden wisselen en steeds met de volledige 4 volle 60 liter tanks konden doorstarten met de PH-IVO, een 2600m³ (90er). Met 3 personen aan boord gaf dit een berekende endurance van ca 4 uur. Zuurstof en transponder waren bij al onze vaarten niet nodig omdat het gebied en de hoogte waar we onze bevonden dit

niet vereisten. Boven 12000 voet zou dit wel het geval zijn geweest maar we kwamen niet hoger als 9500 voet. De hoogste berg in deze omgeving, de “Wilder Kaiser”, heeft een hoogte van zo’n 7500 voet. In de periode van 8 dagen hadden we slechts 2 dagen dusdanig weer dat we er voor moesten kiezen om even wat anders te doen. We bezochten de glasblazerij van Kufstein en Swarovski in Wattens bij Insbruck. De rest van de tijd was het perfect weer en we konden meestal meerdere vaarten per dag maken. Al onze mensen kozen 3 tot 5 keer het luchtruim. Sommigen hadden de mazzel dat Frans van Hooft meestal een plekje over had en konden zo extra vaarten maken. De volgauto was vrijwel iedere keer bij de landing aanwezig, alsof we gewoon in Nederland aan de slag waren. Er was ook een wedstrijd element ingebouwd waarbij een doelkruis moest worden benaderd. We leerden dat die bergwinden van minuut tot minuut kunnen veranderen en dat we voorlopig op dat gebied nog een hoop kunnen leren. Ondanks dat haalden we de derde prijs, beginners geluk. Bijna de gehele week genoten we van strak blauwe luchten bij veel te hoge temperaturen voor de tijd van het jaar, 9 ºC. Op 8000 voet was het zelfs nog zo’n 5 ºC ! Ik heb dan ook geen stikstof op de tanks nodig gehad, de gasdruk was ruim voldoende. Noot: Alpenvaren lijkt mij weggelegd voor piloten met minimaal enkele

honderden uren op de teller. Zeer goede controle over de ballon is m.i. noodzakelijk. Bijvoorbeeld dalen met zo’n 900 voet per minuut vanaf 8000 voet en dan vrij laag boven het landingsveld afvangen om vervolgens de ballon neer te zetten zijn zeer gebruikelijke technieken in de bergen, zeker in de wat smallere dalen, die we in

Nederland niet altijd gebruiken. Als dat allemaal geen probleem is dan kan, in combinatie met een goede voorbereiding en adviezen van mensen die alles over de bergen weten (wind, thermiek, plotselinge weersveranderingen etc.), heel goed en veilig worden gevaren. In Sint Johann gaf de organisatie per dag, tijdens de briefing, steeds uitgebreide informatie over weercondities, het voorgenomen vaargebied en maximale vaarhoogtes. Deze informatie werd door alle ballonteams uitermate gewaardeerd en alle vaarten werden met succes afgerond. De organisatie had naast de ballonvaarten overdag ook een avond programma geregeld zoals de opening en sluiting feestavond waarbij volop eten drank en muziek aanwezig was. Verder gingen we nog een keer rodelen (met een slee met een noodgang de berg af in de sneeuw) en een soort bowlen op ijs. Van skiën is helaas niet veel gekomen

omdat er teveel mooi ballonweer was (en te weinig sneeuw), daarvoor moeten we nog ’n keer terug. Wat ons team betreft was het evenement zeer geslaagd. Wel moesten we de ballon vaak op natte velden inpakken. Op de sneeuw is dit een stuk prettiger maar was meestal helaas niet mogelijk omdat die gesmolten was. We reisden in 12 uur naar Nederland terug, gelukkig nog net voordat de hevige sneeuwval inzette.   
Henri van Bommel

    

7

Gasballon gaat er vandoor


Tekst en Foto: Bennie Bos

    

Op zondag 18 februari kreeg de politie van Augsburg een ongewone melding. Op het gasballonstartveld
"Via Claudia" in Gersthofen was een gele gasballon opgestegen zonder piloot of passagiers.
De ballonvaarder had waarschijnlijk zijn ballon niet goed vastgezet met voldoende zakken zand waardoor deze op een gegeven moment lift kreeg en er onbemand vandoor ging. De piloot belde onmiddellijk de plaatselijk politie. De ballon verdween in de nevel maar kwam gelukkig niet ver en werd even later op een bedrijventerrein ontdekt waar hij zonder schade aan te richten weer geland was.
De informatie vermeld niet of het hier een moderne of een netballon betreft. Moderne gasballonnen worden meestal beveiligd voor deze situatie die normaal gesproken bijna nooit voorkomt. Aan de riplijn van de kleine parachute van een moderne gasballon worden 2 zakken zand geknoopt. Als de ballon er onbemand

vandoor gaat wordt door het gewicht van de zandzakken de chute getrokken en loopt de ballon al snel leeg. Het zou ook kunnen dat het hier een netballon betreft die onder het net vandaan geglipt is, deze zal dan waarschijnlijk leeglopen doordat de vultuit niet aan de onderkant blijft hangen en het gas vanzelf wegstroomt.   Bennie Bos

    

8

Dubai 2007


Tekst: Erik Jan Stoffel, Foto's: Erik Jan Stoffel en Evy Poppe

    

    

Na een schitterende afsluiting van het Ballonfestival in Dubai gingen wij op 2 januari volledig geobsedeerd door wat we hebben meegemaakt terug naar Nederland. Dubai, je moet het emiraat met eigen ogen hebben gezien om er over mee te kunnen praten, is mijn (ondergetekende) mening. Dubai moet één van de

belangrijkste steden van de 21e eeuw worden. Nu al is een futuristische skyline zichtbaar, weliswaar gevuld met 20% van de in de wereld aanwezige bouwkranen, maar je proeft er de ruimte voor technologische ontwikkelingen, internationale handelsstromen, luxe onroerend goed projecten en een ongekende gastvrijheid. Dit alles onder de bezielende leiding van één man: Sjeik Maktoum Bin Rhasid Al Makthoum. Een man waarvan de afbeelding op vele achterruiten, reclameborden, gevels van grote gebouwen enz. enz. afgedrukt staat. Wij waren om bovenstaande reden dus ook blij verrast dat we weer uitgenodigd waren om nog 9 dagen terug te komen om ballon te varen en te genieten van alles wat er op ons af kwam. Het ballonfestival in december 2006 was onderdeel van een groter festival, het Dubai Shopping festival, dit festival liep door tot 9 februari. Om deze reden wilde de

organisatie er voor zorgen dat een aantal sponsoren met hun gasten konden genieten van schitterende vaarten boven Dubai en de daar omliggende woestijn. Wij hadden de mogelijkheid om dit met een groep van 12 Nederlanders en Belgen te realiseren en twijfelden dus ook geen seconde toen de uitnodiging voor een tweede trip op de mail verscheen. Opstijglocaties waren gelegen in en om Arabian Ranches.

   

    

Arabian Ranches is een villa park op ongeveer 20 km van Dubai stad. Dit zorgde vooral in de ochtend voor een schitterende skyline als uitzicht vanuit de ballon. Een tweede opstijglocatie was nabij het kantoor van Dubailand. De organisatie die de bouw van vele themaparken in de nu nog lege woestijn op zich neemt.

Dubailand, overigens ook sponsor op één van de zes ballonnen, moet in de toekomst voor het vertier zorgen van de vele verwachte toeristen. In de kantoren van Dubailand stonden zeven maquettes waarop zeer gedetailleerd zichtbaar was hoe de parken er uit moeten komen te zien. Nog genoeg werk te doen was onze conclusie.. Wel waren vanuit de lucht de beginselen zichtbaar en midden in de woestijn zijn er reclameborden geplaatst van de immens grote parken. Daarnaast voeren wij bijna dagelijks over bouwplaatsen waar duizenden Indiërs en Pakistanen zich keihard inzetten om de plannen van de Sjeik tot een succes te brengen. Deze altijd vrolijk en hard werkende mannen zijn de drijfkracht achter het zo explosief groeiende Dubai. Naast een schitterend uitzicht, mooie landingsspots en ongelofelijke bouwprojecten heb ik genoten van het enthousiasme dat de lokale bevolking uitte als men

een ballon zag overkomen. Daarnaast zijn we op handen gedragen door de mensen van de organisatie. Alles was tot in de puntjes verzorgd. Gelukkig konden we de voltallige crew bedanken door ze allemaal mee de lucht in te nemen. De negen dagen waren een succes voor de sponsoren en daarnaast hebben wij voor de tweede keer kunnen genieten van hetgeen ballonvaren in Dubai ons geboden heeft.

     

   

Eigenlijk was het een hele vervelende vakantie waarin we vroeg moesten opstaan, hard moesten werken en met zand tussen de tenen het vliegtuig naar huis moesten nemen ;-).. Erik-Jan Stoffel

    

9

Even voorstellen: De Ignis


Tekst: Bennie Bos, Foto: Kubicek Balloons

 

Hier is hij dan eindelijk, de lang verwachte nieuwe brander van Kubicek, de Ignis. Voor meer informatie neem je even contact op met onze Nederlandse dealer Niels Kon. De brander is leverbaar in diverse kleuren.
Hier de originele tekst van Kubicek: Ignis is the new burner from Kubicek. Direct airflow through the base of the burner gives a sharp straight flame with power to match all our competitor's burners. Check out the competition and then buy the same amount of burn for less bucks from Kubicek.     Bennie Bos

     

    

10

Inzell 2007


Tekst: Sebe Kruijer, Foto's: Frans van Gulik

 

Eindelijk was het weer zover, Inzell lag op ons te wachten. Op vrijdagmorgen 19 januari 2007 vertrokken we, 11 mensen van het team Van Beers en het team Silverstar met twee ballonnen, de PH-SAL en de PH-BWK. Er was op donderdagavond nog besloten om de zogenaamde Links Rheinische route te nemen, die is vlakker en

ligt ook wat lager. De grote aanhanger van de
PH-SAL is zwaar en vangt ook behoorlijk wat wind en de storm van 18 januari is nog niet geheel over. De reis verloopt spoedig en in de namiddag komen we in een heel erg “groen” Inzell aan, maar dat mag de pret niet drukken en die avond genieten we van een heerlijk diner bij “Zeitloss”. De zaterdagmorgen ziet het weer er goed uit en Jacob en Ab, de vaste weermannen, zijn gelukkig ook al aanwezig. Na enig onderzoek door deze mannen en een korte briefing kunnen we tezamen met diverse andere teams naar het veld gaan om een vaart te maken. Wij gaan varen met de PH-BWK, en omstreeks het middaguur stijgen we op. We dobberen mooi het groene dal uit in noordwestelijke richting. Even voorbij Hammer maken we een haakse bocht naar rechts en gaan we met zo’n 15 knopen richting Teisendorf. Daar begint ook de CTR van Salzburg en ons was

uitdrukkelijk medegedeeld dat we niet meer in de CTR mochten komen, dus werd het tijd een landingsplekje te zoeken. In de buurt van Teisendorf vonden we een prachtig groen weiland naast de weg en we konden na zo’n 2 uren varen een hele rustige en staande landing maken. Op de terugweg stoppen in Hammer voor de

(ook traditionele) Apfelstrudel met vanillesaus die aldaar in een groot soepbord wordt geserveerd. Onze week kon al bijna niet meer stuk. De zondag was de traditionele eerste officiële briefing in het gemeentehuis, met diverse toespraken en toelichting wat ons zoal te wachten stond gedurende de rest van de week. Het was geen “vaarbaar” weer, dus genoeg tijd om dat dan ook uitgebreid te doen. Waarbij we langs deze weg nogmaals onze dank willen uitspreken voor de bijzonder goede organisatie van dit evenement. Erik en Rene, en ook de anderen: bedankt voor jullie enorme gedrevenheid en grote inzet. Die middag hebben we een wandeling gemaakt die normaal nooit mogelijk is in de winterperiode vanwege sneeuw en ijs. We zijn naar het zuiden gereden, een kilometer of 5 voorbij WeiBbach en we hebben een wandeling gemaakt door de zgn. Schleucht. Dat is een pad langs en over een rivier

die daar door een ravijn loopt richting WeiBbach. Aan het begin staat ook een bord: “nur fur ge-ubende wander” en dat hebben we maar genegeerd. Onderweg kregen we echter steeds meer respect voor het pad, we telden 3 bordjes van mensen die er gestorven waren en de oorzaak was te raden. Vlak voor WeiBbach

konden we naar boven naar een restaurant voor de lunch en daarna zijn we hetzelfde pad weer terug gelopen naar de auto’s. Met recht een prachtige natuurwandeling. Die avond hebben we met z’n allen het (ook al weer traditionele) Perudo gespeeld. De maandag zag het er redelijk uit en na de briefing hebben we de PH-SAL opgebouwd. Om 12:20 vertrok Wim met deze ballon in noordelijke richting naar Traunstein. Onderweg begon het lichtjes te sneeuwen en kon Wim laten zien hoe sneeuw ook omhoog kan vallen. De landing was net voorbij Traunstein in een groot groen weiland, met nog behoorlijke grondwind. Het vervelende van een groen weiland is ook dat er dan mollenbulten in kunnen voorkomen en dan pas merk je wat voor kleigrond het is. Door de sleeplanding bleef de klei dik aan de mand plakken EN ook aan de schoenen van de passagiers en de crew. Maar de tweede vaart was

een feit. Het zgn. bandjeglijden voor de maandagavond kon geen doorgang vinden, er was eenvoudig geen sneeuw. Dus die avond werd er wederom Perudo gespeeld. De dinsdag was het geen “vaarbaar” weer, maar het had gesneeuwd, er lag sneeuw en er zou nog meer sneeuw komen. Deze dag zijn we gesplitst, de meeste

mensen van ons team wilden graag nog een keer naar Salzburg en de beide piloten wilden graag een sneeuwwandeling maken met een bijzonder doel. Om 12 uur zijn we in WeiBbach gestart met z’n drieën, wandelkaart mee en het doel was de Jochberg. Op die berg was Wim jaren geleden een keer geland (zonder schade), net bij een alpenweide en hij wilde daar nog wel weer eens kijken. Het werd een wandeling door de sneeuw, langs smalle paadjes en mooie uitzichten. De landingsplek konden we vrij eenvoudig vinden, na zo’n 2 uur gewandeld te hebben. En de oude kapotte kar stond er nog steeds. De ballon is toen met een kleine Suzuki jeep de berg afgebracht, een pracht verhaal dat Wim nog graag verteld. Op de Jochberg kwamen we karrensporen tegen, uitgesleten in de rotsen, van zo’n 400 jaar oud. Op die berg is nl. zout gewonnen. Ook staat er in het plaatsje “Jochberg” een boerderij

van meer dan 400 jaar oud met prachtige schilderingen op de muur. Al met al een zeer geslaagde wandeling van zo’n 4 uur. De dinsdagavond was door Huize Erica de “bonte avond” georganiseerd en diverse piloten en crewleden moesten er wederom aan geloven. Vooral “Die (of was het Der) Kutsche” (de Koets) viel erg in de

smaak, voornamelijk bij de medespelers die voor elke fout die ze maakten een “snaps” te drinken kregen. De woensdag konden we wederom nog niet varen. De vooruitzichten waren echter wel goed voor de donderdag en de vrijdag. Wellicht dat er vrijdag zelfs een Alpenvaart gemaakt kon worden. Met dat vooruitzicht werd er weer een wandeling gemaakt. Ditmaal langs een ander historische plek voor Inzell, nl. de Frillensee. Dat is een meer in de bergen, voorbij AldgaB. Dit meer is het koudste meer van geheel Duitsland en hier werden vroeger de nationale schaatswedstrijden gehouden, voordat Inzell een ijsbaan kreeg. Een bijzondere wandeling en zeker aan te bevelen, ook voor de beginnende wandelaars. De route is voorzien van allerlei informatie en wetenswaardigheden, zoals bijv. een houten carillon. Onze ervaring was dat het er minstens 5 tot 10 graden kouder was dan in Inzell. De woensdagavond

werd traditioneel de “Gluhwein” avond gehouden bij Huize Erica. Een gezellig samenzijn onder het genot van Gluhwein en de zgn. “Pretzels”, een soort grote zoute krakelingen. De donderdag zag het er goed uit, echter de windrichting was minder gunstig. De wind kwam uit het Noordwesten, en opstijgen in Inzell zou vrijwel

zeker betekenen dat je over de berg moest richting Bad Reichenhall, en op hoogte zou er meer wind zijn en deze zou ook flink ruimen, dus met een richting Zuid tot Zuidwest, hetgeen dus eigenlijk geen optie was. Wat te doen, want het was nu wel mooi met de sneeuw en het kriebelde bij allen. Gaan we varen of wachten we tot vrijdag….. Hier en daar hoopte men toch wel op gunstige omstandigheden op de vrijdag voor een Alpenvaart. Om 11 uur werd er een tweede briefing gehouden en Erik en Rene hadden een opstijgveld gevonden net voorbij Hammer en dan kon je het dal van Inzell invaren. Bij Inzell waren genoeg landingsmogelijkheden en dan kon er toch gevaren worden, zij het in het dal. Dus na de briefing allemaal op naar Hammer. Na een uurtje hingen de eerste ballonnen in de lucht, nu boven een sneeuwlandschap, iets waar de meesten toch wel voor gekomen waren. Omdat Wim op de vrijdag een

Alpenvaart wilde maken, besloten we alleen met de PH-BWK te gaan varen. En om er zeker van te zijn dat we in Inzell zouden uitkomen nodigden we Jacob uit om met ons mee te gaan. Zijn collega Ab stond al in een naburige ballon die iets eerder dan ons vertrok. Jacob vroeg ons nog even te wachten, want hij zag het nog

een beetje breken in de lucht. En met zo’n expert ga je niet in discussie. Het werd een prachtige vaart, we zijn heerlijk rustig naar Inzell gedobberd en we konden net voorbij Inzell met een zachte landing de ballon in de sneeuw neerleggen. Jacob stond voorin met het gevolg dat ie na de landing dus onderin lag, op de rug in de sneeuw. Hij vond het een heel bijzonder uitzicht, zoals hij de envelop boven hem zag wegzakken en die langzaam zag neervlijen in de sneeuw. Helaas had ie de camera goed opgeborgen zodat dit niet kon worden vastgelegd. Na het inpakken van de ballon zijn we in Inzell wat gaan eten, want die avond was om 5 uur het traditionele Nightglowen met de ballonnen. De omstandigheden waren gunstig en er deden ongeveer 18 ballonnen mee met het “fakkelen”. Op muziek lichten de ballonnen op en het in grote getale aanwezige publiek genoot van deze voorstelling. Om half zeven

begon het echter wat meer te waaien, zoals later werd uitgelegd, wat vlagerige dalwinden, en al gauw besloten de meeste piloten om de ballon neer te leggen. Die avond was iedereen uitgenodigd voor een diner en een gezellige avond in de feestzaal van Inzell. Er was een muziekkorps, en er waren voorstellingen van

dansers. Tevens werden gasten uit Inzell gehuldigd, waaronder mensen die voor de veertigste keer in Inzell verbleven. Ook de piloten werden gehuldigd en kregen een klein aandenken mee van de VVV van Inzell. De vrijdag, in feite de laatste dag om nog te kunnen varen. De vooruitzichten voor het weekend waren zeer ongunstig, er kwam ijzel en sneeuw aan en iedereen werd ook gewaarschuwd om vooral voorzichtig te zijn op de terugweg. Maar zo ver was het nog niet. De weersomstandigheden waren eigenlijk niet erg gunstig om te varen. Hetzelfde als de donderdag, maar dan met meer laaghangende bewolking, dus minder zicht. Het kon beter worden, maar er was geen peil op te trekken hoe lang dat zou duren. Sommigen besloten om terstond te vertrekken, anderen zagen het nog even aan. Wij gingen eerst naar Rupolding om het gas te betalen en daarna uitgebreid lunchen. Op een gegeven

moment zagen we de zon schijnen en het duurde even voordat het doordrong bij ons, maar het was plotseling helder geworden en we zouden nog kunnen varen. Dus het hele team bij elkaar getrommeld, snel terug naar Huize Erica en de nodige spullen ingepakt en op naar Hammer, naar hetzelfde veld als de dag

ervoor. Ditmaal met de PH-SAL ballon. Toestemming gevraagd aan de eigenaar en tegelijk zagen we nog een paar teams het veld oprijden. Er waren meer die hierop gewacht hadden. Met man en macht werd de ballon opgezet en de zoon van de landeigenaar mocht met ons mee en die werd ondertussen geïnstrueerd. Een andere ballon vertrok toen al, maar de PH-SAL vergt wat meer tijd om op te bouwen. Toen de ballon overeind stond bleek dat de parachute er niet goed in zat. Ergens zat een touwtje verkeerd en we konden het met geen mogelijkheid goed krijgen. Er zat niets anders op, de ballon moest weer plat. En toen ie weer plat lag, bleek dat het dal al begon dicht te trekken, de zon was al aan het zakken en de koude lucht stroomde het dal weer in. Kortom het was in feite te laat om nog een verantwoorde vaart te maken en we hebben de ballon weer ingepakt. Erg sneu voor ons en voor

de zoon van de landeigenaar, maar wellicht zien we die volgend jaar weer. Die avond hebben we nog een heerlijke maaltijd in Inzell genoten en de volgende ochtend vertrokken we in een dikke sneeuwbui richting huis. De ijzel hebben we niet gezien, en de oponthoud door de sneeuw viel heel erg mee. Wederom de links-Rijnische route genomen, ditmaal om zo snel mogelijk naar het westen te rijden zoals geadviseerd was. Al met al toch een geslaagde week, waarop we weer met veel plezier naar terug kijken.  Sebe Kruijer

    

11

Europees Kampioenschap Ballonvaren


Tekst en Foto: Bennie Bos

    

De 15e editie van het Europese kampioenschap ballonvaren zal dit jaar plaatsvinden in het Duitse Magdeburg van 16 t/m 23 augustus. Het evenement zal worden georganiseerd door Stratos Ballooning.
De deadline voor elk land om zijn teams bij de FAI in te schrijven is zojuist verstreken. Op dit moment hebben 26 landen hun beste mensen ingeschreven. Zoveel landen hebben nog nooit meegedaan aan het EK. Voor België staan de namen nog niet op de lijst vermeld, er is in eerste instantie plaats voor 2 Belgische ballonvaarders. Nederland heeft 5 mensen op de lijst staan, te weten: Henk Broeders, Harry de Greeff, Jan Fokken, Johannes Kooistra en Matthijs de Bruijn. In totaal mogen er 83 deelnemers aan de start verschijnen. Dit aantal wordt nog aangevuld met een aantal fiesta-ballonvaarders.   Bennie Bos

    

12

Year of the Pig


Tekst: Bennie Bos, Foto's: VietNamNet

    

Deze nieuwe special shape heeft onlangs haar eerste vaart gemaakt. De ballon is gebouwd door de Vietnamese Chien Thang Company welke het model heeft gemaakt na het bestuderen van 60 modellen. De ballon is speciaal gebouwd om het Vietnamese nieuwe jaar in te luiden, "the Year of the Pig" en is op 18 februari verschenen boven Ho Chi Minh Stad. Het varken is 26 meter hoog en 15 meter breed.   Bennie Bos

    

    

13

Gordon Bennett 2007 in Brussel


Tekst en Foto: Bennie Bos

    

Het zal nog zo’n 200 dagen duren maar de eerste plannen zijn onlangs officieel bekend gemaakt. Zoals het er nu naar uitziet zal de start van de Coupe Gordon Bennett 2007 plaatsvinden op zaterdag 14 september vanaf het Hippodroom in Brussel, België. Waarschijnlijk zullen deze maand de uitnodigingen naar alle NAC’s verstuurd worden. Elk land kan dan maximaal 3 geselecteerde teams opgeven welke de land’s eer mogen verdedigen op

de zwaarste gasballonwedstrijd ter wereld. De ballonnen mogen zoals gebruikelijk een inhoud hebben van maximaal 1000 m3. Het organiserende NAC is de Royal Belgian Aero Club. Het is wederom aan België om de organisatie op zich te nemen omdat in 2006 de Gordon Bennett werd gewonnen door de Belgen Philippe de Cock en Ronny van Havere. In 2005 sleepten Benoit Simeons en Bob Berben de beker binnen, het is nu dus zaak dat een Belgisch team als derde op rij de langste afstand vaart waarmee de beker definitief in België mag blijven. De inschrijving van de teams zal plaatsvinden op donderdag en vrijdag voorgaand aan de start. Op vrijdag staan ook de General Briefing en de openingsceremonie gepland. De start zal dan plaatsvinden op zaterdag, mits de weersomstandigheden dit rechtvaardigen.
De launchwindow blijft echter open tot en met maandag dus men heeft de mogelijkheid om de start

te verplaatsen naar zondag of maandag. Naar alle waarschijnlijkheid zal er net als vorig jaar in Waasmunster (foto boven) weer gevuld gaan worden met waterstofgas, de locatie in Brussel moet daarvoor echter nog wel goedgekeurd worden. De officiële website zal uiteraard weer het bekende www.gasballon.be zijn alwaar nu al de klok afloopt. Bennie Bos

    

14

“Coloriamo I Cieli 2007”


Tekst: Barry Bower, Afbeelding: Venere

    

Beste ballonvaarders, graag willen we jullie uitnodigen voor onze meeting “Coloriamo I Cieli 2007” in Castiglione del Lago, Italie van 26 april tot 2 mei. De ballonmeeting wordt samen gehouden met het grote vliegerfeest. Voor de Entry Fee van 150 euro willen we jullie het volgende bieden. Gas voor elke vaart, elke dag lunch voor 2 personen, afscheidsdiner voor 2 personen, onderdak voor 2 personen, kaarten van het gebied, Pilot’s pack en een Crazy Hat wedstrijd gedurende de week. Onderdak voor extra crew is beschikbaar voor speciale prijzen van 20 tot 35 euro per persoon per nacht. 26 april is de aankomstdag, 2 mei is de vertrekdag. De dagen daartussen kan elke ochtend en avond gevaren worden. In de avond is er de mogelijkheid voor enkele ballonnen om een oversteek over het meer te maken. Dit is op 3 ballonnen gelimiteerd omdat we 3 boten hebben die kunnen

helpen bij het eventueel wegvallen van de wind, Lake Trasimeno is namelijk 13 kilometer breed. Voor verdere informatie kun je mij even een email sturen en ik mail je dan per omgaande alle gegevens toe. Barry Bower

    

15

Kinno in Nederlandse handen


Tekst: Bennie Bos, Foto1: Graham Luckett

    

Prachtig nieuws uit de Special Shape wereld, Kinno is terug.
De van oorsprong Belgische ballon is een tijdlang in Amerikaanse handen geweest en is nu aangekocht door de Nederlander Bert ter Horst uit Enschede. We gaan dit vrolijke hondje dus weer regelmatig zien op onze bodem.
Er is vanaf diverse ballonfiesta's al belangstelling getoond. Voor info kun je even contact opnemen met Bert via zijn email of telefoon 00
31 53-4304263. Er staat in Amerika nog een andere hele leuke special shape te koop voor 20.000 dollar, de Eagle. Een Cameron 110 bouwjaar 1996. Meer info.    Bennie Bos

 
    

16

World Air Games 2009


Tekst en Foto: Bennie Bos

    

Er hebben zich 5 kandidaten gemeld om de komende World Air Games in 2009 te mogen organiseren. Deze zogenoemde WAG is een soort olympische spelen voor de luchtvaart en vertegenwoordigd vele takken van de sport waaronder het ballonvaren. Een locatie in de buurt van London (Engeland), Melbourne (Australie), Moskou (Rusland), Odense (Denemarken) en Turijn (Italie). Zij hebben zich gemeld bij de Executive Board of the FAI - The World Air Sports Federation om zich kandidaat te stellen voor de spelen in 2009 en hebben bewezen dat ze daarvoor ook de middelen en de mogelijkheden hebben.
De World Air Games is de grootste verzameling luchtsporten in de wereld en brengt de topspelers van 10 verschillende disciplines tezamen. Het evenement vult gedurende een week de lucht met een groot scala aan wedstrijden waarbij ook ruimte is voor diverse demonstraties.  Bennie Bos

    

17

AX1 record Pauline Baker


Tekst: Malcolm White, Foto's: Malcolm White en Christoff Deyaert

    

Het was een kleine teleurstelling toen we op 16 januari vanuit de milde weersomstandigheden van de Italiaanse Alpen het Zwitserse plaatsje Chateau d’Oex binnen reden. Het typische weerbeeld van temperaturen onder nul en een besneeuwd landschap was nergens waarneembaar. Dit weerbeeld bleef zo tot

aan het begin van het ballonfestival, de enige sneeuw die we toen zagen werd met vrachtwagens aangevoerd en op het startveld gelegd. Op dinsdagavond begon de sneeuw echter in een constante stroom te vallen en veranderde het landschap en de bergen op een magische wijze.
In Italië hadden we problemen gehad met de kleine AX1 ballon toen de scheurbaan open ging vlak nadat Pauline was gestart. We hebben toen de ballon op transport terug naar de leverancier gezet. Besloten werd om de scheurbaan dicht te naaien. Dit verzekerde ons van een goede dichting maar ontnam ook de mogelijkheid om snel te landen. De enige manier om nu nog te dalen was door natuurlijke afkoeling, en dat met een ballon die speciaal ontwikkeld was om zijn warmte zo lang mogelijk vast te houden. De vooruitzichten voor het tweede gedeelte van de week beloofden een kouder

weertype. Met de inmiddels in Zwitserland teruggekeerde AX1 ballon met een inhoud van net iets meer dan 248 M3 en een gewicht van 9 kilo, werd besloten dat we de recordpoging op vrijdag 26 januari zouden uitvoeren vanaf Saanen Airfield, net buiten Gstaad en 15 kilometer oostelijk van Chateau d’Oex. Deze locatie

ziet nooit zonneschijn dankzij het gebergte aan de zuidkant en is de koudste plek in de hele regio. De ballon werd voorbereid voor de vaart wat moeilijk werd gemaakt door de variabele windstromingen, de ballon werd alle kanten op gedrukt. Toen alle checks waren uitgevoerd en de barograaf en de overige instrumenten waren ingepakt, steeg Pauline op met de bedoeling om het oude record van 1 uur en 11 minuten te verbreken, hopend daarbij ook meer af te leggen dan het afstandrecord van 4,81 kilometer. Het plan was om het hoogterecord later in de vaart te proberen nadat een gedeelte van de brandstof was verbruikt en het geheel dus nog lichter zou zijn om daarmee de ballon niet te veel te belasten. Toen Pauline 10 minuten in de lucht hing, begonnen de control handles spontaan te branden door een lekkage, net toen ze boven een spoorlijn met bovenleidingen hing. Gelukkig droeg ze beschermende handschoenen en kon ze een veilige noodlanding maken. De crew was binnen enkele minuten ter plaatse. Het besluit werd genomen om het brander en stoeltje systeem om te wisselen voor een

conventioneel systeem, alles beter dan de vaart te cancelen. Het nadeel van dit zitje was het extra gewicht van 15 tot 20 kilo. Dit zou zeker invloed hebben op de vaartijd maar hopelijk was een verbetering van het record wel haalbaar. Pauline bleef 45 minuten dobberen in de vallei voordat ze terug dreef naar het

opstijgveld waar ze heel goed de activiteiten van de aanwezige helikopters in de gaten hield. Te dicht in de buurt zou veel turbulentie betekenen en tevens het einde van de vaart. Maar liefst 1 uur en 40 minuten bleef Pauline met deze minuscule ballon in de lucht, waarmee ze het bestaande record verbrak. Ze landde ten noorden van Saanen in een gebied waar veel bovengrondse kabels liepen. De weinige wind betekende dat het afstandrecord niet verbroken kon worden. Tijdens de vaart steeg ze nog wel een keer op naar 458 meter en daarmee verbrak ze ook het oude record voor de AX1 klasse van 148 meter, een record wat al vast stond sinds 1978. De vooruitzichten voor zaterdag 27 januari gaven een lichte wind door de vallei en dus werd besloten om daarmee een poging op het verbreken van het afstandrecord te ondernemen. Er werd een startplaats gekozen in Rougemont, 6 kilometer

oostelijk van Chateau d’Oex. Het zicht ter plaatse was niet erg goed, er was een laaghangende bewolking waaruit sneeuw viel maar we vonden dit geen reden om te cancelen. Toen Pauline opsteeg nam de hoeveelheid sneeuw even toe maar al gauw werden de condities beter dan bij de start. Er was niet zo heel veel wind maar het waaide wel in dezelfde richting, in tegenstelling met de vorige dag. Berekeningen werden

gemaakt of het oude recordafstand van 4,81 kilometer te verbeteren zou zijn. De vaart was weinig spectaculair totdat Pauline Chateau d’Oex bereikte. De knelpunten kwamen vanzelf, stroomkabels en kabelbaantjes. Ook stukken bos wat de mogelijkheden tot een landing beperkte. Pauline bereikte de vallei met een minimum aan gas maar het record was inmiddels al verbroken. Haar handelingen werden gadegeslagen door de vele toeschouwers die aanwezig waren op de ballonfiesta van Chateau d’Oex. Ze waren getuige hoe de ballon ten zuiden van het veld over de rivier en de kabels dreef. Met de laatste druppel propaan en geen landingsmogelijkheid in de nabijheid, besloot Pauline de ballon in de bomen te laten zakken. De crew was op 5 meter afstand maar kon niet voorkomen dat de ballon de bomen raakte. Een paar bomen werden vakkundig met de kettingzaag omgelegd, de pilote en haar ballon werden in veiligheid gebracht. Pauline zette het nieuwe afstandrecord voor het kleinste type ballon op 6,59 kilometer. Zij zelf kwam zonder schrammen uit dit avontuur en de schade aan de ballon was minimaal, eenvoudig te repareren. Pauline heeft nu de meeste records voor vrouwen op haar naam staan en er staan meer gepland als de juiste sponsor wordt gevonden.  Malcolm White

    

18

Ballonset te koop


Tekst en Foto: Pieter Kooistra

    

Geachte collega's, de volgende heteluchtballon wordt u te koop aangeboden: PH-MEB, Enveloppe: Cameron N-77, serienummer 865, bouwjaar 1983. Het blauwe gedeelte van de ballon heeft 480 uren, het rode en oranje topgedeelte heeft 188 uren en het witte middengedeelte heeft 161 uren. De ballon is net gekeurd en heeft een BVL t/m 22-05-2008!!!.
Mand: Straight top T&C mand met rood suede en volledig ingericht. Brander: T&C Magnum brander. Ventilator: Honda 5 PK. Dichte aanhanger. Vraagprijs voor de complete set is: 7.000,= euro, excl. btw. Met vriendelijke groet, Pieter Kooistra. Bereikbaar via Email. Telefoon 0513-417503 of 0653-409842
  
 
Pieter Kooistra

    

19

Kavanagh Skywalker Cloudhopper


Tekst: Bennie Bos, Visual: Kavanagh Balloons

    

   

De eerste ontwerpen van de "Skywalker". Sean Kavanagh van Kavanagh Balloons uit Australië noemt de éénpersoons ballon "Leuk om te varen, gemakkelijk te transporteren, leuk om te varen, perfect voor ballonvaarders zonder vrienden (maar ze met deze ballon wel hoopt te vinden) en leuk om te varen. Kavanagh is met het ontwerpen van de "Skywalker" begonnen omdat er toch steeds meer vraag naar dit type ballon kwam. De ballon heeft 24 gores maar zal door de constructie in de onderste 2 banen slechts 12 aansluitkabels hebben.   Bennie Bos

    

20

Soms heb je geluk


Tekst: Bennie Bos, Foto's: Jens Rohland

    

    

Soms heeft een ballonvaarder ook wel eens geluk en treft hij een passagier die zo enthousiast is dat alle remmen los gaan. Jens Rohland uit Duitsland mocht alles op de gevoelige plaat vastleggen. Mijn verlanglijstje van fotowensen is in ieder geval met 1 wens uitgebreid.  Bennie Bos

    

    

21

New Seven Wonders Worldtour


Tekst: Bennie Bos, Foto's: N7W

    

Ik berichtte al eerder over de New Seven Wonders. Op 07-07-07 worden in Lissabon de 7 nieuwe wereldwonderen gekozen uit de 21 finalisten die nu nog in de race zijn. Zij zijn gekozen in de voorrondes uit de 77 objecten die na de selectie van begin 2006 over gebleven zijn. Men is nu bezig met de wereldtour, dat wil zeggen dat alle objecten op dit moment worden bezocht door een speciale commissie. Speciaal voor deze tour zijn een heteluchtballon en een heteluchtschip in actie om de show compleet te maken, beide zijn geregistreerd in Zwitserland. Bekijk op deze pagina welke objecten nog in de race zijn om tot de nieuwe zeven wereldwonderen te gaan behoren. Hiernaast zie je het luchtschip boven de beroemde Taj Mahal tempel in India. Linksonder de rotswoningen van Petra en rechtsonder Stonehenge.   Bennie Bos

  

    

22

Trip Tracker Sportsmate


Tekst en Screendump: TTSM

    

Ik ben samen met een team bezig met het ontwikkelen van een gratis webapplicatie waarop GPS gebruikers hun gegevens kunnen analyseren. Dit betekent dat ballonvaarders na de vlucht exact kunnen zien waar ze hebben gevaren aan de hand van een plattegrond of satellietbeelden, ook zijn de snelheden en de hoogte's terug te vinden. Ik heb begrepen dat er in de ballonvaart veel gebruik wordt gemaakt van GPS loggers en wij zouden het leuk vinden als jullie een kijkje nemen op onze nieuwe website www.ttsm.com. We hebben al veel positieve reacties gekregen van ballonvaarders die het een leuke toevoeging vinden om hun vaart te analyseren. Eén ballonvaarder heeft zijn trip al geplaatst op onze website (foto) Ik ben tevens ook te bereiken op: 061603XXXX. Met de webapplicatie Trip Tracker Sportsmate willen we een applicatie aanbieden voor iedereen die in staat is om GPS-gegevens te loggen.

Deze en toekomstige functionaliteiten willen we blijvend gratis aanbieden. Kort samengevat kan met deze beta versie iedereen die in staat is GPX of NMEA bestanden te loggen (hetzij met een Garmin, hetzij met een logger via PDA of telefoon) zijn of haar trips online analyseren, bekijken en koppelen aan gemaakte foto's. TTSM

    

23

Dubai 2007


Tekst: Peter van Harten, Foto's: Peter van Harten en Evy Poppe

    

     

Iedereen was nog onder de indruk van het unieke ballonevenement in Dubai afgelopen kerst, de foto's waren juist online gezet op de websites en Bennie Bos had net zijn artikel van Lenny Cant binnengekregen of er waren al weer ballonvaarders onderweg naar Dubai. Nu voor een kleiner evenement: Dubai 2007. En deze

keer was ik er ook bij, net terug uit Inzell. Omdat niet alle sponsoren tijdens het grote ballonfiesta tijdens Kerst 2006 aan de beurt waren gekomen of mee hadden gevaren, werd er een extra ballonweek ingepland. De organisatie nodigde zes ballonvaarders opnieuw uit om naar Dubai te komen en daar te varen met zes nagenoeg- nieuwe ballonnen. Twee van de ballonnen waren nog niet eerder de lucht in geweest. Op schiphol kwam het Europese team bij elkaar, ik mocht mee met Aart Jan Troost. Het luxueuze Dubai-gevoel kreeg ik al in het vliegtuig. We vlogen met een KLM 777, wat op zich al een prachtig toestel is, helemaal als er van de ruim 300 stoelen nog geen 100 geboekt zijn. Dus ruimte genoeg voor iedereen om uitgerust in Dubai aan te komen. Dat niet iedereen onderweg uitrust. tja, dat hadden we wel kunnen verwachten, want waar anders kun je een mega kussen gevecht houden met 200 kussens ?

Voor mij was het ook nog eens extra leuk om een oud-collega van Martinair weer te zien, die inmiddels bij KLM werkt. In Dubai aangekomen werden we opgehaald vanaf het vliegveld en naar ons hotel gebracht.

  

  

Helaas was er wat miscommunicatie en zou het vier uur duren voordat we eindelijk konden inchecken, maar het prachtige hotel maakte dat snel goed. Een heerlijk zwembad op het dak bracht steeds de nodige

verkoeling. Nadat iedereen even had bijgeslapen, zijn we aan het einde van de dag naar de Arabean Ranches gegaan, waar we onze ballonnen hebben uitgepakt en klaargemaakt. Nieuwe manden uit het plastic halen, ventilatoren tanken en gasflessen vullen. De volgende ochtend zouden we de eerste vaart maken, vanaf de Arabean Ranches. Dat is een 'nieuwe' woonwijk, gebouwd bij de golfbaan. In deze wijk vestigen vooral 'rijke' buitenlanders zich. Veel publiek was er 's ochtends niet en ook waren er niet al te veel passagiers, zodat wij allemaal konden meevaren. Het uitzicht is uniek. Aan de ene kant zie je de skyline van Dubai, met als hoog(s)tepunt het hotel Burj al Arab (waar we later nog een rondleiding hebben gekregen) en aan de andere kant zie je niets anders dan woestijn; daar hebben we een paar dagen later nog met quads rondgecrossed. In totaal hebben we 9 ballonvaarten uitgevoerd.

De gemiddelde vaartduur ligt onder dat wat we in Nederland gewend zijn, enerzijds kwam dat door het weer, anderszijds door de beperkte landingsmogelijkheden. Want hoe leuk het ook lijkt om midden in de woestijn te landen, hoe moeilijker het is voor de crew om de ballon weer te vinden. En omdat we 's middags vanwege de wind al niet vroeg konden opstijgen, waren dat de kortere vaarten. Helaas kregen we geen toestemming om vanuit de stad te vertrekken, wat qua wind 's middags wel mogelijk geweest zou zijn.

   

  

Bij alle ochtendvaarten 'woeien' we naar de stad toe, en alle middagvaarten van de stad af. 's Ochtends een aflandige wind en 's middags een zeewind. Ik heb een enorm leuke tijd gehad. Genoten van de prachtige uitzichten vanuit de ballonmand en veel plezier beleefd met balloncollega's die ik beter heb leren kennen. Super. Aart Jan, alle balloncollega’s en organisatie, nogmaals bedankt !   Peter van Harten

    

24

Nieuw bestuur DBCC


Tekst en Foto: DBCC

    

Tijdens de buitengewone ledenvergadering in Amersfoort is een nieuw bestuur van de Dutch Balloon Competition Club aangetreden. Het advies van de commissie CHRIS is tijdens deze vergadering besproken en door de aanwezige leden akkoord bevonden als toekomstplan voor de vereniging. Daarmee kwam een einde aan de situatie met een interim bestuur. De kersverse voorzitter Chris Hartendorp bedankte met name Rutger Coucke voor zijn inzet voor de club de afgelopen tijd. De aanwezige leden hebben zich positief uitgelaten over de voortbestaankansen van de club. Het voortbestaan kan alleen een succes worden door inspanning van alle leden en kan niet alleen in handen van het bestuur liggen. Tegelijk met het aantreden van kabinet Balkenende IV heeft de DBCC

ook de ministersposten bezet. Hier de "bordes-foto" van het nieuwe bestuur. Van links naar rechts: Penningmeester: Hylke Feenstra. Bestuurslid “externe contacten”: Bert Stuiver. Voorzitter: Chris Hartendorp. Bestuurslid “coördinatie sportzaken / KNVvL": Arthur van Houdt. Secretaris: Erwin van Dooren. Bestuurslid “observer aangelegenheden”: Berend Jan Floor.   DBCC

    

25

Poging 3 - Michel Fournier


Tekst: Bennie Bos, Foto: Le grand saut

    

Michel Fournier is toe aan poging 3. Hij zal met een enorme helium gevulde ballon naar 40 kilometer hoogte gaan en daar gewoon uitstappen. Met een speciale parachute zal hij dan weer op aarde terecht komen. Doel van deze poging is uiteraard om een aantal records te zetten maar het is ook bedoeld om een rescue plan te

hebben voor mensen die in de ruimte verblijven door een mogelijkheid te creëren om snel terug naar aarde te kunnen keren. Al in het allereerste Hot Air Magazine van Juni 2002 berichtte ik over deze 62 jarige Franse parachutist. Maar liefst 4 records wil hij verbreken. Hoogterecord vrij val, tijdrecord vrije val, snelheidsrecord vrije val en het hoogterecord van een bemande ballonvaart. Michel is al 15 jaar bezig met dit project. In deze periode zijn 2 pogingen ondernomen die helaas gefaald zijn. Poging 1 vond plaats in september 2002 en werd toen afgeblazen in verband met een te sterke wind. Het tijdvenster om een start te maken is erg klein, enkel eind mei en eind augustus, begin september kunnen de condities in orde zijn. De tweede poging faalde in augustus 2003 toen een naad van de ballon scheurde tijdens het inflaten. De constructie van de ballon is nu verbeterd, de ballon heeft al 4 testen in Rusland

doorstaan. Michel word terzijde gestaan door een team aan specialisten, elk scenario moet worden doordacht en niks mag aan het toeval worden overgelaten. De enorme ballon van speciaal materiaal heeft een inhoud van 600.000 M3 en deze zal na de sprong van Michel weer samen met de gondel op aarde terechtkomen aan een parachute. Dit is ook één van de redenen dat de start is voorzien in een gebied waar zeer weinig mensen wonen. De locatie waar Michel eind augustus zal starten ligt in Saskatchewan Canada.   Bennie Bos

    

26

Ballonfestival Toblach, Italië


Tekst en Foto's: Karl Josef Hein

    

36 ballonteams van 12 nationaliteiten beleven samen met 12 modelballonvaarders uit Duitsland hun vakantie bij het ballonfestival in Italië. Na een rit van 885 kilometer begon mijn hart sneller te slaan toen we het plaatsje Toblach / Dobbiaco in het Pusterdal bereikten, ondanks dat dit al mijn vierde deelname aan dit

ballonfeest was. Het sneeuwdek was niet echt voor skiërs geschikt maar voor ballonvaarders ideaal. Enkele piloten arriveerden vroeg zodat ze al voor de officiële opening dankzij het mooie weer onder een azuurblauwe hemel hun eerste vaart konden maken. Bij het openingsfeest trokken de ballonvaarders, de modelballonvaarders, de koetsen, ruiters en de groepen kinderen in een grote optocht onder begeleiding van de fanfare naar het startveld, gadegeslagen door zo'n duizend toeschouwers. Burgermeester Meir opende met een openingsrede het festival. Het hoogtepunt van de dag was de nightglow met schitterend vuurwerk. Organisator Alexander Strobl had voor mij en mijn modelballon een bijzondere opdracht in petto. Samen met mijn collega modelballonvaarders mocht ik dagelijks langs alle scholen in de omgeving en de kinderen met behulp van mijn kleine ballon de techniek van het ballonvaren bijbrengen. Om deze lessen ook voor een verder kinderpubliek bereikbaar te maken, filmde een Italiaans TV team alles onder begeleiding van de bekende kinderfiguren Caramela en Schokola. Op maandagochtend startten de piloten westelijk van Toblach om vervolgens in het zicht van het startveld

hun markers te kunnen gooien. Na het voltooien van hun opdracht landden enkele ballonvaarders tot groot genoegen voor de ogen van het publiek. De meteoroloog voorzag op dinsdagochtend goede omstandigheden voor een lange afstandvaart richting Udine. Veel toeschouwers, waaronder circa 80 kinderen, beleefden het 

opbouwen en de start van de ballonnen en namen afscheid met "Gluck ab, Gut land". Woensdag was Toblach tot 12.00 uur gehuld in een nevel, welke pas tegen 14.00 uur door de zon zou oplossen. Om toch te kunnen startten, reden een tiental teams naar een nevelvrij gebied om daar met hun gasten voor een korte vaart op te stijgen. Schoolklassen kwamen speciaal met de trein om de ballonnen te zien. Ze waren erg nieuwsgierig naar de informatie en de demonstratie van de modelballonvaarders. Eén van mijn collega's liet een parachutist poppetje uit zijn mand neerdalen en liet het even later zelfs bonbons regenen. Donderdag viel alles uit vanwege erg veel wind maar kon ik toch nog 2 klassen bezoeken. Vrijdag werd er weer gevaren richting Oostenrijk. De zaterdag en zondag waren speciaal voor de kinderen met onder andere een vliegerfeest en twee grote tetherballonnen waarmee ze alles eens van bovenaf konden bekijken. Later in het donker volgde een prachtig vuurwerk en mochten de kinderen spetterkaarsjes aansteken die dan aan heliumballonnetjes omhoog werden gelaten, een prachtig gezicht. Bij het afscheidsfeest werden de prijzen van de wedstrijden uitgedeeld. Pauline Baker (foto) behaalde een nieuw wereldrecord met haar hopper en werd hiervoor in het bijzonder geëerd. Het

festival werd beëindigd met een nightglow van de modelballonnen. Er volgde nog een veiling met bijzondere objecten. Een jas met 120 pins bracht maar liefst 410 euro op en Pauline betaalde 650 euro voor een houten sculptuur van een ballon die op de Husquarna motorshow door een kettingzaag was gebeeldhouwd. In totaal werd 1800 euro opgehaald voor een jongetje met leukemie. Kinderen konden bouwpakketten krijgen en het resultaat van hun arbeid lieten ze op de laatste dag trots zien. Karl-Josef Hein

   

    

27

Nieuwe Ballonnen


Foto's en visuals gemaakt door de desbetreffende fabrikant tenzij anders vermeld.

Note: het genoemde land is het land van registratie !!!

    

Kubicek BB26N, Frankrijk

Ultra Magic N-250, USA

Ultra Magic S-105, Finland
     

Ultra Magic N-300, Spanje

Kubicek BB42Z, Duitsland

Ultra Magic MV-77 Racer, Frankrijk
    

Ultra Magic M-90, Engeland
(voor Dubai)

Ultra Magic M-77, Spanje
-

Kubicek BB45N, Japan
-
      

Ultra Magic N-250, Nederland PH-EPH, Pals

Ultra Magic T-210, Nederland PH-VBX, Sky Promotions
    

Ultra Magic M-90, Litouwen
    -

Ultra Magic S-130
    -

Lindstrand A-317, Ned. PH-VBQ
(ex. G-YVBF) Sky Promotions
     

Ultra Magic T-210, Spanje

Ultra Magic M-120, Engeland

Ultra Magic N-300, Namibië
      

Ultra Magic N-355, Turkije

Als jij ook je nieuwe ballon
op deze pagina wilt zien verschijnen, stuur dan
de visual of de eerste
foto's naar info@hotair.nl
en ik plaats hem
helemaal gratis.

Kubicek BB30Z, Rusland
    

Ultra Magic S-90, Belgie
OO-BAO (Rebuild) Reynders

De visual van de ballon rechts
    -

Ultra Magic M-160, Ned. PH-RBV
Ballonvaartcentrum Van Manen
     

Kubicek BB45N, Litouwen

Kubicek BB30Z, Frankrijk

Kubicek BB45N, Slovenië
    

28

Gasbezoek bij Jan Timmers


Tekst: Bennie Bos, Foto's: Willie Eimers

    

De Belgische ballonspotters hebben weer wat gemist. Ik heb van geen enkele spotter een bericht gelezen dat er iets gesignaleerd was. Op 4 februari startte om 03.36 uur de witte Warsteiner gasballon vanaf startplatz Gladbeck met aan boord onder andere de piloot Willie Eimers en zijn zoon Benjamin. Na een vaart van meer dan 7 uur werd de landing ingezet in het Belgische Helchteren, de woonplaats van piloot Jan Timmers.

    

   

Ook Jan zou niks van deze stille ballon gemerkt hebben als zijn vrouw niet toevallig aan het wandelen was en hem belde met de boodschap dat er een witte gasballon in de lucht hing. Het was Jan direct duidelijk om wie het hier ging en hij snelde zich naar buiten. Op enkele honderden meters van zijn huis werd de ballon aan de grond gezet. Extra mankracht is altijd welkom bij het inpakken en de koffie bij Jan thuis smaakte naderhand natuurlijk uitstekend.   Bennie Bos

    

29

Ballonfiesta Groningen


Tekst: Bennie Bos, Screendump: Ballonfiesta Groningen

    

Zojuist is de website on-line gegaan van het ballonevenement wat op 27 Mei in Groningen op de draf en renbaan in het stadspark zal plaatsvinden. Ook is de naam bekend gemaakt, je raad het al: Ballonfiesta Groningen (da's pas creatief).
Een vijftal special shapes zijn al geboekt, de Kinno,
de UFO, ons Kearlke, ons Wiefke en de Pauw.
De ballonfiesta is gratis toegankelijk. Tevens staat er een nightglow gepland.
 
 
 
Bennie Bos

    

30

Adventure of the heart


Tekst: Bennie Bos, Foto's: Matthew Grote

    

Een ballonvaarder die maar liefst 23 uur en 11 minuten in de lucht blijft met een kleine AX4 ballon met een inhoud van 900 m3 verdiend uiteraard aandacht. En daar was het de Amerikaan Rich Jaworski helemaal om te doen toen hij op 4 februari om 10.15 uur opsteeg. Het project kreeg de naam “Adventure of the heart” waarbij hij aandacht vroeg voor de Amerikaanse hartstichting. Regelmatig lees ik verslagen over recordpogingen en besteed ik er niet zoveel aandacht meer aan omdat er in alle 15 AX klasse’s diverse recorden zijn te verbreken maar dit is er weer ééntje die uitzonderlijk is. Bijna een complete dag in de lucht met een hopper, ga er maar eens aan staan. Rich wilde eigenlijk alleen maar zijn eigen record van 2006 verbreken, hij bleef toen 13 uur en 12 minuten met deze ballon in de lucht. Na een hele nacht te hebben doorgevaren landde hij nu bijna 24 uur later rond 9.30 uur veilig in de buurt van het

plaatsje Page. De crew was ter plaatse en hielp de vermoeide ballonvaarder aan de grond. Het was een erg koude nacht geweest maar Rich was van alle gemakken voorzien en had zich goed voorbereid. In een comfortabel hangzitje en met een warm pak en slaapzak had hij nergens last van.

    

   

Het was ongelofelijk hoeveel ijs er na de landing uit de speciale dubbelwandige ballon kwam. Zonder dit extra gewicht zou hij mogelijk in staat zijn geweest om nog enkele uren door te varen. Een knappe kerel (m/v) die dit bijzondere record zal kunnen verbreken. Kijk hem happy wezen !!!   Bennie Bos

    

    

31

Piloot Kruijer heeft nieuwe droom


Tekst en Foto's: De Waterstichting

    

Piloot Sebe Kruijer uit Vaassen is de drijvende kracht achter de Waterstichting. Als kleine jongen had hij een droom, hij wilde vliegen! Het heeft 40 jaar geduurd voordat hij die droom waar maakte en met een eigen luchtballon de lucht in kon gaan. Nu heeft Sebe een nieuwe droom, alleen wil hij geen tijd meer verspillen.

Hij wil het drinkwater op de wereld veiliger maken!
Te beginnen door een “waterballon” te schenken aan een dorp in India. Voor Sebe is veilig drinkwater een basisrecht op aarde en dat is nog lang niet het geval. Slechts een klein percentage mensen heeft veilig drinkwater, de basis van gezond leven. Dit was voor Sebe de reden om in actie te komen en zo werd de Waterstichting een feit. En het eerste doel was al snel duidelijk: het dorp Jal Asharam in India krijgt een waterpiramide. Daarvoor is een samenwerking opgezet met een zusterstichting in India “Jal Bhagirathi Foundation” die de exploitatie kan verzorgen zodra de waterpiramide is gerealiseerd.
Om de waterpiramide in India geplaatst te krijgen is
60.000 euro nodig en Sebe zet zich er voor in dat dit geld er snel komt!  Een waterpiramide is een soort

ballon die op de grond ligt. Het is een Nederlandse vinding van Martijn Nitzsche uit Delft waarmee mensen in warme landen kunnen worden voorzien van veilig drinkwater. Er wordt optimaal gebruik gemaakt van de zon, iets dat overvloedig aanwezig is in tropische landen. En vervuild water kan eenvoudig en goed worden gezuiverd tot gezond en veilig drinkwater. Ook het regenwater wordt opgevangen en kan gebruikt worden.
De waterpiramide wordt reeds succesvol toegepast op meerdere locaties in ontwikkelingsgebieden.
Voor meer informatie kun je terecht op onze website.
Donatie's zijn zeer welkom. De Waterstichting

     

    

32

Gasballon wintercompetition Burgkirchen


Tekst: Jean-Francois Vercruysse, Foto's: Jean-Francois Vercruysse en Gino Ciers

    

Verslag van een crewlid. Vrijdagochtend 23.02.2007 iets na middernacht meldde ik mij bij Gino, ook Jürgen was inmiddels al aangekomen. Jürgen (midden) en Gino (links) gingen hun eerste lesvaart maken met een gasballon en ze hadden direct al een mooi plaatsje uitgekozen, Burgkirchen, tussen Munchen en Salzburg in

het prachtige Beieren. Samen hebben we alles ingeladen en met zijn vieren (de 2 piloten in spe en 2 crewleden, ikzelf en mijn schoonvader Leon) vertrokken naar Duisburg waar we instructeur Willie Eimers en zijn witte Warsteiner ballon moesten ophalen. We pakten al onze spullen over in de aanhanger zodat Wilhelm de gehele 6e en 7e plaats in de Nissan Pathfinder voor hem alleen had om te rusten en te slapen, en daar maakte hij dan ook dankbaar gebruik van. Toen terug de snelweg op tot de volgende tussenstop in Cassel waar Matthias Zenge (ook een piloot gasballon die zijn laatste instructie vlucht ging doen) ons stond op te wachten. Nu waren we voltallig en ging het zo snel mogelijk richting Augsburg waar nog een tussenstop gepland was in de Wörner fabriek waar de gasballons gemaakt worden. Gino en Jürgen hadden nog enkele toebehoren nodig om hun aangekochte gasballon

Belgica II kompleet te maken, vandaar het bedrijfsbezoek en voor ons als crew was dit natuurlijk mooi meegenomen. Rond 10.30 uur kwamen we aan in de gasballonfabriek alwaar we vriendelijk werden ontvangen. De koffie smaakte en we kregen een mooie rondleiding. Ze waren bezig een grote Highflyer voor Aerophile te maken en we zagen met onze eigen ogen dat het allemaal zo simpel niet is als het eruit ziet.

   

   

Veel handenarbeid en geduld in een lokaal waar een sterke, allesoverheersende lijmgeur hangt. Daarna vervolgden wij onze reis. Willy liet ons kennis maken met het oudste opstijgterrein voor gasballons in Duitsland waar vroeger tot 400 gasballons per jaar vertrokken (Freiballonverein Augsburg). Inmiddels was het

middag en dus tijd voor het Duitse gerecht bij uitstek, schnitzel met friet. Na de middag was er nog een bezoek gepland aan het lokale ballonmuseum in Gersthofen (deelgemeente Augsburg) wat we met veel aandacht bezochten van boven tot beneden. Prachtig, echt de moeite, een soort vuurtoren met verdiepingen en veel trappen volgestouwd met allerlei uniek ballonmateriaal. In het midden van de grote hal hangt een echte gasballon. Helaas tikte de klok door en we moesten voortmaken want de ballon moest nog klaargezet worden vandaag. Na het zoeken van het startveld dat ver van de autosnelweg af lag en het begroeten van alle bekenden (véél Belgen daar) werden de zandzakjes samen gevuld en de ballon opgebouwd. Om 19.00 uur briefing, de meteo voor de volgende dag zag er goed uit, zeker in de voormiddag, met daarna aantrekkende wind en lichte regen tegen de avond.

De ballon stond gevuld met waterstof klaar tegen 21.00 uur en toen kreeg ik zeer goed nieuws! Bob Berben, die ook aanwezig was met zijn gasballon, kwam vragen of ik zin had in een vaart met de Miche. Natuurlijk, een droom die in vervulling gaat. Gezien Gino twee volgers meegebracht had was er daar ook geen probleem.

  

   

De volgende dag vroeg uit de veren. Om 05.00 uur uit bed, tegen 06.00 uur moeten we op het opstijgterrein zijn voor ontbijt en briefing. Een leuk detail, het clubhuis is hier een oude treinwagon, waar we ook het ontbijt nemen. De meteo voorspelling van de vorige avond blijkt te kloppen, dus alles gaat door, een

vossenjacht! Alle teams bereiden zich voor op het opstijgen. Eerst vertrekt de vos, dan de netballons en vervolgens de netloze. Wij stijgen op met de Miche, iets na 07.30 uur met piloot Bob, Reginald, Guy en mijzelf aan boord . . . waauw, wat een stilte, iets nevelig en brrrrr 0°Celcius. De Belgica 2 komt vlot achter ons aan met Ronny, Luc, Joachim en vervolgens als allerlaatste de ballon van Willy met de 3 leerling piloten aan boord Gino, Jürgen en Matthias. We varen over de chemiefabriek en Bob zet de achtervolging in op de vos, slaat het doel op in de GPS en scoort op 31 meter… niet slecht. Het team van Willy is ons echter inmiddels voorbij gevaren en scoort gewoon perfect, 0.00 meter. Hij heeft gewoon recht over de vosballon gevaren. Na de vossenjacht maakt Bob een tussenlanding, Guy gaat nu rijden en stapt uit de mand en Jonathan komt aan boord, dan komt de doop omdat dit mijn eerste gasvaart is.

Zand en champagne word in mijn haren gesmeerd en ik wordt gedoopt tot Herzog vom Reisbach, grosse genieser im luft und jonge fater am boden …….. Na een 5-tal uren, mijn langste vaart ooit, wordt de ballon aan de grond gezet. Prachtig de samenwerking en het vertrouwen dat je moet hebben in elkaar bij lossen van het zand en het sleeptouw. Rustig komen we op de grond, de ballon wordt opgeborgen.

   

    

We gaan nog even wat drinken bij de plaatselijke vliegclub. Over dit vliegveldje zijn we net nog gevaren. Daarna keren we terug, 80 km richting opstijgterrein. Nogmaals dank voor de mooie luchtdoop! ‘s Avonds volgt er nog een banket met heel lekker eten (helaas had ik buikgriep) en de prijsuitreiking van de Wettfahrt.

 De 3 teams waar Belgen aan boord waren zijn nummers 1, 2 en 3! Te laat gaan slapen en te vroeg weer op. Zondag om 06.00 uur zijn we weer vertrokken met de auto richting huis. Nog van de taart en koffie genoten bij de gastvrije vrouw van Willy, Claudia en dan zonder aanhanger verder naar huis. Bij thuiskomst 2625 km op de teller van de auto van Gino, niet slecht voor hun eerste gasballonvaart. Moe, een 10tal gasballonpins erbij en een mooie gasballonvaart. Bedankt allemaal dat ik dit mocht meemaken! We hebben ervan genoten, voor herhaling vatbaar. Minder ziek kruip ik in mijn bedje. Bedankt ook aan mijn vrouwke Annelies dat ik meekon en dat je alleen thuis wilde blijven bij onze 3 maanden oude zoon Seppe. Ook dat is belangrijk.
Ps. Ik verzamel GASballonpins, dus als je wilt ruilen, stuur me gerust even een email.   
Jean-Francois Vercruysse

    

33

The countdown has begun


Tekst en Foto's: Bennie Bos

    

   

The countdown to the 10th celebration has begun! Zo luidde het laatste persbericht over de tiende editie van de Lorraine Mondial Air ballons. In maart kan er rechtstreeks worden ingeschreven via de gloednieuwe website maar voor diegene die niet meer kunnen wachten is er nu al de mogelijkheid om via de e-mail een

PDF bestandje aan te vragen waarmee de inschrijving gedaan kan worden. Dit grootse 10 daagse evenement vindt plaats van vrijdag 27 juli tot zondag 5 augustus 2007 op Chambley’s voormalige Nato basis in het hart van Lorraine's Regional Natural Park. Je kunt er uiteraard ook voor kiezen om voor enkele dagen of een weekend in te schrijven. Buiten de dagelijkse 2 massastarts van de vele honderden ballonnen zijn er allerlei andere activiteiten gepland, zoals wedstrijden, nightglow, nachtstart van heteluchtballonnen, gasballonnen en diverse openlucht films. Een happening die mijn hart heeft gestolen, met stip op numero uno. Piloten uit Nederland en België, verenigt u en maak dit circus mee, je weet niet wat je overkomt. Ondanks de vele honderden deelnemers uit tientallen landen is dit een zeer veilige meeting. Het startveld is namelijk maar liefst 3 kilometer lang. De grasstroken langs de lange

startbaan en de taxibaan worden gebruikt om op te stijgen. Op de eerste zaterdag zal langs de startbaan een 3 kilometer lange rij van ballonnen worden gevormd, stof aan stof met een massale gezamenlijke start.

Er zal zelfs worden getracht deze rij dubbel neer te zetten want tijdens de vorige meeting bleek 3 kilometer bij lange na niet voldoende. Probeer dat beeld eens in je gedachten te krijgen. Uitgestrekte landingsvelden om van te watertanden. Ik heb wel eens gezegd dat een piloot zelfs met een blinddoek over zijn ogen hier nog veilig kan landden. De boeren halen namelijk vlak voor de meeting het koren van het land. De organisatie helpt je ook met het onderdak voor je ballonteam. De bungalows op het nabij gelegen park “Lac de Madine” schijnen nu al helemaal vol te zitten. Van de Verenigde staten tot aan Kenia en van Groot-Brittannië tot aan Nieuw-Zeeland, de hele ballonwereld heeft een date in Lorraine. Alle informatie vind je op de vernieuwde website van "Lorraine Mondial Air ballons 2007".
  
Bennie Bos

    

34

Tot Slot


Tekst: Bennie Bos, Foto: Schilderij in restaurant Richemont Chateau d'Oex

    

Nog wat korte dingetjes: op Internet vond ik nog een leuk filmpje uit Chateau d'Oex. Men gebruikt daarbij een Volkswagen kever als mand, erg leuk.
Ik veronderstel dat iedereen de vorige maand ook wel even in de rubriek "Ballooning Pictures" de vele foto's van "Chateau d'Oex 2007" bekeken heeft,
ik heb hieraan nog een aantal foto's toegevoegd. Verder iets nieuws bij de fotoseries van "Live Concert Jovink" en "Culi Air Project 2003". Ik heb daar nog een knop toegevoegd om de bijbehorende media-video's te bekijken. Ook de ballonkalender is weer aangevuld. Veel ballonvaarders laten parachutisten uitstappen vanuit hun mandje, mogelijk is het een idee om de Fransman uit dit filmpje eens uit te nodigen. De Rus Nikolay Galkin heeft op 25 februari een nieuw afstandrecord gezet met het Kubicek heteluchtschip, Hij startte in Moskou en zette zijn toestel na 105 km weer aan de grond.

Ten slotte is hier het bewijs dat je een ballonbrander ook best voor andere zaken kunt gebruiken.
We wachten rustig af wat de komende maand ons weer zal brengen in "The Magic World of Ballooning". Uiteraard zijn al jullie bijdragen weer welkom via het gebruikelijke email adres info@hotair.nl
Reactie's, kleine of grote verslagen, een nieuwe ballon gekocht, iets interessants gevonden over ballonnen op Internet, mail maar door. Elk mailtje wordt door mij beantwoord. Tot de volgende maand maar weer, Bennie